Goudbuikje (12) – Vastgeklemd

Dorien krijgt een oproep van notaris Karel van Duurma. Het gaat over de erfenis van haar ouders. Ze had geen contact meer met haar ouders vanwege hun levenswijze. Ze vond het afzichtelijke mensen. Voor de erfenis van meer dan een miljoen euro moet ze nu opdraven bij de notaris. Er is een belangrijke voorwaarde gesteld door haar ouders, hoort ze van de heer Van Duurma. Ze heeft 17 weken de tijd om 46 kilo aan te komen. Ze ontdekt dat haar vriend Peter het helemaal niet zo erg vindt dat ze dikker wordt.

Vastgeklemd


'Ben je daar Peter?' Dorien zat in haar luie stoel in de woonkamer en riep haar vriend. 'Ja, ik ben er hoor', antwoordde Peter. 'Wat is er aan de hand?' Dorien zweeg terwijl hij de kamer binnenliep, langs de kerstboom naar de stoel waarin ze zat. 'Wat is er schatje?' Hij was nu bij haar. 'Ik kan niet meer overeind komen', fluisterde Dorien. Ze keek verlegen weg. Ze zat vastgeklemd in de stoel.

Doriens buik puilde onder de trui uit en lag op haar schoot. Een vette buikrol bolde fier en vol over de broekband heen. Ze had haar broek opengemaakt om zichzelf wat ruimte te geven. Haar brede heupen drukten zich helemaal tegen de armleuningen van de stoel aan. Ze steunde met haar oksels op de brede vetrol die op haar heupen lag. Met geen mogelijkheid kon ze zich uit deze stoel krijgen.


Peter glimlachte en stak zijn armen naar haar uit. Ze pakte zijn armen. Peter zag dat ze dikker waren geworden. Onder de bovenarmen leken heuse filetjes te bengelen. De dikte begon nu ook door te dringen tot haar armen. Net als haar brede dijen, die vol waren geworden en tegen elkaar aanschuurden bij het lopen.

Ze had zijn handen vast en hij probeerde zich naar achteren te laten vallen. Zo kon hij haar misschien overeind helpen. Hij trok en steunde, maar kreeg haar niet overeind. Dorien kreunde en zette haar benen een eindje naar voren. Peter liet zich nu helemaal vallen en langzaam kwam ze overeind uit de stoel. Hij zag hoe haar buik een eindje naar beneden zakte. Ze wankelde en viel weer bijna terug in de stoel.

Ze was nog niet gewend aan haar nieuwe lijf en raakte snel uit balans. Dat zag Peter wel. Ze stond nu rechtop en draaide zich om. Ze liep weg in de richting van het toilet. Peter zag hoe vol haar kont geworden was. Twee grote volleyballen keken hem aan. Ze deinden mee bij elke stap die ze maakte. De ene bal ging iets omhoog, de andere zakte naar beneden. Bij elke stap wisselden ze af en raakten de zijkanten elkaar in vol ornaat. Alles sidderde en schudde flink na bij elke stap.

Ze liep ook niet zo snel. Peter hoorde hoe ze in tranen uitbarstte. 'Ik ben echt een vette koe geworden. Ik kan niet eens meer uit de stoel komen, want ik heb mij zo volgevreten dat ik helemaal vastgeklemd zit tussen de armleuningen.' Peter probeerde haar te kalmeren en rende naar haar toe. 'Kom meisje, we kopen wel een nieuwe stoel voor je. Een grotere waarin je past.' Hij omhelsde haar en voelde haar vette lijf. Wat was ze dik geworden. Hij streelde over de dikke vetkwabben op haar rug. Wat voelde ze zacht. Hij kon ze ook goed vastpakken. Het voelde zo lekker warm.

'Hoe durf je dat te zeggen', huilde ze verder. 'Ik ben gewoon veranderd in een enorme olifant en dat allemaal voor een paar centen. Ik kan mij niet meer op straat vertonen. Mensen vragen te pas en te onpas of ik zwanger ben. Is dat wat ik over moeten hebben voor dat geld.' 'Geld?' vroeg Peter. 'Ja, die miljoen euro van mijn ouders. Daar is het toch allemaal om begonnen. Ik weeg bijna 100 kilo. Over een paar dagen moet ik naar de notaris om het geld te laten verzilveren.'

Lees het dertiende deel van Goudbuikje: Erg dik »

Reacties

Populaire posts van deze blog

Moeder en dochter (1)

Snoepen - Moeder en dochter (2)

All inclusive - Moeder en dochter (15)