Knopen open - Personal trainer (14)
Personal trainer Melissa lijkt zich nergens meer voor te schamen. Ze vraagt aan Peter of hij wil helpen haar broek dicht te knopen.
Ik stond klaar om een dag te gaan werken en liep naar beneden voor het ontbijt. Bij het lopen bedacht ik mij dat het al bijna een halfjaar geleden was dat Melissa hier in huis kwam. Ze kwam om de kinderen een beetje discipline en een bewegingspatroon bij te brengen. Ook zorgde ze dat de kinderen goed gingen eten. Ze letten nu goed op wat ze aten.
In die zin was haar missie geslaagd. Ze was erg geliefd bij de kinderen en zorgde dat ze gezond leefden. Aan de andere kant was er ook iets gebeurd. Melissa leek de adviezen die ze aan de kinderen gaf, zelf volledig in de wind te slaan. Ze vrat en at de hele dag door. Het leek wel of ze onverzadigbaar was. Altijd als ik haar aantrof was ze iets aan het eten.
Ik liep langs haar kamer toen ze me riep. 'Peter kun je even komen?' hoorde ik. Haar kamerdeur stond een stukje open. Ze stond in haar kamer met de mooie broek die Mira een kleine 2 maanden geleden voor haar had gemaakt. De broek stond strakgespannen om haar heupen. De 3 knopen die aan de zijkant, tegen haar heupen zaten, stonden open. 'Zou je me even kunnen helpen Peter?' Ze keek me vertederend aan.
Zoals ze daar stond, leek ze in niets meer op het slanke meisje met de vrouwelijke rondingen zoals ze een halfjaar geleden binnenkwam. Zeker, ze was nog altijd een meisje met een adembenemend uiterlijk. Alleen was er wat bijgekomen gedurende de tijd dat ze in ons huis verbleef. De rondingen waren voller geworden. Haar borsten leken zeker een cupmaat te zijn gegroeid. Net als haar heupen die beduidend breder waren geworden. Ook viel me op dat haar kont een behoorlijk eind naar achteren bolde. Hiermee accentueerde het vormen die eerder minder goed zichtbaar waren.
Haar gezicht was niet veel veranderd. Ze zag er hooguit iets pafferiger uit dan eerder, maar ze had nog altijd een melkachtige huid, een fijngetekend gezicht en lang, donker haar. Haar armen zagen er niet veel dikker uit dan voorheen, maar ik meende wel te zien dat haar bovenarmen wat forser waren geworden. Het was misschien ook iets van de laatste tijd.
'Peter', ze maakte me wakker uit de gedachten waarin ik wegdroomde. 'Zou je me willen helpen met de knopen? Ik weet het ook niet, of de broek is gekrompen of mijn buik is ietsje groter geworden. Maar ik krijg ze niet meer dicht. Zonder hulp gaat dit niet lukken.' Ze sjorde aan de stof van de broek en probeerde de onderste knoop dicht te krijgen. 'Natuurlijk', zei ik en ik schoot haar te hulp. Terwijl zij de stof aantrok, probeerde ik de knopen dicht te knopen.
Het ging moeizaam, merkte ik. De bovenste knoop verzette zich flink tegen deze vetmassa. Terwijl ik de knopen dicht probeerde te krijgen aan de andere kant van haar broek, keek ik nog eens goed naar de vetmassa. Ze was echt fors geworden de laatste maanden. Haar buik welfde een flink eind over de broekrand heen. Op miraculeuze wijze hadden zich lovehandles gevormd boven haar zij. Ik keek er met bewondering naar. Ook haar bovenbenen werden strak omhelsd door de stof van de broek.
'Nog even de adem inhouden', riep ik toen het bovenste knoopje aan de beurt was. 'Dat doe ik', steunde ze. Melissa blies nog een keer al de lucht die in haar zat uit. Tegelijkertijd trok ze het stuk broekband nog een eindje in. 'Ik heb hem', riep ik opgelucht. Melissa ademde weer in en ontspande haar lichaam. Al het vet welfde nog royaler over haar broekband heen. De stof stond op springen.
Met moeite had ik de 6 knopen dichtgekregen. Haar levensstijl zorgde ervoor dat ze de broek snel niet meer kon dragen. Ik herinnerde me nog dat een paar maanden eerder helemaal trots de broek droeg. Toen viel de stof royaal rond haar mollige lichaam. Dit keer was alles strak en leek de stof elk moment te scheuren. Het was dan ook de laatste keer dat ik Melissa in deze outfit zag. 'O, geweldig bedankt', zei ze tegen me toen ik het bovenste knoopje had dicht gekregen. 'Kom op, we gaan ontbijten.'
Een kleine 2 weken later was er helemaal niks aan de leefstijl van Melissa veranderd. Sterker nog ze werkte meer calorieën naar binnen. Ondertussen wist ze de kinderen wonderwel aan hun dieet te houden. In deze tijd arriveerde Joyce, de zus van Mira. Het was een hele verschijning die op onze ranche kwam. Onze kinderen renden enthousiast op haar af toen ze arriveerde.
En wat arriveerde er. De verschijning van Joyce was voor ons allemaal overweldigend. Uit de auto stapte een dikke vrouw, die zeker een kilo of 125 woog. Haar forse verschijning maakte diepe indruk op onze kinderen, maar ook op mij en mijn vrouw. Ze was een weelderige en weldoorvoede verschijning. Haar buik was overweldigend groot en imposant. Daarnaast beschikte over een enorme kont en weelderige dijen. Het leek wel of op elk lichaamsdeel een kussen met vet zat.
Ik verbaasde mij erover hoe mooi een volle vrouw ook kan zijn. Joyce was werkelijk een prachtige Latijns-Amerikaanse verschijning met een lichtbruine huid en gitzwarte haren. Ze was goedlachs en beschikte over een enorm warme uitstraling. Ik verwonderde mij over haar optreden. Het leek wel of we vanaf het moment dat ze uit de auto stapte, overspoeld werden met een warme gloed. Ook haar ogen, brede lach en vriendelijke karakter droegen daaraan bij.
We hadden met Mira afgesproken dat haar dikke zus het andere personeel zou helpen. Ook kon ze af en toe voor de kinderen zorgen en andere hand en spandiensten verrichten. Voor de rest zou ze haar zus assisteren in de keuken bij de bereiding van gerechten. Volgens Mira was Joyce een heuse keukenprinses. 'Dat kun je wel aan haar zien', had ze er grijnzend bij verteld. Van ons hoefde Joyce niet te helpen, maar ze stond er uitdrukkelijk op.
De kinderen liepen gelijk al weg met Joyce. Ze vonden de aandacht die ze van de nieuwe logé kregen geweldig. Ik vertelde Joyce kort over ons dieetprogramma en het bewegingsprogramma dat Melissa had opgezet. Joyce was razendenthousiast bij het horen van Melissa's werk.
Joyce complimenteerde Melissa hoe gezond de kinderen er uit zagen. 'De kinderen zien er fantastisch uit', zei Joyce. 'Ik wou dat ik dat van mijzelf ook kon zeggen', zei Melissa. Ze klopte op haar buikje die nu dikker leek te zijn geworden. 'Het lijkt erop dat wat de kinderen aan gewicht verloren, er bij mij is aangekomen.' We moesten allemaal lachen om Melissa's opmerking. 'Nou', zei Joyce. 'Ik weet niet of je mij hebt gezien. Maar voor jouw figuurtje zou ik een moord doen.'
In de eerste week was Joyce erg met de kinderen in de weer. Ze speelde buitenspelletjes met ze en ging met de kinderen zwemmen. Dat was iets wat de kinderen geweldig vonden. Ook vonden de kinderen het geweldig om Joyce te knuffelen. Vaak gaven ze haar een omhelzing. Dan voelden ze die enorme, zachte buik. Marcella kroop helemaal tegen het buikvet aan en kroelde er heerlijk in. Niels trok haar shirtje omhoog. Dan streelde hij haar dikke buik. Joyce moest dan ontzettend lachen en speelde dan dat ze kwaad was.
Lees deel 15: Jij klein, ik groot »
Knopen open
Ik stond klaar om een dag te gaan werken en liep naar beneden voor het ontbijt. Bij het lopen bedacht ik mij dat het al bijna een halfjaar geleden was dat Melissa hier in huis kwam. Ze kwam om de kinderen een beetje discipline en een bewegingspatroon bij te brengen. Ook zorgde ze dat de kinderen goed gingen eten. Ze letten nu goed op wat ze aten.
In die zin was haar missie geslaagd. Ze was erg geliefd bij de kinderen en zorgde dat ze gezond leefden. Aan de andere kant was er ook iets gebeurd. Melissa leek de adviezen die ze aan de kinderen gaf, zelf volledig in de wind te slaan. Ze vrat en at de hele dag door. Het leek wel of ze onverzadigbaar was. Altijd als ik haar aantrof was ze iets aan het eten.
Ik liep langs haar kamer toen ze me riep. 'Peter kun je even komen?' hoorde ik. Haar kamerdeur stond een stukje open. Ze stond in haar kamer met de mooie broek die Mira een kleine 2 maanden geleden voor haar had gemaakt. De broek stond strakgespannen om haar heupen. De 3 knopen die aan de zijkant, tegen haar heupen zaten, stonden open. 'Zou je me even kunnen helpen Peter?' Ze keek me vertederend aan.
Zoals ze daar stond, leek ze in niets meer op het slanke meisje met de vrouwelijke rondingen zoals ze een halfjaar geleden binnenkwam. Zeker, ze was nog altijd een meisje met een adembenemend uiterlijk. Alleen was er wat bijgekomen gedurende de tijd dat ze in ons huis verbleef. De rondingen waren voller geworden. Haar borsten leken zeker een cupmaat te zijn gegroeid. Net als haar heupen die beduidend breder waren geworden. Ook viel me op dat haar kont een behoorlijk eind naar achteren bolde. Hiermee accentueerde het vormen die eerder minder goed zichtbaar waren.
Haar gezicht was niet veel veranderd. Ze zag er hooguit iets pafferiger uit dan eerder, maar ze had nog altijd een melkachtige huid, een fijngetekend gezicht en lang, donker haar. Haar armen zagen er niet veel dikker uit dan voorheen, maar ik meende wel te zien dat haar bovenarmen wat forser waren geworden. Het was misschien ook iets van de laatste tijd.
'Peter', ze maakte me wakker uit de gedachten waarin ik wegdroomde. 'Zou je me willen helpen met de knopen? Ik weet het ook niet, of de broek is gekrompen of mijn buik is ietsje groter geworden. Maar ik krijg ze niet meer dicht. Zonder hulp gaat dit niet lukken.' Ze sjorde aan de stof van de broek en probeerde de onderste knoop dicht te krijgen. 'Natuurlijk', zei ik en ik schoot haar te hulp. Terwijl zij de stof aantrok, probeerde ik de knopen dicht te knopen.
Het ging moeizaam, merkte ik. De bovenste knoop verzette zich flink tegen deze vetmassa. Terwijl ik de knopen dicht probeerde te krijgen aan de andere kant van haar broek, keek ik nog eens goed naar de vetmassa. Ze was echt fors geworden de laatste maanden. Haar buik welfde een flink eind over de broekrand heen. Op miraculeuze wijze hadden zich lovehandles gevormd boven haar zij. Ik keek er met bewondering naar. Ook haar bovenbenen werden strak omhelsd door de stof van de broek.
'Nog even de adem inhouden', riep ik toen het bovenste knoopje aan de beurt was. 'Dat doe ik', steunde ze. Melissa blies nog een keer al de lucht die in haar zat uit. Tegelijkertijd trok ze het stuk broekband nog een eindje in. 'Ik heb hem', riep ik opgelucht. Melissa ademde weer in en ontspande haar lichaam. Al het vet welfde nog royaler over haar broekband heen. De stof stond op springen.
Met moeite had ik de 6 knopen dichtgekregen. Haar levensstijl zorgde ervoor dat ze de broek snel niet meer kon dragen. Ik herinnerde me nog dat een paar maanden eerder helemaal trots de broek droeg. Toen viel de stof royaal rond haar mollige lichaam. Dit keer was alles strak en leek de stof elk moment te scheuren. Het was dan ook de laatste keer dat ik Melissa in deze outfit zag. 'O, geweldig bedankt', zei ze tegen me toen ik het bovenste knoopje had dicht gekregen. 'Kom op, we gaan ontbijten.'
Een kleine 2 weken later was er helemaal niks aan de leefstijl van Melissa veranderd. Sterker nog ze werkte meer calorieën naar binnen. Ondertussen wist ze de kinderen wonderwel aan hun dieet te houden. In deze tijd arriveerde Joyce, de zus van Mira. Het was een hele verschijning die op onze ranche kwam. Onze kinderen renden enthousiast op haar af toen ze arriveerde.
En wat arriveerde er. De verschijning van Joyce was voor ons allemaal overweldigend. Uit de auto stapte een dikke vrouw, die zeker een kilo of 125 woog. Haar forse verschijning maakte diepe indruk op onze kinderen, maar ook op mij en mijn vrouw. Ze was een weelderige en weldoorvoede verschijning. Haar buik was overweldigend groot en imposant. Daarnaast beschikte over een enorme kont en weelderige dijen. Het leek wel of op elk lichaamsdeel een kussen met vet zat.
Ik verbaasde mij erover hoe mooi een volle vrouw ook kan zijn. Joyce was werkelijk een prachtige Latijns-Amerikaanse verschijning met een lichtbruine huid en gitzwarte haren. Ze was goedlachs en beschikte over een enorm warme uitstraling. Ik verwonderde mij over haar optreden. Het leek wel of we vanaf het moment dat ze uit de auto stapte, overspoeld werden met een warme gloed. Ook haar ogen, brede lach en vriendelijke karakter droegen daaraan bij.
We hadden met Mira afgesproken dat haar dikke zus het andere personeel zou helpen. Ook kon ze af en toe voor de kinderen zorgen en andere hand en spandiensten verrichten. Voor de rest zou ze haar zus assisteren in de keuken bij de bereiding van gerechten. Volgens Mira was Joyce een heuse keukenprinses. 'Dat kun je wel aan haar zien', had ze er grijnzend bij verteld. Van ons hoefde Joyce niet te helpen, maar ze stond er uitdrukkelijk op.
De kinderen liepen gelijk al weg met Joyce. Ze vonden de aandacht die ze van de nieuwe logé kregen geweldig. Ik vertelde Joyce kort over ons dieetprogramma en het bewegingsprogramma dat Melissa had opgezet. Joyce was razendenthousiast bij het horen van Melissa's werk.
Joyce complimenteerde Melissa hoe gezond de kinderen er uit zagen. 'De kinderen zien er fantastisch uit', zei Joyce. 'Ik wou dat ik dat van mijzelf ook kon zeggen', zei Melissa. Ze klopte op haar buikje die nu dikker leek te zijn geworden. 'Het lijkt erop dat wat de kinderen aan gewicht verloren, er bij mij is aangekomen.' We moesten allemaal lachen om Melissa's opmerking. 'Nou', zei Joyce. 'Ik weet niet of je mij hebt gezien. Maar voor jouw figuurtje zou ik een moord doen.'
In de eerste week was Joyce erg met de kinderen in de weer. Ze speelde buitenspelletjes met ze en ging met de kinderen zwemmen. Dat was iets wat de kinderen geweldig vonden. Ook vonden de kinderen het geweldig om Joyce te knuffelen. Vaak gaven ze haar een omhelzing. Dan voelden ze die enorme, zachte buik. Marcella kroop helemaal tegen het buikvet aan en kroelde er heerlijk in. Niels trok haar shirtje omhoog. Dan streelde hij haar dikke buik. Joyce moest dan ontzettend lachen en speelde dan dat ze kwaad was.
Lees deel 15: Jij klein, ik groot »
Reacties
Een reactie posten