mooi dik

Daar staat Maaike in de deuropening van de kleedkamer waarin Manon en Astrid staan. De ogen van Astrid zijn zo groot als tennisballen. Jeetje, zoveel vetheid heeft ze nog gezien. Vet vette liefde Maaike moet lachen zoals ze Manon naar haar ziet staren. 'Ja, ik ben Maaike. En jij moet dan Manon zijn.' En naar Astrid wijzend. 'En jij Astrid. Ik heb zoveel over jullie gehoord.' Manon krijgt een kleur en stamelt iets. 'Maar ik kom jullie ophalen. Er zijn heerlijke pizza's en lekkere t-bones. En bij dat alles heerlijke friet. Ik denk dat jullie wel honger hebben.' Ze wijst op de naakte lijven van de 2 vrouwen. 'Vergeet niet jullie charmante badkleding aan te trekken.' Maaike draait zich om en vertrekt. Wat een billen, denkt Manon terwijl ze nog altijd naar de deuropening staart. De deur klapt dicht en daar staat ze met Astrid tegenover haar. 'Wauw', roepen ze allebei in koor. 'Wat een vrouw.' Inderdaad, wat een vrouw. Maaike kan het

Astrid komt Manon ophalen. Kort na sluitingstijd, bijna 2 uur eerder dan anders. Ze gaan vandaag naar het zwembad. Naar de andere snackbar van Anneke en Henk. Vet vette lijven Manon weet dat Anneke en Henk steeds minder zelf in hun zaken staan. Het gaat niet meer. Het vele snacken en genieten, eist zijn tol. Ze lopen moeilijk en zitten eigenlijk liever lekker de hele dag te eten. Gelukkig hebben ze goede opvolging gevonden met Manon en in het zwembad Maaike. Ook Manon heeft verhalen gehoord over Maaike. En wat een verhalen. Ze is verschrikkelijk benieuwd hoe ze er nu uitziet. Vreemd dat ik haar eigenlijk nog nooit heb gezien, terwijl er zo verschrikkelijk veel verhalen over haar de ronde doen. Als er iemand niet meer tussen frituur en vitrine kan, dan is zij het wel.

De 200e buikblog is een beetje een jubileumbuik. Het is een bekende. Ze heeft hier al vaker gestaan, maar de laatste update is een alweer tijdje terug . Het grote nieuws: ze is groter dan ooit. Je hebt heel wat te kijken en fantaseren op deze foto. Ze zit op de bank. Een favoriet plekje voor dikke vrouwen, kan ik je vertellen. Zo lekker naakt zitten en haar buik op haar bovenbenen laten vallen. Misschien de benen iets gespreid zodat ze haar buik iets meer ruimte naar beneden laten vallen. Precies is dat wat je ziet gebeuren.

Manon werkt ruim 2 jaar in de snackbar van Henk. Ze draait deze zaak zo goed als alleen. Het werk heeft zijn effect op haar lijf. Zeker als ze inspiratie krijgt van Anneke, de vrouw van Henk. Zwemmen in het vet En Astrid heeft Manon geholpen. Dat merkt Manon dagelijks. Ze rijdt met de auto iedere ochtend naar haar werk. Dan staat ze even stil om energie te verzamelen om de zaak in te lopen. Op een paar strategische plekken heeft ze Henk een paar zitjes of krukjes laten neerzetten. Zo kan ze even haar gigantische lichaam rust gunnen. Ze werkt ruim 2 jaar bij Henk en Anneke in de snackbar. Ze draait deze dependance van de grote snackbar in het zwembad zo goed als alleen. Een paar hulpjes komen langs. En als Astrid zin heeft, helpt ze mee. Dan krijgt ze een extra overvloedige maaltijd na afloop. Alsof ze die thuis niet krijgt. Henk is bezig om het huis boven de snackbar op te knappen, dan kunnen ze daar straks wonen. De rit van en naar de snackbar wordt Manon snel teveel de laatste

Manon vergeet Astrid helemaal te vertellen over wat ze heeft meegemaakt met de vrouw van haar baas, Anneke. Het wegen van Anneke heeft een extra wens in haar opengeboord. Hoe moet ze dit nu aan Astrid vertellen? Vet verlangen De volgende dag dampt de frituur weer voor Manon. Ze is even gaan zitten en drinkt van haar vette koffie boordevol slagroom, room, suiker, siroop en andere dikmakers. Wat is dat toch heerlijk. Dit is toch het volmaakte leven, denkt ze. Ze ruikt de geur van de frikadellen. Ik ben er echt aan verslaafd. Het is kort voor openingstijd. Manon heeft de gewoonte om voor ze begint het nog even goed te nemen. De schaal met frikadellen waar ze de laatste maanden altijd mee begint. Het is soms voor haar de reden om een extra dagje te gaan werken. Anders moet ze dit ontberen. Vandaag kookt ze er een pannetje pindasaus bij. Zo heerlijk om de frikadellen daarin te dopen.

Manon komt thuis van haar werk als Astrid net klaar is met douchen. Ze kan niet wachten om te vertellen wat ze heeft meegemaakt met Anneke. Eigenlijk zou ze ook wel willen weten hoeveel haar vriendin weegt. Drilmachine Astrid vertelt: Het is al laat. Ik ga lekker douchen. Precies als ik mij sta af te drogen, komt Manon terug van haar werk. Ze stapt de badkamer in. 'Jeetje Astrid. Wat ik nu te weten ben gekomen.' Ik kijk haar aan. 'Rustig, Manon. Doe je jas uit en ga even zitten. Ik pak snel een duster en trek deze over mijn verder blote lichaam. Ze wil niet sluiten; mijn buik is te groot geworden de laatste maanden. Oei, denk ik. Iets teveel verwend. Kan natuurlijk ook gewoon een nieuwe badjas bestellen en niet zo zeuren. Het stelt ook helemaal niks voor. Als je mij vergelijkt met Manon. Jeetje, dan schrik je.

Manon staat achterin de snackbar op de weegschaal. Anneke, de vrouw van haar baas wil weten hoeveel Manon is aangekomen in het laatste halfjaar. Manon appt Anneke of ze even naar achteren wil komen. Zware boodschap Manon staat op de weegschaal achterin de zaak. Ze is er net op gaan staan. Eerst schoenen uit en daarna haar kleren. Jeetje wat zit dat schort strak zeg. Ze is al een halfjaar niet meer op de weegschaal gaan staan. Het was een leuk spelletje samen met Astrid. Maar eigenlijk vindt ze het gewoon veel lekkerder om te eten en niet de hele tijd uit te moeten kleden om op de weegschaal te gaan staan. Nu staat ze op aandringen van Anneke op de weegschaal. Alsof Anneke er zelf niet even op mag gaan staan. Jeetje, zij is ook flink gegroeid in het afgelopen jaar dat Manon haar niet gezien heeft. Ze hijgt ook flink bij de paar stappen die ze door de zaak loopt. En het meest bijzondere waarbij de ogen van Manon echt uitpuilden. Anneke moet zich echt wringen tussen toonbank en frit

Na een halfjaar komt Anneke eindelijk weer in de snackbar van haar man Henk. Ze treft er Manon aan achter een grote schaal frikadellen. En er is heel wat meer Manon bijgekomen, ziet ze. Op de weegschaal Anneke vertelt: Als ik de zaak binnenkom, zie ik Manon net van de grote schaal frikadellen eten. Er ligt een flinke vleesberg op de schaal. Ze dept elke fridadel voor ze een hap neemt in het schaaltje met mayonaise. Ik zie hoe ze haar schort heeft losgeknoopt. Het zit veel te strak als ze zo aan de tafel zit. Haar buik ligt een flink eind op haar schoot. Het lijkt wel of er 50 kilo's bijgekomen zijn. OMG. Wat een verschil met de laatste keer dat ik hier was, een halfjaar geleden. Ik wring me tussen de toonbank en de frituur. Jeetje. Het wordt hier steeds smaller. Ik merk hoe mijn heupen tegen de frituur en de toonbank drukken. Ik moet mezelf er echt een beetje doorheen drukken. Ik denk dat Manon niet de enige is die wat voller is. Zo schuif ik naar de tafel waaraan ze zit.

Het is een halfjaar later. De herfst is aangebroken en de dagen worden korter en korter. Manon draait helemaal in de zaak. Henk komt soms langs en Anneke komt vandaag weer na een halfjaar. Wat zal ze Manon van vinden? Krapper Manon opent de zaak. Ze staat te morrelen aan het slot. Vlak voor de zaak heeft ze auto geparkeerd. Ze weet heus wel dat ze het ook kan lopen. Het is nog geen 5 minuten, maar de laatste tijd pakt Manon lekker de auto. Net zo makkelijk en het scheelt best zweten. Ze trekt haar jas uit, doet haar schort om. Ze heeft Henk gevraagd om de riem wat te verlengen. Ze krijgt hem niet meer dicht. Gelukkig heeft hij gisteren een nieuw schort met een extra lange riem gebracht voor haar. Het schort past nu mooi om haar middel. Ze loopt naar achteren. Ze merkt dat de ruimte tussen de frituur en de balie krapper wordt. Het is ongeveer een meter dat er zit. Als er een hulpje meedraait, kunnen ze elkaar niet passeren. Dan gaat Manon altijd een stukje aan de kant.

De bolle buik van opzij. Dat blijft een overweldigend perspectief. Deze foto laat zien dat het echt prachtig is. Zeker omdat ze meer en meer begint te hangen. Haar slipje heeft zich helemaal begraven in de vetmassa. Ze houdt haar shirtje trots omhoog om haar vetwinst te laten zien aan de toeschouwer. En dat is een mooie grote, volle buik. Ze bolt onwijs sexy naar voren. En je ziet gewoon dat ze meer en meer gaat hangen. Hier staat een mooie dikke vrouw die trots is op haar volle vormen.

Na maanden afwezigheid draait Henks vrouw Anneke weer eens in de snackbar waar Manon werkt. Anneke kijkt haar ogen uit. Lees het verhaal van Anneke. Speciale koffie Anneke vertelt: Ik sta weer versteld als ik Manon weer zie staan achter de frituur. In de snackbar is er geen klant te vinden, maar er hangt een mandje friet in de frituur te pruttelen. Ze kijkt er verlekkerd naar. Het is iets na 10 uur in de ochtend als ik binnenkomt. Ze kijkt me betrapt aan. 'Ik heb nog niet ontbeten', zegt ze met een rood gezicht. Ik zie een kop koffie en een leeg bord met de resten van croissantjes en roombroodjes liggen. 'Ga lekker je gang', zeg ik snel terwijl ik verder waggel. En waggelen dat doe ik. Jeetje, de kilo's zijn er de laatste maanden aan gevlogen. Ik zie het ook wel aan de blik van Manon. Ik merk dat de afstand tussen toonbank en frituur best krap is. Ik kan er maar net tussendoor. Oei, die kilo's begin ik wel te merken. Helemaal buiten adem, ga ik achter

Astrid merkt wel dat sinds Manon bij haar is komen wonen ook haar eigen levenswijze iets is veranderd. En hoe vetter Manon wordt, hoe meer verliefd Astrid wordt. Lees de onthullingen van Astrid. Voller, boller en vetter Astrid vertelt: Jeetje, wat groeit mijn huisgenoot Manon. Ik kan niet geloven hoe slank ze was toen ze hier een halfjaar terug kwam wonen. Mijn dieet zet veel zoden aan de dijk. Ongelooflijk hoe het lijf van Manon lijkt te exploderen om alle calorien die ze elke wegwerkt. Ze groeit waar je bijstaat. Het lijkt wel of haar lichaam zo naar dit moment verlangd heeft dat ze elke kans grijpt om nog voller, boller en vetter te worden. Wat windt het mij toch ontzettend op. Natuurlijk voelde ik dit al toen ik haar daar voor het eerst zag staan in de snackbar. Ik kreeg haar niet meer uit het hoofd. En vooral het verlangen haar groter, voller en boller te zien worden. Zo'n verlangen in mij om te zien dat ze echt verandert van dat magere meisje in een dikke vrouw. Het

Ik was altijd een fitnessmeisje. Elke dag kon je mij wel vinden op de sportschool. Ik trainde, trainde en trainde. Altijd letten op wat ik at. Totdat ik een blessure kreeg. Niet zo heel erg hoor, maar ik kon een paar maanden niet sporten. En ging dingen eten die ik voorheen nooit at. Voor ik het wist, zaten er per ongeluk 20 kilo's aan. Ik heb nog proberen af te vallen, maar dat mislukte jammerlijk. Frituurpan Ik ben helemaal verslaafd aan de frituur. Hij gaat bijna elke dag wel een keer aan. Wat heerlijk patat en dan al die lekkere snacks erbij: frikadellen, kroketten en bamischijven. Ik krijg er nooit genoeg van. Daarbij dip ik meteen uit de pot mayonaise. Veel handiger, hoef ik niet steeds te scheppen. Thuiswerken Ik werkte eerst in de kinderopvang. Daar zagen de kinderen mij groeien. Dan kon ik niet zo goed bij alles om bijvoorbeeld speelgoed op te rapen. 'Juf is veel te dik', zeiden de kinderen dan. Ze porden in mijn dikke buik. Mijn baas vond dat ik moest afvallen of

Manon werkt nu een jaar bij de snackbar en heeft al een halfjaar een onderkomen bij Astrid. Haar nieuwe rugvetjes laten wel zien dat ze een nieuwe levenswijze heeft aangemeten. Rugvetjes Aan alle kanten welft en bolt Manons lijf. Als je haar ziet staan daar achter die toonbank boordevol met de lekkernijen die ze serveren. Het vlees en de andere vette hap. Ze neemt het er goed van. Dat zie je meteen wel als je haar daar aan de toonbank staat. Zeker, ze draagt keurig de kleding zoals dat hoort bij de snackbar. Een donkere broek en een shirt met groot het logo van de snackbar op haar rug. Over haar kleren draagt ze een schort waar op de voorkant ook het logo van de snackbar staat. Als je haar zo ziet staan, valt meteen haar grote voorgevel op. Haar borsten puilen uit de beha die ze draagt en kunnen maar net opgevangen worden door het shirt. Het shirt is alweer te klein. Haar boezem lijkt er elk moment uit te kunnen barsten. Ze draagt haar schort in de breedste stand om haar middel

Anneke is al een tijd niet op de vestiging geweest waar Manon werkt. Ze komt na maanden weer eens werken en maakt al snel kennis met de foodbaby in Manons buik. Foodbaby's Anneke vertelt verder: Ze draait zich om naar mij en begroet mij hartelijk. 'Anneke, wat leuk om je weer eens te zien.' We omhelzen elkaar en inderdaad ik voel een vollere meid. 'Je ziet er goed uit', zeg ik. Zij lijkt vooral verbaasd over mijn enorme lichaam. 'Dank je', zegt ze en klopt op haar buik waarin zo een kind van 7 maanden zou kunnen zitten. 'Die hamburgers zijn daar de schuld van. En Astrid. Astrid heeft de rest gedaan. Wat verwent zij mij de hele dag!' Ze moet er zelf om lachen. Ik grinnik mee. Henk heeft verteld van de perikelen bij Manon thuis en hoe de vaste klant Astrid haar zo uit de brand hielp. 'Volgens mij is zij van de vrouwenliefde', zei hij er met een knipoogje bij. 'Het zou mij niet verbazen als die 2 wat met elkaar krijgen.' Daarna i

Anneke is de vrouw van Henk. Ze is al een tijd niet op de vestiging geweest waar Manon werkt. Ze komt na maanden weer eens werken en is verrast als ze Manon ziet. Kennismaking Anneke vertelt: Vandaag ga ik naar de vestiging waar Manon werkt. Ik ben er eigenlijk nooit; ik werk altijd in het zwembad. Voel dat ik het heerlijk vind om de mensen die zwemmen of net gezwommen hebben te bedienen. Maar goed, vandaag help ik een dag mee bij onze andere vestiging. Henk moet vandaag allerlei belangrijke gesprekken voeren en ik kan wel even gemist worden in het zwembad. Ik trek mijn broek aan en merk dat hij te strak zit. Shit, ik ben weer wat aangekomen. Ik merkte wel dat de kleren strakker gingen zitten, maar nu wil de knoop echt niet meer dicht. Hoe ik mijn adem ook in houd. Het shirt dat ik aantrek, krijg ik met moeite over mijn buik. De stof staat helemaal strak. Mijn buik is goed te zien. Ik kijk in de spiegel naar mijzelf en ben weer verbaasd dat ik dat ben. Gek dat ik na al die jar

Het baantje bij de snackbar van Henk heeft een goeie uitwerking op Manon. Ze komt kilo na kilo aan. Haar moeder vindt dat niks. En nu kan ze bij de vaste klant Astrid een kamer huren. Intrekken Manon trekt na dat weekend in bij Astrid. Haar ouders zijn het er helemaal niet mee eens, maar ze is 18 en mag zelf beslissen. Ze krijgt een kamer tegenover de slaapkamer van Astrid. 'Nee, ik hoef er niks voor te hebben', zegt Astrid. Ze vindt het heel gezellig dat Manon bij haar komt wonen. 'Ik woon al meer dan 10 jaar alleen en ben erg blij dat er iemand bij mij woont.' Manon heeft niet veel spulletjes. Alles is in een middag geïnstalleerd. Haar vader brengt haar spulletjes in een geleende aanhanger. Ze sjouwen alles naar het nieuwe kamertje. Het bed zet ze zelf in elkaar en haar vader helpt mee nog wat dingen zoals de grote kast op te bouwen. Als haar vader weg is en alles min of meer geïnstalleerd is, stelt Astrid voor om Manons verhuizing te vieren met een pizza. 'I

Astrid komt al wel een tijdje bij de snackbar van Henk. Als er een nieuw meisje komt werken, merkt ze dat ze steeds vaker een snack komt halen. En dan zoekt de nieuwe kracht ook nog eens een kamer. Lees het verhaal van Astrid. Kamer gezocht Astrid vertelt: Bij de snackbar iets verderop werkt sinds kort een heel leuk meisje. Ze is net 18 en heet Manon. Mooie lange blonde haren en een heel slank postuur. Al lijkt het dat haar slanke postuur meer een mollig postuur aan het worden is. Ze neemt het er goed van. Ik weet niet of ze al zo gek is op de snacks als ik, maar ze eet er flink van. Ik zie haar toch altijd wel iets in de mond stoppen als ze dienst heeft. De eigenaar Henk kan er ook wat van. Hij heeft een gigantische buik en ik moet eerlijk zeggen dat het hem heel goed staat. Zijn buik is in de periode dat hij hier de snackbar draait, flink gegroeid. Als dat mogelijk is, want zijn buik was al zo ontzettend gigantisch. Maar ik weet zeker dat hij nog een flink aantal pondjes is aang

Henk merkt dat het dieet van hamburgers maken en proeven aanslaat bij zijn medewerker Manon. Ook ontdekt ze steeds nieuwe dingen die allemaal even lekker en verleidelijk zijn. Lees het verhaal van Henk. Zeurende moeders Henk vertelt: Ik weet dat het altijd riskant is als moeders beginnen te zeuren. Daarom moet ik nu snel handelen. Manon vertelt hoe haar moeder vindt dat ze moet afvallen. En nu is het mijn zaak om goed door te pakken. Het kan zo verkeerd uitpakken. Daarom vertel ik haar dat ze vooral haar eigen weg moet kiezen. Ik loop onderwijl naar de frituur. 'Ik heb best honger', zeg ik. 'Wil jij iets?' Ze schudt met haar hoofd. Ik laat het patat in de frituur zakken. Dat gesis en die heerlijke geur die loskomt. Ik kan er iedere keer weer zo van genieten. Het water loopt mij in de mond. Ook gooi ik een handjevol frikandellen in de frituur. Precies op het moment dat alles lekker loopt, neem ik mijn mobieltje op. 'Oei', zeg ik tegen Manon. 'Ik moet ev

Manon werkt al een paar maanden in de snackbar van Henk. Haar moeder vindt het helemaal geen goed idee. Ze ziet met lede ogen aan wat dit baantje met haar dochter doet. Uitkijken Manon stapt onder de douche. Ze streelt met haar handen haar lichaam. Ze is voller geworden, merkt ze. Haar buik welft wat naar voren. Haar billen zijn forser. En als ze met haar handen over haar borsten glijdt en ze iets optilt, merkt ze dat ze groter en zwaarder zijn geworden. Ze schrikt er een beetje van. Help. Ik ben aangekomen. Ik moet opletten. Ze streelt verder over haar buik. Ze voelt hoe een dun laagje vet onder haar huid is gespannen. Ze merkt hoe het zachtjes meebeweegt op haar strelingen. Jeetje, ik ben dik geworden, denkt ze. Ze streelt verder naar beneden, glijdt met haar handen richting haar billen. Ook hier zit een nieuw laagje vet onder haar huid. Het deint lichtjes mee op haar streling. Ze merkt ook als ze weer met haar handen over haar buik glijdt, dat haar huid gevoeliger is geworden.