Rugvetjes - Vette snackbar (13)

Manon werkt nu een jaar bij de snackbar en heeft al een halfjaar een onderkomen bij Astrid. Haar nieuwe rugvetjes laten wel zien dat ze een nieuwe levenswijze heeft aangemeten.

Rugvetjes

Aan alle kanten welft en bolt Manons lijf. Als je haar ziet staan daar achter die toonbank boordevol met de lekkernijen die ze serveren. Het vlees en de andere vette hap. Ze neemt het er goed van. Dat zie je meteen wel als je haar daar aan de toonbank staat.

Zeker, ze draagt keurig de kleding zoals dat hoort bij de snackbar. Een donkere broek en een shirt met groot het logo van de snackbar op haar rug. Over haar kleren draagt ze een schort waar op de voorkant ook het logo van de snackbar staat. Als je haar zo ziet staan, valt meteen haar grote voorgevel op. Haar borsten puilen uit de beha die ze draagt en kunnen maar net opgevangen worden door het shirt.

Het shirt is alweer te klein. Haar boezem lijkt er elk moment uit te kunnen barsten. Ze draagt haar schort in de breedste stand om haar middel. Het past allemaal maar net en ze moet iemand vragen om het knoopje van het band achter haar rug aan te trekken. Ook om het los te maken heeft ze hulp nodig. Anders is ze zo lang bezig met het los te sjorren.

Haar buik welft overduidelijk naar voren. Wat een imposante buik heeft Manon gekregen in het jaartje dat ze hier achter de frituur staat. Ze lijkt vooral naar voren dragend te zien. Dat is zo'n imposante buik die heel ver naar voren wijst. Al groeit ze de laatste weken vooral in de breedte. Dan lijkt haar buik misschien minder opvallend, ze betrekt vooral de ruimte om Manon heen.

Het is een feest als Manon zich omdraait. Dan zie je haar rug en billen. En wat een billen! Ze heeft werkelijke goddelijke rondingen achter gekregen. 2 enorme bollen wijzen naar achter als grote contragewichten om haar enorme buik van voren te compenseren.

Ze weet ook als ze zich omdraait dat een paar mannen die regelmatig langskomen, helemaal gek worden. Wat een achterste. Heel soms fluit zo'n kerel of kreet een uitroep als 'wauw', 'tjonge' of 'niet verkeerd'. Ze doen het stilletjes. Net als dat er blikken verder glijden over haar imposante bovenbenen of de vetrolletjes die op haar rug zitten.

De rugvetjes schudden vrolijk mee als Manon het frietmandje uit het vet haalt en behendig het vet losschudt. Steevast graait ze een paar verse frietjes uit het mandje om op te snoepen. Patat is verschrikkelijk lekker als het nog niet helemaal is uitgelekt. Er een dun laagje vers vet op glanst. De zoutkorreltjes van het net gestrooide zout nog niet helemaal gehecht aan het aardappel. Ze vindt het gewoon heel erg lekker.

Dan verdwijnt er weer een hamburger in haar gretige mondje. Niemand minder dan Astrid weet dit gretige mondje thuis nog verder te voorzien van voedsel. Wat kan Manon eten. Als ze hier de hele dag heeft gestaan en moe thuiskomt, eet ze even enthousiast van de dingen die Astrid per ongeluk heeft laten rondslingeren. Een stuk taart of andere zoetigheid. Manon is gek op de zoetigheid die Astrid voor haar klaarmaakt. Hoe meer slagroom, hoe beter. Het verdwijnt allemaal in Manons maag. Wat is dit lekker.

Het is zo'n avond dat ze thuiskomt van haar werk in de snackbar. Astrid zit nog lekker op de bank met een grote zak chips. 'Ik heb wat meegenomen', zegt Manon. Ze haalt een zak met warme frietjes en een paar hamburgers tevoorschijn. 'O wat lekker', zegt Astrid. 'Doe je ook mee?' 'Tuurlijk. Ik heb er een paar mee', antwoordt Manon.

Ze gaan zitten aan tafel. De grote milkshakes erbij die Manon ook uit de tas tovert. Het lijkt niet op te kunnen wat daaruit tevoorschijn komt. De meiden beginnen gretig te eten. 'Wat is dit lekker', verzucht Astrid. Ze pakt een 2e burger. 'Ik heb er voor jou wat extra saus bij gedaan', zegt Manon. 'Dat leek me wel lekker voor je.'

Het is weer even stil omdat de meiden alle aandacht nodig hebben voor het eten dat Manon heeft meegebracht. Na een kwartiertje, hangen ze achterover. De 6 hamburgers zijn op. Maar liefst 4 zijn er in Astrid verdwenen. Manon verklapt dat het haar 8e en 9e hamburger waren voor vandaag.

Dan buigt Astrid zich naar haar. Ze kijkt loom uit haar ogen. 'Dit was zo lekker. Bedankt Manon.' Astrid geeft Manon een voorzichtig kusje. 'Graag gedaan.' Ze voelt hoe Astrid zware buik tegen haar zij drukt. Ze legt haar arm om haar vriendin heen. 'Je bent zo mooi', zegt Manon. Ze legt haar hand op Astrids buik. 'En het staat je zo goed, nu je wat dikker geworden bent.'

Dan zoenen ze elkaar. Manon voelt hoe Astrids handen haar lichaam bestrelen. Onder het shirtje door gaat het. Langs de lovehandle van haar zij. Het is veel meer dan een hand vol, maar Astrid geeft zachte kneepjes in de buikrol langs Manons zij. Ze zucht. 'Jij bent ook zo mooi, nu je wat voller bent. De eerste keer dat ik je in de snackbar zag staan, hoopte ik het al.' 'Wat bedoel je?' vraagt Manon.

Lees deel 14: Voller, boller en vetter »

Dit is het 13e deel van het vervolgverhaal Vette snackbar. Lees vooraf Onze droomzaak. Je zult zien dat een paar personages terugkomen in dit nieuwe verhaal. Elke vrijdag verschijnt een volgend deel.