Jij klein, ik groot - Personal trainer (15)
Joyce wil graag afvallen en vraagt hulp aan de dikker geworden Melissa. Die wil haar wel helpen. Misschien wel iets te goed.
Melissa was helemaal gelukkig. Ze had geen zeurende kinderen om haar heendreinen omdat ze met haar buiten wilden spelen of zwemmen. Ook leerde Melissa snel Joyce beter kennen. Ze waren vaak nog 's avonds laat bij elkaar. Dan zaten ze ze op Melissa's kamer nog gezellig na te kletsen. Tot in de kleine uurtjes hoorde je ze dan praten en lachen.
Als ik dan voorbij de slaapkamer liep, zag ik Melissa altijd met een grote bewondering naar de enorme vetmassa van Joyce kijken. Ik zou zweren dat Melissa met een jaloerse blik naar de dikke Joyce keek. Misschien dat ik het droomde. Ik ben sowieso erg bezig met de gewichtstoename van Melissa. Het lijkt erop dat het me gaat beheersen. Gelukkig is er veel te doen in huis en op de zaak. Zo heb ik veel te weinig tijd om mij er intensief mee bezig te houden.
Maar dan nog word ik ermee geconfronteerd. Op een avond passeerde ik de keuken. Ik zag dat Mira nog volop in de weer was met het bereiden van eten. Ze was weer aan het experimenteren. Iets dat ze altijd al deed, maar de laatste tijd gebeurde het steeds vaker. Tot mijn verbazing zag ik Melissa en Joyce zitten aan de keukentafel. Ze hadden een leeg bord voor zich staan. Hij was leeggeschraapt, zag ik duidelijk. Mira liep alweer van het fornuis naar de keukentafel met 2 volgeschepte borden met eten in haar handen. Het was een compleet warme maaltijd die op de borden lag, zag ik. Op het bord zag ik iets van rundvlees liggen met groenten er doorheen gemengd.
Joyce en Melissa stortten zich op de gerechten. Toen ze ongeveer op de helft van het volle bord waren, stopte Joyce met eten. Ze was vol en kon niet meer naar binnen krijgen, zei ze. 'Je praat voor jezelf. Ik heb nergens last van', antwoordde Melissa. 'Ik snap niet waar je het laat', zei Joyce tegen haar. Melissa was aan het eten en eten en eten. Er leek geen einde aan te komen.
'Ik denk dat het mijn stofwisseling is', zei Melissa. Ze nam de laatste hap van haar bord en schoof het halfvolle bord van Joyce voor haar. Ik had gemerkt dat sinds Joyce hier was, er iets veranderd was bij Melissa. Het leek wel of ze minder tevreden was over haar lichaam. Het leek wel of ze haar eigen figuur minder aantrekkelijk vond dan de weelderige vormen van Joyce. Melissa leek te denken dat haar mollige lichaam in alles tekortschoot ten opzichte van de dikke Joyce.
Wel merkte ik dat Joyce over het algemeen beduidend minder at dan Melissa. Ik herinnerde mij een gesprek van een tijdje daarvoor. 'O', had Joyce gezegd. 'Een tijdje terug kon ik net zo eten als jij. Daar ben ik mee gestopt. Ik ben flink gaan minderen een paar jaar geleden. Als ik dat niet zou doen, dan zou ik tonnetje rond worden. Zo rond, dat ik niet eens meer kon lopen. Dan kun je me gewoon ergens naar toe rollen.' Melissa had het verhaal met grote ogen aangehoord. Ze lachte een beetje zenuwachtig alsof ze betrapt werd op iets.
De volgende dag na het ontbijt zat Joyce op bed in Melissa's kamer. 'Ik heb mijn badpak bij mij. Kan ik het hier aantrekken?' vroeg ze aan Melissa die naast haar op bed zat. Melissa was iets aan het snoepen. 'O', zei ze. 'Ik zal wel even weggaan.' 'Nee hoor, je mag van mij gewoon blijven. Ik schaam me nergens voor', antwoordde ze.
Vervolgens trok Joyce haar shirt over haar hoofd. Haar grote, volle en zware buik was nu overduidelijk zichtbaar. De navel zat diep ingegraven in het vet. Ik zag hoe de ogen van Melissa twee keer zo groot werden van verbazing. Ze leek elke gram vet in zich op te nemen. Zo aandachtig keek ze naar het overweldigende lichaam van haar vriendin.
'Mag ik je iets vragen Melissa?' vroeg Joyce. Ze stond nu in vol ornaat voor haar vriendin. De volle borsten rustten op haar grote buik. Melissa keek nog altijd met jaloerse blik naar Joyce. 'Natuurlijk mag je wat vragen.' 'Ik baal van mijn gewicht. Kun je mij niet helpen zoals je de kinderen hebt geholpen? Ik vind het niet leuk dat ik zo dik ben.'
Joyce pakte een lovehandle die van de onderkant van haar buik zo over haar heup viel. Ze pakte het zwembandje vast en schudde al het vet. Haar hele lijf leek in beweging te komen en trilde overal. De ogen van Melissa wisten niet waar ze moesten kijken. Het leek wel of ze uit haar gezicht vielen. 'Kun je me helpen met een streng dieet en wat fitnessoefeningen waardoor ik wat gewicht kwijtraak?'
'Tuurlijk', zei Melissa. De kinderen zaten goed op hun programma en waren bijna op hun streefgewicht. Zo kon ze heus wel wat tijd ruimen om aan Joyce te beginnen. Melissa keek nog eens goed naar de enorme buik die Joyce voor zich droeg. Joyce wrong zich in haar badpak. Het vet sidderde flink mee met de bewegingen die ze maakte.
'Laten we morgen beginnen', zei Melissa. Joyce was heel blij met de afspraak. 'Dank je wel Melissa', zei ze. 'Ik hoop dat het net zo snel eraf gaat als dat het eraan gekomen is. Dan ben ik heel snel weer net zo zwaar als jij.' 'We doen wat we kunnen doen', antwoordde Melissa. 'We proberen het zo snel mogelijk te laten gaan. Maar het moet wel gezond gaan. Veel bewegen en minder eten, dat is het grote recept.'
'Dat klinkt goed', zei Joyce. 'Weet jij wat vandaag de lunch is?' Ze had haar badpak aangetrokken en maakte zich gereed voor het zwempartijtje met de kinderen. 'O', verzuchtte Melissa. 'Het is woensdag. Dan is het altijd mijn lievelingsmaaltje. Biefstuk met eieren. Ik krijg daar echt geen genoeg van. Zeker niet zoals je zus Mira ze maakt.'
'Als ik je zo hoor, dan is het behoorlijk machtig', zei Joyce. 'Ik hoop dat ik straks honger genoeg heb. En anders dan neem ik een klein stukje.' 'Precies', bevestigde Melissa. 'Aan mijn eetlust te zien van de laatste tijd, dan heb ik wel wat meer ruimte dan voor een klein stukje. Ik heb nu al honger bij de gedachte aan die overheerlijke lunch.' 'Ja, wat heb jij een eetlust zeg. Dat is echt geweldig om te zien', reageerde Joyce.
Lees deel 16: Hulp bij afvallen »
Jij klein, ik groot
Melissa was helemaal gelukkig. Ze had geen zeurende kinderen om haar heendreinen omdat ze met haar buiten wilden spelen of zwemmen. Ook leerde Melissa snel Joyce beter kennen. Ze waren vaak nog 's avonds laat bij elkaar. Dan zaten ze ze op Melissa's kamer nog gezellig na te kletsen. Tot in de kleine uurtjes hoorde je ze dan praten en lachen.
Als ik dan voorbij de slaapkamer liep, zag ik Melissa altijd met een grote bewondering naar de enorme vetmassa van Joyce kijken. Ik zou zweren dat Melissa met een jaloerse blik naar de dikke Joyce keek. Misschien dat ik het droomde. Ik ben sowieso erg bezig met de gewichtstoename van Melissa. Het lijkt erop dat het me gaat beheersen. Gelukkig is er veel te doen in huis en op de zaak. Zo heb ik veel te weinig tijd om mij er intensief mee bezig te houden.
Maar dan nog word ik ermee geconfronteerd. Op een avond passeerde ik de keuken. Ik zag dat Mira nog volop in de weer was met het bereiden van eten. Ze was weer aan het experimenteren. Iets dat ze altijd al deed, maar de laatste tijd gebeurde het steeds vaker. Tot mijn verbazing zag ik Melissa en Joyce zitten aan de keukentafel. Ze hadden een leeg bord voor zich staan. Hij was leeggeschraapt, zag ik duidelijk. Mira liep alweer van het fornuis naar de keukentafel met 2 volgeschepte borden met eten in haar handen. Het was een compleet warme maaltijd die op de borden lag, zag ik. Op het bord zag ik iets van rundvlees liggen met groenten er doorheen gemengd.
Joyce en Melissa stortten zich op de gerechten. Toen ze ongeveer op de helft van het volle bord waren, stopte Joyce met eten. Ze was vol en kon niet meer naar binnen krijgen, zei ze. 'Je praat voor jezelf. Ik heb nergens last van', antwoordde Melissa. 'Ik snap niet waar je het laat', zei Joyce tegen haar. Melissa was aan het eten en eten en eten. Er leek geen einde aan te komen.
'Ik denk dat het mijn stofwisseling is', zei Melissa. Ze nam de laatste hap van haar bord en schoof het halfvolle bord van Joyce voor haar. Ik had gemerkt dat sinds Joyce hier was, er iets veranderd was bij Melissa. Het leek wel of ze minder tevreden was over haar lichaam. Het leek wel of ze haar eigen figuur minder aantrekkelijk vond dan de weelderige vormen van Joyce. Melissa leek te denken dat haar mollige lichaam in alles tekortschoot ten opzichte van de dikke Joyce.
Wel merkte ik dat Joyce over het algemeen beduidend minder at dan Melissa. Ik herinnerde mij een gesprek van een tijdje daarvoor. 'O', had Joyce gezegd. 'Een tijdje terug kon ik net zo eten als jij. Daar ben ik mee gestopt. Ik ben flink gaan minderen een paar jaar geleden. Als ik dat niet zou doen, dan zou ik tonnetje rond worden. Zo rond, dat ik niet eens meer kon lopen. Dan kun je me gewoon ergens naar toe rollen.' Melissa had het verhaal met grote ogen aangehoord. Ze lachte een beetje zenuwachtig alsof ze betrapt werd op iets.
De volgende dag na het ontbijt zat Joyce op bed in Melissa's kamer. 'Ik heb mijn badpak bij mij. Kan ik het hier aantrekken?' vroeg ze aan Melissa die naast haar op bed zat. Melissa was iets aan het snoepen. 'O', zei ze. 'Ik zal wel even weggaan.' 'Nee hoor, je mag van mij gewoon blijven. Ik schaam me nergens voor', antwoordde ze.
Vervolgens trok Joyce haar shirt over haar hoofd. Haar grote, volle en zware buik was nu overduidelijk zichtbaar. De navel zat diep ingegraven in het vet. Ik zag hoe de ogen van Melissa twee keer zo groot werden van verbazing. Ze leek elke gram vet in zich op te nemen. Zo aandachtig keek ze naar het overweldigende lichaam van haar vriendin.
'Mag ik je iets vragen Melissa?' vroeg Joyce. Ze stond nu in vol ornaat voor haar vriendin. De volle borsten rustten op haar grote buik. Melissa keek nog altijd met jaloerse blik naar Joyce. 'Natuurlijk mag je wat vragen.' 'Ik baal van mijn gewicht. Kun je mij niet helpen zoals je de kinderen hebt geholpen? Ik vind het niet leuk dat ik zo dik ben.'
Joyce pakte een lovehandle die van de onderkant van haar buik zo over haar heup viel. Ze pakte het zwembandje vast en schudde al het vet. Haar hele lijf leek in beweging te komen en trilde overal. De ogen van Melissa wisten niet waar ze moesten kijken. Het leek wel of ze uit haar gezicht vielen. 'Kun je me helpen met een streng dieet en wat fitnessoefeningen waardoor ik wat gewicht kwijtraak?'
'Tuurlijk', zei Melissa. De kinderen zaten goed op hun programma en waren bijna op hun streefgewicht. Zo kon ze heus wel wat tijd ruimen om aan Joyce te beginnen. Melissa keek nog eens goed naar de enorme buik die Joyce voor zich droeg. Joyce wrong zich in haar badpak. Het vet sidderde flink mee met de bewegingen die ze maakte.
'Laten we morgen beginnen', zei Melissa. Joyce was heel blij met de afspraak. 'Dank je wel Melissa', zei ze. 'Ik hoop dat het net zo snel eraf gaat als dat het eraan gekomen is. Dan ben ik heel snel weer net zo zwaar als jij.' 'We doen wat we kunnen doen', antwoordde Melissa. 'We proberen het zo snel mogelijk te laten gaan. Maar het moet wel gezond gaan. Veel bewegen en minder eten, dat is het grote recept.'
'Dat klinkt goed', zei Joyce. 'Weet jij wat vandaag de lunch is?' Ze had haar badpak aangetrokken en maakte zich gereed voor het zwempartijtje met de kinderen. 'O', verzuchtte Melissa. 'Het is woensdag. Dan is het altijd mijn lievelingsmaaltje. Biefstuk met eieren. Ik krijg daar echt geen genoeg van. Zeker niet zoals je zus Mira ze maakt.'
'Als ik je zo hoor, dan is het behoorlijk machtig', zei Joyce. 'Ik hoop dat ik straks honger genoeg heb. En anders dan neem ik een klein stukje.' 'Precies', bevestigde Melissa. 'Aan mijn eetlust te zien van de laatste tijd, dan heb ik wel wat meer ruimte dan voor een klein stukje. Ik heb nu al honger bij de gedachte aan die overheerlijke lunch.' 'Ja, wat heb jij een eetlust zeg. Dat is echt geweldig om te zien', reageerde Joyce.
Lees deel 16: Hulp bij afvallen »
Reacties
Een reactie posten