mooi dik

Vandaag trof ik op diverse Engelstalige forums het bericht van Rebecca over feederism , waarin ze afrekent met het idee dat feedees vaak als slachtoffers gezien worden. Feedees zijn in deze zienswijze vrouwen die zich door een feeder laten vetmesten. Dit gebeurt buiten hun wil om en ze hebben hier geen invloed op. Het zijn willoze meisjes die moedwillig door feeders worden vetgemest en ze kunnen hier niks aan doen. Een kortzichtige visie.

Interessante vraag, dat ik zou willen verwerken in een verhaal. Gewoon basaal bij het begin beginnen. Iemand groeit gewoon heel langzaam dicht. Begint de constatering bij de persoon zelf, of merkt zijn omgeving het op. Beide mogelijkheden zijn er natuurlijk, maar de meest fascinerende is dat de omgeving het merkt. Niet de directe omgeving, maar meer mensen die iemand al langere tijd niet gezien hebben.

De wereld kent veel misstanden. Zoals: dikke mensen zijn lelijk. Die mening ben ik niet toegedaan. Ik houd erg van dik. Vooral dikke vrouwen kunnen mij ontzettend bekoren. Als ik dan de lieftallige rondingen zie, verborgen vetrolletjes en goed uitgedijde vetplooien, dan geniet ik. Een volle buik misstaat weinig vrouwen. Dikke borsten completeren het geheel en een ronde kont erbij is helemaal mooi meegenomen. Kortom, ik houd van dik en daarom ben ik ook een dikke vrouw getrouwd. De oordelen zijn nog niet klaar, want menigeen schrikt voorgaande af en ziet allerlei doemscenario's van feeders, feedee's en gestrande walvissen die zich nauwelijks kunnen roeren, maar zich nog altijd laten volproppen. Soms zelfs angstbeelden met slangetjes waarbij het voer in vloeibare toestand naar binnen wordt gegoten. Terecht angstbeelden. De dikker wordende vrouw speelt zich weleens in mijn fantasie af, maar daar mag het hooguit blijven. Soms wuif ik vol afschuw mijn fantasie af. Vernedering hoor