Toestoppen - Vette snackbar (4)
Henk raakt steeds enthousiaster over zijn nieuwe hulp Manon. Ze doet hem denken aan zijn eerdere hulpje Maaike in de snackbar die hij met zijn vrouw runt bij het zwembad. Lees het verslag van Henk.
Toestoppen
Henk raakt steeds enthousiaster over zijn nieuwe hulp Manon. Ze doet hem denken aan zijn eerdere hulpje Maaike in de snackbar die hij met zijn vrouw runt bij het zwembad. Lees het verslag van Henk.
Toestoppen
Het gaat helemaal niet verkeerd met onze nieuwe kracht. Ik vroeg het gisteravond ook even aan Anneke. Ze draait niet zo vaak in deze snackbar. Ze is gekker op haar vaste stekkie in het zwembad. Ze vindt het veel te leuk met de zwemmende dikke dames. Ze heeft er een heel aanbod na het zwemmen bij gemaakt. 'Inderdaad Henk', zegt ze. 'Ze heeft talent, maar ik vind wel dat ze zich best wat meer mag laten gaan. De basisdingen maakt ze goed, maar ik zou het leuk vinden als ze wat extra's deed.'
- 'Ach', antwoord ik. 'Ze werkt nu een klein maandje bij ons en het gaat al heel aardig. Ik zie haar ook wel wat meer tussendoor eten.'
- 'Dat is een goed teken', grinnikt Anneke. 'Zie je al wat aan haar?' Daar krijgt ze geen antwoordt op van mij.
Ik let er de dagen erna wel een beetje extra op. Soms schuif ik haar iets toe. 'Oei', zeg ik dan. Ik heb een paar kroketten teveel gebakken. Wil jij er eentje?' Meestal wacht ik het antwoord niet af en geef het haar. En het is er altijd meer dan eentje. Haha.
Dit zet niet zoveel zoden aan de dijk, maar je moet er ook niet teveel op zitten. Ik weet dat het gewoon laten gaan en zelf regelmatig een goed voorbeeld geven, het beste werkt. Ik zie haar de laatste tijd erg veel naar mijn buik kijken. En inderdaad, het is best een aardig pronkstuk.
Een flink afdakje om mijn gereedschap droogt te houden, zeg maar. Als ze kijkt, wrijf ik extra tevreden over mijn dikke buik. 'Neem zelf ook wat gerust', zeg ik. Of ik laat een blikje redbul rondslingeren. In het begin moest ze er niet veel van hebben, maar laatst zag ik er haar al zelf eentje pakken.
De XS-kleren die ik voor haar had besteld, zitten wel wat krapper. Het lijkt misschien maar zo. Ik weet het ook niet zo goed. Wel weet ik dat ze goed bakt. De klanten eten haar frietjes tevreden op. Hoe het gebakken wordt, is zo immens belangrijk en ik zie het vaak misgaan. Maar Manon weet precies wanneer het goed is. Je kunt denken dat het niet mis kan gaan, maar daar vergis je je echt in hoor.
De laatste tijd zie ik een vaste klant vaker komen. Ook vraagt ze wanneer Manon er weer is, als ze een dagje vrij heeft. Ze heet Astrid, is wat steviger, niet echt dik, maar wel op zijn minst mollig. Ik schat dat ze met haar lengte van 1 meter 70 wel een kilo of 90 weegt. Dat is een stuk zwaarder dan Manon die ongeveer even groot is, maar zeker niet meer dan 60 kilo weegt. Ik denk dat er een paar kilootjes zijn bijgekomen sinds ze hier werkt, maar veel zal het niet wezen.
Daarom schuif ik haar regelmatig wat extra's toe. Anneke heeft gelijk. Het is niet echt reclame als er een heel mager meisje achter de toonbank staat. Ik weet, het kan soms heel langzaam gaan. Maar vergis je niet. Als de vaart er eenmaal in komt, dan gaat het heel snel.
Ik zet rustig door en geef haar geregeld iets. 'Neem even pauze', zeg ik dan en geef haar meteen iets lekkers. De ene keer een snack, dan een candy, dan een heerlijk handje dropjes. En het verdwijnt altijd weer. Ik ben er iedere keer weer zo verbaasd over hoe makkelijk het gaat.
Dit is het 4e deel van het vervolgverhaal Vette snackbar. Lees vooraf Onze droomzaak. Je zult zien dat een paar personages terugkomen in dit nieuwe verhaal. Elke vrijdag verschijnt een nieuw deel.
Zwemt Astrid in een badpak of een bikini?
BeantwoordenVerwijderen