Grenzen opzoeken - Onze droomzaak (16)

Als Henk en Anneke thuiskomen na een dag hard werken, vraagt Anneke of ze niet een keer een lekkere vette shake voor hem mag maken. Dat hij daar misschien iets dikker van wordt, zegt ze er natuurlijk niet bij.

Grenzen opzoeken

Het begint weer voorjaar te worden en ik trek mijn oude shirtje aan. Eigenlijk past hij niet meer. Hij zit buitengewoon strak rond mijn pens en kruipt steeds een stukje omhoog. Ik trek hem dan omlaag, maar hij zit in een mum van tijd weer omhoog. Dan piept een groot stuk van mijn buik naar buiten. Bijna tot over mijn navel kruipt het shirtje omhoog. Dan trekt Anneke hem zelfs een stukje omhoog, speelt met mijn dikke buik. Een flink deel buigt naar voren, hij hangt een eind over mijn broek heen.


Als ik dan een biertje drink, vertelt een klant aan mij dat ik mijn bierpens inderdaad een beetje moet onderhouden. Ik hoor dit steeds vaker, lach schaamteloos en drink het biertje dan vaak in 1 teug leeg. 'Inderdaad, mijn pens mag best een beetje extra aandacht vandaag.' Dan schuift Anneke wat lekkers onder mijn neus wat ik braaf opeet. Zo groei ik stevig door.

De avond van koningsdag als we allebei flink aangeschoten thuiskomen, vraagt Anneke of ik weer eens op de weegschaal wil gaan staan. Lekker volgegeten ga ik weer op de weegschaal staan. Ik verwacht wel weer een kilo of 20 te hebben aangevreten. Al weet ik ook beter. Anneke heeft me echt vetgemest de laatste maanden. Ik zeul een enorme buik voor me uit. Als ik naar beneden kijk, kan ik mijn tenen niet meer zien. Anneke deinst terug als ze naar het schermpje kijkt. Ik stap snel af en kijk. Jeetje, wat staat er eigenlijk? Ik kan het niet geloven. Ik zie alleen 'error' in rode letters verschijnen.

'Doet hij het nog wel?' vraag ik. 'Ga jij eens staan?' Als Anneke er gaat staan, verschijnt er wel een getal. Ze is de laatste 4 maanden amper aangekomen, ze weegt 159,5 kilo. Ja, hij doet het wel. 'Tot hoe ver gaat deze weegschaal eigenlijk?' vraag ik. 'Ze kijkt op de achterkant. 'Tot 160', zegt ze. 'Hoezo?' 'Nou misschien moeten we een nieuwe kopen die verder dan 160 gaat. Ik denk dat ik mogelijk zelfs meer dan het maximum weeg dat deze schaal aankan.'

Zulke grote ogen heb ik niet eerder gezien bij Anneke. En daarna verschijnt een nog grotere glimlach op haar gezicht. Het dieet slaat blijkbaar goed aan. Ik voel hoe Anneke mijn grote pens streelt. Ze gaat over mijn harige buik die boller staat dan ooit. Ik merk hoe mijn pik vrijwel meteen stijf wordt van haar aanraking. Alle sensitiviteit lijkt naar mijn buik te stromen. Een streling is genoeg om mij tot hemels genot te doen stijgen.

Ze geeft me een nieuwe shake. 'Hier schatje', zegt ze zacht, terwijl ze verder over mijn buik wrijft. 'Neem maar lekker.' Ik drink het liter aan romige vocht in snel tempo op. Ik sta versteld hoeveel ik hiervan kan verstouwen. Al weet ik dat ik vrijwel meteen na het opdrinken in slaap val. Het voedingsrijke vocht vraagt teveel energie om wakker te blijven.

Lees deel 17: Nieuwe hulp »

Dit is deel 16 van het vervolgverhaal Onze droomzaak. Benieuwd naar wat er vooraf gaat? Lees het eerste deel: De snackbar »