Weegschaal - Dikmakers (4)
De weegschaal is in huis. Mascha is heel nieuwsgierig of ze haar werk goed heeft gedaan. Zou haar huisgenote Irma inderdaad dubbel zoveel wegen?
Het was nu 4 maanden geleden dat Irma was begonnen. Op het ontbijt na at Irma de hele dag. Ze was geëxplodeerd als ze samen op straat liepen, werden ze met grote ogen nagestaard. Wat was Irma vet geworden. Geen kledingstuk paste haar meer.
Nu moest Mascha haar huisgenote overeind helpen. Boven haar buik had zich een enorme vetband gevormd. Het verbaasde Mascha. Ze hield haar adem in en trok haar huisgenote overeind. 'Kom op, we gaan wegen. Wat moet je wegen om evenveel te wegen als Carla.' Irma was het bijna vergeten. 'Pfff, ik kan niet meer Mascha.
Ze zette haar voet op de weegschaal. Mascha moest helpen, want Irma kon niet meer zien waar ze haar voeten neerzette. Haar buik zat in de weg om goed naar beneden te kunnen kijken. Ze stond erop, Mascha keek. '165 kilo'. 'Wat? Dat is meer dan Carla woog toen ik haar zag. Zij woog 160 kilo.'
Irma keek helemaal gelukkig, met ogen vol ongeloof. Mascha moest het haar nog een keer goed laten zien met een foto op haar mobiel. Irma omhelsde haar huisgenote. 'Wat goed van je. Je hebt me onwijs geholpen.' Ineens liet ze haar huisgenote los en keek met grote ogen naar Mascha. 'Wat is er met jou gebeurd!'
Mascha trok haar shirtje omlaag over haar buik. Ze had een oud shirt van Irma aangetrokken dat ook omhoog trok. Inderdaad, Mascha was zelf ook aangekomen. Írma had het helemaal niet in de gaten gehad. 'Sorry', zei Mascha. 'Maar terwijl ik jouw coach was, nam ik je eetgewoonten een beetje over. Het ging eigenlijk best ongemerkt. Gewoon een koek extra of een beetje lasagne erbij zodat de schaal leeg was.'
Irma keek ontsteld naar haar huisgenote. 'Ik heb het helemaal niet gemerkt. Ik was zo bezig met mijn eigen gewicht dat ik het jouwe niet eens zag.' 'Het gratis eten hielp natuurlijk ook niet mee. Als ik een milkshake voor jou haalde, bestelde ik er ook eentje voor mij. De koffie met slagroom, vond ik zelf ook waanzinnig lekker. Net als de gevulde koeken en chocolaatjes.'
'O, het spijt me zo', zei Irma. 'Het was niet mijn bedoeling jou mee te nemen in mijn eigen obsessie. Ik heb het gewoon niet in de gaten gehad, dat je meeging in mijn eetgewoonten.' Mascha omhelsde Irma. 'Ik vind het niet erg hoor. Trouwens, ga je morgen mee naar het feestje voor BBW's. Ik ben er nu ook een, dus ik mag ook mee. Ik heb ons opgegeven en weet je wie er ook op de gastenlijst staat?' Irma keek haar verbaasd aan. 'Carla. Ik wil haar weleens zien kijken als ze merkt dat je net zo dik bent als zij.'
Lees deel 5 van Dikmakers: Het feest »
Weegschaal
Het was nu 4 maanden geleden dat Irma was begonnen. Op het ontbijt na at Irma de hele dag. Ze was geëxplodeerd als ze samen op straat liepen, werden ze met grote ogen nagestaard. Wat was Irma vet geworden. Geen kledingstuk paste haar meer.
Nu moest Mascha haar huisgenote overeind helpen. Boven haar buik had zich een enorme vetband gevormd. Het verbaasde Mascha. Ze hield haar adem in en trok haar huisgenote overeind. 'Kom op, we gaan wegen. Wat moet je wegen om evenveel te wegen als Carla.' Irma was het bijna vergeten. 'Pfff, ik kan niet meer Mascha.
Ze zette haar voet op de weegschaal. Mascha moest helpen, want Irma kon niet meer zien waar ze haar voeten neerzette. Haar buik zat in de weg om goed naar beneden te kunnen kijken. Ze stond erop, Mascha keek. '165 kilo'. 'Wat? Dat is meer dan Carla woog toen ik haar zag. Zij woog 160 kilo.'
Irma keek helemaal gelukkig, met ogen vol ongeloof. Mascha moest het haar nog een keer goed laten zien met een foto op haar mobiel. Irma omhelsde haar huisgenote. 'Wat goed van je. Je hebt me onwijs geholpen.' Ineens liet ze haar huisgenote los en keek met grote ogen naar Mascha. 'Wat is er met jou gebeurd!'
Mascha trok haar shirtje omlaag over haar buik. Ze had een oud shirt van Irma aangetrokken dat ook omhoog trok. Inderdaad, Mascha was zelf ook aangekomen. Írma had het helemaal niet in de gaten gehad. 'Sorry', zei Mascha. 'Maar terwijl ik jouw coach was, nam ik je eetgewoonten een beetje over. Het ging eigenlijk best ongemerkt. Gewoon een koek extra of een beetje lasagne erbij zodat de schaal leeg was.'
Irma keek ontsteld naar haar huisgenote. 'Ik heb het helemaal niet gemerkt. Ik was zo bezig met mijn eigen gewicht dat ik het jouwe niet eens zag.' 'Het gratis eten hielp natuurlijk ook niet mee. Als ik een milkshake voor jou haalde, bestelde ik er ook eentje voor mij. De koffie met slagroom, vond ik zelf ook waanzinnig lekker. Net als de gevulde koeken en chocolaatjes.'
'O, het spijt me zo', zei Irma. 'Het was niet mijn bedoeling jou mee te nemen in mijn eigen obsessie. Ik heb het gewoon niet in de gaten gehad, dat je meeging in mijn eetgewoonten.' Mascha omhelsde Irma. 'Ik vind het niet erg hoor. Trouwens, ga je morgen mee naar het feestje voor BBW's. Ik ben er nu ook een, dus ik mag ook mee. Ik heb ons opgegeven en weet je wie er ook op de gastenlijst staat?' Irma keek haar verbaasd aan. 'Carla. Ik wil haar weleens zien kijken als ze merkt dat je net zo dik bent als zij.'
Lees deel 5 van Dikmakers: Het feest »
Reacties
Een reactie posten