mooi dik

Sannes moeder Willeke heeft een nieuwe vriend. Sanne krijgt het idee dat haar moeder nu wat minder goed op haar gewicht let. Snoepen Op een zondagochtend zitten ze met z'n allen te ontbijten. Henk heeft croissantjes gehaald en lekkere warme broodjes. Hij schenkt heerlijk zoete jus d'orange in. Sanne komt op de geur af naar beneden en schuift aan tafel. Ze smult van het heerlijke eten. Dat is ze niet gewend van haar moeder. En ze pakt een nieuw broodje van de schaal en smeert er een lekkere laag Nutella op. Henk neemt de pot over om een croissantje royaal met Nutella te smeren voor Sannes moeder. 'Sanne', zegt haar moeder. 'Ik wil je wat vragen.' Ze blijft even stil en kijkt haar dochter aan. 'We wonen hier nu samen, dus jij hebt net zoveel te zeggen over het huis als ik. Maar ik zou heel graag willen samenwonen met Henk. Wat vind je ervan als hij hier bij ons komt wonen?'

Ze zit op bed en houdt trots haar buik vast. Ze tilt hem een flink eindje omhoog. 'Kijk hier eens', zegt ze. Haar buik is een enorme bal die ze met stevige armslag omhoog houdt. Hier ligt haar weelde in haar handen. Het is een uitnodiging om haar buik ook te strelen. Het liefst een eindje op te tillen en dan te laten vallen. Heel veel vollere vrouwen weten wat er dan gebeurt.

Sanne krijgt altijd veel commentaar van haar moeder. Dat ze niet zoveel moet snoepen en op haar gewicht moet letten. Maar wat ziet Sanne nu? Moeder en dochter Sanne kijkt nog eens goed naar haar moeder. Ze staat in de keuken bij de koelkast. Het is bijna niet te zien, maar zit daar niet een buikje? Dat buikje zat er vroeger niet, Sanne weet het zeker. Haar moeder die altijd zoveel commentaar had over haar eetgedrag. Ze lijkt nu zelf dikker te zijn geworden. Iets waar ze haar dochter zo voor waarschuwde. Het lijkt of haar eigen waarschuwingen voor zichzelf gaan gelden.

Dokter Bilosch kijkt zijn ogen uit naar de resultaten van zijn patiënt Martha. Dit heeft hij niet eerder gezien. Wat staat hier een mooie, trotse en volle vrouw voor hem. Allemaal voor jou Hij slaat zijn armen om haar benen, haar heupen, haar volle armen. En dan haar borsten. Ze weet zelf hoe enorm ze zijn geworden. 'Die zijn dit weekend alleen al een cupmaat gegroeid', zegt hij. Hij houdt het meetlint in zijn hand en kijkt er aandachtig naar. Dan schrijft hij iets op het briefje dat op zijn bureau ligt. Hij loopt weer terug naar Martha. Ze hoort in zijn stem een lichte trots klinken. Aandachtig pakt hij een borst. Hij kust haar tepel. Ze voelt een siddering door haar hele lichaam trekken. Dan gaat zijn vrije hand langs haar zij. Elk vetrolletje, elke plooi. Zijn vingers spelen met het zachte vet. 'Niets zo lekker als vers vet', fluistert hij.

Ze leunt een eindje naar achteren. Misschien komt ze net overeind. Ze steunt nog op haar hand. Haar buik bolt als contragewicht tegen de flinke billen die naar achteren wijzen. Onder haar buik loopt een prachtige plooi door. Haar grote borsten vallen een beetje langs haar buik heen. Haar tepels wijzen nog naar voren en kijken mee de richting uit waarnaar haar prachtige navel heen wijst. Wat een buik.