mooi dik

'Die buik zat er een halfjaar geleden nog niet.' In de rubriek Praten over gewicht schrijven vetliefhebbers over de gesprekken die ze hebben of horen met vrouwen over hun gewicht. Een groepje meiden is in gesprek over aankomen en dat het in de familie zit. Onverwacht toont zich een winnaar. Het zit in de familie Een tijdje geleden was ik aan het sporten. We waren aan het rekken en strekken. Daar raakte ik in gesprek met een meisje meisje en haar vriendinnen. We waren aan het praten over dik zijn, aankomen en dikke billen en zo.

Als Mirjam voor een extra lening bij haar bank komt, krijgt ze te horen dat ze platzak is. Ze krijgt het aanbod om de eigenaar van een koekjeswinkel van de ondergang redden. Alleen valt ze hier niet bepaald van af. Haar volle buik ontluikt een nieuwe sensualiteit in haar. En ze ontdekt dat haar nieuwe baantje helemaal niet zo slecht is. Lees het eerste deel van De koekwinkel: Geldgebrek » Volle geilheid Ik liet een harde boer toen het ontbijt was weggewerkt. 'Laat de volgende voorraad maar komen', mompelde ik. Ik wreef over mijn maag en voelde hoe strakgespannen hij stond. Dat gevoel van die volle maag. Dat gevoel wilde ik nooit meer kwijtraken. En ik verlangde al naar de nieuwe hoeveelheid koeken en snoepgoed. Natuurlijk wist ik wel dat mijn gewicht ver boven de 100 zou uitkomen als ik zo doorging. Ik vond het ergens niet leuk. Aan de andere kant greep mij het lekkere eten en de zachte welving van mijn nieuwe lijf. Dikzijn had niet alleen negatieve kanten. Zachtjes wree

Als Mirjam voor een extra lening bij haar bank komt, krijgt ze te horen dat ze platzak is. Ze kan niet meer lenen. Dan komt de bankmedewerker met een vreemd voorstel. Ze moet de eigenaar van een koekjeswinkel van de ondergang redden. Alleen valt ze hier niet bepaald van af. Ze slaagt met glans en mag zelfs boven de winkel komen wonen in het lege appartement. Lees het eerste deel van De koekwinkel: Geldgebrek » Eten als werk De reis naar huis was een hele onderneming. Met moeite wist ik mij achter het stuur van auto te wurmen. Zo opgeblazen was mijn maag van de koeken die ik zojuist had opgegeten. Ik zat zo vol dat ik nauwelijks kon ademen. Het koste mij heel veel tijd om weer uit de auto te kruipen toen ik bij mijn appartement arriveerde. Langzaam sjokte ik naar mijn huis vanaf de parkeerplaats. Thuisgekomen trok ik mijn jas uit en ging met kleren en al op bed liggen. Ik werd wakker toen het al 8 uur 's avonds was. Op een eigenaardige manier had ik verschrikkelijk veel zin i

Een hele spannende foto. Een feestje, ze drinkt een biertje uit een flesje. Ze is druk in gesprek met een vriendin. Haar dikke armen verschijnen bloot onder het bloesje vandaan. Een bloesje dat onmogelijk dicht kan. Van boven mag het dan sluiten. Van onderen is geen ruimte hem dicht te krijgen. Dat is de eerste spanning in deze foto. De stof van het bloesje omhelst strak haar volle bovenarmen. Het past amper. De stevige onderarmen zijn ontbloot en vertellen genoeg. Maar het spannendste is de manier waarop ze onderarmen tegen de volle buik aan drukt. Haar linkerarm rust op die dikke buik. Een hangbuik die royaal naar voren welft en duidelijk ruimte opeist.

In de rubriek Praten over gewicht schrijven vetliefhebbers over de gesprekken die ze hebben of horen met vrouwen over hun gewicht. Vandaag een meisje dat heel veel sport en die een prachtig beginnersbuikje bezit. Veel sporten Een paar dagen geleden was ik aan het stappen met een vriendin. Ze stelde me voor aan een andere vriendin. Dat was een leuk meisje met blond haar, bolle wangen en een heerlijk figuurtje. Ik zag duidelijk een beginnersbuikje welven over haar broeksband.

Als Mirjam voor een extra lening bij haar bank komt, krijgt ze te horen dat ze platzak is. Ze kan niet meer lenen. Dan komt de bankmedewerker met een vreemd voorstel. Ze moet de eigenaar van een koekjeswinkel van de ondergang redden. Alleen valt ze hier niet bepaald van af. Voordat ze aangenomen wordt, moet Mirjam een proefopdracht doen. Lees het eerste deel van De koekwinkel: Geldgebrek » Proefopdracht Het gaatje waar de bankmedewerker over gesproken had, was zeker nodig. Meneer Mazachma was een goedlachse Aziaat, die er vrij mollig uit zag. Hij gaf me bij binnenkomst een hand. 'Het gaat niet meer', zei hij tegen me. De bankmedewerker vulde hem aan. 'Ze houden teveel over om zelf op te eten. Weggeven gaat niet en weggooien mag helemaal niet. Kortom, ze hebben een probleem.' Mazachma wees naar de 3 kratten met koeken die er stonden. Ik kon niet goed verstaan wat hij zei, maar de bankmedewerker vertelde: 'Dat hebben ze over van gisteren. Niet meer verkoopbaar,

Als Mirjam voor een extra lening bij haar bank komt, krijgt ze te horen dat ze platzak is. Ze kan niet meer lenen. Dan komt de bankmedewerker met een vreemd voorstel. Ze moet de eigenaar van een koekjeswinkel van de ondergang redden. Alleen valt ze hier niet bepaald van af. Geldgebrek Ik wachtte op de medewerker van de bank. Hij liet mij wachten in de lobby. Terwijl ik wachtte, dacht ik terug aan de dag dat Jim mij verliet. 'Ik kan niet een lui, vet wijf blijven ondersteunen', stond er op het briefje dat een paar weken eerder op de keukentafel lag. Mijn werkloosheid deed me nu ook de das om. De rekeningen stapelden zich op. Ik liep achter op mijn huur en kon de elektriciteit niet meer betalen. En het lukte me zelfs niet meer om mijn dagelijkse boodschappen in huis te halen. Daarom was ik naar de bank gegaan. Ik hoopte dat hij een herfinanciering voor de auto eruit wist te halen. Al wist ik wel beter. De kans was heel klein dat de bank geld zou lenen. Van een kale kip, hoe

Een fors meisje in een mooi gestreept shirt. Een foto om van te genieten. Het shirt valt heel mooi en de buik bolt er prominent in naar voren. De handen in de zij maken dat het een trotse foto wordt. Ze is trots op haar dikke buik. Ze duwt haar rug iets naar voren waardoor de buik nog groter lijkt dan hij is. En natuurlijk, haar buik is heel groot. Hij ziet er overtuigend uit. Het shirt is eigenlijk iets te klein, maar de stof rekt mooi mee. De verticale streepjes en horizontale brede lijnen leggen precies het juiste accent. Dit is zo'n shirtje waarin mensen ineens zien hoe dik deze dame eigenlijk wel niet is. Het roept steevast reacties op als; 'kind wat ben jij dik geworden.' Of bekenden vragen haar of ze zwanger is. Natuurlijk is ze niet zwanger.

'Ik heb maar wat stretchbroeken gekocht. Dan hoef ik mij geen zorgen te maken.' In de rubriek Praten over gewicht schrijven vetliefhebbers over de gesprekken die ze hebben of horen met vrouwen over hun gewicht. Vandaag chat een vetliefhebber met een vriendin die een jaar in Frankrijk zit. Ze is behoorlijk aangekomen en draagt alleen nog stretchbroeken. Alleen stretchbroeken Vanavond heb ik een tijdje gechat met een vriendinnetje. Ze zit voor een jaartje als au pair in Frankrijk. Ze verveelt zich behoorlijk. 'Ik ben flink aangekomen', schreef ze. Ik vroeg hoe dat kwam. 'Het eten is hier goed en ik verveel me.'

Bakkersvrouw (10) – Dame blanche proeven Jenny trouwt met de banketbakker Jean. Als hij de bakkerij van zijn baas Luuk overneemt, moet Jenny hem helpen. Het blijft niet zonder gevolgen. Dan ontdekt ze dat Luuk het helemaal niet erg vindt, dat ze dikker wordt van al dat geproef. Sterker nog, hij moedigt het aan en voert haar steeds vetter. Lees eerst het eerste deel van Bakkersvrouw: Even proeven » Dame blanche proeven – slot De berg ijs en slagroom was overladen met gesmolten chocolade. Ik zou er met een lege maag een moord voor doen, maar nu? Ik was helemaal vol van de lasagne en zag geen enkel gaatje voor dit overheerlijke toetje. Jean zette het grote glas – dat meer weg had van een bloemenvaas – op tafel voor me neer. Ik zag hoe mooi de ijsberg was. Heerlijk ook, maar mijn maag was zo vol van al die lasagne van zojuist. 'Ik kan niet meer, Jean', zuchtte ik nogmaals. Het hielp niet. Hij volhardde en fluisterde in mijn oor dat we het samen wel op zouden krijgen. 

Jenny trouwt met de banketbakker Jean. Als hij de bakkerij van zijn baas Luuk overneemt, moet Jenny hem helpen. Jenny moet proeven of het banket goed op smaak is. Ze schrikt als ze ontdekt dat Jean haar bewust vetmest. Hij bakt een enorme taart voor haar. Jean voert haar zo vol dat haar buik meer ruimte nodig heeft dan haar bloesje aankan. Lees eerst het eerste deel van Bakkersvrouw: Even proeven » Niet zonder kleerscheuren De knoopjes van mijn bloesje stonden strakgespannen. Zelfs als ik zat, leek de stof elk moment open te scheuren. Mijn buik zat tjokvol met de enorme taart die Jean voor mij gemaakt had. Vervolgens had hij mij die taart voor 20 personen helemaal opgevoerd. Ik kon het niet geloven. Als ik voor mij keek zag ik een leeggeschraapt bord. Mijn buik vertelde dat er heel veel in zat. Ik geloofde wel dat die hele taart in mijn buik zat. Hij bolde een enorm eind naar voren en omhoog. Het bloesje dat ik droeg, was eigenlijk al te klein maar het zat zo lekker. Nu trok

Het bloesje is dit keer open. De buik bolt overtuigend naar voren. Het is nog geen heftige buik, maar hij welft al genoeg naar voren voor een opmerking. De winterkilo's hebben toegeslagen, want hij tuurt wit de wereld in. Het kan natuurlijk ook zijn dat ze zich voor de bolling schaamt en hem daarom niet aan het zonlicht durft toe te vertrouwen. Ongewild accentueren de streepjes van het bloesje ook de ronde buik. De volle borsten die uit de beha puilen doen de rest. Net zo overtuigend is haar buik zelf. Ik kan heel lang kijken naar de navel. Hij steekt namelijk heel mooi vooruit op de weldadige ronding. Wel bolt de buik zo dat ze de navel heel iets omhoog drukt.

'De rechter kon zich niet voorstellen dat zo'n tenger meisje zo'n klap kon uitdelen.' In de rubriek Praten over gewicht schrijven vetliefhebbers over de gesprekken die ze hebben of horen met vrouwen over hun gewicht. Een vetliefhebber hoort een mollig meisje vertellen hoe ze haar ex-vriendje een klap gaf. Ze kreeg vergiffenis van de rechter, omdat ze zo tenger was. Maar dat was 25 kilo geleden. Tenger Vandaag op school zag 2 jongens wachten. Juist op dat moment scheen een vriendinnetje om de hoek. Ze zag er goed uit, met kastanjebruin haar en een brilletje. Ze had een prachtige glimlach en ze was behoorlijk mollig. Het gesprek kwam al snel op een ex-vriendje.

Jenny trouwt met de banketbakker Jean. Als hij de bakkerij van zijn baas Luuk overneemt, moet Jenny hem helpen. Jenny moet proeven of het banket goed op smaak is. Als ze ontdekt dat Jean haar bewust vetmest, schrikt ze. Dat wil ze niet. Maar de verleiding is overal. Zeker ook als hij een verrassing voor haar in petto heeft. Lees eerst het eerste deel van Bakkersvrouw: Even proeven » Taart proeven Terwijl ik achter hem aanliep in de richting van de bakkerij, voelde ik hoe al mijn vet mee bewoog. Elke beweging kreeg antwoord met een tegenbeweging. Al mijn nieuw verworven vet antwoordde met een zachte siddering. Elke siddering trok aan mijn huid, waardoor ik over heel mijn lijf een zachte golf van het vet voelde. Ik liep de bakkerij binnen en zag achterin een enorme taart staan. Op de taart prijkte een enorme taart. Dat soort taarten maakte hij altijd voor bruiloften. Er waren 3 formaten en hij had de kleinste gekozen. Maar dan nog was het voldoende om 20 tot 30 mensen van een f

Jenny trouwt met de banketbakker Jean. Als hij de bakkerij van zijn baas Luuk overneemt, moet Jenny hem helpen. Jenny moet proeven of het banket goed op smaak is. Het blijft niet zonder gevolgen. Als ze erachter komt dat Jean haar bewust laat proeven, zodat ze dikker wordt, schrikt Jenny. Dat wil ze niet, tot ze de voordelen van dik zijn proeft. Lees eerst het eerste deel van Bakkersvrouw: Even proeven » Roezemoezen Jean verwende me in de weken die volgende na de heerlijke vrijage meer dan ooit. Ik kreeg heel veel chocola. Hij schroefde de hoeveelheid croissantjes op die ik 's morgens kreeg als ontbijt. Elke dag trakteerde hij mij op een flink stuk taart. Ik at van de vroege morgen tot de late avond. Achter de toonbank bleef het niet onopgemerkt dat ik de hele dag at. 'Meissie zou je dat nou wel doen?' vroegen veel vrouwelijke klanten. Ze zagen me dan een stukje taart eten of een heerlijk koekje van de schaal pakken. Aan de ogen van veel mannen zag ik dat ze er ev

Een dame die het bloesje van een kilo of 20 geleden weer eens aantrekt. Het levert een mooie foto op van een grote buik, die ver onder het bloesje uit komt. De knopen staan strakgespannen. Elke hap adem is voldoende om de knopen los te laten schieten. Zo strak staat de stof rond haar dikke buik. Ze verstopt haar handen heel mooi in haar onderbroek. Onbewust drukt ze daarmee haar buik nog een eindje naar voren. Groot en majesteitelijk is hij. Het ruitjesbloesje doet de rest. Hij bedekt heel mooi het bovenste gedeelte. Precies ter hoogte van de navel toont de buik zich aan de toeschouwer. En wat er dan te zien is...

'Je krijgt een buik. Een bierbuik', gilde ze. In de rubriek Praten over gewicht schrijven vetliefhebbers over de gesprekken die ze hebben of horen met vrouwen over hun gewicht. Vandaag een meisje dat iets van een hoge plank moet pakken in de keuken. Ze gaat op een stoel staan en dan wordt iets heel moois zichtbaar. Bierbuik op stoel Een meisje zou oude spijkerbroeken van mijn vriendin lenen. Ze kwam langs om ze te passen, maar kon er met geen mogelijkheid in. Ze was een jaar jonger dan ik en begon een jaartje later aan de studie. Vaak kwam ze bij mij en mijn huisgenoot langs. Dan dronk ze veel bier. Zo lukte het haar wel om in een jaar tijd een kilo of 10 aan te komen.

Jenny trouwt met de banketbakker Jean. Als hij de bakkerij van zijn baas Luuk overneemt, moet Jenny hem helpen. Jenny moet proeven of het banket goed op smaak is. Het blijft niet zonder gevolgen. Als ze ontdekt dat Jean haar met een heel ander doel laat proeven, krijgt ze geen hap meer door de keel. Lees eerst het eerste deel van Bakkersvrouw: Even proeven » Orgasme proeven Mijn maag knorde, maar ik wilde er niet aan toegeven. Ik at een droog kaakje om mijn hongerige lichaam even het zwijgen op te leggen. De saucijzenbroodjes staarden me verleidelijk aan. Net als die overheerlijke roombroodjes en croissantjes met chocolade erin. Achter hoorde ik de mixer draaien. Jean maakte iets van chocolade. Hij riep me niet. Als een Pavlov-reactie schreeuwde mijn lichaam om eten. Alles in de vitrine en om mij heen keek me met grote ogen aan: eet me op. Nee, ikke. Nietes, ik wil opgegeten worden. Ik voelde hoe de drang sterker werd dan de wil om af te vallen. Ik kon mij gewoon niet meer