Vleugeltjes - Dikke maatjes (31)

Een bezoekje aan de bank in je nieuwe kleren confronteert je met je nieuwe levenswijze. Dat komt natuurlijk ook doordat je ongelooflijk zweet.

Vleugeltjes

'Ja', zeg je in eerste instantie. Je bent nog nooit door iemand als een dikke man bestempeld. Gelukkig is de dikke man hem voor. 'Ik heb alleen maar een blokje om gedaan en zweet al.'

De man wast zijn handen. 'Hé, let je wel even op', zegt hij. 'Je buik ligt in een plasje water. Kan heel vervelend zijn, weet ik uit ervaring', vervolgt hij meteen.

Je kijkt naar beneden en ziet inderdaad dat je buik op de rand de wastafel in een plasje water ligt. Je grijpt hem aan beide kanten bij de lovehandles en tilt hem een stukje op. Als je hem laat vallen ploft hij weer op rand van de wastafel.

Deze ontdekking leidt je meteen af van je schaamte over het zweet. Je wilt nog maar 1 ding doen en dat is eten. Er slaat een rammelende honger over je heen. Je komt uit het toilet en gaat aan de bar zitten. 'Doe me een biertje en een extra grote hamburger', zeg je. 'O ja, en doe er ook maar een paar kippenvleugeltjes bij.'

De vleugeltjes zijn er al snel, samen met een schaaltje met heerlijke saus en een kaasplankje met kaas erop. Je begint opnieuw te zweten. Maar dat maakt nu niks uit. Je hebt nu alleen maar oog voor het eten. Je kluift elk vleugeltje helemaal af tot er geen stukje vlees meer aan zit. Natuurlijk dip je daarvoor wel een keer of 2, 3 in de rijke saus.

De smakelijke en pittige saus smaakt geweldig op je tong. Je merkt dat je zo snel eet dat je na elke hap je lippen moet aflikken om te voorkomen dat het vet eraf druipt. De vleugeltjes vliegen je mond in.

Na 12 vleugeltjes en een extra schaaltje met saus, drink je je biertje in 1 teug leeg en vraagt een andere. Dit keer een dubbel zo groot glas. Je voelt hoe je zweet langs je lijf naar beneden glijdt. Niet zo prettig, maar je merkt meteen hoe vet je bent geworden. Je bolle buik en dikke kont, waartussen het zweet een smal stroompje vormt. Het voelt heel sensationeel.

De stof van je broek omklemt stevig je kont. Je merkt hoe de band van je broek stevig onder je buik doorloopt. Je kijkt naar beneden en ziet hoe strak je bloesje om je buik heen geklemd zit. En wat is hij groot. Je vetrollen vleien zich neer in je schoot, vlak over de riem. Je buik wil eigenlijk vrij zijn van deze beknelling, zo pregnant hij naar voren wijst en zijn vrijheid lijkt op te eisen.

Nog voor je iets kan doen, arriveert daar je extra grote hamburger met natuurlijk een grote portie friet. Je vergeet ter plekke de prangende vraag van je broek. De burger eist alle aandacht op. Eten. Eten. Ja, dat vraagt alle aandacht. Je hele lijf zucht eronder. Eten. Heerlijk. Dat moet erin.

Je grijpt de hamburger met beide handen. Hij past er amper in en maakt de beweging naar je hoofd. Een flinke hap gaat erin. Je kreunt van genot. Wat is dit heerlijk. De saus druppelt op je shirt en laat zijn vlekken tussen alle zweetplekken achter.

Ach, wat kan jou het schelen. Je hebt je hamburger en de friet. Meer heb je niet nodig. Je eet alsof je dagen niet gegeten hebt. Alles moet erin en je bekommert je niet dat er ook wat op je bolle, vette pens valt. Je eet door en neemt alleen even pauze om een flinke slok bier te drinken. Dan verlaat een gigantische boer je mond.

De boer zet een flinke reeks gebeurtenissen in gang. Allereerst knappen meerdere knoopjes van je overhemd los. Het was zo strak gaan zitten dat het die ruimte nodig had. Je broeksknoop is de volgende die eraan moet geloven. Hij schiet recht naar voren en belandt met een flinke knal tegen de bar voordat hij meerdere keren op de grond stuitert. Je buik dwingt meteen je rits om verder open te ritsen.

Zo, daar zit je dan. In een openbaar restaurant met een opengescheurd overhemd, vol etensvlekken, een nat en kleverig overhemd en een gescheurde broek. Je ziet hoe je vet door de nieuwe gaten en scheuren heen welft. Het verse vlees is duidelijk zichtbaar. Je kunt niets meer ontkennen. Zelfs al zou je willen.

Een of andere lul ziet het en roept: 'Hé, het lijkt of er een of andere Dombo een garderobefout heeft gemaakt.' 'Of hij heeft gewoon teveel gegeten', zegt een ander. Er klinkt gelach. Je eet snel je bord leeg. Dat wil je niet laten staan, rekent snel af en staat op. Tevergeefs probeer je de ontblote delen te bedekken.

De hele weg terug naar je appartement loop je onhandig. Met een hand hou je je broek omhoog en probeert zo min mogelijk op te vallen. Bij elke stap die je zet, voel je je hemd nog verder scheuren.

Zodra je thuis bent, plof je met je vette reet op de bank. Je hebt meteen een blikje cola gepakt en hoort het aangename klikje als je het lipje lostrekt. Heerlijk. Even drinken en bijkomen. Je bent een beetje draaierig van de wandeling naar huis. Je doet je ogen dicht en beleeft het moment opnieuw.

Hoe erg je je ook schaamde, het windt ook op om eraan terug te denken. Je dikke lichaam kon zich helemaal niet in toom houden. Zeker als je daar in veel te kleine kleren zit. Om nog eens goed erover na te denken, sta je op loop je naar de spiegel. Je merkt als je opstaat hoe je waggelt en al je vet heen en weer schudt. Je dijen vullen je broek bovenin gigantisch. Ze spannen de naden tot het uiterste.

Het lijkt of de stof ieder moment uit elkaar kan schieten. De draden staan strak gespannen en je ziet er een stuk blote huid doorheen. Je buik zit onder het overhemd. Je voelt hoe strak het gespannen staat. De paar knopen die nog vastzitten staan strak. Ieder moment kunnen ze het begeven.

Je weet eigenlijk dat het allemaal veel te klein is. En je voelt hoe je buik tegen de stof drukt, meebeweegt met je ademhaling. Je kijkt nog eens goed in de spiegel en beseft dat het beeld dat je van jezelf hebt ernstig tekortschiet. Hier staat een dikke man die van zich heeft laten gelden. Niet meer van die krappe kleren joh, lijkt je lijf tot je te willen spreken.

Lees deel 32: Sexy vrouw »

Dit is het 31e deel van het vervolgverhaal Dikke maatjes. Elke vrijdag verschijnt een nieuw deel. Benieuwd wat er vooraf gaat? Lees het eerste deel: Toevallige ontmoeting »