mooi dik

Het snoepen helpt mee om lekker aan te zetten. Tevreden kijkt Henk terug op de droomzaak van hem en zijn vrouw Anneke. Niet verkeerd als hij zijn vrouw en vooral zijn eigen pens ziet. Daar krijg je honger. Daarom bereidt hij de specialiteit van het huis en het lievelingsgerecht van Anneke (en heel veel klanten): gehaktstaven! Samen gehaktstaven - slot Terwijl ik de 5 gehaktstaven in het vet laat zakken, zie ik hoe ze een nieuw snoepje in haar mond stopt. En weer eentje. Het gaat maar door. Haar zak zit vol met winegums, de winegums van Maaike. De echt Amerikaanse die heel erg hard gaan. De eerste weken haalden we meer omzet uit het snoepgoed dan uit het snackgerei.

De oude vakantiehulp Maaike komt weer terug in de zaak. Ze mag haar idee van de Amerikaanse candybar uitvoeren in de snackbar van Anneke en Henk. Om de gevolgen te zien, hoef je natuurlijk niet lang te wachten. Erg lekker Het idee van Maaike legt ons geen windeieren. Jeetje, wat een klanten krijgen we. Niet alleen mensen die gaan zwemmen, maar ook volwassenen én kinderen die speciaal voor het snoep komen. Het is niet overal te koop en de meeste vinden het mierzoete snoepgoed erg lekker.

De oude vakantiehulp Maaike vertelt hoe het verblijf van een jaar in Amerika haar heeft goedgedaan. Ze is niet alleen geestelijk gegroeid, maar heeft lichamelijk ook een flinke groei doorgemaakt. Ze is ook een enorme snoepkont Enorme snoepkont Maaike klopt op haar buikje. 'Mijn ouders en vrienden herkenden me niet eens toen ik eergisteren op het vliegveld aankwam. Ze zagen me niet aankomen, zo ben ik aangekomen.' Ze moet zelf om lachen om haar woordgrapje. Ik kijk nog eens aandachtig naar haar.

De zaken gaan verder. Ze lopen langs de lijnen van geleidelijkheid. En meer nog dan dat. De zaken gaan eigenlijk best goed. Niet alleen voor de klanten, ook voor het personeel en de eigenaars... Amerikaanse snoeperd Ineens staat daar ons oude hulpje Maaike voor onze neus in de snackbar. Het is een rustige dag. En ineens hoor ik haar stem. Maar de dikke dame die voor mij staat herken ik nauwelijks. 'Jeetje, wat is er met jou daar gebeurd!' roep ik verschrikt. Ze moet heel hard lachen. 'Ja, er staat iets meer Maaike voor je dan hier vorige zomer vertrok.'

Henk is flink aangekomen sinds hij zijn snackbar draait. Hij is niet de enige. Hij ontdekt dat hij er een halve vrouw bij heeft gekregen in deze periode. Halve vrouw erbij Ik masseer ik haar enorme buik terwijl we tegen elkaar aan liggen. Ze heeft al 2 grote shakes op. Ik zie hoe ze loom wordt van al die nieuwe calorieën in haar lijf. 'Toe schatje. Zeg me wat je weegt. Ik ben verschrikkelijk nieuwgierig.' Ze steunt van de massage. 'Neuk me eerst', zegt ze. Ik voel hoe mijn pik hard wordt. Het windt mij op te zien hoe dik ze is geworden. 'Misschien schrik je.'

Henk staat weer op de weegschaal. Hij kan amper zien wat erop staat. Een immense buik staat in de weg. Staat er nou weer Error op? Op is het tijd voor de ontknoping. Henk moet eraan geloven. Zo dik?! Ik vraag het nog een keer terwijl ik daar op de weegschaal sta. 'Staat er weer error op?' Ze schudt met haar hoofd. 'Jeetje Henk, ik wist dat je dik was, maar zo dik!' Ze grijpt mijn enorme pens en knuffelt mij overal. 'Wat ben jij veel aangekomen zeg. Weet je wat er staat?'

Al het eten gaat ook Henk niet in de koude kleren zitten. Anneke herinnert hem aan de 'error' op de weegschaal. Tijd om een weegschaal aan te schaffen die verder gaat dan 160. Weer error? 'Wat zou je wegen', vraagt Anneke op een avond aan mij. We sluiten net de zaak achter ons. Nog een paar biertjes en snacks genomen. 'Ik heb geen idee', zeg ik. 'We zijn alweer een tijdje vergeten om te wegen. Zo druk met de zaak. En we hadden toch geen weegschaal?' herinner ik haar. Hij gaf alleen maar error aan toen ik erop stond. Mijn buik zat wel flink in de weg om die letters te kunnen zien. Gelukkig stond Anneke toen naast me.

Henk merkt hoe enthousiast Cindy is bij het eten van de appeltaart. Al snel raakt hij met haar verwikkeld in een wedstrijdje. Want Cindy eet zich niet zomaar dikker, daar zal Henk aan moeten geloven. Appeltaart The battle 'De tweede helft', puf ik. Jeetje wat is dit machtig zeg. Leonie eet weer van haar derde stuk taart. Dat is het derde kwartstuk dat ze deze ochtend eet. Wat kan zij veel verstouwen. Het minste moeite heeft Cindy bij dit alles. Ik weet zeker dat ik haar al minstens een kwartstuk zag wegsnoepen aan deeg en andere gerei bij het maken van de appeltaart eerder vanmorgen.

Als Henk merkt hoe enthousiast Cindy is bij het eten van de appeltaart, doemt er een plannetje in hem op. Waarom zou ze hem niet helpen om Leonie wat extra kilo's te bezorgen. Als zij er ook nog eens dikker wordt, zijn dat 2 vliegen in 1 klap. Dooreten Zo staat onze Cindy de volgende morgen driftig appeltaarten te bakken. Grote schalen, heel veel appels. Nog veel meer suiker en ander lekkers. De hele zaak vult zich met een waanzinnige geur. Terwijl ze aan het klaarmaken is, zie ik hoe ze tussendoor snoept. Van gewelde krenten, maar ook rijzend deeg. Niet verkeerd, denk ik.

De nieuwe hulp Cindy blijkt niet vies te zijn van een beetje eten. Ze blijkt een heus feedee-verleden te hebben ontdekt Henk. Tijd om zich aan een weddenschap te wagen. Wie kan de meeste appeltaart op? Appeltaart Als ik de volgende dag binnenkom, ruikt het in plaats van naar het frisse frituurvet, naar heerlijke appeltaart. Ik weet niet wat ik ruik. Ik zie Cindy druk in de weer bij de oven. Ze haalt er een grote taart uit. Hij ziet er prachtig uit. Ze loopt naar een andere taart, snijdt een groot stuk aan en legt die op een bord. Dan spuit ze er een flinke lading slagroom over en neemt een hap.

De nieuwe hulp Cindy blijkt niet vies te zijn van een vette hap. En Henk wordt overmoedig. Zou ze ook zoetigheid niet kunnen laten staan? Wat dacht je van een appeltaart. Zoetekauwer Ik laat een patatje in het vet zakken. 'Kom, laten we er we nog even wat nemen voordat het druk wordt.' Ze knikt. 'Ik was altijd al fors. Mijn buurjongen kwam vaak langs. Dan had hij iets te snoepen bij zich voor mij. Ik vond het heerlijk en at alles netjes op. Langzaam werd ik steeds dikker.'

De nieuwe hulp Cindy is al dik. Daarom vindt Henk het vreemd dat ze niks wil eten. Tot hij haar echte geheim ontdekt en dan is ze niet te weerstaan. Niet te weerstaan De volgende dagen bekijk ik haar nog eens aandachtig. Cindy is echt een forse vrouw. Ik schat dat ze echt wel een eindje zwaarder weegt dan Anneke. Maar ik kan er natuurlijk ook naast zitten. Nieuwsgierig als ik ben, zou ik wel eens willen weten hoeveel ze weegt. Ze snoept heerlijk van de patatjes. En soms laat ik per ongeluk een milkshake rondslingeren die ze gewillig opdrinkt.

Het voordeel van de nieuwe hulp Cindy is dat ze al dik is. Ze weigert te snoepen en te snaaien, want ze is al dik genoeg. Of weet Henk haar te verleiden om haar eigen grenzen en de zijne te overschrijden? Frikandel speciaal Even later een heerlijk bordje met frikandel speciaal voor haar neerzet, eet ze ze heerlijk op. Ik zie hoe ze geniet van al die saus die ik erbij heb gedaan. Voor ze er erg in heeft zijn de 6 frikandellen naar binnen. 'En maak hem nu eens voor mij', glimlach ik. Ze moet er zelf ook om lachen. 'Oke.' 'Het mag mislukken, maar dan moet je het zelf opeten.'

De snackbar van Henk en Anneke ontbreekt niet aan klandizie. Daarom zoeken ze een nieuwe hulp als vervanging van de vertrokken Maaike. Ondertussen probeert Henk of hij verder kan gaan dan zijn weegschaal. Nieuwe hulp Anneke is extra aangemoedigd door de weegsessie. Ik merk dat ze mij extra verwent. Ze probeert mij er nog wat extra pondjes bij te laten eten. Ze grijpt elke dat de kans om mij wat extra's toe te stoppen. Ze maakt niet alleen in de snackbar lekkere dingen voor mij klaar. Als ik 's ochtends wakker word, wacht er een heerlijk ontbijt op mij. De koffie die ik krijg bevat altijd flink wat room en suiker. En ik geloof niet dat ik het heel erg vind.

Als Henk en Anneke thuiskomen na een dag hard werken, vraagt Anneke of ze niet een keer een lekkere vette shake voor hem mag maken. Dat hij daar misschien iets dikker van wordt, zegt ze er natuurlijk niet bij. Grenzen opzoeken Het begint weer voorjaar te worden en ik trek mijn oude shirtje aan. Eigenlijk past hij niet meer. Hij zit buitengewoon strak rond mijn pens en kruipt steeds een stukje omhoog. Ik trek hem dan omlaag, maar hij zit in een mum van tijd weer omhoog. Dan piept een groot stuk van mijn buik naar buiten. Bijna tot over mijn navel kruipt het shirtje omhoog. Dan trekt Anneke hem zelfs een stukje omhoog, speelt met mijn dikke buik. Een flink deel buigt naar voren, hij hangt een eind over mijn broek heen.

Als Henk en Anneke thuiskomen na een dag hard werken, vraagt Anneke of ze niet een keer een lekkere vette shake voor hem mag maken. Dat hij daar misschien iets dikker van wordt, zegt ze er natuurlijk niet bij. Volle kan met shake Als ze na het weekend weer terug is, vraag ik 's avonds als we thuis zijn aan Anneke naar het verhaal van Leonie. Ze begint te grijnzen. 'Ja, we drinken elke morgen heerlijke chocomel met slagroom en een flink stuk appeltaart met slagroom erbij. Ze is een echte snoepkont. En dat ze er dikker van wordt, lijkt ze helemaal niet erg te vinden. Sterker nog, ik heb het idee dat ze het zelfs leuk vindt.'

De snackbar van Henk en Anneke bij het zwembad, werkt erg inspirerend op de zwemjuf. Als Henk haar ziet, meent hij toch echt wel een flinke buik te zien achter de durster die ze aanheeft. Warme chocomel met slagroom De zwemjuf kijkt betrapt terug als ze mijn grote ogen ziet. 'Ja, je ziet het goed. Ik ben het. Leonie, de badjuf. En inderdaad ik ben een beetje voller geworden. Die Anneke van jou, maakt ook zulke lekkere taart. En ik ben ook best een snoeperd.' Daarna kijkt ze met dezelfde grote ogen naar mij. 'Maar jij blijft ook niet achter, Henk. Ik zie dat het werk in de snackbar zijn vruchten afwerpt.' Ik moet erom lachen. Schenk de warme chocomel in en serveer de taart met slagroom. 'Geniet maar lekker Leonie. Dat doen Anneke en ik ook.'

Als Henk op de weegschaal gaat staan, moet hij nog goed kijken wat er eigenlijk staat. De pot Nutella elke ochtend doet zijn werk. Pot Nutella Ik ga op de weegschaal staan, moet iets voorover buigen om het getal te kunnen zien. Mijn dikke pens staat in de weg. Dan duizelt het mij en niet alleen vanwege de biertjes. 'Staat daar echt 120?' stamel ik. Ze knikt. Zeker weten. 'Dat is 21 kilo meer. Jeetje Henk.'

Al houdt Henk zijn gewone baan aan, het werk in de snackbar van zijn vrouw Anneke blijft ook heel aantrekkelijk. Als hij op de weegschaal gaat staan, moet hij nog goed kijken wat er eigenlijk staat. Wat staat daar? We zitten nog even na het harde werken. De snackbar is gesloten en Anneke zet een pilsje voor me neer. 'Blijf jij maar even lekker zitten', zegt ze. 'Ik ruim het wel op.' Ik slurp eerst het schuim op en geniet van de schaal met bitterballen die ze ernaast heeft gezet. Het pilsje is nog niet op of er staat een nieuwe naast. 'Er was nog iets over in de tap.'

Het werk in de snackbar van legt Henk en Anneke geen windeieren. Helemaal als de zomervakantie aanbreekt en iedereen zijn lijf toont aan de buitenwereld. Vakantie Bij het begin van mijn dienst, staat er een heerlijke maaltijd klaar. Veel friet en een mooie berg frikandellen. Ik eet het altijd zwijgzaam op. Voel hoe mijn maag zich vult en ga dan aan mijn dienst beginnen. Als Anneke er niet is, merk ik dat ik honger heb en maak ik zelf iets klaar. Hoe snel het lichaam aan deze hoeveelheden gewend raakt. Ik sta er versteld van.