De revanche (26) – Vet veel verdriet
Wat vooraf ging: Nicole mest haar vriendin Sandra vet. Sandra is smoorverliefde op Bas, maar Nicole gaat met hem uit. Van verdriet gaat Sandra alleen maar meer eten. Als Nicole voorstelt weg te gaan, smeekt Sandra dat ze blijft. Daarom vertrekt Nicole een weekje naar de stad om dingen te regelen. Dan staat ineens Bas in de tuin en ontvlamt een vurige passie. Maar Nicole komt weer terug. Sandra ziet dat Nicole dikker is geworden. Hoe moet Sandra vertellen wat er gebeurd is?
Lees eerst het eerste deel van dit vervolgverhaal: Werkloos »
Die avond trok Sandra haar nieuwe jurk aan die in deze dagen goed paste. Ze had laatst ook gezien dat ze ondertussen op 135 kilo zat. Ze was helemaal klaar voor haar afspraakje met Bas. Ze zou dadelijk naar de auto lopen, die zoals elke avond om het hoekje stond. Ze maakte zich er geen zorgen meer over om 's avonds weg te gaan en dan 's morgens vroeg te komen. Nicole had het nooit in de gaten, die was alleen bezig met eten, slapen en verder eten. Nicole leefde het leven dat Sandra een paar weken eerder gewend was te leven.
Nicole was getransformeerd in de bekende verschijning die ze altijd geweest was: het meisje met overgewicht. De oude broeken gingen weer aan en Nicole was alleen bezig met eten. Vaak zaten ze 's avonds aan tafel in de eetkamer zich vol te proppen met het eten dat de cateringservice viermaal daags keurig aan de deur bracht. Nicole ging met haar gewicht weer in de richting van de 100 kilo, als ze daar niet al een flink eindje overheen was. Sandra durfde haar vriendin niet te vertellen van haar relatie met Bas. Ze wist dat het een keer ervan moest komen, maar ze stelde het voortdurend uit.
Plotseling galmde de bel door het huis. Sandra vroeg zich af wie het kon zijn. Ze schrok. Voor hetzelfde geld stond Bas voor de deur. Ze waggelde naar de voordeur met haar dikke lijf. Ze was inderdaad weer een beetje gegroeid de laatste weken merkte ze. Haar bovenbenen schuurden sterker tegen elkaar en de jurk vormde zich lieflijk om haar ronde buik. Ze had vanavond weer ietsje meer gegeten dan ze eigenlijk opkon.
Ze deed de voordeur open. Het was inderdaad Bas. Hij omhelsde haar en zoende. Hij legde zijn hand liefdevol op haar volle buik en streelde over haar lovehandles op de rug. Sandra moest lachen om het kietelen. Ze giechelde ook zenuwachtig om een andere reden. Dwingend fluisterde ze in de richting van Bas, maar het was te laat. Nicole stond bovenaan de trap en keek naar beneden. Ze gilde hard en heel hoog.
Het was te laat. Nicole had geluid beneden gehoord en stemmen. Ze wilde weten wat er aan de hand was. Ze hoopte dat het Bas zou zijn. Ze hoopte dat Bas zou vertellen dat hij Nicole graag wilde en niet die ander. Nu stond ze bovenaan de trap en zag haar dikke vriendin in de armen van haar Bas. Ze zag dat hij over haar dikke lovehandles streelde en haar kuste in de nek. Ze gilde nog hoger en liep snel naar haar slaapkamer. Dus dit was er aan de hand.
Sandra kon wel door de grond zakken. Ze voelde zich verschrikkelijk. Dit was juist wat ze nooit gewild had. En nu gebeurde het. Wat moest ze doen? Ze gaf Bas een kus en bracht hem weer terug naar de deur. Met een frons op haar dikke gezicht zei ze tegen hem: 'Ik zie je morgen wel. Dit varkentje moet eerst gewassen worden.' Ze liep de trap op nadat ze hem nog innig gekust en de deur dicht had gedaan. Ze moest grinniken om haar eigen grapje. Halverwege de trap liep ze weer terug naar beneden, naar de keuken om wat snacks en shakes te halen. Hier was meer voor nodig dan sorry zeggen of een arm om de schouder.
Met een dienblad vol ijs, candybars, chips en een paar calorierijke shakes liep Sandra naar de kamer van Nicole. Ze kwam de slaapkamer van Nicole binnen. Nicole lag op bed en brulde luid. Ze had haar gezicht verstopt in de kussens en huilde. 'He', zei Sandra en probeerde haar vriendin te troosten. Nicole zag het dienblad met al het eten en pakte een candybar die ze naar binnen werkte. Ze keek Sandra indringend aan. 'Hoe durf je! En durfde hij!'
Sandra reageerde niet en liet Nicole uitrazen. Ze wist dat ze vroeger nooit vriendelijke was en had daarvan geleerd. Ze gaf haar vriendin de gelegenheid om haar frustraties te uiten. Nicole liet zich helemaal gaan. 'Trut. Wat ben jij een ongelooflijke bitch. Ik haat je. Hoe kon hij jou kiezen. Je bent zo vet! Je vreet de hele dag door en weet van geen ophouden. Hoe durf je!' Opnieuw begon ze te snikken, at een nieuwe candybar en scheurde een zak open.
Ze was boos, wist Nicole en ze vond het niet erg dat Nicole haar zo beledigde. Het hoorde erbij en eigenlijk had ze het ook wel verdiend. 'We zijn gek op elkaar', zei Sandra tegen haar woedende vriendin op vriendelijke toon. Nicole snikte en probeerde al haar krachten te verzamelen. 'Ik kan het niet geloven. Je hebt mijn vriendje afgepakt.'
Sandra voelde zich heel schuldig. 'Het was niet de bedoeling. Het gebeurde. Ik heb hem altijd leuk gevonden en ineens vond hij mij ook leuk.' Nicole antwoordde op zure toon. 'Nee, je bespeelt hem. Net zoals dat je elke jongen bespeeld hebt.' Sandra keek haar met veel schaamte aan. 'Je hebt gelijk, vroeger bespeelde ik elke jongen die ik kon krijgen. Maar ik ben veranderd. Heus.'
Nicole rolde met haar ogen, begroef haar gezicht opnieuw in het kussen en bleef snikken. Sandra liet het dienblad met het eten in de kamer en verliet Nicole's kamer. Ze kon weinig betekenen voor haar vriendin, merkte ze.
De volgende dagen heerste er veel spanning in huis. Sandra probeerde vaak om het met Nicole bij te leggen en de situatie uit te leggen. Ze kreeg echter geen enkele kans. Nicole verweet haar dat ze een bitch was en schold haar daarna de huid vol. Nicole was ronduit vervelend. Sandra had nog meegemaakt dat iemand haar zo rechtstreeks iets verweet. Vroeger had ze zich altijd verscholen achter haar karakter. Nu ze open en eerlijk probeerde te zijn, kreeg ze het niet voor elkaar tot haar vriendin door te dringen.
Ze begreep ook wel de reactie. Altijd had Sandra haar dikte de schuld gegeven dat het niet lukte in de liefde. Nu ze slank was en haar slanke vriendin juist dik, leek het vooralsnog geen enkel effect te hebben. Nicole moest iets hebben om dit verdriet te kunnen dragen, vond Sandra. Ze wist alleen niet wat.
Ondertussen vergat Nicole haar verdriet door de hele dag te eten. Ze leek een heuse mestzeug die de hele dag door aan het eten was. Je begon de gevolgen ook steeds duidelijker te zien. Het leek of het dikke meisje in haar weer was wakker geworden. De kilo's hoopten zich op in het lichaam van Nicole. Haar oude figuurtje kwam weer terug. Na een leven lang dik te zijn geweest, leek het wel of haar lichaam weer verlangde naar het dik zijn. Elke hap smolt bijna om in een nieuwe vetcel. Zo leek het. Ze kwam makkelijk en ontzettend snel weer aan. Elke dag leek er wel een andere Nicole te zijn ontstaan.
Sandra had elke avond haar ontmoetingen met Bas. Ze was het langzaam beu aan het worden om in het geheim haar grote liefde te ontmoeten. Ze was zich suf aan het piekeren hoe ze een einde aan deze situatie kon maken. Het leek of er geen uitweg meer was. Nicole was onbereikbaar geworden voor haar, terwijl haar vriendin weer haar oude figuurtje bij elkaar vrat. Ze waren dichter bij elkaar dan ooit...
Lees deel 27: Vet ruzie »
---
Op zaterdag 26 februari verschijnt deel 30 van De revanche. Vanaf donderdag 3 maart komt het nieuwe vervolgverhaal: De erfenis.
Lees eerst het eerste deel van dit vervolgverhaal: Werkloos »
Vet veel verdriet
Die avond trok Sandra haar nieuwe jurk aan die in deze dagen goed paste. Ze had laatst ook gezien dat ze ondertussen op 135 kilo zat. Ze was helemaal klaar voor haar afspraakje met Bas. Ze zou dadelijk naar de auto lopen, die zoals elke avond om het hoekje stond. Ze maakte zich er geen zorgen meer over om 's avonds weg te gaan en dan 's morgens vroeg te komen. Nicole had het nooit in de gaten, die was alleen bezig met eten, slapen en verder eten. Nicole leefde het leven dat Sandra een paar weken eerder gewend was te leven.
Nicole was getransformeerd in de bekende verschijning die ze altijd geweest was: het meisje met overgewicht. De oude broeken gingen weer aan en Nicole was alleen bezig met eten. Vaak zaten ze 's avonds aan tafel in de eetkamer zich vol te proppen met het eten dat de cateringservice viermaal daags keurig aan de deur bracht. Nicole ging met haar gewicht weer in de richting van de 100 kilo, als ze daar niet al een flink eindje overheen was. Sandra durfde haar vriendin niet te vertellen van haar relatie met Bas. Ze wist dat het een keer ervan moest komen, maar ze stelde het voortdurend uit.
Plotseling galmde de bel door het huis. Sandra vroeg zich af wie het kon zijn. Ze schrok. Voor hetzelfde geld stond Bas voor de deur. Ze waggelde naar de voordeur met haar dikke lijf. Ze was inderdaad weer een beetje gegroeid de laatste weken merkte ze. Haar bovenbenen schuurden sterker tegen elkaar en de jurk vormde zich lieflijk om haar ronde buik. Ze had vanavond weer ietsje meer gegeten dan ze eigenlijk opkon.
Ze deed de voordeur open. Het was inderdaad Bas. Hij omhelsde haar en zoende. Hij legde zijn hand liefdevol op haar volle buik en streelde over haar lovehandles op de rug. Sandra moest lachen om het kietelen. Ze giechelde ook zenuwachtig om een andere reden. Dwingend fluisterde ze in de richting van Bas, maar het was te laat. Nicole stond bovenaan de trap en keek naar beneden. Ze gilde hard en heel hoog.
Het was te laat. Nicole had geluid beneden gehoord en stemmen. Ze wilde weten wat er aan de hand was. Ze hoopte dat het Bas zou zijn. Ze hoopte dat Bas zou vertellen dat hij Nicole graag wilde en niet die ander. Nu stond ze bovenaan de trap en zag haar dikke vriendin in de armen van haar Bas. Ze zag dat hij over haar dikke lovehandles streelde en haar kuste in de nek. Ze gilde nog hoger en liep snel naar haar slaapkamer. Dus dit was er aan de hand.
Sandra kon wel door de grond zakken. Ze voelde zich verschrikkelijk. Dit was juist wat ze nooit gewild had. En nu gebeurde het. Wat moest ze doen? Ze gaf Bas een kus en bracht hem weer terug naar de deur. Met een frons op haar dikke gezicht zei ze tegen hem: 'Ik zie je morgen wel. Dit varkentje moet eerst gewassen worden.' Ze liep de trap op nadat ze hem nog innig gekust en de deur dicht had gedaan. Ze moest grinniken om haar eigen grapje. Halverwege de trap liep ze weer terug naar beneden, naar de keuken om wat snacks en shakes te halen. Hier was meer voor nodig dan sorry zeggen of een arm om de schouder.
Met een dienblad vol ijs, candybars, chips en een paar calorierijke shakes liep Sandra naar de kamer van Nicole. Ze kwam de slaapkamer van Nicole binnen. Nicole lag op bed en brulde luid. Ze had haar gezicht verstopt in de kussens en huilde. 'He', zei Sandra en probeerde haar vriendin te troosten. Nicole zag het dienblad met al het eten en pakte een candybar die ze naar binnen werkte. Ze keek Sandra indringend aan. 'Hoe durf je! En durfde hij!'
Sandra reageerde niet en liet Nicole uitrazen. Ze wist dat ze vroeger nooit vriendelijke was en had daarvan geleerd. Ze gaf haar vriendin de gelegenheid om haar frustraties te uiten. Nicole liet zich helemaal gaan. 'Trut. Wat ben jij een ongelooflijke bitch. Ik haat je. Hoe kon hij jou kiezen. Je bent zo vet! Je vreet de hele dag door en weet van geen ophouden. Hoe durf je!' Opnieuw begon ze te snikken, at een nieuwe candybar en scheurde een zak open.
Ze was boos, wist Nicole en ze vond het niet erg dat Nicole haar zo beledigde. Het hoorde erbij en eigenlijk had ze het ook wel verdiend. 'We zijn gek op elkaar', zei Sandra tegen haar woedende vriendin op vriendelijke toon. Nicole snikte en probeerde al haar krachten te verzamelen. 'Ik kan het niet geloven. Je hebt mijn vriendje afgepakt.'
Sandra voelde zich heel schuldig. 'Het was niet de bedoeling. Het gebeurde. Ik heb hem altijd leuk gevonden en ineens vond hij mij ook leuk.' Nicole antwoordde op zure toon. 'Nee, je bespeelt hem. Net zoals dat je elke jongen bespeeld hebt.' Sandra keek haar met veel schaamte aan. 'Je hebt gelijk, vroeger bespeelde ik elke jongen die ik kon krijgen. Maar ik ben veranderd. Heus.'
Nicole rolde met haar ogen, begroef haar gezicht opnieuw in het kussen en bleef snikken. Sandra liet het dienblad met het eten in de kamer en verliet Nicole's kamer. Ze kon weinig betekenen voor haar vriendin, merkte ze.
De volgende dagen heerste er veel spanning in huis. Sandra probeerde vaak om het met Nicole bij te leggen en de situatie uit te leggen. Ze kreeg echter geen enkele kans. Nicole verweet haar dat ze een bitch was en schold haar daarna de huid vol. Nicole was ronduit vervelend. Sandra had nog meegemaakt dat iemand haar zo rechtstreeks iets verweet. Vroeger had ze zich altijd verscholen achter haar karakter. Nu ze open en eerlijk probeerde te zijn, kreeg ze het niet voor elkaar tot haar vriendin door te dringen.
Ze begreep ook wel de reactie. Altijd had Sandra haar dikte de schuld gegeven dat het niet lukte in de liefde. Nu ze slank was en haar slanke vriendin juist dik, leek het vooralsnog geen enkel effect te hebben. Nicole moest iets hebben om dit verdriet te kunnen dragen, vond Sandra. Ze wist alleen niet wat.
Ondertussen vergat Nicole haar verdriet door de hele dag te eten. Ze leek een heuse mestzeug die de hele dag door aan het eten was. Je begon de gevolgen ook steeds duidelijker te zien. Het leek of het dikke meisje in haar weer was wakker geworden. De kilo's hoopten zich op in het lichaam van Nicole. Haar oude figuurtje kwam weer terug. Na een leven lang dik te zijn geweest, leek het wel of haar lichaam weer verlangde naar het dik zijn. Elke hap smolt bijna om in een nieuwe vetcel. Zo leek het. Ze kwam makkelijk en ontzettend snel weer aan. Elke dag leek er wel een andere Nicole te zijn ontstaan.
Sandra had elke avond haar ontmoetingen met Bas. Ze was het langzaam beu aan het worden om in het geheim haar grote liefde te ontmoeten. Ze was zich suf aan het piekeren hoe ze een einde aan deze situatie kon maken. Het leek of er geen uitweg meer was. Nicole was onbereikbaar geworden voor haar, terwijl haar vriendin weer haar oude figuurtje bij elkaar vrat. Ze waren dichter bij elkaar dan ooit...
Lees deel 27: Vet ruzie »
---
Op zaterdag 26 februari verschijnt deel 30 van De revanche. Vanaf donderdag 3 maart komt het nieuwe vervolgverhaal: De erfenis.
Reacties
Een reactie posten