Appeltaart - Onze droomzaak (21)
De nieuwe hulp Cindy blijkt niet vies te zijn van een beetje eten. Ze blijkt een heus feedee-verleden te hebben ontdekt Henk. Tijd om zich aan een weddenschap te wagen. Wie kan de meeste appeltaart op?
Als ik de volgende dag binnenkom, ruikt het in plaats van naar het frisse frituurvet, naar heerlijke appeltaart. Ik weet niet wat ik ruik. Ik zie Cindy druk in de weer bij de oven. Ze haalt er een grote taart uit. Hij ziet er prachtig uit. Ze loopt naar een andere taart, snijdt een groot stuk aan en legt die op een bord. Dan spuit ze er een flinke lading slagroom over en neemt een hap.
Haar ogen sluiten zich. Ze geniet van elke hap. Ik zie hoe ze zich overgeeft aan dit stuk taart. Het lijkt of ze helemaal wegdroomt. Of ze seks heeft, soms gaan haar ogen heel kort open. Ze kijkt dan dromerig en zwoel voor zich uit. Niet alleen haar mond geniet. Haar hele lichaam zie ik genieten. Wat zalig is dit om te zien.
Als ze merkt dat ik eraan komt, kijkt ze me betrapt aan. 'Sorry, ik was even een stukje aan het proeven.' Ze neemt de laatste hap. Wat een enorm stuk taart heeft ze naar binnen gewerkt. 'Wil je ook proeven', zegt ze. 'Natuurlijk', zeg ik. 'Neem zelf nog een stukje en neem me mee.
Ik weet niet wat ik proef. Er zitten niet alleen appels in, maar ook spijs en andere machtige producten. Het voedt goed en ik merk na het grote stuk goed, dat ik een flnk stuk heb weggewerkt. Zonder problemen eet Cindy haar even grote stuk op. Jeetje, wat kan zij veel verstouwen zeg. Ik ben er verbaasd over. Ze beschikt over een enorme eetlust.
We schuiven allebei onze stoelen iets naar achteren. Ik zie dat ze zwaar ademt. 'Wat was dit heerlijk', verzucht ze. Ze neemt een flinke nip van haar warme chocomel met slagroom die voor haar staat. Ik drink het ook. 'Jeetje, wat een appeltaart zeg. Ik geloof dat ik nog nooit zoiets gegeten heb.' Ze kijkt voldaan naar me.
Ik zie hoe ze een knoopje van haar broek losmaakt. 'Poeh, een beetje ruimte maken.' 'Je bent een goede eter zeg, want dit zijn flink machtige stukjes taart.' Ze grinnikt. 'Ja, he. Ik moet uitkijken voor ik het weet zit ik op 200 kilo met deze heerlijke taarten in de buurt.'
Als we even later achter de tap staan en voor de klanten de frietjes in het vet laten zakken, vraag ik haar of ze de zwemjuf kent. 'Leonie, ken ik ja', zegt ze. 'Zou je morgen voor haar deze taart willen maken?' vraag ik. 'Wat wil je van mij als je haar een halve taart voert.'
Ze moet erom lachen. 'Alleen als ik de andere helft mag opeten en als jij voor mij ook een halve taart eet,' 'Akkoord', zeg ik. Dat wil ik wel zien, gelukkig ben ik vrij. Oei, hopelijk weet ze erin te slagen. Ik ben heel benieuwd of Leonie zoveel taart wegkrijgt. 'En natuurlijk een paar warme chocomel erbij.' Dan ga ik gauw weg, want ik merk dat ik zelf een stijve krijg.
Lees volgende week deel 22: Dooreten »
Dit is deel 21 van het vervolgverhaal Onze droomzaak. Benieuwd naar wat er vooraf gaat? Lees het eerste deel: De snackbar »
Appeltaart
Als ik de volgende dag binnenkom, ruikt het in plaats van naar het frisse frituurvet, naar heerlijke appeltaart. Ik weet niet wat ik ruik. Ik zie Cindy druk in de weer bij de oven. Ze haalt er een grote taart uit. Hij ziet er prachtig uit. Ze loopt naar een andere taart, snijdt een groot stuk aan en legt die op een bord. Dan spuit ze er een flinke lading slagroom over en neemt een hap.
Haar ogen sluiten zich. Ze geniet van elke hap. Ik zie hoe ze zich overgeeft aan dit stuk taart. Het lijkt of ze helemaal wegdroomt. Of ze seks heeft, soms gaan haar ogen heel kort open. Ze kijkt dan dromerig en zwoel voor zich uit. Niet alleen haar mond geniet. Haar hele lichaam zie ik genieten. Wat zalig is dit om te zien.
Als ze merkt dat ik eraan komt, kijkt ze me betrapt aan. 'Sorry, ik was even een stukje aan het proeven.' Ze neemt de laatste hap. Wat een enorm stuk taart heeft ze naar binnen gewerkt. 'Wil je ook proeven', zegt ze. 'Natuurlijk', zeg ik. 'Neem zelf nog een stukje en neem me mee.
Ik weet niet wat ik proef. Er zitten niet alleen appels in, maar ook spijs en andere machtige producten. Het voedt goed en ik merk na het grote stuk goed, dat ik een flnk stuk heb weggewerkt. Zonder problemen eet Cindy haar even grote stuk op. Jeetje, wat kan zij veel verstouwen zeg. Ik ben er verbaasd over. Ze beschikt over een enorme eetlust.
We schuiven allebei onze stoelen iets naar achteren. Ik zie dat ze zwaar ademt. 'Wat was dit heerlijk', verzucht ze. Ze neemt een flinke nip van haar warme chocomel met slagroom die voor haar staat. Ik drink het ook. 'Jeetje, wat een appeltaart zeg. Ik geloof dat ik nog nooit zoiets gegeten heb.' Ze kijkt voldaan naar me.
Ik zie hoe ze een knoopje van haar broek losmaakt. 'Poeh, een beetje ruimte maken.' 'Je bent een goede eter zeg, want dit zijn flink machtige stukjes taart.' Ze grinnikt. 'Ja, he. Ik moet uitkijken voor ik het weet zit ik op 200 kilo met deze heerlijke taarten in de buurt.'
Als we even later achter de tap staan en voor de klanten de frietjes in het vet laten zakken, vraag ik haar of ze de zwemjuf kent. 'Leonie, ken ik ja', zegt ze. 'Zou je morgen voor haar deze taart willen maken?' vraag ik. 'Wat wil je van mij als je haar een halve taart voert.'
Ze moet erom lachen. 'Alleen als ik de andere helft mag opeten en als jij voor mij ook een halve taart eet,' 'Akkoord', zeg ik. Dat wil ik wel zien, gelukkig ben ik vrij. Oei, hopelijk weet ze erin te slagen. Ik ben heel benieuwd of Leonie zoveel taart wegkrijgt. 'En natuurlijk een paar warme chocomel erbij.' Dan ga ik gauw weg, want ik merk dat ik zelf een stijve krijg.
Lees volgende week deel 22: Dooreten »
Dit is deel 21 van het vervolgverhaal Onze droomzaak. Benieuwd naar wat er vooraf gaat? Lees het eerste deel: De snackbar »
Heel goed verhaal, ben benieuwd naar de volgende delen.
BeantwoordenVerwijderenMooi verhaal zou ik ook maar iemand hebben om mee samen te zijn die 80 tot 150 160. Is. Weet u mechien iemand of wat tips
BeantwoordenVerwijderenJa er zijn sites op het internet die je kan google en dan vind je vanzelf.
VerwijderenZoals feabie of fantasyfeeder.
Dankjewel
Verwijderen