mooi dik

Na maanden afwezigheid draait Henks vrouw Anneke weer eens in de snackbar waar Manon werkt. Anneke kijkt haar ogen uit. Lees het verhaal van Anneke. Speciale koffie Anneke vertelt: Ik sta weer versteld als ik Manon weer zie staan achter de frituur. In de snackbar is er geen klant te vinden, maar er hangt een mandje friet in de frituur te pruttelen. Ze kijkt er verlekkerd naar. Het is iets na 10 uur in de ochtend als ik binnenkomt. Ze kijkt me betrapt aan. 'Ik heb nog niet ontbeten', zegt ze met een rood gezicht. Ik zie een kop koffie en een leeg bord met de resten van croissantjes en roombroodjes liggen. 'Ga lekker je gang', zeg ik snel terwijl ik verder waggel. En waggelen dat doe ik. Jeetje, de kilo's zijn er de laatste maanden aan gevlogen. Ik zie het ook wel aan de blik van Manon. Ik merk dat de afstand tussen toonbank en frituur best krap is. Ik kan er maar net tussendoor. Oei, die kilo's begin ik wel te merken. Helemaal buiten adem, ga ik achter

Astrid merkt wel dat sinds Manon bij haar is komen wonen ook haar eigen levenswijze iets is veranderd. En hoe vetter Manon wordt, hoe meer verliefd Astrid wordt. Lees de onthullingen van Astrid. Voller, boller en vetter Astrid vertelt: Jeetje, wat groeit mijn huisgenoot Manon. Ik kan niet geloven hoe slank ze was toen ze hier een halfjaar terug kwam wonen. Mijn dieet zet veel zoden aan de dijk. Ongelooflijk hoe het lijf van Manon lijkt te exploderen om alle calorien die ze elke wegwerkt. Ze groeit waar je bijstaat. Het lijkt wel of haar lichaam zo naar dit moment verlangd heeft dat ze elke kans grijpt om nog voller, boller en vetter te worden. Wat windt het mij toch ontzettend op. Natuurlijk voelde ik dit al toen ik haar daar voor het eerst zag staan in de snackbar. Ik kreeg haar niet meer uit het hoofd. En vooral het verlangen haar groter, voller en boller te zien worden. Zo'n verlangen in mij om te zien dat ze echt verandert van dat magere meisje in een dikke vrouw. Het

Ik was altijd een fitnessmeisje. Elke dag kon je mij wel vinden op de sportschool. Ik trainde, trainde en trainde. Altijd letten op wat ik at. Totdat ik een blessure kreeg. Niet zo heel erg hoor, maar ik kon een paar maanden niet sporten. En ging dingen eten die ik voorheen nooit at. Voor ik het wist, zaten er per ongeluk 20 kilo's aan. Ik heb nog proberen af te vallen, maar dat mislukte jammerlijk. Frituurpan Ik ben helemaal verslaafd aan de frituur. Hij gaat bijna elke dag wel een keer aan. Wat heerlijk patat en dan al die lekkere snacks erbij: frikadellen, kroketten en bamischijven. Ik krijg er nooit genoeg van. Daarbij dip ik meteen uit de pot mayonaise. Veel handiger, hoef ik niet steeds te scheppen. Thuiswerken Ik werkte eerst in de kinderopvang. Daar zagen de kinderen mij groeien. Dan kon ik niet zo goed bij alles om bijvoorbeeld speelgoed op te rapen. 'Juf is veel te dik', zeiden de kinderen dan. Ze porden in mijn dikke buik. Mijn baas vond dat ik moest afvallen of

Manon werkt nu een jaar bij de snackbar en heeft al een halfjaar een onderkomen bij Astrid. Haar nieuwe rugvetjes laten wel zien dat ze een nieuwe levenswijze heeft aangemeten. Rugvetjes Aan alle kanten welft en bolt Manons lijf. Als je haar ziet staan daar achter die toonbank boordevol met de lekkernijen die ze serveren. Het vlees en de andere vette hap. Ze neemt het er goed van. Dat zie je meteen wel als je haar daar aan de toonbank staat. Zeker, ze draagt keurig de kleding zoals dat hoort bij de snackbar. Een donkere broek en een shirt met groot het logo van de snackbar op haar rug. Over haar kleren draagt ze een schort waar op de voorkant ook het logo van de snackbar staat. Als je haar zo ziet staan, valt meteen haar grote voorgevel op. Haar borsten puilen uit de beha die ze draagt en kunnen maar net opgevangen worden door het shirt. Het shirt is alweer te klein. Haar boezem lijkt er elk moment uit te kunnen barsten. Ze draagt haar schort in de breedste stand om haar middel

Anneke is al een tijd niet op de vestiging geweest waar Manon werkt. Ze komt na maanden weer eens werken en maakt al snel kennis met de foodbaby in Manons buik. Foodbaby's Anneke vertelt verder: Ze draait zich om naar mij en begroet mij hartelijk. 'Anneke, wat leuk om je weer eens te zien.' We omhelzen elkaar en inderdaad ik voel een vollere meid. 'Je ziet er goed uit', zeg ik. Zij lijkt vooral verbaasd over mijn enorme lichaam. 'Dank je', zegt ze en klopt op haar buik waarin zo een kind van 7 maanden zou kunnen zitten. 'Die hamburgers zijn daar de schuld van. En Astrid. Astrid heeft de rest gedaan. Wat verwent zij mij de hele dag!' Ze moet er zelf om lachen. Ik grinnik mee. Henk heeft verteld van de perikelen bij Manon thuis en hoe de vaste klant Astrid haar zo uit de brand hielp. 'Volgens mij is zij van de vrouwenliefde', zei hij er met een knipoogje bij. 'Het zou mij niet verbazen als die 2 wat met elkaar krijgen.' Daarna i

Ze houdt de oogst van jaren in haar handen: een prachtig buikje. Ze is de 100 kilo al een tijdje terug gepasseerd. Deze jonge vrouw mag onwijs trots zijn op het buikje dat ze bij elkaar heeft gegeten. Wat een heerlijke buik en al heel wat om vast te houden. Niets mooiers dan een vrouwenbuik vasthouden. Als het dan je eigen buik is, dan hou je vast wat je zo bij elkaar gewonnen hebt. Elk pondje komt door het mondje, zeggen ze immers en dat klopt voor haar zeker. Ze snoept heel wat af sinds ze het feederisme heeft ontdekt. 

Anneke is de vrouw van Henk. Ze is al een tijd niet op de vestiging geweest waar Manon werkt. Ze komt na maanden weer eens werken en is verrast als ze Manon ziet. Kennismaking Anneke vertelt: Vandaag ga ik naar de vestiging waar Manon werkt. Ik ben er eigenlijk nooit; ik werk altijd in het zwembad. Voel dat ik het heerlijk vind om de mensen die zwemmen of net gezwommen hebben te bedienen. Maar goed, vandaag help ik een dag mee bij onze andere vestiging. Henk moet vandaag allerlei belangrijke gesprekken voeren en ik kan wel even gemist worden in het zwembad. Ik trek mijn broek aan en merk dat hij te strak zit. Shit, ik ben weer wat aangekomen. Ik merkte wel dat de kleren strakker gingen zitten, maar nu wil de knoop echt niet meer dicht. Hoe ik mijn adem ook in houd. Het shirt dat ik aantrek, krijg ik met moeite over mijn buik. De stof staat helemaal strak. Mijn buik is goed te zien. Ik kijk in de spiegel naar mijzelf en ben weer verbaasd dat ik dat ben. Gek dat ik na al die jar