Grappig en schattig - Dikke maatjes (2)
Je maakt in je favoriete eettentje kennis met een heel mooi vol meisje. Ze gaat gewoon naast je zitten.
Grappig en schattig
En deze verdomd mooie vrouw, staat nu recht voor je. 'Hoi', zegt ze als ze met haar volle achterste op de barkruk naast de jouwe gaat zitten. Ze steekt haar hand uit: 'Ik ben Sandra. Wie ben jij?'
Je vergeet een momentje hoe je heet en weet precies op tijd iets te zeggen. De oude bekende manier van de universiteit schiet uit je mond voordat je er erg in hebt. Als je 22 bent, kan dat prima, maar nu begeef je je op glad ijs. Eigenlijk is het gewoon dom. Gelukkig kan Sandra er erg om lachen.
'Je bent grappig en nog schattig ook', zegt ze. Het is alweer lang geleden dat een meisje je op deze manier een compliment gaf. Je krijgt een kleur. 'Je bent ook een beetje verlegen, zie ik.'
'Tja, chagrijnig en dom waren al op, daarom heb ik maar voor verlegen gekozen', zeg je onhandig. Het was een domme grap, maar niet voor haar. Ze neemt net een slok van haar bier. Ze proest het uit, waardoor het bier in spetters over de bar vliegt. 'Wil je me waarschuwen als je zoiets zegt', zegt ze geplaagd bozig naar je. 'Ik schiet snel in de lach. Zeker om domme grappen.'
'O, dat komt goed uit. Ik kan er nog wel meer voor je verzinnen.'
'Kom maar op', zegt ze uitdagend. 'Ik bestel nog even wat te eten.' Ze draait zich om en seint naar de barman Kees. Als ze zich van je afwendt, kan je het ook niet helpen, maar je blik glijdt naar haar kont. Ze draagt een strakke broek die wel heel strak rond haar middel zit. Wat een kont heeft ze. Je voelt meteen de opwinding door je lijf stromen. Wauw, heb je die nog?
Je weet dat je niet zo moet staren, maar als ze zich omdraait, kijk je betrapt weg. Kees brengt de kippenvleugeltjes die ze net besteld heeft en samen eet je ze op. Je weet steeds op tijd een grapje te maken, zodat het gesprek op gang blijft.
Ze fascineert je. Ze woont nog niet zo lang in de stad, hier in de buurt. Ze is de eigenaar van een keten vitaminewinkels die haar familie al jaren runt. Ze hoeft eigenlijk niks te doen. Alleen op haar dikke kont te zitten en het riante salaris naar binnen te harken. Dat gaat haar goed af zie je wel aan haar achterste.
Je kijkt nog eens goed. Jeetje, wat een kont heeft ze. Ze brengt het grootste deel van haar tijd thuis door. Je vraagt haar waarom ze haar oude stad heeft verlaten. Ze zegt dat ze een paar nieuwe projecten heeft gekregen en die graag wil ontdekken.
Als jullie allebei klaar zijn met eten en nog eens 2 biertjes, vraagt ze aan je of je ook zo'n zin hebt in een portie kaassoufle. Je hebt niet echt honger meer, maar je durft geen nee te zeggen. Zo bestel je bij Kees een nieuwe portie voor 4 personen.
Lees deel 3: Bittergarnituurtje »
Dit is het 2e deel van het vervolgverhaal Dikke maatjes. Elke vrijdag verschijnt een nieuw deel. Benieuwd wat er vooraf gaat? Lees het eerste deel: Toevallige ontmoeting »
Reacties
Een reactie posten