Warme chocomel met slagroom - Onze droomzaak (14)

De snackbar van Henk en Anneke bij het zwembad, werkt erg inspirerend op de zwemjuf. Als Henk haar ziet, meent hij toch echt wel een flinke buik te zien achter de durster die ze aanheeft.

Warme chocomel met slagroom


De zwemjuf kijkt betrapt terug als ze mijn grote ogen ziet. 'Ja, je ziet het goed. Ik ben het. Leonie, de badjuf. En inderdaad ik ben een beetje voller geworden. Die Anneke van jou, maakt ook zulke lekkere taart. En ik ben ook best een snoeperd.' Daarna kijkt ze met dezelfde grote ogen naar mij. 'Maar jij blijft ook niet achter, Henk. Ik zie dat het werk in de snackbar zijn vruchten afwerpt.' Ik moet erom lachen. Schenk de warme chocomel in en serveer de taart met slagroom. 'Geniet maar lekker Leonie. Dat doen Anneke en ik ook.'


Als ze even later in haar badpak langs de waterkant instructies geeft, zie ik pas goed hoeveel dikker ze is geworden. 'Jeetje', gaat door mij heen. 'Ik ben niet het enige slachtoffer dat Anneke vetmest.' Wat later die middag komt Leonie weer langs. 'Doe maar een lekker pintje en wat van die gehaktstaven. Ik heb reuzehonger. Van dat zwemwater krijg je honger, hihi.'

Na een paar biertjes is ze wat vrijer. 'Ja', zegt ze. 'Die Anneke van jou weet wel wat lekker is. Jeetje ik ben sinds jullie hier uitbater zijn, zeker 20 kilo aangekomen. Laatst stond ik op de weegschaal en zag dat ik al richting 100 ga. Als ik dan voorneem om te stoppen, schuift Anneke weer iets lekkers in mijn richting. En daar kan ik nooit weerstand tegen bieden.'

Dan kijkt ze weer naar mij. 'En jij Henk. Je hebt een flinke pens gekregen. Ik heb het idee dat het vooral het laatste halfjaar hard is gegaan.' Ik vertel haar dat het inderdaad hard gegaan is. 'Anneke vindt het mooi', zeg ik bijna verontschuldigend. 'Ja, ik moet ook zeggen dat het je heel goed staat', zegt ze. 'Zullen we straks als het rustig is, nog even een duik in het water nemen.' Ik kan dat niet afslaan.

Als de grootste drukte is geweest, gaan we samen even in het water. Maaike let wel op de snackbar. Ik merk dat mijn zwembroek nauwelijks aan kan. Ik ben niet alleen gegroeid bij mijn buik, maar ook mijn billen moeten eraan geloven. En mijn ogen puilen uit als Leonie eraan komt lopen in haar badpak. De stof zit strak rond haar buik. Het lijkt ook of alleen haar buik gegroeid is. Hij wijst strak naar voren alsof ze hoogzwanger is. Ze ziet dat ik naar haar buik kijk. 'Ja, ik krijg meerdere keren per dag de vraag wanneer het komt.' Ze geeft me een knipoog. 'Als we uitgezwommen zijn, moet ik maar even flink gaan eten. Dan vragen ze het binnenkort niet meer.'

Ik zie haar ook naar mijn buik kijken. Hij schudt lekker mee als ik loop. Als ik het water in duik, voel ik hoe ik beter dan ooit blijf drijven. We trekken een paar baantjes en gaan er weer uit. Snel onder de douche. Ik zie hoe mooi ze is geworden. Het staat haar goed die buik. Haar borsten zijn eveneens gegroeid en lijken elk moment uit haar badpak te willen floepen. Ze houdt alles maar met moeite bij elkaar.

Als we even later weer heerlijk aan de bar zitten, eten we samen van een bord met patat, frikandellen en gehaktstaven. De gehaktstaven gaan even gretig in haar mond als bij Anneke. Ik zie veel overeenkomsten tussen beide dames. Wat een heerlijke schrokop is Leonie geworden. Ik trakteer haar op een paar biertjes, waarna ze licht aangeschoten mij om de nek vliegt. Ik voel haar dikke buik. Zij laat haar handen over mijn buik glijden. Wat een zalig gevoel. Ik voel hoe mijn pik ook reageert op die streling. Zou ze niks door hebben? Dan gaat ze snel naar huis. Morgen weer dienst. Net als ik.

Lees deel 15: Volle kan met shake »

Dit is deel 14 van het vervolgverhaal Onze droomzaak. Benieuwd naar wat er vooraf gaat? Lees het eerste deel: De snackbar »

Reacties

Populaire posts van deze blog

Moeder en dochter (1)

Snoepen - Moeder en dochter (2)

All inclusive - Moeder en dochter (15)