Viezerik - Dik en gelukkig (13)

Meer dan 75 kilo is Ruth aangekomen voor haar man Bert. De kinderen zijn het huis uit en nu ziet hij zijn kans om haar vet te mesten. Dan komen de kinderen een weekend langs. Wat is er gebeurd met hun moeder?

Viezerik

Bert vertelt:

'Mam gefeliciteerd', zeggen onze 3 kinderen in koor. Ze komen voor de verjaardag van hun moeder. Een verrassing. 55 jaar is ook niet niks. Speciaal voor haar verjaardag heb ik een nieuwe jurk gekocht. Het valt mij wel op dat de jurk best strak rond haar volle lichaam is gedrapeerd. De tijd tussen bestelling en aankomst is toch een paar weken te lang geweest. De nieuwe kilo's die in die weken erbij zijn gekomen, verhullen zich niet.

Onze 3 kinderen komen tegelijk binnen. Ruth schrikt en is blij tegelijk. Dit heeft ze niet verwacht. Maaike de jongste slaat een arm om haar moeder heen. 'Van harte.' De tweeling Tim en Tom geven hun moeder een zoen. Ik zie hoe snel de vrolijke glimlach op de gezichten van de 3 verandert. 'Jezus mam', gilt Merjam. 'Wat is er met je gebeurd?' 'Ach', reageert Ruth kalm. 'Maak je niet druk. Ik ben een beetje aangekomen. Dat heb je als je wat ouder wordt en de kinderen het huis uit zijn.'

'Wat een onzin', onderbreekt Tom zijn moeder. Hij is ontzettend boos. 'Dit is niet een beetje aangekomen. Dit is...' 'De overtreffende trap', vult zijn zus Merjam aan. 'Stop hiermee. Wat is dit voor een belachelijks. Ik ben jarig en dan begin je meteen over mijn gewicht.'
'Maar dit is zo extreem. Ik herken je niet eens meer terwijl ik je eind vorig jaar nog heb gezien.'
'Je weet wel hoe je mij op mijn verjaardag kunt verwennen. Je begint gelijk te schelden.'

De kinderen gaan bij ons zitten in de woonkamer. Ik hou mijn mond. Geen idee waar dit schip gaat stranden. Ik heb ooit beloofd aan Ruth mij niet met dit soort discussies te bemoeien. Ze kijkt mij heel indringend aan. Geen woorden hieraan vuil maken. Laat mij het maar opknappen. Als jij hier iets gaat zeggen, dan ontspoort dit gesprek gegarandeerd. Ik ben hier jarig en je laat mij niet in de steek. Ik doe dit verdomme voor jou. Voor jou alleen.

'Ik ben helemaal gelukkig met wie en hoe ik ben', zegt ze zeker. 'Weet je dat zeker', reageert Tom meteen. De psycholoog laat meteen een uitvoerige psycho-analyse los op zijn moeder. 'Ben je tevreden met jezelf of accepteer je dat je helemaal ontspoord bent?' Ze buigt haar hoofd nederig naar beneden. Haar lange grijze haren vallen op haar ronde gezicht. De bolle wangen blijven iets gelukkigs uitstralen terwijl ze zo verdrietig mogelijk kijkt. 'Je hebt gelijk Tom', zegt ze met een grijns op haar gezicht. Dan kijkt ze naar mij. 'Ik wilde alleen je vader gelukkig maken.'

'Wat?!' Tim hapt nu naar adem. Ze kijken gevierlijk mijn kant op. Ik word hier nu even gevierendeeld. Help. 'Euh', kan ik alleen maar uitstameleb. Dit heb ik niet zien aankomen. 'Wat bedoelt ze?' vraagt Merjem. 'Euh', is het enige dat er alleen bij mij uit komt. 'Nou, kijk.' Ze onderbreekt me. 'Ga door Bert. Vertel het ze maar hoor. Dit is toch wat je wilde? Dit is toch jouw oplossing voor een gelukkig huwelijk. Door mij vet te mesten voor je eigen zieke genot.'

'Viezerik', zeg Tom. Zijn toon klinkt buitengewoon beschuldigend. 'Hoe kun je dit haar aandoen.'
'Ho, ho', onderbreek ik hem. 'Ik heb haar nooit gedwongen om dit te doen. Ik zou haar nooit iets vragen wat ze niet wil. Oké, misschien is het een beetje te ver gegaan. Maar dat is wat anders dan dat ik haar hiertoe dwing.'
'Misschien heeft je vader wel gelijk', antwoordt Ruth. Ze schuift haar zware lichaam naar voren op de bank en gaat rechtop zitten. Haar lange haren veegt ze weer naar achteren. Haar handen legt ze in haar schoot. Of wat er nog van over is. Ze neemt weer de houding aan van de moeder des huizes. Ze kijkt iedereen aandachtig aan. Ze begint kalm en bedachtzaam te spreken. Precies zoals ik Ruth ken.

'Maak je vooral geen zorgen lieverds. Je vader en ik gaan dit samen oplossen. Hier komen we wel uit. Er is een kleine hindernis die we moeten overwinnen. Ik zou het ontzettend jammer vinden als we nu samen zijn en dit onderwerp laten overheersen. Daarvoor hebben we elkaar te lang niet gezien. Ik heb jullie zo lang niet gezien en zo gemist. Het zou zo zonde zijn als we dan de hele tijd over mijn gewicht gaan discussiëren. Je vader en ik zijn oud en wijs genoeg om dit samen op te lossen.' Ze kijkt me indringend aan. Ik jou mijn mond.

Tim, Tom en Merjem mopperen nog wat, maar ze zijn het er toch mee eens dat we dit weekend niet door deze olifant in de kamer moeten laten verpesten. Daarvoor is ons gezin te belangrijk en houden we teveel van elkaar. Ik merk wel dat ze in haar vertrouwen hebben. Het hele weekend word ik wel met veel argwaan behandeld. Als Ruth een stukje taart neemt of nog een keer opschept, kijken de 6 ogen heel indringend in mijn richting. Ik ken mijn plaats en hou mijn mond.

Lees deel 14: De hongerspelen »

Dit is het 13e deel van het vervolgverhaal Dik en gelukkig. Het is een zeer vrije vertaling van een verhaal van WeightGainLit Fat Wife, Happy Life. Elke vrijdag verschijnt een volgend deel.

Afbeelding is gemaakt met hulp van AI.