Pizza - Doktersbezoek (12)

Dokter Bilosch trakteert Martha op een heerlijk verrassingsweekendje. Ze weet alleen zelf nog helemaal niet wat haar allemaal te wachten staat. Een pizza of is er meer?

Pizza

Martha stapt haar huisje binnen. Ze zucht en steunt. Het stukje van de auto naar haar voordeur is nog geen 100 meter, maar het is ver. Wat een eind zeg. Ze is blij dat ze tegenwoordig een autootje heeft, want eerder moest ze het hele stuk naar de huisarts lopen of fietsen. Nu rijdt ze de kilometer met de auto. Ze parkeert meteen naast de praktijk, rijdt naar huis en loopt dan de laatste 100 meter naar haar huis.

Helemaal buiten adem stapt ze binnen. Ze gaat even zitten om op adem te komen. Dan staat ze op, loopt naar de ijskast en haalt er de fles cola uit. De laatste tijd gaan er zeker wel 2 1,5 liter flessen cola doorheen. Ze vindt het heerlijk. Ze laat de boeren ook lekker vrijkomen. Gewoon een harde boer om te laten horen dat ze weer een paar flinke slokken cola op heeft.

Deze vrijdagavond belooft het natuurlijk een geweldige feestavond te worden. Ze besluit om vanavond haar favoriete pizza te bestellen. Misschien neem ik er wel 2, denkt ze. Ze pakt haar telefoon, maar dan gaat de bel. Ach, laat ik eerst maar naar de voordeur lopen. En alsof iemand haar gedachten kan lezen, staat daar de pizzakoerier voor haar neus. Hij houdt een flinke tas met lekkernijen in zijn hand en geeft ze aan haar. 'Hier voor jou.' Ze kijkt met grote ogen naar de tas. 'Je krijgt het cadeau', zegt de koerier. 'Eet smakelijk.'

Bij de 3 pizza's, zitten ook 2 flinke milkshakes. Jeetje, dit is echt een feestmaal. Martha verschanst zich op de bank. Ze doet haar veel te strak zittende broek uit en laat haar buik de vrije loop. Ze kruipt onder een dekentje, zet de televisie aan en opent de eerste pizzadoos. Heerlijk geniet ze van de gesmolten kaas, de stevige bodem en de knapperige korst. Wat is dit een waanzinnig feest. Martha heeft weekend.

Een klein uurtje later, ligt ze languit op de bank. Ze ademt zwaar. Ze voelt hoe vol haar buik zit. Haar buik lijkt opgezwollen tot een reuzenformaat. Ze kan eigenlijk niet geloven dat ze echt alles heeft opgegeten. Ze weet ook wel van dokter Bilosch dat de medicijnen die ze sinds kort krijgt, haar eetlust nog meer verhogen. Maar dat dit betekent dat ze gewoon 3 reuzenpizza's naar binnen stouwt, vergezeld met 2 enorme milkshakes.

Ze voelt dat haar buik tot het uiterste spant. Als een luchtballon waar geen zuchtje lucht meer bij kan. Ze voelt hoe bol alles staat. Alles ziet er ook een stuk minder scherp uit. Ze is lomerig en dromerig. Ze heeft moeite om naar de televisie te kijken. Haar hele lichaam moet nu werken aan het verwerken van die enorme pizza-overvloed die ze zojuist naar binnen gewerkt heeft. Ze voelt hoe ze wegzakt en in slaap valt. Een heuse foodcoma is dit.

Als ze ergens midden in de nacht wakker wordt, ziet ze dat haar televisie nog steeds aankomt. Ze voelt zich ook ineens een stuk leger. Hoe bestaat het dat je na zo'n enorme corpueuze maaltijd, weer helemaal leeg voelt en weer alles op kan. Ze loopt traag naar de ijskast en haalt er een grote bak ijs uit. Ze kruipt weer terug op de bank en lepelt de grote bak leger en leger. Voor ze er erg in heeft, zit haar buik weer lekker vol. Ze bolt echt een flink eind omhoog, terwijl ze half ligt op de bank.

Ze wordt wakker van de bel. Wie staat er in godsnaam voor haar deur. Ze staat op. Jeetje, het wordt steeds moeilijker om met haar steeds verder uitdijende lijf overeind te komen. Het is licht en als ze op de klok kijkt, ziet ze dat het half 9 is. Tijd om op te staan. De bel klinkt weer. Bijna ongeduldig. Ze waggelt naar de voordeur en doet open. Dan realiseert ze zich - te laat - dat ze bijna niks aan heeft. Het shirt dat ze draagt, is veel te kort. Haar grote buik piept er een eindje onderuit. Haar broek heeft ze gisteravond al uitgedaan. Haar blote bovenbenen schuren tegen elkaar bij het lopen. Maar ja, ze houdt zich een beetje schuil achter de deur.

Voor haar staat een bezorger. 'Ik heb wat lekkers voor u', zegt de jongen. Ze ziet zijn grote ogen terwijl hij het zegt. 'Het is een cadeau. Ik begrijp voor het verwenweekend.' Martha kijkt met grote ogen terug. Ze weet van niks, maar ze heeft dit weekend toch niks om handen. Waarom zou ze het zich niet lekker laten gebeuren. Ze pakt de tas aan en loopt terug naar haar bank. Met een plof laat ze zich weer op de zachte stof vallen.

Uit het tasje haalt ze lekkere croissantjes, roombroodjes en zelfs een klein appeltaartje. Het is zelfs nog warm, met een grote beker versgeklopte slagroom. Wat is dit een feest. Ze geniet ervan. Net als van de grote ijskoffie die erbij zit. Ze eet, drinkt, eet. Het kan niet op, lijkt het. Maar ook deze overheerlijke maaltijd verdwijnt in Martha's steeds verder groeiende lichaam. Het kan niet op, lijkt het. Maar het gaat allemaal op.

Ze geeuwt nog eens flink. Om haar heen liggen de pizzadozen van gisteravond nog. De lege bekers van de milkshakes en de ijskoffie. Ze voelt hoe de slaap haar weer overmant. Dit enorme lichaam moet weer hard gaan werken om al die verorberde calorieën te verwerken. Ze laat zich vallen, trekt het dekentje over zich heen en slaapt al voor haar ogen dicht gevallen zijn.

Lees deel 13: Meetlint »

Dit is het 12e deel van het vervolgverhaal Doktersbezoek. Elke vrijdag verschijnt een nieuw deel. Benieuwd naar wat er vooraf gaat?
Lees het 1e deel van Doktersbezoek »