Innerlijke honger - Dikste vriendin (6)

Wendy's vriendin Martha is enorm aangekomen. De oorzaak lijkt te liggen bij haar zwangere zus Astrid en zwager Henk. Zij wakkeren Martha's innerlijke honger aan.

Innerlijke honger

Astrid keek me verbaasd aan, daarna keek ze me heel indringend aan. 'Martha, heb je niet bedacht dat Karel het misschien wel heel leuk en lekker vindt als je mollig bent. Of misschien vindt hij het heerlijk als je nog wat dikker bent dan mollig. Ergens denk ik dat je het onbewust zelf ook wilt. Je reageert op je innnerlijke honger. Heb je gezien hoeveel eten jij verstouwt? Stiekem wil je altijd al eten tot je erbij neervalt.'

'Eten, zoveel als waar je zin in hebt. Mensen zijn niet bedoeld om allemaal supermager te zijn. Een deel van de mensen is gewoon gek op vet en krijgt er geen genoeg van. Ze vinden het heerlijk om vet te eten en vooral om vet te worden. En wat mooi is het om die innerlijke honger, die stem die in je wakker is geworden, om die de ruimte te geven. Geniet er lekker van en als Karel het niks vindt, dan vindt hij jou niks. Dan verdient hij je niet. Wat denk jij. Als je gewoon een vetliefhebber bent, dan ben je dat. En als hij van jouw houdt, houdt hij ook van dik.'

Wendy was druk aan het nadenken terwijl haar vriendin Martha over het verhaal van haar zus sprak. Zou ze gelijk hebben? 'Maar ik heb eigenlijk wel honger,' zei Martha. 'Heb je wat te knabbelen misschien? Een bittergarnituurtje gaat er ook wel in.' Wendy is druk in de weer om een kaasplankje te maken en een nieuw biertje te halen. Het gaat hard met de biertjes zo, merkt ze. De frituur gaat aan. Tuurlijk is er wel een leuk bittergarnituurtje te maken.

'Je begrijpt dat ik echt even moest nadenken over wat mijn zus allemaal aan het vertellen was', vertelt Martha onderwijl.

"Karel en ik hebben al een poos geen seks meer gehad. Het leek de laatste keer dat hij weinig opgewonden van mij raakte. Hij moest er echt moeite voor doen. Terwijl ik juist een kilo of 5 was afgevallen. Misschien houdt hij inderdaad van een vollere Martha.

Astrid zou best weleens gelijk kunnen hebben, dacht ik. Ik vertelde haar dat ik Karel niet meer zo opwindt. Ze keek me zelfverzekerd aan. 'Precies dat bedoel ik.' Ik wist nog steeds niet of ik echt wel dikker wilde zijn.

Op dat moment kwam mijn moeder de keuken binnengewaggeld. Jeetje, wat was ze dik. Ze droeg alleen een grote omaslip aan dat tot een reuzenformaat was uitgerekt. Daar kon niet veel meer aan getrokken worden door de brede heupen van mijn moeder. Het shirt dat ze droeg kwam een flink eind omhoog van de zachte rollen buikvet die eronder tevoorschijn piepten.

'Lieve Martha, je bent echt graatmager. Toe je moet echt wat meer eten. Kijk eens naar je oudere zus. Zo vol en rond. Dat is toch geweldig.'

'Mam, ze is zwanger', antwoordde ik.

'Ach Martha, kijk naar mij. Hoe dik ik nu ben. Ik ben niet zwanger.' Ze moest er zelf om lachen. 'En weet je. Ik vind het geweldig om zo'n grote buik te hebben. Ik voel me gewoon weer zo gelukkig als toen ik zwanger was van jullie. Zo'n grote buik, maar zonder die bevalling. Sorry Astrid. En weet je Martha en Astrid. Het is echt geweldig om zo te leven. Om te kunnen eten waar je zin in hebt en vooral zoveel als je wilt. Kom bij ons wonen en laat je gewoon heerlijk gaan. Ik heb mijn leven zo lang gekweld met dieeten en afvallen. Ik wil jullie dat besparen. Ik zie nu hoe het ook kan. Het is zo geweldig."

Wendy staart naar haar eens zo slanke, atletische vriendin. Het kaasplankje is leeg en Martha neemt neemt net de laatste bitterbal. Wendy zou haar nu toch echt wel dik willen noemen. 'En wat heb je gedaan?' vraagt ze aan haar dikke vriendin.

Martha moet keihard lachen. 'Nou kijk eens goed Wendy. Zie je hoe dik ik ben geworden. Ik heb me natuurlijk net zo zitten volproppen als mijn zus Astrid, haar man Henk en mijn moeder. We hebben 6 weken aan 1 stuk doorgegeten en nou kijk. Hier staan 25 verse kilo's voor je. Dat is meer dan 4 kilo per week.'

Martha komt met moeite overeind. Ze zwaait een beetje van de 6 biertjes die ze ondertussen naar binnen heeft gewerkt. Oei, ze is een beetje aangeschoten, denkt Wendy. Ze trekt haar shirtje omhoog, drukt haar broek ietsje omlaag. Hij is afgezakt tot een flink eind over haar volle kont. Hij welft trots over de broekband heen. Ze wrijft over haar buikje. Ze gilt bijna van trots tegen haar vriendin: 'Kijk Wendy, hoe dik ik ben geworden!'

Wendy kijkt weer met grote ogen naar Martha's buik. Ze is nog dikker dan ze net meende. Het bier heeft haar buik wat meer ontspannen. Hij is tot een reuzenformaat gegroeid. Jeetje, wat een pens. Wendy voelt een warme tinteling door haar lijf stromen. Dat kent ze alleen maar bij jongens, maar ze wordt helemaal warm. Ze port in Martha's verse buikje. 'En Martha, wat gaat Karel zeggen als hij straks ziet hoe dik je bent geworden. Wordt hij boos?'

Lees het laatste deel 7: Bedankt »

Dit is het 6e deel van het vervolgverhaal Dikste vriendin. Elke vrijdag verschijnt een nieuw deel. Benieuwd wat er vooraf gaat? Lees het eerste deel: Dikste vriendin »