Kamer gezocht - Vette snackbar (9

Astrid komt al wel een tijdje bij de snackbar van Henk. Als er een nieuw meisje komt werken, merkt ze dat ze steeds vaker een snack komt halen. En dan zoekt de nieuwe kracht ook nog eens een kamer. Lees het verhaal van Astrid.

Kamer gezocht

Astrid vertelt:

Bij de snackbar iets verderop werkt sinds kort een heel leuk meisje. Ze is net 18 en heet Manon. Mooie lange blonde haren en een heel slank postuur. Al lijkt het dat haar slanke postuur meer een mollig postuur aan het worden is. Ze neemt het er goed van. Ik weet niet of ze al zo gek is op de snacks als ik, maar ze eet er flink van. Ik zie haar toch altijd wel iets in de mond stoppen als ze dienst heeft.

De eigenaar Henk kan er ook wat van. Hij heeft een gigantische buik en ik moet eerlijk zeggen dat het hem heel goed staat. Zijn buik is in de periode dat hij hier de snackbar draait, flink gegroeid. Als dat mogelijk is, want zijn buik was al zo ontzettend gigantisch. Maar ik weet zeker dat hij nog een flink aantal pondjes is aangekomen. Zijn vrouw Anneke is er bijna nooit. Zij heeft de vestiging in het zwembad onder haar hoede. Het zijn allebei smullers, want zij is ook heel groot.

Wat kan ik genieten van een mooie volle vrouw. En wat is het schattig om Manon zo te zien. Haar buikje is nog echt een beginnersbuikje. Je ziet de potentie van groei. Ze is nu nog zo heerlijk bol. Straks zal de zwaartekracht gaan winnen. Als het allemaal zo doorzet. Ze werkt hier nu een klein halfjaar en vertelde mij gisteren half in tranen dat ze zo'n ruzie heeft met haar moeder. 'Ik zou eigenlijk zo graag op mijzelf willen gaan wonen. Mijn moeder is verschrikkelijk. Ze heeft overal commentaar op en vind dat ik moet afvallen. Terwijl ik voor het eerst van mijn leven zo geniet.

Ze is flink aangekomen sinds ze hier begonnen is, verklapt ze. 'Ik ben 25 kilo aangekomen in dat halfjaar.' Dat is flink wat, reken ik snel uit. Ik ben zelf ook niet zo slank, maar bij mij is het heel geleidelijk gegaan. Mijn zittende werk en het vele thuiswerken hebben mijn figuur geen goed gedaan. Of juist wel, als je van mollige en volle vormen houdt. Ik ben administrateur en ben wel gek op getallen. En op eten. Dat vooral. Haha. Sinds ik sinds 8 jaar werk na mijn studie, ben ik ook wel een kilo of 25 aangekomen.

De laatste tijd gaat het wat harder. Ik kom namelijk wat vaker naar de snackbar. Daar heb ik een goede reden voor, namelijk: Manon. Jeetje wat vind ik haar leuk en wat geniet ik van haar nieuwe rondingen. Ze is echt een leuke meid en ik heb soms het idee dat ze mij ook leuk vindt. Toen ze net begonnen was, ging ik eens in de week. Dat werd al snel 2 of 3 keer per week. Maar nu kom ik elke dag en dan kom ik soms nog een keertje extra. We kletsen gezellig en dan maakt ze ook iets voor mij klaar. Echt genieten, want die vette hap is wel erg lekker. Ik ben gewoon een vetklep. Dat is natuurlijk het eerste probleem.

Ik woon vlakbij de snackbar in een klein maar heel gezellig huisje. Nu Manon zo verdrietig is, denk ik na of ze misschien een tijdje bij mij zou kunnen komen wonen. Ik durf het niet zo goed voor te stellen, want ik weet helemaal niet of ze ook op vrouwen valt, zoals ik. Nog even aankijken, al doet het mij veel verdriet dat ze zo wordt dwarsgezeten door haar moeder. Ik herken dat en heb sinds ik op mijzelf ben geen contact meer met mijn ouders. Mijn moeder had ook altijd commentaar op mijn gewicht. Daar had ik dus geen zin meer in. Ik kan mij helemaal voorstellen dat Manon niets liever wil dan weg.

Vanmiddag weer naar de snackbar gegaan. Manon staat er. Haar buik bolt gevaarlijk ver vooruit. Die 25 kilo die ze aangekomen is, hebben een mooi plekje opgezocht. Ze staat er achter de frituur, patat te bakken. Onderwijl is ze bezig met de bereiding van de hamburgers. Wat is ze toch charmant. Er is niets meer te zien van het slanke, of nee, magere meisje dat hier een halfjaar geleden binnenkwam.

Ze ziet mij binnenkomen. 'Wil je een hamburger?' vraagt ze. Ik knik. Ik weet dat mij sinds zij hier begonnen is, 10 nieuwe kilo's vergezellen. Bij mij is het meeste gaan zitten in mijn boezem, billen en ook een beetje buik. Manon ziet er prachtig uit met haar volle buik. Ik kan haar duidelijk zien welven onder het strakzittende schort. Wat is ze toch een mooie vrouw. Ze brengt mij de hamburger met de patat. Ik weet hoe heerlijk dat smaakt. Ze buigt een beetje voorover zodat ik perfect zicht heb op haar boezem.

'Hoe is het?' fluister ik. 'Niet zo goed. Mijn moeder vindt dat ik moet afvallen of anders het huis moet verlaten.' Ik kijk haar geschrokken aan. 'Maar dat kan toch niet?' Ze schudt met haar hoofd en moet een traan wegpinken. 'Nee, maar wat moet ik?' Ik kijk haar heel indringend aan. 'Kom bij mij wonen. Ik kan wel een kamer vrijmaken. Gewoon tot je iets beters gevonden hebt.' Ze kijkt me opgelucht aan. 'Echt?' En geeft me een zoen. 'Ja, ik kom bij jou wonen.' 'Geef me een weekje', zeg ik en neem een hap van mijn hamburger. 'Wauw, wat is hij lekker.'

Lees volgende week deel 10: Intrekken »

Dit is het 9e deel van het vervolgverhaal Vette snackbar. Lees vooraf Onze droomzaak. Je zult zien dat een paar personages terugkomen in dit nieuwe verhaal. Elke vrijdag verschijnt een volgend deel.