Feeder - Nieuwe collega (4)

Chantal werkt in het nieuwe recruitmentteam. Alleen is ze gek op eten en vooral chocomel. Haar manager is er niet zo enthousiast over. Maar haar maag schreeuwt voortdurend om meer. Een waargebeurd gastverhaal..

Feeder

Het kantoor waarin recruitment zat had geen raam dat open kon worden gezet. De zon scheen de hele dag op het raam scheen. De deur van recruitment stond daarom altijd open. Het was inmiddels juni en heerlijk warm. Ik was in gesprek met de trainer van onze nieuwe medewerkers over de voortgang van hun training. Ik hoorde Chantal praten aan de telefoon. De trainster zei ‘Ze belt niet met de kandidaten, hoor. Ze belt met haar vriend. Elke dag vertelt ze hem hoeveel ze eet, hoeveel calorieën er in haar maaltijden zitten en welke maaltijden ze gaat bestellen. Ik begrijp er niets van. Wie wil zijn vriendin nu voller hebben?’

Chantal had er duidelijk plezier in om haar vriend te vertellen wat ze allemaal had gegeten en wat ze die dag nog ging eten. Ze zei verder aan de telefoon dat ze verplicht 2 dagen in de week naar kantoor moet komen, maar liever thuis bleef. Ze had namelijk geen zin om 10 minuten te fietsen, van de fietsenstalling naar de lift te lopen en om elke keer op te moeten staan om chocolademelk te gaan halen of een bestelling aan te nemen.

‘Ze drinkt niets anders dan chocolademelk’, verzuchtte de trainer. ‘Super ongezond natuurlijk, maar dat kun je ook wel aan haar zien. Ze is de dikste vrouw van kantoor.’ Chantal was inderdaad erg zwaar, maar hier overdreef de trainster ietwat. De dikste op kantoor was Fatma: een prachtige verschijning met een appelfiguur. Ze had lang zwart, krullend haar, grote billen en vooral een heerlijke hangbuik die stoer heen en weer schudde bij elke stap die ze zette. Ze had geen enkele gêne over haar omvang, want ze droeg crop tops die haar figuur zelfs benadrukten in plaats van weg moffelden. Ik schatte haar gewicht op een kilo of 160.

Chantal beëindigde het telefoongesprek met haar vriend en zei dat ze graag pauze met me wilde houden om 12 uur. Ik ging natuurlijk akkoord en keek uit naar onze ontmoeting.

Om 12 uur liep ik naar de kantine en zag Fatma naast Chantal staan. Chantal had grotere billen dan Fatma, maar Fatma had daarentegen een grotere buik, onderkin en borsten. Fatma was ook een stuk breder dan Chantal. Hoewel Fatma een grotere buik had dan Chantal, was het een prachtige volle hangbuik die uit 1 stuk bestond. Vergeleken met Fatma was Chantal relatief slank te noemen. Al was Chantal wel aangekomen.

Ik kon me niet voorstellen dat Chantal ooit dikker zou worden dan Fatma, maar wie weet? In dit tempo zou het me eigenlijk niet meer zo verbazen. Fatma waggelde sloom terug naar haar bureau. Bij elke stap sidderde haar vet heen en weer. In tegenstelling tot Chantal kreeg Fatma geen rood hoofd. Aangezien ze rookte, ging ze regelmatig naar buiten en nam daarbij de trap. Hierdoor was haar lichaam meer beweging gewend dan de luie Chantal die de hele dag op haar stoel zat en alleen op stond om een bestelling aan te nemen of nieuwe chocolademelk te pakken.

Ik nam samen met Chantal plaats aan een tafel en vroeg haar meteen of ze al had gegeten. ‘Ik eet die bakjes al leeg tijdens het werk, ik kan echt niet zo lang zonder voedsel’, zei Chantal. ‘Ik heb 2 pizza’s besteld, ze zullen er zo aan komen.’ Ik vroeg haar hoe haar werkdag was geweest. Het viel me namelijk op dat ze vet haar had en een beetje naar zweet rook. ‘Vandaag hebben we een presentatie gehad met alle uitzendbureaus over onze vacatures. Er waren in de vergaderzaal geen stoelen aanwezig. Echt belachelijk. Ik heb een kantoorfunctie, dus ik kan echt niet 5 minuten staan. Ik heb enorm gezweet en spierpijn van het lange staan. Het is me een raadsel waarom de organisatie daar geen rekening mee houdt.’ , verzuchtte ze.

Ik vroeg haar naar de inhoud van de presentatie, maar Fatma onderbrak ons ‘Er staat een bezorger voor de deur met 2 pizzadozen.’ ‘Die zijn voor mij’, zei Chantal. Fatma bood aan om de pizza’s te komen brengen, liep grijnzend weg en zette de pizzadozen voor Chantal neer. Gulzig pakte Chantal met haar worstvingertjes de pizzastukken en begon snel te genieten. Ze was aangekomen en haar buik hing lager dan tijdens onze vorige ontmoeting. Langzaam maar zeker begon haar buik dichter te groeien naar haar knieën. Ook haar gezicht was weer wat voller geworden. Haar onderkin was groter en hing wat lager. Je hoefde alleen maar naar haar gezicht te kijken om te zien dat dit een obese vrouw was geworden met een enorme eetlust.

‘Je zult me niet meer vaak op kantoor zien’, zei Chantal. ‘Ik heb mijn manager verteld dat ik niet meer met Daniel op kantoor wil zitten. Ik heb gezegd dat hij onder mijn bureau is gedoken. Ook al is het niet waar, ik wil gewoon van hem af. Ik begrijp niet waarom hij hier nog werkt. Ook die domme humor van hem komt me de keel uit. Daarom ga ik alleen nog maar thuis werken. Alleen als het echt nodig is, kom ik naar kantoor.’

Ik wenste haar veel plezier met thuis werken en bood aan samen te pauzeren wanneer ze dat zou willen. ‘Dat is goed, zei ze. Oei, k heb nog trek’, zei Chantal. ‘Ik ga nog een pizza bestellen.’ Chantal werd rood en zei dat dit wat moeilijker is geworden de laatste tijd. Ik wist niet wat ze precies bedoelde, maar zag dat ze naar achter hing en daarna naar voren. Haar dikke worstvingers pakten de tafel vast en ze begon zachtjes te hijgen.

Chantal had zichtbaar moeite met zichzelf uit haar stoel te hijsen. Ze nam even diep adem, hing weer naar achteren en daarna naar voren. Met haar volle handen duwde ze zichzelf naar boven en stond ze op. Met een bezweet en rood hoofd keek ze me aan. ‘Mijn benen zijn nog moe van dat lange staan.’ Niemand zou me geloven als ik zei dat ze in 2017 nog sierlijk over kantoor liep en bewegen geen enkele moeite kostte. Nu was zelfs op staan uit haar stoel al zwaar geworden.

Chantal waggelde traag stap voor stap. Haar kont bestond uit 2 grote bollen vet waarbij beide bollen langzaam naar beneden zakten bij elke stap die ze zette. Op haar rug zaten zweetplekken van haar natte vetrollen, maar het maakte haar allemaal niets uit. Haar maag was een monster geworden dat continu gevoerd moest worden en schreeuwde om pizza. Haar dikke buik schudde mee bij elke stap die ze deed. Sloom schudde haar vet van links naar rechts met in het midden haar diepe navel die een heuse krater was geworden.

Lees deel 5: Onverwachte ontmoeting »

Dit is het 4e deel van het vervolgverhaal Nieuwe collega. Het verhaal is geschreven door een gastschrijver. Elke vrijdag verschijnt een volgend deel.