Bierbuik - Onze droomzaak (6)
Een snackbar. Dat is de droomzaak van Henk en Anneke. Ze vinden het heerlijk om mensen te verwennen met lekkers. En ze verwennen niet alleen hun gasten. Zeker als Anneke ontdekt dat niet alleen zij wat voller is geworden.
De zaak gaat steeds beter. Ik merk dat Anneke geniet van het werk. Ze vindt het heerlijk om de hele dag met mensen in de weer te zijn en ze te verwennen met een vette hap. De klandizie lijkt elke dag toe te nemen en ik merk dat ik het goed kan combineren met mijn vaste baan. We willen het nog wel even zo aanhouden.
Ik sta meteen na het werk weer in de keuken. Ik heb honger, maar het is druk. Daarom snaai ik af en toe een patatje en ik heb al 3 kroketten genomen. Verder blijft het hard doorwerken. Ik zie dat Anneke een andere tic heeft ontwikkeld. Elke keer als ze aan een tafel eten gaat brengen, haalt ze een snoepje uit de soeppot. Ik zie de snoeppot die middag hard slinken, want ze loopt vaak langs de pot. En niet alleen om naar een tafeltje te gaan.
Als het wat rustiger is, komt ze bij me staan. Ze geeft me een dikke knuffel. Ik voel haar dikke buik. Jeetje wat wordt ze dik, denk ik. 'Zullen we wat lekkers gaan maken', zegt ze. 'Ik heb honger.' Ik knik en laat een flinke schep friet in het vet zakken. Weer een paar bamischijven en voor haar natuurlijk een paar gehaktstaven.
We zijn heerlijk aan het eten. Het smaakt weer verrukkelijk. Ik snap het ook niet, maar we krijgen geen genoeg van die vette hap. Het went ook meer en meer. Zo eet ik tegenwoordig die paar bamischijven met de patat zo weg. Anneke weet wel meer naar binnen te werken dan ik. Ik sta versteld van haar eetlust. Ze neemt er altijd wel een milkshake of een cola bij.
Als we even later weer in de keuken staan schoon te maken, komt ze bij me staan. 'Ik weet niet of je het in de gaten hebt', zegt ze met pretoogjes. 'Maar je shirtje kruipt steeds omhoog.' Ze geeft een kneepje in mijn vetrolletje. 'Ik ben niet de enige die wat dikker is geworden', grinnikt ze. 'Je krijgt een heus bierbuikje. En dat komt niet alleen door het bier.'
Ik kijk naar beneden en verrek. Ik zie het ook. Ik begin een heuse pens te ontwikkelen. Voorheen ben ik altijd rank en slank geweest, maar nu beginnen de pondjes zich ook rond mijn lijf te plakken. Vooral mijn buik moet eraan geloven. In het shirt tekent zich duidelijk een flinke pens af. Ik zie hoe mijn navel vooruit wijst. Anneke laat haar arm glijden over mijn nieuwe vormen. 'Maar ik vind dat het je goed staat.'
Dan slaan we aan het zoenen en is het voor we er erg in hebben sluitingstijd. Ik trakteer mezelf op een biertje. Het derde vanavond. 'We moeten wel vieren dat ik een bierbuikje heb', grijns ik. Anneke laat nog een lekker afzakkertje in de frituur zakken. Voor we straks naar huis gaan, nog de vitrine leegeten. En dat gaat ons elke dag een stukje beter af.
En nu Anneke het heeft verteld, valt het mij meer en meer op. Als ik op het werk achter mijn bureau zie, voel ik hoe mijn buik op mijn schoot begint te liggen. Ik laat mijn hand steeds meer over mijn nieuwe vetheuveltje glijden. Het voelt best goed. Ik merk dat het zelfs een beetje opwindt. Ik verheug me tijdens het werk al op de avond en het eten dadelijk.
Lees deel 7: Genot voor het oog »
Bierbuik
De zaak gaat steeds beter. Ik merk dat Anneke geniet van het werk. Ze vindt het heerlijk om de hele dag met mensen in de weer te zijn en ze te verwennen met een vette hap. De klandizie lijkt elke dag toe te nemen en ik merk dat ik het goed kan combineren met mijn vaste baan. We willen het nog wel even zo aanhouden.
Ik sta meteen na het werk weer in de keuken. Ik heb honger, maar het is druk. Daarom snaai ik af en toe een patatje en ik heb al 3 kroketten genomen. Verder blijft het hard doorwerken. Ik zie dat Anneke een andere tic heeft ontwikkeld. Elke keer als ze aan een tafel eten gaat brengen, haalt ze een snoepje uit de soeppot. Ik zie de snoeppot die middag hard slinken, want ze loopt vaak langs de pot. En niet alleen om naar een tafeltje te gaan.
Als het wat rustiger is, komt ze bij me staan. Ze geeft me een dikke knuffel. Ik voel haar dikke buik. Jeetje wat wordt ze dik, denk ik. 'Zullen we wat lekkers gaan maken', zegt ze. 'Ik heb honger.' Ik knik en laat een flinke schep friet in het vet zakken. Weer een paar bamischijven en voor haar natuurlijk een paar gehaktstaven.
We zijn heerlijk aan het eten. Het smaakt weer verrukkelijk. Ik snap het ook niet, maar we krijgen geen genoeg van die vette hap. Het went ook meer en meer. Zo eet ik tegenwoordig die paar bamischijven met de patat zo weg. Anneke weet wel meer naar binnen te werken dan ik. Ik sta versteld van haar eetlust. Ze neemt er altijd wel een milkshake of een cola bij.
Als we even later weer in de keuken staan schoon te maken, komt ze bij me staan. 'Ik weet niet of je het in de gaten hebt', zegt ze met pretoogjes. 'Maar je shirtje kruipt steeds omhoog.' Ze geeft een kneepje in mijn vetrolletje. 'Ik ben niet de enige die wat dikker is geworden', grinnikt ze. 'Je krijgt een heus bierbuikje. En dat komt niet alleen door het bier.'
Ik kijk naar beneden en verrek. Ik zie het ook. Ik begin een heuse pens te ontwikkelen. Voorheen ben ik altijd rank en slank geweest, maar nu beginnen de pondjes zich ook rond mijn lijf te plakken. Vooral mijn buik moet eraan geloven. In het shirt tekent zich duidelijk een flinke pens af. Ik zie hoe mijn navel vooruit wijst. Anneke laat haar arm glijden over mijn nieuwe vormen. 'Maar ik vind dat het je goed staat.'
Dan slaan we aan het zoenen en is het voor we er erg in hebben sluitingstijd. Ik trakteer mezelf op een biertje. Het derde vanavond. 'We moeten wel vieren dat ik een bierbuikje heb', grijns ik. Anneke laat nog een lekker afzakkertje in de frituur zakken. Voor we straks naar huis gaan, nog de vitrine leegeten. En dat gaat ons elke dag een stukje beter af.
En nu Anneke het heeft verteld, valt het mij meer en meer op. Als ik op het werk achter mijn bureau zie, voel ik hoe mijn buik op mijn schoot begint te liggen. Ik laat mijn hand steeds meer over mijn nieuwe vetheuveltje glijden. Het voelt best goed. Ik merk dat het zelfs een beetje opwindt. Ik verheug me tijdens het werk al op de avond en het eten dadelijk.
Lees deel 7: Genot voor het oog »
Reacties
Een reactie posten