Zo dik?! - Onze droomzaak (25)

Henk staat weer op de weegschaal. Hij kan amper zien wat erop staat. Een immense buik staat in de weg. Staat er nou weer Error op? Op is het tijd voor de ontknoping. Henk moet eraan geloven.

Zo dik?!

Ik vraag het nog een keer terwijl ik daar op de weegschaal sta. 'Staat er weer error op?' Ze schudt met haar hoofd. 'Jeetje Henk, ik wist dat je dik was, maar zo dik!' Ze grijpt mijn enorme pens en knuffelt mij overal. 'Wat ben jij veel aangekomen zeg. Weet je wat er staat?'


Nu schud ik met mijn hoofd. Geen idee. 'Toe verklap het?' 'Je weegt nu 221 kilo. In dat halfjaar ben je zo'n 60 kilo aangekomen. Elke week is er 2 kilo bijgekomen.' Nu is het mijn beurt om haar met grote ogen aan te kijken. Jeetje, er is dus elke week 2 kilo aan mijn buik gegroeid. Geen wonder dat hij zo groot is. Hij voelt ook ontzettend groots en machtig.

'Henk we gaan dat vieren. Ik maak nog een heerlijke shake voor je.' Oei, kan ik dat nog op. 'Ga maar lekker in bed liggen. Ik maak hem klaar en breng hem bij je.' Ik lig op mijn zij in bed. Kijk naar mijn gigantische vetmassa. Geen wonder dat hij zo groot is. Ik ben de afgelopen periode gewoon vetgemest door mijn vrouw.

Ze vindt mijn nieuwe figuur mooi en moedigt mij aan om meer te nemen. En zij is niet de enige. Het lijkt of er alleen maar vrouwen om mij heen zijn die me aanmoedigen. Ik krijg lekkers toegestopt. Doe wedstrijdjes taarteten en er staat altijd wel een lekker glas chocomel of een biertje bij me. En ik neem het allemaal.

Ook nu krijg ik weer een heerlijke shake. Ze heeft er ook eentje voor zichzelf gemaakt. 'We zijn jou helemaal vergeten te wegen', zeg ik. 'Dat heb ik vandaag al gedaan toen de weegschaal kwam. Ik wilde zeker weten dat hij het goed deed. 'En wat stond er bij jou?'

'Gelukkig doen we geen wedstrijdje', zegt ze. 'Anders zou ik verliezen...' 'Doe niet zo raadselachtig. Ik ben echt heel nieuwsgierig.' Ze komt naast mij liggen met haar shake. Ik zie hoe haar grote buik onder het shirt vandaan piept.

'Voel maar', zegt ze. Ik streel over haar enorme buik. Wat een heerlijk gevoel is dat. Ze voelt lekker zacht en vol. De buik is zeker weten gegroeid. Hoeveel zou het zijn? Ik weet het niet. Haar buik bolt ontzettend fraai. Ze ligt op haar rug en ik zie hoe ver haar buik omhoog komt. Ze draait zich op haar zij. Jeetje, wat een pens. Hij valt heel mooi op het matras.

Ze kijkt me aan. Neemt een flinke slok van haar shake. Ik laat mijn hand tussen het matras en haar buik glijden. Wat voelt haar buik zwaar. Hier rusten heel wat stukken taart, toeten slagroom en nog veel meer bamischijven, gehaktstaven en ander lekkers uit de frituur. 'Ja, er is wel een beetje bijgekomen sinds ik in de snackbar sta.' 'Dat denk ik ook', zeg ik.

Terwijl ik haar streel, zie ik hoe het haar opwindt. 'Toe drink je shake lekker op', zeg ik. Ze drinkt het op. Dan schuif ik haar mijn glas toe. 'Toe, er kan nog wel wat bij.' Ze zucht. 'Ik zit al zo vol. Ik heb vandaag al zoveel op.' 'Ach, dat kan er best bij', zeg ik. Ze steunt en kreunt als ik haar mijn shake geef.

Lees deel 26: Halve vrouw erbij »

Dit is deel 25 van het vervolgverhaal Onze droomzaak. Benieuwd naar wat er vooraf gaat? Lees het eerste deel: De snackbar »