Groeiende schoonheid (10) - Geen genoeg van krijgen
Caroline is een aanlokkende schoonheid op wie de moeders van het schoolplein erg jaloers op zijn. Ze is slank en heeft een goddelijk figuur in de vorm van een zandloper met grote borsten. Als ze de kans krijgt om in de snackbar te gaan werken, halen de moeders opgelucht adem. Snel zal ze één van hen zijn met een vol lichaam. Maar Caroline ontkent.
Ze voelde hoe haar borsten in het stof van het bloesje drukten. Ze droeg weliswaar een beha, maar de grotere borsten hadden zich over de volle breedte van haar lichaam verspreid. Ze wisten de stof strakker aan te spannen en zorgden ervoor dat de knoopjes tot het uiterste gespannen waren. Het verbaasde haar niks dat ze van die blikken kreeg van anderen. Morgen zou ze dit bloesje niet meer aantrekken. Het kon gewoon niet en viel veel teveel op.
Haar buik had zich ondertussen ook verlost van de strakke vorm waarin het iets meer dan een maand nog gegoten zat. De spieren stonden niet meer strakgespannen. Er hing een heus buikje in het bloesje te bengelen. Hij stak iets over de broekband heen naar voren. Gelukkig kon ze alles nog redelijk verbloemen achter het schort dat ze standaard in de snackbar droeg. Zo bleven de blikken van de klanten beperkt tot haar borsten. Al wist ze zelf beter.
Haar buik lubberde sterk. Boven de broekband stak een heuse lovehandle uit. Het verbaasde haar zelf hoe snel het leek te gaan. Het voelde intens. Ze beleefde weer haar pubertijd toen ze ook zo snoepte en snackte. Nu nam ze elke keer de uitdaging aan die Henk haar bood.
Ze ging erin mee en betrapte zich er zelfs op dat ze tussendoor – als niemand het zag – ook weleens wat extra's nam of een patatje snaaide als ze vers uit de frituur kwamen. Inderdaad Marjan had gelijk, het was heerlijk om zo'n knapperig frietje op te eten. Nog vet van het vet en van binnen zo intens warm. De randjes goudgebakken en hard. Ze kon er geen genoeg van krijgen.
Maar ze kon en wilde het niet toegeven. Niet aan zichzelf en helemaal niet aan haar omgeving. Haar dochter vroeg al eens of ze misschien weer een kindje kreeg. 'Want je bent zo ik mama', had ze erbij gezegd. Inderdaad, er blubberde nu een klein buikje dat haar een beetje aan haar zwangerschap deed herinneren. Ook merkte ze het aan haar broek. Hij ging steeds moeilijker over haar heupen en het knoopje ging pas na lang trekken dicht. Het bloesje helemaal. Dat zat zo strak dat het haar borsten zelfs een beetje platdrukte.
De knoopjes van het bloes stonden strakgespannen en trokken de stof nog strakker, waardoor het allemaal nog duidelijker zichtbaar was. Haar grote boezem zorgde ervoor dat haar buik een beetje achterwege bleef in de aandacht. Hij viel gewoon wat minder op. Maar ze voelde wel dat hij groter was geworden. Een lovehandle ging over haar zij vanaf haar rug naar voren over haar buik. Deze wees prompt een eigenwijs stukje vooruit.
Zo stond ze daar in de snackbar van Cees en Marjan. Soms zag ze klanten kijken. De ogen leken dan uit hun oogkassen te schieten. Maar ze zeiden niks. Soms begon ze zelf over iets anders, andere keren bleef het bij een gestamel van de klanten. Ze namen hun bestelling op en terwijl Caroline bezig was, zag ze de blikken op haar vollere lijf.
Slechts een keer vroeg een klant of ze was aangekomen. Het was een hele lieve vrouw, een moeder op school. Het was vlak voor sluitingstijd. De moeder wilde nog even een lekkere snack voor het slapen gaan.
Caroline wist net op tijd de kroket weg te leggen die ze aan het eten was. De moeder was zelf fors, ze hield wel van een snack, maar Caroline kende haar verder amper. De kinderen zaten allemaal in verschillende klassen dus ze kwamen elkaar niet zo vaak tegen. Met indringende blik keek ze naar Caroline. Ze zag haar denken, is ze zwanger of heeft ze de frituur ontdekt.
Lees deel 11 van Groeiende schoonheid: De schoolavond »
Geen genoeg van krijgen
Ze voelde hoe haar borsten in het stof van het bloesje drukten. Ze droeg weliswaar een beha, maar de grotere borsten hadden zich over de volle breedte van haar lichaam verspreid. Ze wisten de stof strakker aan te spannen en zorgden ervoor dat de knoopjes tot het uiterste gespannen waren. Het verbaasde haar niks dat ze van die blikken kreeg van anderen. Morgen zou ze dit bloesje niet meer aantrekken. Het kon gewoon niet en viel veel teveel op.
Haar buik had zich ondertussen ook verlost van de strakke vorm waarin het iets meer dan een maand nog gegoten zat. De spieren stonden niet meer strakgespannen. Er hing een heus buikje in het bloesje te bengelen. Hij stak iets over de broekband heen naar voren. Gelukkig kon ze alles nog redelijk verbloemen achter het schort dat ze standaard in de snackbar droeg. Zo bleven de blikken van de klanten beperkt tot haar borsten. Al wist ze zelf beter.
Haar buik lubberde sterk. Boven de broekband stak een heuse lovehandle uit. Het verbaasde haar zelf hoe snel het leek te gaan. Het voelde intens. Ze beleefde weer haar pubertijd toen ze ook zo snoepte en snackte. Nu nam ze elke keer de uitdaging aan die Henk haar bood.
Ze ging erin mee en betrapte zich er zelfs op dat ze tussendoor – als niemand het zag – ook weleens wat extra's nam of een patatje snaaide als ze vers uit de frituur kwamen. Inderdaad Marjan had gelijk, het was heerlijk om zo'n knapperig frietje op te eten. Nog vet van het vet en van binnen zo intens warm. De randjes goudgebakken en hard. Ze kon er geen genoeg van krijgen.
Maar ze kon en wilde het niet toegeven. Niet aan zichzelf en helemaal niet aan haar omgeving. Haar dochter vroeg al eens of ze misschien weer een kindje kreeg. 'Want je bent zo ik mama', had ze erbij gezegd. Inderdaad, er blubberde nu een klein buikje dat haar een beetje aan haar zwangerschap deed herinneren. Ook merkte ze het aan haar broek. Hij ging steeds moeilijker over haar heupen en het knoopje ging pas na lang trekken dicht. Het bloesje helemaal. Dat zat zo strak dat het haar borsten zelfs een beetje platdrukte.
De knoopjes van het bloes stonden strakgespannen en trokken de stof nog strakker, waardoor het allemaal nog duidelijker zichtbaar was. Haar grote boezem zorgde ervoor dat haar buik een beetje achterwege bleef in de aandacht. Hij viel gewoon wat minder op. Maar ze voelde wel dat hij groter was geworden. Een lovehandle ging over haar zij vanaf haar rug naar voren over haar buik. Deze wees prompt een eigenwijs stukje vooruit.
Zo stond ze daar in de snackbar van Cees en Marjan. Soms zag ze klanten kijken. De ogen leken dan uit hun oogkassen te schieten. Maar ze zeiden niks. Soms begon ze zelf over iets anders, andere keren bleef het bij een gestamel van de klanten. Ze namen hun bestelling op en terwijl Caroline bezig was, zag ze de blikken op haar vollere lijf.
Slechts een keer vroeg een klant of ze was aangekomen. Het was een hele lieve vrouw, een moeder op school. Het was vlak voor sluitingstijd. De moeder wilde nog even een lekkere snack voor het slapen gaan.
Caroline wist net op tijd de kroket weg te leggen die ze aan het eten was. De moeder was zelf fors, ze hield wel van een snack, maar Caroline kende haar verder amper. De kinderen zaten allemaal in verschillende klassen dus ze kwamen elkaar niet zo vaak tegen. Met indringende blik keek ze naar Caroline. Ze zag haar denken, is ze zwanger of heeft ze de frituur ontdekt.
Lees deel 11 van Groeiende schoonheid: De schoolavond »
Prachtig verhaal... Ik blijf steeds nieuwsgierig naar het volgende deel en kan er geen genoeg van krijgen... Echt genieten en ik zal het jammer gaan vinden als het verhaal zijn slot gaat beleven...
BeantwoordenVerwijderenDecipher