Spelletje - Chantage (10)
Maaike en Caro vallen op dikke mannen. Maaike haar vriendje dikker hebben, waarmee Caro haar helpt. Tot Jeroens broertje Martin haar doorheeft. Het is vlak voor de bruiloft en als Maaike ontdekt wat Martin doet, komt de aap uit de mouw. Wie speelt met wie een spelletje?
Maaike en Caro zaten de volgende morgen wat onwennig te wachten op het ontbijt. Martin en Jeroen waren naar de winkel gegaan om eten te halen voor het ontbijt. Het kon nog wel even duren. Maaike keek met een geërgerde blik naar haar vriendin. Caro brak het ijs door te vragen wat er eigenlijk aan de hand was. Hoe kwam deze spanning tussen hen zo plotseling in Jeroens appartement.
'Nou...' zei haar vriendin met een knalrood hoofd van ergernis of schaamte, dat kon Caro niet zo snel opmaken. 'We hebben je vannacht gehoord...' Het was even stil. 'Met Martin...'
Caro bloosde. Eigenlijk kon ze zich nauwelijks meer herinneren wat er precies was voorgevallen die avond. Wat zou er precies gebeurd zijn nadat Martin de zware lasagne nog had afgerond door een flink pak slagroom te geven die hij nog even snel gekocht had in de avondwinkel. Ze was waarschijnlijk flink opgewonden geweest, vooral toen Martin haar bij de laatste slok extra hielp door haar klitje nog extra te likken. Ze voelde hoe haar gezicht roder en roder werd van gêne. Het was best genant geweest natuurlijk.
Maaike keek haar slechts met een heel afkeurende blik aan.
'Nou, het komt anders allemaal door jou hoor', schreeuwde Caro. 'Alles heb jij op je geweten.' Maaike keek haar verbaasd aan, was ook compleet van haar a propos. Wat gebeurde hier. Waarom viel haar vriendin zo uit. Daarom vertelde Caro het hele verhaal aan haar vriendin. Van het begin tot aan het einde, zoals ze eigenlijk al anderhalf jaar eerder had moeten doen, toen de ellende met Martin begon.
'Ik kon het je gewoon niet vertellen', zei Caro met het schaamrood op haar wangen. Ze kon alleen maar naar de grond kijken, al zou ze er liever doorheen zakken. 'Martin dreigde het aan Jeroen te vertellen. Dat jij een feeder bent en hem dik wilt hebben. En dat ik jou hielp om hem vet te mesten.' Ze keek nu naar haar vriendin en had tranen in haar ogen. 'Ik wist hoe blij je met hem was. Als Martin het aan Jeroen zou vertellen, dan zou Jeroen alles weten en het met jou uitmaken. En dat zou dan mijn schuld zijn. Daarom moest ik wel naar Martin luisteren en doen wat hij zei.'
Maaike schudde haar hoofd van verbazing. 'Maar lieve Caro, ik snap het niet. Waarom zou Martin dat willen doen?' Caro zuchtte, er klonk irritatie in haar zware zucht. 'Ik weet het niet', zei ze. 'Ik denk dat hij het wilde.'
'Nee', riep Maaike. Ze greep nu in in het brein van haar vriendin. Ze snapte het echt niet. 'Ik denk dat je niet helemaal begrijpt wat er aan de hand is.' Nu was het haar beurt om te blozen, want ze ging nu iets persoonlijks zeggen. 'Jeroen vond het helemaal niet erg dat hij aankwam. Hij was altijd al fors en hield nu eenmaal van eten. Dat haar daar dikker van werd, vond hij geen probleem.'
Ze moest nu ook iets bekennen. 'Al op mijn eerste date met Jeroen heb ik het hem verteld. Ik heb dat niet aan jou gezegd omdat ik ons spelletje met Jeroen geweldig vond. Het was erg leuk om hem vet te mesten en hij deed altijd heel enthousiast mee. Bovendien slaagden we er wonderwel goed in.' Ze moest er nu om lachen.
'Martin zag het meteen toen hij hier ging studeren. Ik denk dat ik iets te fanatiek bezig ben geweest in de zomer toen ik bij Jeroen logeerde. Daar zag Martin mij natuurlijk ook aan de gang. Jeroen is in die tijd flink aangekomen op mijn aanmoedigingen.'
Ze moest het nu ook eerlijk toegeven. 'Martin daagde ons ook wel uit en daarna vertelde Jeroen hem alles. Over hoe lekker hij het vond om aan te komen, het eten, het spel waarbij ik hem aanmoedigde om extra te eten. Net iets meer dan hij op kon.'
Ze was even stil en keek aandachtig naar Caro. 'Waarom heb je het niet verteld wat Martin bij je deed. Hij heeft je gewoon gechanteerd.' Maaike legde de bal bij haar terug. 'Wil je nu zeggen dat Martin mij helemaal zonder reden heeft gechanteerd? Wist iedereen al wat wij, wat jullie en wat jij deed?' Ze voelde zich besodemieterd. 'Heb ik de laatste anderhalf jaar helemaal voor niks meer dan 70 kilo erbij gegeten!' Ze greep haar enorme pens vast en schuddde hem heen en weer.
Maaike keek heel serieus naar haar vriendin. En daarna naar de kogelronde buik die in Caros schoot lag. 'Het lijkt er wel op', zei ze met medelijden in haar stem. En daarna moest ze glimlachen. 'Maar ik moet je heel eerlijk zeggen dat je goed je best hebt gedaan. Het staat je ontzettend goed!'
Lees deel 11: Gewin »
Spelletje
Maaike en Caro zaten de volgende morgen wat onwennig te wachten op het ontbijt. Martin en Jeroen waren naar de winkel gegaan om eten te halen voor het ontbijt. Het kon nog wel even duren. Maaike keek met een geërgerde blik naar haar vriendin. Caro brak het ijs door te vragen wat er eigenlijk aan de hand was. Hoe kwam deze spanning tussen hen zo plotseling in Jeroens appartement.
'Nou...' zei haar vriendin met een knalrood hoofd van ergernis of schaamte, dat kon Caro niet zo snel opmaken. 'We hebben je vannacht gehoord...' Het was even stil. 'Met Martin...'
Caro bloosde. Eigenlijk kon ze zich nauwelijks meer herinneren wat er precies was voorgevallen die avond. Wat zou er precies gebeurd zijn nadat Martin de zware lasagne nog had afgerond door een flink pak slagroom te geven die hij nog even snel gekocht had in de avondwinkel. Ze was waarschijnlijk flink opgewonden geweest, vooral toen Martin haar bij de laatste slok extra hielp door haar klitje nog extra te likken. Ze voelde hoe haar gezicht roder en roder werd van gêne. Het was best genant geweest natuurlijk.
Maaike keek haar slechts met een heel afkeurende blik aan.
'Nou, het komt anders allemaal door jou hoor', schreeuwde Caro. 'Alles heb jij op je geweten.' Maaike keek haar verbaasd aan, was ook compleet van haar a propos. Wat gebeurde hier. Waarom viel haar vriendin zo uit. Daarom vertelde Caro het hele verhaal aan haar vriendin. Van het begin tot aan het einde, zoals ze eigenlijk al anderhalf jaar eerder had moeten doen, toen de ellende met Martin begon.
'Ik kon het je gewoon niet vertellen', zei Caro met het schaamrood op haar wangen. Ze kon alleen maar naar de grond kijken, al zou ze er liever doorheen zakken. 'Martin dreigde het aan Jeroen te vertellen. Dat jij een feeder bent en hem dik wilt hebben. En dat ik jou hielp om hem vet te mesten.' Ze keek nu naar haar vriendin en had tranen in haar ogen. 'Ik wist hoe blij je met hem was. Als Martin het aan Jeroen zou vertellen, dan zou Jeroen alles weten en het met jou uitmaken. En dat zou dan mijn schuld zijn. Daarom moest ik wel naar Martin luisteren en doen wat hij zei.'
Maaike schudde haar hoofd van verbazing. 'Maar lieve Caro, ik snap het niet. Waarom zou Martin dat willen doen?' Caro zuchtte, er klonk irritatie in haar zware zucht. 'Ik weet het niet', zei ze. 'Ik denk dat hij het wilde.'
'Nee', riep Maaike. Ze greep nu in in het brein van haar vriendin. Ze snapte het echt niet. 'Ik denk dat je niet helemaal begrijpt wat er aan de hand is.' Nu was het haar beurt om te blozen, want ze ging nu iets persoonlijks zeggen. 'Jeroen vond het helemaal niet erg dat hij aankwam. Hij was altijd al fors en hield nu eenmaal van eten. Dat haar daar dikker van werd, vond hij geen probleem.'
Ze moest nu ook iets bekennen. 'Al op mijn eerste date met Jeroen heb ik het hem verteld. Ik heb dat niet aan jou gezegd omdat ik ons spelletje met Jeroen geweldig vond. Het was erg leuk om hem vet te mesten en hij deed altijd heel enthousiast mee. Bovendien slaagden we er wonderwel goed in.' Ze moest er nu om lachen.
'Martin zag het meteen toen hij hier ging studeren. Ik denk dat ik iets te fanatiek bezig ben geweest in de zomer toen ik bij Jeroen logeerde. Daar zag Martin mij natuurlijk ook aan de gang. Jeroen is in die tijd flink aangekomen op mijn aanmoedigingen.'
Ze moest het nu ook eerlijk toegeven. 'Martin daagde ons ook wel uit en daarna vertelde Jeroen hem alles. Over hoe lekker hij het vond om aan te komen, het eten, het spel waarbij ik hem aanmoedigde om extra te eten. Net iets meer dan hij op kon.'
Ze was even stil en keek aandachtig naar Caro. 'Waarom heb je het niet verteld wat Martin bij je deed. Hij heeft je gewoon gechanteerd.' Maaike legde de bal bij haar terug. 'Wil je nu zeggen dat Martin mij helemaal zonder reden heeft gechanteerd? Wist iedereen al wat wij, wat jullie en wat jij deed?' Ze voelde zich besodemieterd. 'Heb ik de laatste anderhalf jaar helemaal voor niks meer dan 70 kilo erbij gegeten!' Ze greep haar enorme pens vast en schuddde hem heen en weer.
Maaike keek heel serieus naar haar vriendin. En daarna naar de kogelronde buik die in Caros schoot lag. 'Het lijkt er wel op', zei ze met medelijden in haar stem. En daarna moest ze glimlachen. 'Maar ik moet je heel eerlijk zeggen dat je goed je best hebt gedaan. Het staat je ontzettend goed!'
Lees deel 11: Gewin »
Reacties
Een reactie posten