Losschietende knopen - Dikke maatjes (9)
De schalen met kippenvleugeltjes die Sandra voor je zet, eisen hun tol. Je dikke buik heeft meer ruimte nodig in het veel te strakke overhemd. Oei, daar schieten de knopen los.
Losschietende knopen
Een knoop schiet hard op Sandra's been. Ze stopt onmiddellijk met praten en kijkt naar je terwijl je kijkt wat er is gebeurd. Je buik is vrij en piept door je overhemd heen. De knoop van je broek is eveneens losgeschoten. Je buik oogt verschrikkelijk opgezwollen en zwaar. Je vindt het verschrikkelijk wat hier is gebeurd en schaamt je kapot. Je staat op, trekt gauw je jas aan en probeert de schade een beetje te verbergen. Jeetje, wat schaam jij je zeg.
Je trekt met een hand je broek omhoog omdat hij van je kont wil zakken. Zo loop je half gebogen weg. Snel gooi je nog wat geld op tafel en zegt tegen Sandra dat je gaat. Morgen ga je haar nog wel bellen, beloof je. Ze protesteert en vraagt of je niet even wil blijven. Ze kan je helpen aan andere kleren. Maar jij, loopt snel weg. Niemand hoeft dit te weten. Ze is niet boos, maar jij schaamt je rot. Eigenlijk wil je dat niemand je ziet. Iedereen die kijkt is er 1 teveel.
Als je naar huis snelt, voel je je telefoon trillen in je broekzak. Je kan met moeite alles bij elkaar houden zodat je niet bloot over straat hoeft. Daarom laat je hem gaan. Sandra probeert je te bellen en laat een eindeloze stroom berichten op WhatsApp achter. Je weet niet wat je overkomt, snelt verder over straat. Gauw naar huis.
Dan sla je eindelijk de deur achter je dicht. Je laat je zakken en gaat op de grond zitten. Terwijl je kijkt hoe ver je buik uit je kleren puilt. De naakte pens is goed zichtbaar en je weet niet goed wat je hier nu mee moet. Je schaamt je vooral. Jeetje, wat zouden alle mensen in het café niet hebben gedacht.
'Geweldig gedaan lul!' Je bent aan het schelden aan jezelf. De tranen lopen langs je gezicht. 'Het meisje van je dromen heb je ontmoet. Maar ze walgt van je, want je hebt jezelf veranderd in een varken. Je hebt geproefd aan het geluk, maar je hebt het verknald. Je zult nooit meer gelukkig zijn. Nooit zul je haar ooit nog zien. Ze wil je niet meer onder ogen komen. Je bent haar kwijt!'
'Je bent me helemaal niet kwijt.' Duidelijk hoor je Sandra's stem achter de deur waartegen je zit. 'Ik vind het niet goed dat je wegrent voor mij. Ik val echt op jou en op niemand anders...'
'Weet je het zeker. Walg je niet van mij?'
'Nee, helemaal niet. Ik vind je zo onwijs knap en sexy. Laat me binnen, dan kunnen we hierover praten.'
'Oke', zeg je. Je hebt moeite om jezelf omhoog te hijsen. Je buik zit in de weg, maar uiteindelijk krijg je jezelf omhoog. Je doet de deur open en ziet dat Sandra gehuild heeft. Haar mascara loopt over haar wangen naar beneden.
Ze omhelst je en zegt: 'Wees niet bang, schatje. Je gaat me nooit verliezen. Helemaal niet om zoiets als de knopen van je overhemd losschieten.' Ze begint weer te huilen. 'Alsjeblieft, haat jezelf niet. Ik kan het onmogelijk verdragen dat je een hekel hebt aan jezelf door mij.'
'Door jou? Hoe bedoel je? Ik schaam me voor mij gewicht. Voor deze dikke pens.' Je houdt je buik naar haar gericht.
'Begrijp je dat dan niet? Ik heb je de hele week zo aangemoedigd om te gaan eten. Het spijt me, ik kan er echt niks aan doen. Ik hou van dikke mannen. Ik vind het heerlijk om mijn geliefde te voeren. Het is zo heerlijk om eten klaar te maken en het hem dan op te laten eten. Als ik je te eten geef, dan kijk je zo.. Ik hou er zo van zoals je dan naar me kijkt.' Ze snikt.
Geschrokken, ben je. Ze houdt ervan om dikke mannen te voeren. 'Wil je me zo houden?'
'Begrijp je me dan niet?' vraagt ze. Ze huilt nog steeds. 'Ik heb nog nooit iemand ontmoet met wie ik zo snel zo diep ben gegaan. Je hoeft niet te blijven eten. Ik wil je heus wel helpen met afvallen. Dan steun ik je bij het dieet. Want ik ben echt gek op je.'
Je kijkt haar diep in de ogen aan. Je bent ervan overtuigd dat ze oprecht is in wat ze vertelt. 'Het spijt me zoals ik net gereageerd heb. Ik wist niet dat je het juist aantrekkelijk vond. Ik dacht dat je ervan walgde.' Je knijpt met je handen in je buik en tilt hem een klein eindje op. 'Ik weet niet hoe lang ik dit lekker vind, maar eigenlijk vind ik het best lekker zoals het nu is. Misschien kan ik nog wel een beetje dikker worden voor je. Maar ik moet wel even aan het idee wennen. Ik hoop dat je dat snapt.'
'Neem alle tijd die je nodig hebt', zegt ze. 'Wat je ook doet, ik zal altijd voor 100 procent achter je staan. Je lichaam is voor mij niet het belangrijkste. Ik zie het als een onwijs mooi extraatje dat ik nu van je krijg.'
Je brengt haar naar je bank. Eerst trek je je gescheurde broek uit en doet een korte broek en t-shirt aan die wat lekkerder vallen. Dan plof je op de bank naast haar en kletst samen heerlijk verder. Sandra probeert je haar fascinatie uit te leggen. Je hebt er niet alle aandacht voor.
Nog vol van het incident met de losschietende knopen. Daarom blijf je het grootste deel van de avond dicht tegen haar aangekropen, lekker televisie kijken. Sandra valt uiteindelijk in slaap naast je. En jij? Jij kan alleen maar heel tevreden naar haar kijken en ziet de glimlach op haar gezicht. Dan kun je alleen maar terug lachen.
Dit is het 9e deel van het vervolgverhaal Dikke maatjes. Elke vrijdag verschijnt een nieuw deel. Benieuwd wat er vooraf gaat? Lees het eerste deel: Toevallige ontmoeting »
Reacties
Een reactie posten