Mee naar huis - Dik en gelukkig (17)
Ruth heeft met Henk afgesproken in een all-you-can-eat restaurant. Ze eet meer dan ooit. Als ze eindelijk zo vol zit, kan zelfs Ruth geen pap meer zeggen. Ze gaat met haar date mee naar zijn huis.
Mee naar huis
Henk vertelt:
Jeetje wat kan die vrouw eten. Ik moet de autogordel extra stak aantrekken om hem over haar buik te krijgen. Ik ben echt verbaasd over haar eetlust. Ze heeft bij de all-you-can-eat de uren goed benut. Oké, ik heb nog een paar uur erbij moeten kopen omdat ze nog niet vol genoeg was na de 2 uur waar de meeste klanten genoeg aan hebben. We zijn de hele avond gebleven. Bij elkaar ruim 6 uur van onafgebroken eten. Wat een eetlust.
Ik weet niet wat haar man Bert bij haar aangewakkerd heeft. Ze krijgt gewoon geen genoeg. We rijden naar mijn huis. Ze wil wel blijven slapen zegt ze. De lift naar mijn appartement is kapot. Nu moet ze de trap nemen omhoog. Ze hijgt en puft op de helft van de eerste trap. 'Hoe ver is het nog?' vraagt ze. Ze hangt over de leuning. Ik kan nu goed zien hoe bol haar buik staat.
Een overweldigende buik heeft ze. Ze steekt heel ver voor haar uit en schudt mee met de stappen. Ik woon op de derde verdieping. Een hele rit voor haar. Ik beloof dat ze pas weer weg hoeft als de lift het doet. Ze hijgt en puft bij elke halve verdieping. 'Mijn conditie', hijgt ze. Ik zie het zweet over haar gezicht gutsen. 'Wat een eind.'
Als we dan eindelijk in mijn appartement zijn, geef ik haar een fles cola. Ze drinkt het ene na het andere glas leeg. 'Wat heb ik een dorst zeg.' Ze hijgt nog altijd. Het lijkt wel of haar knalrode gezicht van de inspanning niet meer weg wil. Uiteindelijk komt ze een beetje tot rust. Zeker de bak met ijs helpt wel om goed af te koelen. Alle aankopen die ik heb gedaan, zijn niet voor niets geweest. Ik sta versteld wat er allemaal in deze vrouw verdwijnt aan eten.
Ze heeft een weekendtas meegenomen die nog achterin de auto ligt. Ik ga hem halen. Speciaal voor haar heb ik mijn tweepersoonsbed opgemaakt. Ik ga wel op het logeerbed in de logeerkamer slapen, heb ik haar beloofd. Als ik terugkom, zit ze naakt op de bank. 'Ik heb even wat uitgedaan', verontschuldigt ze zich. 'Zo warm. Ik koel nu eindelijk een beetje af.'
Mijn ogen zijn groter dan ooit. Jeetje, wat een buik heeft ze. Zeker de kleren lieten ook niet veel aan de verbeelding over, maar met de kleren uit, is er nog veel meer te zien. De vetrollen rond haar buik buitelen over elkaar heen. Wat een lovehandles. De navel als diepe krater in het enorme bergketen dat haar borsten, buik, dijen en heupen vormen. Mijn ogen puilen uit mijn oogkassen. Ze ziet het en glimlacht.
Ik ga naast haar zitten. Voor we er erg in hebben, zitten we innig te zoenen. Ik voel met mijn vrije handen over haar hele lichaam. Dit heb ik nog nooit gevoeld. Zo overdadig, zacht en stevig tegelijk. Haar lovehandle waar ik de hele tijd tijdens het eten naar zat te kijken. Ze loopt zo mooi van voren van de navel naar haar achterste om boven de billen uit te komen. Ik voel hoe dit enorme vetkussen boven haar rug ligt. Wat immens is ze. Wauw. Een moordwijf is Ruth.
'Heb je nog een bak ijs?' vraagt ze. Ik schud met mijn hoofd. 'Ik heb nog wel een pak vla. Hopjesvla, luchtige frambozenvla en dubbelvla. Ze kijkt mij opgewonden aan. 'Ja hopjesvla.' Ik lepel de vla naar binnen. Voor ik het door heb, is het hele pak in haar verdwenen. Ik masseer haar enorme buik. Ze schudt mee met mijn bewegingen. Ik kneed haar grote bovenbuik met mijn handen. Wat voelt dit geweldig. Ik voel hoe haar lichaam meebeweegt. Ze hangt een beetje naar achteren.
Ze kreunt en kreunt en kreunt. 'Kom je mee?' vraagt ze.
Dit is het 17e deel van het vervolgverhaal Dik en gelukkig. Het is een zeer vrije vertaling van een verhaal van WeightGainLit Fat Wife, Happy Life. Elke vrijdag verschijnt een volgend deel.
Afbeelding is gemaakt met hulp van AI.
Reacties
Een reactie posten