Vet bijbaantje (13) – Mestvarkentjes
Gedurende de zomervakantie krijgt Martha samen met Petra de snackbar helemaal onder haar hoede. Terwijl de meiden zich richtten op het vetmesten van het vakantiehulpje Moniek, richt vetaanbidder Tim zich helemaal op Martha en Petra. Hij geniet van hun liefde en vooral van de vette seks. Onderwijl probeert hij ze nog vetter te krijgen dan ze al zijn. Zo heeft hij een flink aantal mestvarkentjes onder zijn hoede.
Mestvarkentjes
Eten, slapen en neuken. Het werden de dagelijkse bezigheden van Martha en Petra. Onderwijl voerden ze hun eigen mestvarkentje Moniek ook nog bij het werk. Ze ontdekten dat Moniek een heuse ijsjunk was. Ze lepelde zo een hele liter ijs weg. Als aanvulling maakte Martha een lekkere saté voor haar klaar. De patat met mayo deed de rest.
Martha zag voor zich hoe zij – nu alweer ruim 75 kilo geleden – hier binnenkwam. Ze had zich een paar dagen terug stiekem gewogen. Ze wilde er niet teveel ruchtbaarheid aan geven. Maar de teller was pas bij 132 gestopt. Dat betekende echt dat ze in het halfjaar dat ze hier nu werkte 77 kilo was aangekomen. Verbaasd had ze naar haar dikke lijf gekeken in de spiegel. Er was zelfs meer dan aan Martha bijgekomen. Ze was druk bezig zichzelf in gewicht te verdrievoudigen.
Moniek kreeg ondertussen ook zichtbaar een buikje. Ze hadden haar al een wijdere broek gegeven omdat ze de spijkerbroeken die ze droeg, echt niet aankon. Haar buik welfde een flink eind naar voren, de navel kwam er pregnant in naar voren. Het leek wel of ze een flink eindje op weg was in de zwangerschap. Het buikje deed in elk geval duidelijk zijn best dit vermoeden bij de toeschouwers op te wekken.
Martha zag hoe de gasten in de zaak verbaasd keken naar de buik van Moniek. Soms hoorde ze achterin smoezen. 'Die meiden vreten zich hier echt vierkant. Ze verlaten het pand tonnetje rond. Het is hier echt een vreetschuur waar ze zelfs trots zijn op het extra gewicht dat ze hier opdoen. Het begon met die Suzanne, maar het slaat nu op iedereen over. Zelfs Petra zelf moet kilo's zijn aangekomen. Moet je die buik zien, die ze voor zich draagt.'
Het wond Martha stiekem op. Ze had na dat avondje met z'n drieën een verborgen kant in zichzelf ontdekt. Ze was van het volvette lijf van Petra gaan houden. Elke plooi beminde ze en ze kon het niet laten om zelfs tijdens het werk eventjes aan haar vriendin te zitten. Vooral de billen schudden zo heerlijk als je er even op tikte. Het wond haar waanzinnig op.
Martha begreep de voorliefde van haar vriendje Tim wel. Aan een welgevormd en vet lijf, viel veel meer plezier te beleven dan aan het bottige en knokkige lichaam van een atlete. Ze kon het zelf weten, want zij had ooit zo'n lichaam gehad,. Hoeveel moeite had ze niet gedaan om dat lijf te behouden, maar hoe goed smaakte het nieuwe leven nu? Het smaakte alleen maar naar meer.
Voor dat meer hoefde ze niet zo ver te zoeken. De hele dag werd ze in de snackbar omringd door eten. Ze maakte die middag weer een saté klaar voor de vaste klant Simone. Ze vond de saté steeds beter smaken, zei ze. Ook Simone wist van wanten. Ze kwam meerdere keren in de week in de snackbar. Dat was haar meer en meer aan te zien.
Simones buik was flink gegroeid in de tijd dat Martha hier werkte. Niet zo groots en meeslepend als het lijf van Martha. Maar hij verscheen prominent voor haar in beeld als Simone voor de toonbank stond en op haar saté wachtte. De verkooptechniek van Martha had haar maag flink opgerekt. Kocht ze in het begin alleen nog maar een broodje saté, tegenwoordig zat er een portie friet bij, een kroket en een frikadel speciaal. Als toetje nam ze dikwijls een groot softijsje. Soms nog aangevuld met een flik toet slagroom.
Simone waggelde de winkel uit. Martha betrapte de vaste klant er weleens op hoe ze naar haar dikke lijf keek. Ze meende er een jaloerse blik in te zien. Ze maakte nog maar een lekker softijsje voor Moniek. Tot haar stomme verbazing at Moniek altijd gedwee de ijsjes op. Hoeveel ze ook maakten. Het leek of het vakantiehulpje onverzadigbaar was.
In de pauze trof ze ook haar vriendin. 'Hoe gaat het met ons mestbarkentje', grapte Petra. 'Niet slecht, zo te zien', antwoordde Martha en ze hield haar dikke pens omhoog. 'Ik bedoel niet jou, ik heb het over Moniek. Zie je al een beetje resultaat.' 'Hoe bedoel je?' vroeg Martha. 'Nou, ik heb het voedselpatroon een beetje aangepast in de hoop dat ik haar over 2 weken als de vakantie voorbij is, echt op een mooi gewicht heb.'
Martha keek Petra met open mond aan. 'Dat meen je niet. Dat kun je niet maken.' 'Ach bij jou lukt het ook, waarom zou ik me niet over 2 mestvarkentjes ontfermen.' Ze grinnikte bij het idee. 'Nou, dan heb je het niet over jezelf, want jij weet ook van wanten.' '186 kilo vanmorgen op de weegschaal. Dat gaat inderdaad hard. Ik denk dat ik sinds jij hier bent komen werken bijna 100 kilo zwaarder ben geworden.'
100 kilo. Martha verbeeldde zich hoeveel dat wel niet was. Het immense getal prijkte nog niet zo heel lang geleden bij haar op de weegschaal. Maar dat was het totale gewicht. Ze nam een hap van de snicker die ze vasthield. 'Jeetje Petra, dat is veel. Dat heb ik er nog niet bijgegeten. Ik geloof dat het echte mestvarken haar eigen mestvarkentjes overtreft.' Petra lachte hard. 'En ik heb er geen seconde spijt van. Elke kilo heb ik met liefde eraan gegeten.'
Daarna kon Martha niet meer van haar vriendin afblijven. Het geile vette lijf nodigde haar uit voor een intense knuffel. Wat had ze er veel bijgegeten. Elke kilo, ja, elke gram beminde ze met alle liefde van de wereld. Ze kuste haar vriendin en streelde Petra over haar enorme vetrollen. Ze waren nog steviger en groter geworden, voelde ze. Wat voelde dit vette lijf goddelijk.
Ze streelde verder langs Petra's zij. De enorme buik droeg een potentieel gedeelte van het nieuwe vet. Martha besefte hoe deze gedachte haar opwond. 'Je hebt jezelf nog het meest vetgemest', zei ze. Petra grinnikte. 'Maar ik vind het zelf ook zo lekker. De laatste weken is het extra hard gegaan. Ik denk dat ik soms wel 2 kilo per dag ben aangekomen. Het voelt geweldig al dat nieuwe vet. Ik vraag mij soms ook af of mijn ouders mij wel zullen herkennen als ze over 2 weken terugkomen.'
Petra streelde op haar beurt over het buikje van haar vriendin. Het buikje begon meer en meer te hangen en kreeg ook meer en meer de gedaante van een buik. 'Maar jij bent ook flink gegroeid hoor.' 'Maar nog geen 100 kilo.' 'Meisje zal ik je nog deze laatste 2 weken extra verwennen zodat je ook 100 kilo extra weegt dan toen je hier binnenkwam.' 'Ja', zei Martha. Dat wilde ze wel.
Het zou betekenen dat ze de komende 2 weken nog een kilo of 20 moest aankomen. Dat was bijna een onmogelijke opgave, wist ze. Maar Petra zou haar best doen en haar zoveel mogelijk geven. Ze zoenden nog heerlijk verder in het voorraadhok en Martha voelde al het vet van haar vriendin. Ze probeerde zich voor te stellen dat ook zij straks zo'n buik voor zich uit zou dragen. Het idee wond haar enorm op.
Ondertussen stond voorin de winkel het hulpje zich tegoed te doen aan het zoveelste ijsje van de dag. Ze kreeg er geen genoeg van. Zelfs op koude dagen dan ging er liters ijs door haar mond. Ze verdwenen allemaal in dat mollige lijf van haar dat meer en meer uitdijde. De nieuwe broek die ze 2 weken terug gekregen had van Petra, paste haar al niet meer. De knoop stond continu open. Ze voelde hoe het vet van haar buik over de rand heen welfde. Haar navel trok zich terug in de vetmassa die haar buik aan het worden was. Ze merkte bij het lopen dat haar billen zachtjes meeschudden.
Het voelde geweldig. Terwijl ze de lepel in de bak met ijs liet zakken, legde ze haar vrije hand op haar buik. Ze zat op een krukje en haar buik nam al een gedeelte van haar schoot in beslag. Ze bewoog met haar hand de vetmassa. Warm en zacht voelde het vet aan. Ze schraapte de bodem leeg van het ijs. Alweer op. Ze hees zich overeind en zette de bak weer onder de softijsmachine.
Het was de derde bak ijs die ze het afgelopen halfuur naar binnenwerkte. Een paar weken geleden zou ze na 1 bak al vol zijn geweest. Maar nu kreeg ze er geen genoeg van. Ze lepelde de nieuwe bak leeg. Heerlijk, dat ijs dat zo lekker in je mond smolt en dat je dan alleen maar hoefde door te slikken. Ze wreef nog een keer over haar dikke buik. Dat hij wat ronder werd, deerde niet. Er werkten hier 2 veel dikkere dames. Bovendien waren veel klanten ook stevig aan de maat.
Ze hoefde zich voor haar dikte dus niet te schamen. Ze wreef nog een keer over haar nieuwe vet. Er vormde zich al een welvaartsrol over de band van haar broek heen, naar haar kont. Ze kon haar hand er al omheen klemmen en het voelde eveneens heerlijk. Ze deed haar ogen dicht terwijl ze een hap nam en zag voor zich dat ze hetzelfde postuur kreeg als Martha. Of misschien wel als Petra. Ze schrok er een beetje van. Tegelijkertijd besefte ze dat het misschien helemaal niet zo erg zou zijn.
Alweer naderde ze de bodem van de bak met softijs. Nog eentje? Vroeg ze zich af. Ze voelde zich best wel vol, maar 1 bak zou ze nog wel kunnen eten. Precies op dat moment kwam Petra binnen. Lekker ijs. Wil je ook een bakje? Voor ze er erg in had stond er voor haar een enorme bak met ijs met een enorme toef slagroom erop. 'Het is wel een beetje veel hoor', zei ze tegen Petra. 'Ach', antwoordde zij. 'Eet maar lekker op hoor. Je kunt het goed hebben.'
En toen ze met veel zuchten en steunen het ijs op had, kreeg ze een lekkere milkshake van Martha in haar handen gedrukt. 'Toe neem, anders moeten we het weggooien.' Ze durfde niet te weigeren, al merkte ze dat ze op ploffen stond. Met veel moeite kreeg ze hem weg. Toen ze naar huis liep, hoorde ze de naden van haar broek kraken. Hij kon elk moment uit zijn voegen barsten. Ze moest morgen echt een nieuwe broek aan. Ze voelde haar dikke buik die hard van al het ijs stond. Vandaag had ze zich echt buitensporig gedragen. Opnieuw voelde ze de opwinding komen. Dit was afschuwelijk en geweldig tegelijk.
Lees deel 14: 100 kilo vet »
Reacties
Een reactie posten