Optelsom - Onze droomzaak (8)

Het harde werken in de snackbar laat zijn sporen na. Henk en Anneke laten hun klanten zien dat ze graag een hapje meëeten. En als je dan gaat rekenen wat je bent aangekomen, krijg je een leuke optelsom.

Optelsom

Haar heupen zijn eveneens een flink stuk breder geworden, net als haar imposante dijen. Ze kan mij heel mooi dichtdrukken als ik in haar zacht schacht mag pompen. Een heerlijk gevoel. Ik geniet echt van haar volle lijf. Wat een fantastische vrouw heb ik gekregen. Vergeet die imposante rug van haar niet. Wat een schitterend vormen heeft ze nu. Ik ben er zo vol van dat ze mij hier niet hoeft te stoppen. Dus ik hoop stiekem niet dat ze te erg schrikt.


Hoeveel woog ik eigenlijk op het moment dat ik aan dit snackbaravontuur begon? Ik ga een beetje rekenen. Ik ben geen zwaarwicht. Met mijn 1,80 meter heb ik altijd rond de 70 kilo gewogen. Soms iets meer, maar meestal wat lager. Als ik dan uiteindelijk op de weegschaal ga staan, schiet het cijfer voorbij die 70. Dat is blijkbaar niet meer aan de orde. Ook voorbij de 80 gaat de wijzer voorbij. Hij stopt heel netjes bij 90,7 kilo. Hemeltje. Ik schrik zelf. 'Dat is meer dan 20 kilo.' Anneke lacht. 'Maar ik heb gewonnen.'

Die avond gaan we heerlijk uit eten naar een all you can eat restaurant. We scheppen zonder probleem 3 keer op. Haar eetlust doet niet onder voor de mijne. Dat verbaast haar best een beetje. 'Jeetje Henk', zegt ze als we voor de 4e keer opscheppen. 'Wat ben jij een vreetzak', roept ze. 'Je eet echt net zoveel als ik.' 'Daarmee zeg je dat jij er ook eentje bent', grap ik terug.

Wat een eten en even later zitten we allebei met de broek open om onze volle magen een beetje speling te geven. In de auto op weg naar huis stop ik eventjes. We trakteren elkaar op een pittige massage. Jeetje, wat is mijn maag gespannen zeg. Het lijkt wel of mijn buik op springen staat. Hij wijst een halve meter vooruit. Als ik naar beneden kijk, zie ik mijn voeten niet eens meer. Alleen maar een massieve pens.

Maar ik merk ook hoe snel een volle maag eigenlijk leeg is. Midden in de nacht word ik wakker en ga naar beneden. Terwijl ik een lekker bordje havermoutpap eet, komt er nog iemand naar beneden. 'Wat doe jij hier?' vraagt ze. 'Ik had ineens gigantische honger.' Ze moet lachen. 'Aah, heb jij er nu ook last van.'

Ze vertelt dat ze al een paar maanden midden in de nacht een bordje pap eet. En het is wel wat meer pap dan ik neem. Ze doet er volle melk bij en een flinke scheut ongeklopte slagroom. Daarbij doet ze een paar scheppen suiker. Zo zitten we heerlijk te eten om even later met een goedgevulde maag weer in bed te kruipen voor nog een paar uurtjes slaap.

Lees deel 9: Vegetariër »