Siësta - Personal trainer (6)
De personal trainer van Peter moet zijn gezin helpen bij het afvallen. Maar of ze ook zelf ook op de kilo's let?
Ik verliet de kamer weer en ging aan de slag op de ranche. Er is de hele dag werk te doen en dat doe ik ook. Ik zag ze een paar uur later weer bij de lunch. We aten Asado. Dat is een vleesgerecht, bereid op de grill. Een typisch Zuid-Amerikaans vleesgerecht. De kinderen zijn er dol op. Melissa at ondanks haar vegetarische dieet dapper mee. Ik had zelfs het idee dat ze het meeste vlees van allemaal at.
De kinderen zaten aan hun speciale dieet. Ze aten met lange tanden van de sla en andere dieetproducten. Al kreeg ik wel het idee dat ze van het optreden vanmorgen best onder de indruk waren geweest. Ze leken wat gemotiveerder te zijn dan eerder.
Het eten was op en we wilden allemaal even uitbuiken. 'Oke Melissa', zei ik. 'Ik weet dat je gek bent op een training, maar hier in Argentinië is het gebruikelijk om na een maaltijd als deze even een siësta te houden. We gaan dan even een halfuutrje rusten, dan kun je daarna oefenen en trainen wat je wilt. De kinderen houden ook altijd even siësta.' Melissa had niks tegen deze traditie van ons. Daarom deed ze graag mee aan het moment van rust.
'Melissa, Melissa!' Mijn vrouw was maar naar de kamer van Melissa gegaan omdat ze al uren wegbleef. Ze lag te slapen en mijn vrouw tikte haar aan. Ze schrok overeind. 'Je hebt 3 uur geslapen. Het is al 4 uur en ik vroeg me af of je niet wakker wilde zijn.' Melissa rekte zich sloom uit en geeuwde. 'Wat is er aan de hand? Ik heb heerlijk geslapen. Dat moet komen door de zware maaltijd van zojuist. Ik denk dat ik iets teveel gegeten heb', zei ze lachend.
'Over grote maaltijden gesproken', zei mijn vrouw. 'We eten om half 6. Dat is dus bijna, over een uur ongeveer.' 'O, ik denk dat ik dan geen honger heb hoor', antwoordde Melissa. 'Dan eet je een klein beetje', gaf mijn vrouw als reactie.
Melissa stond op en ging naar de keuken om met de bedienden de bereiding van enkele speciale maaltijden voor de kinderen te bespreken. Ze legde uit hoe ze meer groenten en fruit in het eten konden verwerken. Ook gaf ze recepten van lekkere maaltijden die ook nog gezond waren. Daarnaast besprak ze hoe de bedienden het aantal koolhydraten en het vetgehalte van de maaltijden konden verminderen.
Ik denk dat de bedienden met de beste bedoelingen probeerden om haar adviezen op te volgen. Alleen leken ze het niet te begrijpen. Ze kwamen uit relatief arme families waarbij veel eten als een teken van welvaart werd gezien. Als je veel eten had, dan at je ook veel. Daarom gaven de bedienden de kinderen iets extra's. Het was geen onwil of bewust vetmesten. Ze zagen het als iets waar je juist trots op was. Daarom kregen de kinderen veel tussendoortjes en mochten ze onbeperkt eten uit de voorraadkast.
Lees deel 7: Eetlust »
Siësta
Ik verliet de kamer weer en ging aan de slag op de ranche. Er is de hele dag werk te doen en dat doe ik ook. Ik zag ze een paar uur later weer bij de lunch. We aten Asado. Dat is een vleesgerecht, bereid op de grill. Een typisch Zuid-Amerikaans vleesgerecht. De kinderen zijn er dol op. Melissa at ondanks haar vegetarische dieet dapper mee. Ik had zelfs het idee dat ze het meeste vlees van allemaal at.
De kinderen zaten aan hun speciale dieet. Ze aten met lange tanden van de sla en andere dieetproducten. Al kreeg ik wel het idee dat ze van het optreden vanmorgen best onder de indruk waren geweest. Ze leken wat gemotiveerder te zijn dan eerder.
Het eten was op en we wilden allemaal even uitbuiken. 'Oke Melissa', zei ik. 'Ik weet dat je gek bent op een training, maar hier in Argentinië is het gebruikelijk om na een maaltijd als deze even een siësta te houden. We gaan dan even een halfuutrje rusten, dan kun je daarna oefenen en trainen wat je wilt. De kinderen houden ook altijd even siësta.' Melissa had niks tegen deze traditie van ons. Daarom deed ze graag mee aan het moment van rust.
'Melissa, Melissa!' Mijn vrouw was maar naar de kamer van Melissa gegaan omdat ze al uren wegbleef. Ze lag te slapen en mijn vrouw tikte haar aan. Ze schrok overeind. 'Je hebt 3 uur geslapen. Het is al 4 uur en ik vroeg me af of je niet wakker wilde zijn.' Melissa rekte zich sloom uit en geeuwde. 'Wat is er aan de hand? Ik heb heerlijk geslapen. Dat moet komen door de zware maaltijd van zojuist. Ik denk dat ik iets teveel gegeten heb', zei ze lachend.
'Over grote maaltijden gesproken', zei mijn vrouw. 'We eten om half 6. Dat is dus bijna, over een uur ongeveer.' 'O, ik denk dat ik dan geen honger heb hoor', antwoordde Melissa. 'Dan eet je een klein beetje', gaf mijn vrouw als reactie.
Melissa stond op en ging naar de keuken om met de bedienden de bereiding van enkele speciale maaltijden voor de kinderen te bespreken. Ze legde uit hoe ze meer groenten en fruit in het eten konden verwerken. Ook gaf ze recepten van lekkere maaltijden die ook nog gezond waren. Daarnaast besprak ze hoe de bedienden het aantal koolhydraten en het vetgehalte van de maaltijden konden verminderen.
Ik denk dat de bedienden met de beste bedoelingen probeerden om haar adviezen op te volgen. Alleen leken ze het niet te begrijpen. Ze kwamen uit relatief arme families waarbij veel eten als een teken van welvaart werd gezien. Als je veel eten had, dan at je ook veel. Daarom gaven de bedienden de kinderen iets extra's. Het was geen onwil of bewust vetmesten. Ze zagen het als iets waar je juist trots op was. Daarom kregen de kinderen veel tussendoortjes en mochten ze onbeperkt eten uit de voorraadkast.
Lees deel 7: Eetlust »
Reacties
Een reactie posten