Weekactie: gehaktstaaf - Onze droomzaak (2)
Henk en Anneke hebben de snackbar overgenomen in het plaatselijke zwembad. Het laat zich raden dat de wekelijks acties niet alleen effect hebben op de portemonnee, maar vooral op Annekes figuur.
Zo staat nog geen halfjaar na de opening een beduidend dikkere Anneke in de zaak dan bij de opening. Ik durf er eigenlijk niet over te beginnen, maar merk dat de klanten het ook zien. Het begint ook best op te vallen. Met name haar buik wijst een flink eind verder naar voren dan toen ze de eerste dag onze snackbar stond.
Haar rondingen zijn heerlijk. Ik merk dat ik steeds vaker over haar billen wrijft. Je staat ook dicht op elkaar achter de bar. Haar billen deinen weer heerlijk mee zoals vroeger. Ik vraag mij af hoeveel kilo ze kan zijn aangekomen. Ik weet dat ze aan het begin van ons snackbaravontuur zo rond de 107 kilo zweefde. Nog altijd een fors gewicht voor een vrouw van 1,61 meter, maar nu is er weer een mooi gewicht bijgekomen. Daar ben ik zeker van.
Het is druk in de snackbar, dus ik sta er niet te lang bij stil. Ik weet het nog goed te redden met mijn vaste baan erbij. Ik begin wat eerder 's morgens zodat ik voor de grote avondrusch in de snackbar ben. Het is altijd weer hard werken. Ook omdat we tegenwoordig een nieuw product in ons assortiment hebben. De gehaktstaaf. Een pittige variant van een frikandel. We mogen het product voor langere tijd voordelig aan de man brengen.
Anneke is verslaafd aan de gehaktstaaf. Ze krijgt er geen genoeg van. In combinatie met curry is hij onuitstaanbaar, zegt ze. Als ik zo'n avond meedraai, zie ik er wel 4 of 5 in Annekes mond verdwijnen. Overigens verkopen we de gehaktstaaf ook heel erg goed. Ze zijn populair. Misschien is het de prijs, maar ik denk dat Anneke hem extra aanprijst.
Zeker als haar zwemclubje komt, dan maken we er altijd extra klaar. Soms zwemt ze mee, dan verbaas ik mij over haar rondingen. Ik kan zien van achter de bar hoe ze in het water springt. Inderdaad daar staat de oude Anneke weer. Ik denk dat ze weer de richting van de 130 kilo opgaat, het gewicht dat ze had voordat ze ging zwemmen. Er staat een mooie, volle vrouw. Grote borsten en een dikke buik. Ik kan het goed zien in haar natte badpak.
Ik voel hoe de opwinding in mij stijgt. Wat een heerlijk gevoel is het om zo'n vrouw te hebben. Als ze terugkomt met de andere dikke dames, dan gaan er gretig een paar gehaktstaven in. De andere dames weten ook van wanten. Ze vinden het niet vies, lijkt het. Zo verdwijnt bij de laatste dienst nog een hele doos met 20 gehaktstaven in de dames. Anneke verslindt er een stuk of 3. Diep in de saus gedept. De rest van het zwemclubje doet het wat rustiger aan. Maar de calorieën die er net zijn afgegaan, zijn er wel weer bijgegeten.
De actie met de gehaktstaven draait nog geen 2 weken en ik zie de eerste resultaten. Niet alleen de omzet is flink gestegen. Maar meer dan dan: ik zie de uitwerking van de vele vette happen op het lichaam van Anneke. Wauw, ik ben er erg van onder de indruk en merk dat ik mijn ogen niet van haar kan afhouden.
Lees deel 3: Buit verdelen »
Weekactie: gehaktstaaf
Zo staat nog geen halfjaar na de opening een beduidend dikkere Anneke in de zaak dan bij de opening. Ik durf er eigenlijk niet over te beginnen, maar merk dat de klanten het ook zien. Het begint ook best op te vallen. Met name haar buik wijst een flink eind verder naar voren dan toen ze de eerste dag onze snackbar stond.
Haar rondingen zijn heerlijk. Ik merk dat ik steeds vaker over haar billen wrijft. Je staat ook dicht op elkaar achter de bar. Haar billen deinen weer heerlijk mee zoals vroeger. Ik vraag mij af hoeveel kilo ze kan zijn aangekomen. Ik weet dat ze aan het begin van ons snackbaravontuur zo rond de 107 kilo zweefde. Nog altijd een fors gewicht voor een vrouw van 1,61 meter, maar nu is er weer een mooi gewicht bijgekomen. Daar ben ik zeker van.
Het is druk in de snackbar, dus ik sta er niet te lang bij stil. Ik weet het nog goed te redden met mijn vaste baan erbij. Ik begin wat eerder 's morgens zodat ik voor de grote avondrusch in de snackbar ben. Het is altijd weer hard werken. Ook omdat we tegenwoordig een nieuw product in ons assortiment hebben. De gehaktstaaf. Een pittige variant van een frikandel. We mogen het product voor langere tijd voordelig aan de man brengen.
Anneke is verslaafd aan de gehaktstaaf. Ze krijgt er geen genoeg van. In combinatie met curry is hij onuitstaanbaar, zegt ze. Als ik zo'n avond meedraai, zie ik er wel 4 of 5 in Annekes mond verdwijnen. Overigens verkopen we de gehaktstaaf ook heel erg goed. Ze zijn populair. Misschien is het de prijs, maar ik denk dat Anneke hem extra aanprijst.
Zeker als haar zwemclubje komt, dan maken we er altijd extra klaar. Soms zwemt ze mee, dan verbaas ik mij over haar rondingen. Ik kan zien van achter de bar hoe ze in het water springt. Inderdaad daar staat de oude Anneke weer. Ik denk dat ze weer de richting van de 130 kilo opgaat, het gewicht dat ze had voordat ze ging zwemmen. Er staat een mooie, volle vrouw. Grote borsten en een dikke buik. Ik kan het goed zien in haar natte badpak.
Ik voel hoe de opwinding in mij stijgt. Wat een heerlijk gevoel is het om zo'n vrouw te hebben. Als ze terugkomt met de andere dikke dames, dan gaan er gretig een paar gehaktstaven in. De andere dames weten ook van wanten. Ze vinden het niet vies, lijkt het. Zo verdwijnt bij de laatste dienst nog een hele doos met 20 gehaktstaven in de dames. Anneke verslindt er een stuk of 3. Diep in de saus gedept. De rest van het zwemclubje doet het wat rustiger aan. Maar de calorieën die er net zijn afgegaan, zijn er wel weer bijgegeten.
De actie met de gehaktstaven draait nog geen 2 weken en ik zie de eerste resultaten. Niet alleen de omzet is flink gestegen. Maar meer dan dan: ik zie de uitwerking van de vele vette happen op het lichaam van Anneke. Wauw, ik ben er erg van onder de indruk en merk dat ik mijn ogen niet van haar kan afhouden.
Lees deel 3: Buit verdelen »
Reacties
Een reactie posten