De revanche (25) – Vet schijnheilig
Wat vooraf ging: Nicole mest haar vriendin Sandra vet. Sandra is smoorverliefde op Bas, maar Nicole gaat met hem uit. Van verdriet gaat Sandra alleen maar meer eten. Als Nicole voorstelt weg te gaan, smeekt Sandra dat ze blijft. Daarom vertrekt Nicole een weekje naar de stad om dingen te regelen. Dan staat ineens Bas in de tuin en ontvlamt een vurige passie. Maar Nicole komt weer terug. Sandra ziet dat Nicole dikker is geworden. Hoe moet Sandra vertellen wat er gebeurd is?
Lees eerst het eerste deel van dit vervolgverhaal: Werkloos »
De dagen daarna verliepen op dezelfde manier. Sandra durfde haar vriendin niet te vertellen over haar relatie met Bas. Bas vermeed Nicole. Overduidelijk werd Nicole heel erg gespannen van de situatie. Ze veranderde in een zenuwachtige vrouw die bijzonder gefrustreerd rondliep in huis. Nicole praatte wel over Bas tijdens de sessies waarbij ze Sandra voerde, maar het ging anders dan voorheen. De toon was anders en het onderwerp ook. Ze sprak nu vaker waarom hij haar niet belde en waarom hij haar niet dicht bij zich wilde hebben.
Sandra durfde hier verder niks over te zeggen tegen haar vriendin. Bang om haar pijn te doen. Ze durfde niet te beginnen over haar en Bas. Over wat er gebeurd was en dat ze nu zo gelukkig was. Dat ze eigenlijk nooit eerder zo gelukkig was geweest en Nicole intens dankbaar was dat ze haar zo vetgemest had. Het geluk was met de kilo's gekomen. Zo leek het voor Sandra wel in elk geval. Het deed haar dan ook veel verdriet dat Nicole zich zo voelde. Ze probeerde haar vriendin wat op te monteren, maar het leek niet te lukken. Nicole leek met de dag somberder te worden. De rollen waren omgedraaid.
Later die avond, probeerde ze weer stiekem het huis te verlaten. Ze schrok zich rot toen ze Nicole in de keuken zag staan. Snel verschool ze zich achter een muurtje en hoopte ze dat Nicole haar niet zou zien. Ze hoorde haar vriendin huilen in de keuken. En even later liep ze de keuken uit. Toen Sandra in de keuken was, zag ze dat de taart die voor haar was, voor driekwart was opgegeten. Ze baalde want nu ging ze met een knorrende maag naar Bas.
De volgende morgen werd Sandra zoals gebruikelijk gewekt door Nicole. Ze kwam met de dienbladen met ontbijt de slaapkamer binnen. Ze droeg veel meer dan anders binnen en zette het op de tafel naast het bed. Daarna deed ze de slabber om Sandra's nek en begon haar te voeren. Onderwijl klaagde ze steen en been over Bas. Ze vroeg zich af waarom hij haar negeerde. Nee, het was nog erger: hij ontweek haar gewoon. Hij beantwoordde niet meer haar telefoontjes en gaf niet thuis als ze langs zijn huis reed. Ze werd boos en verdrietig en stortte al haar frustraties en verdriet in een lange monoloog bij Sandra.
Sandra had het eerst niet in de gaten, maar toen ze even later goed oplette zag ze wat er eigenlijk gebeurdde. Nicole voerde niet alleen haar vriendin. Na elke hap die Sandra in haar mond kreeg, nam Nicole zelf ook een hap. Ze was zichzelf zo verloren in haar wrok en frustratie voor Bas, dat ze niet eens in de gaten had dat ze aan het eten was. Tenminste dit dacht Sandra bij wat ze zag gebeuren. Bijna gedachteloos gingen de lepels boordevol met het calorierijke voedsel dat voor haar bestemd was, de mond van Nicole binnen.
Toen Sandra even later beneden kwam, zag ze Nicole televisie kijken met een zak chips op schoot. Ze lepelde gedachteloos de chips naar binnen. Sandra was hierover verbijsterd en bedacht dat dit misschien wel het moment was voor haar om het aan Nicole te vertellen van Bas. Ze dacht nog even na hoe ze het zou formuleren en bedacht daarna dat het misschien wel verstandig was om eerst een duik in het zwembad te nemen en het daarna haar vriendin te vertellen.
Sandra nam een verfrissende duik in het zwembad en liet zich daarna lekker drogen in de strandstoel bij het zwembad. Onderwijl las ze een romannetje en deed zich tegoed aan wat candybars en een fles cola. Even later kwam Nicole naar buiten en liep in haar richting. Ze danste en was heel vrolijk. 'Woehoe', gilde ze. 'Waarom ben je zo blij', vroeg Sandra. Ze keek streng op van haar boek in de richting van Nicole. Ze zag dat Nicole's buikje onder het shirt vandaan plopte. 'Ik heb Bas eindelijk te pakken gekregen. Ik ga vanavond met hem uit! O wat ben ik blij!'
'Leuk voor je', gaf Sandra kortaf als antwoord. Ze probeerde weer verder te lezen in het boek, maar eigenlijk was ze de aandacht kwijt. Het kon toch onmogelijk zo zijn dat Bas haar mee uit vroeg. Straks zou hij zien dat Nicole weer dikker aan het worden was en haar in de steek laten. Ze zuchtte en at in een mum van tijd de stapel candybars die naast haar op het tafeltje lagen op.
Die avond was Sandra heel nerveus en zat ze zich vol te proppen met eten om haar spanning een beetje onder controle te krijgen. Drie zakken chips gingen er door, knakworstjes at ze en ze at vier tompoezen. Wat zou er gebeuren bij dat avondje uit. Ze probeerde er niet teveel aan te denken. Steeds zag ze voor zich hoe Bas Nicole kuste en over haar beginnende buikje streelde. Zoals hij altijd zo lief bij haar doet, al weegt zij bijna twee keer zoveel als haar vriendin.
Wat was Sandra opgelucht toen ze merkte dat Nicole al bijtijds terugkwam van haar avondje uit met Bas. Het was beduidend eerder dan ze eigenlijk had kunnen bedenken. Hier moest iets gebeurd zijn. Sandra waggelde met haar 160 kilo zware lichaam in de richting van de voordeur. Ze trof Nicole aan in de gang. Ze liep naar Sandra toe en omhelsde haar. Daarna barste ze in tranen uit. 'Hij heeft het uitgemaakt', gilde ze. Ze huilde verder en legde haar hoofd in Sandra's schouder.
'O lieverd', zei Sandra. Onderwijl klopte ze Nicole op haar rug zachtjes met haar hand. 'Ik kan gewoon niet begrijpen waarom', zei Nicole met een diepe snuif. 'Hij zei dat hij iemand anders gevonden had.' Sandra's ogen vlogen wijd open. Zenuwachtig vroeg ze: 'Heeft hij verteld wie?' 'Nee, dat is misschien nog wel het ergste', riep Nicole. Ze barste opnieuw in tranen uit.
Sandra bracht Nicole naar haar slaapkamer en hielp haar in haar pyjama. 'Ik weet wel iets dat je kan opvrolijken', zei Sandra tegen Nicole terwijl ze de kamer uit liep. Een momentje later kwam ze de kamer binnen met een enorme bak ijs en twee grote lepels. Sandra trok het deksel er af, pakte een lepel en voerde Nicole met het calorierijke roomijs. Nicole griste de lepel uit Sandra's handen en zette de ijsbak op schoot. Ongecontroleerd werkte ze het ijs naar binnen.
Sandra was met stomheid geslagen. Ze is zichzelf aan het volproppen met ijs, zonder ook maar op iets anders te letten. Nicole maakte van zichzelf een heus mestvarkentje dat niet wist hoe snel ze het ijs naar binnen moest lepelen. Al snel zat Nicole helemaal onder het ijs. De bak was leeg. Nicole zag er weer iets beter uit, al leek ze nog erg ontroostbaar. Sandra probeerde de ergste troep een beetje op te ruimen. Daarna gaf ze Nicole nog een lekkere dikmakende shake, waar Nicole aardig slaperig van werd. Ze viel in slaap. Sandra vond het mooi geweest en dacht dat slapen uiteindelijk de beste oplossing zou zijn.
De volgende morgen werd Sandra wakker. Haar maag knorde ten teken dat het eigenlijk tijd was dat Nicole met de dienbladen naar binnen zou komen. Sandra begreep dat Nicole's ontbijt er voor vandaag niet in zat. Ze zou zelf wat klaar moeten maken. Ze bleef iets langer in bed liggen tot ze Nicole hoorde rommelen. Daarna ging ze naar beneden en zag tot haar stomme verbazing Nicole in de keuken het gebruikelijke ontbijt klaarmaken. Alleen verdween het eten niet in haar mond, maar in de mond van Nicole zelf. Ze werkte een ontbijt naar binnen terwijl de andere helft nog werd klaargemaakt. Ze was echt aan het vreten. Sandra bedacht dat hier weinig voor haar van zou overblijven. Stilletjes sloop ze weg, de auto in om bij de McDonald's een paar ontbijtjes te scoren.
Er gingen wat dagen voorbij. Nicole leefde een teruggetrokken bestaan in haar slaapkamer. Ze huilde en snackte de hele dag. Met eten probeerde ze haar verdriet te overstemmen. Sandra begon een beetje in paniek te raken omdat Nicole haar niet meer voerde. Haar lichaam was wel gewend geraakt aan al dat eten en knorde regelmatig om meer.
Sandra had de hele dag honger en was te lui om te koken. Om aan haar behoefte te kunnen voldoen, besloot ze voor de komende weken een cateringbedrijf vier maal daags langs te laten komen. Ze besloot twee keer zoveel te bestellen, zodat Nicole ook wat kon eten als ze behoefte had. Er was voldoende te eten. Nooit hoefde ze iets weg te gooien.
Sandra vermaakte zich door overdag bij het zwembad lekker te lezen. Af en toe gaf ze haar vette lijf een verkoelende plons in het water. 's Nachts sprak ze stiekem af met Bas. Nicole kwam toch haar kamer niet meer uit. Ze kwam er alleen uit om een nieuwe voorraad snacks te halen als Sandra er toch niet was. Sandra maakte zich niet teveel zorgen om Nicole. Ze dacht dat Nicole wel met een paar werken over haar verdriet heen zou zijn. Daarna zou het leven wel weer lopen zoals eerst.
Die avond kwam Nicole uit haar slaapkamer en liep naar de woonkamer. Ze kwam langs de Sandra die lekker op de bank lag te lezen. Nicole ging rechtstreeks naar de keuken om wat te snacken te halen. Terwijl Sandra opkeek van haar boek zag ze de uitpuilende buik over Nicole's broek heen komen. Hij paste niet meer, was al een paar maten te klein. De knopen waren opgemaakt om de buik wat meer ruimte te geven. Ook Nicole's kont oogde royaal in haar veel te krappe broek. Het shirt was te kort geworden. Sandra zag duidelijk de buik welven over de broek heen en onder het shirt vandaan kruipen. Zachtjes giechelde ze vanachter haar boek. Wie was het mestvarken? Sandra wist het niet meer
Lees het 26e deel: Vet veel verdriet »
Lees eerst het eerste deel van dit vervolgverhaal: Werkloos »
Vet schijnheilig
De dagen daarna verliepen op dezelfde manier. Sandra durfde haar vriendin niet te vertellen over haar relatie met Bas. Bas vermeed Nicole. Overduidelijk werd Nicole heel erg gespannen van de situatie. Ze veranderde in een zenuwachtige vrouw die bijzonder gefrustreerd rondliep in huis. Nicole praatte wel over Bas tijdens de sessies waarbij ze Sandra voerde, maar het ging anders dan voorheen. De toon was anders en het onderwerp ook. Ze sprak nu vaker waarom hij haar niet belde en waarom hij haar niet dicht bij zich wilde hebben.
Sandra durfde hier verder niks over te zeggen tegen haar vriendin. Bang om haar pijn te doen. Ze durfde niet te beginnen over haar en Bas. Over wat er gebeurd was en dat ze nu zo gelukkig was. Dat ze eigenlijk nooit eerder zo gelukkig was geweest en Nicole intens dankbaar was dat ze haar zo vetgemest had. Het geluk was met de kilo's gekomen. Zo leek het voor Sandra wel in elk geval. Het deed haar dan ook veel verdriet dat Nicole zich zo voelde. Ze probeerde haar vriendin wat op te monteren, maar het leek niet te lukken. Nicole leek met de dag somberder te worden. De rollen waren omgedraaid.
Later die avond, probeerde ze weer stiekem het huis te verlaten. Ze schrok zich rot toen ze Nicole in de keuken zag staan. Snel verschool ze zich achter een muurtje en hoopte ze dat Nicole haar niet zou zien. Ze hoorde haar vriendin huilen in de keuken. En even later liep ze de keuken uit. Toen Sandra in de keuken was, zag ze dat de taart die voor haar was, voor driekwart was opgegeten. Ze baalde want nu ging ze met een knorrende maag naar Bas.
De volgende morgen werd Sandra zoals gebruikelijk gewekt door Nicole. Ze kwam met de dienbladen met ontbijt de slaapkamer binnen. Ze droeg veel meer dan anders binnen en zette het op de tafel naast het bed. Daarna deed ze de slabber om Sandra's nek en begon haar te voeren. Onderwijl klaagde ze steen en been over Bas. Ze vroeg zich af waarom hij haar negeerde. Nee, het was nog erger: hij ontweek haar gewoon. Hij beantwoordde niet meer haar telefoontjes en gaf niet thuis als ze langs zijn huis reed. Ze werd boos en verdrietig en stortte al haar frustraties en verdriet in een lange monoloog bij Sandra.
Sandra had het eerst niet in de gaten, maar toen ze even later goed oplette zag ze wat er eigenlijk gebeurdde. Nicole voerde niet alleen haar vriendin. Na elke hap die Sandra in haar mond kreeg, nam Nicole zelf ook een hap. Ze was zichzelf zo verloren in haar wrok en frustratie voor Bas, dat ze niet eens in de gaten had dat ze aan het eten was. Tenminste dit dacht Sandra bij wat ze zag gebeuren. Bijna gedachteloos gingen de lepels boordevol met het calorierijke voedsel dat voor haar bestemd was, de mond van Nicole binnen.
Toen Sandra even later beneden kwam, zag ze Nicole televisie kijken met een zak chips op schoot. Ze lepelde gedachteloos de chips naar binnen. Sandra was hierover verbijsterd en bedacht dat dit misschien wel het moment was voor haar om het aan Nicole te vertellen van Bas. Ze dacht nog even na hoe ze het zou formuleren en bedacht daarna dat het misschien wel verstandig was om eerst een duik in het zwembad te nemen en het daarna haar vriendin te vertellen.
Sandra nam een verfrissende duik in het zwembad en liet zich daarna lekker drogen in de strandstoel bij het zwembad. Onderwijl las ze een romannetje en deed zich tegoed aan wat candybars en een fles cola. Even later kwam Nicole naar buiten en liep in haar richting. Ze danste en was heel vrolijk. 'Woehoe', gilde ze. 'Waarom ben je zo blij', vroeg Sandra. Ze keek streng op van haar boek in de richting van Nicole. Ze zag dat Nicole's buikje onder het shirt vandaan plopte. 'Ik heb Bas eindelijk te pakken gekregen. Ik ga vanavond met hem uit! O wat ben ik blij!'
'Leuk voor je', gaf Sandra kortaf als antwoord. Ze probeerde weer verder te lezen in het boek, maar eigenlijk was ze de aandacht kwijt. Het kon toch onmogelijk zo zijn dat Bas haar mee uit vroeg. Straks zou hij zien dat Nicole weer dikker aan het worden was en haar in de steek laten. Ze zuchtte en at in een mum van tijd de stapel candybars die naast haar op het tafeltje lagen op.
Die avond was Sandra heel nerveus en zat ze zich vol te proppen met eten om haar spanning een beetje onder controle te krijgen. Drie zakken chips gingen er door, knakworstjes at ze en ze at vier tompoezen. Wat zou er gebeuren bij dat avondje uit. Ze probeerde er niet teveel aan te denken. Steeds zag ze voor zich hoe Bas Nicole kuste en over haar beginnende buikje streelde. Zoals hij altijd zo lief bij haar doet, al weegt zij bijna twee keer zoveel als haar vriendin.
Wat was Sandra opgelucht toen ze merkte dat Nicole al bijtijds terugkwam van haar avondje uit met Bas. Het was beduidend eerder dan ze eigenlijk had kunnen bedenken. Hier moest iets gebeurd zijn. Sandra waggelde met haar 160 kilo zware lichaam in de richting van de voordeur. Ze trof Nicole aan in de gang. Ze liep naar Sandra toe en omhelsde haar. Daarna barste ze in tranen uit. 'Hij heeft het uitgemaakt', gilde ze. Ze huilde verder en legde haar hoofd in Sandra's schouder.
'O lieverd', zei Sandra. Onderwijl klopte ze Nicole op haar rug zachtjes met haar hand. 'Ik kan gewoon niet begrijpen waarom', zei Nicole met een diepe snuif. 'Hij zei dat hij iemand anders gevonden had.' Sandra's ogen vlogen wijd open. Zenuwachtig vroeg ze: 'Heeft hij verteld wie?' 'Nee, dat is misschien nog wel het ergste', riep Nicole. Ze barste opnieuw in tranen uit.
Sandra bracht Nicole naar haar slaapkamer en hielp haar in haar pyjama. 'Ik weet wel iets dat je kan opvrolijken', zei Sandra tegen Nicole terwijl ze de kamer uit liep. Een momentje later kwam ze de kamer binnen met een enorme bak ijs en twee grote lepels. Sandra trok het deksel er af, pakte een lepel en voerde Nicole met het calorierijke roomijs. Nicole griste de lepel uit Sandra's handen en zette de ijsbak op schoot. Ongecontroleerd werkte ze het ijs naar binnen.
Sandra was met stomheid geslagen. Ze is zichzelf aan het volproppen met ijs, zonder ook maar op iets anders te letten. Nicole maakte van zichzelf een heus mestvarkentje dat niet wist hoe snel ze het ijs naar binnen moest lepelen. Al snel zat Nicole helemaal onder het ijs. De bak was leeg. Nicole zag er weer iets beter uit, al leek ze nog erg ontroostbaar. Sandra probeerde de ergste troep een beetje op te ruimen. Daarna gaf ze Nicole nog een lekkere dikmakende shake, waar Nicole aardig slaperig van werd. Ze viel in slaap. Sandra vond het mooi geweest en dacht dat slapen uiteindelijk de beste oplossing zou zijn.
De volgende morgen werd Sandra wakker. Haar maag knorde ten teken dat het eigenlijk tijd was dat Nicole met de dienbladen naar binnen zou komen. Sandra begreep dat Nicole's ontbijt er voor vandaag niet in zat. Ze zou zelf wat klaar moeten maken. Ze bleef iets langer in bed liggen tot ze Nicole hoorde rommelen. Daarna ging ze naar beneden en zag tot haar stomme verbazing Nicole in de keuken het gebruikelijke ontbijt klaarmaken. Alleen verdween het eten niet in haar mond, maar in de mond van Nicole zelf. Ze werkte een ontbijt naar binnen terwijl de andere helft nog werd klaargemaakt. Ze was echt aan het vreten. Sandra bedacht dat hier weinig voor haar van zou overblijven. Stilletjes sloop ze weg, de auto in om bij de McDonald's een paar ontbijtjes te scoren.
Er gingen wat dagen voorbij. Nicole leefde een teruggetrokken bestaan in haar slaapkamer. Ze huilde en snackte de hele dag. Met eten probeerde ze haar verdriet te overstemmen. Sandra begon een beetje in paniek te raken omdat Nicole haar niet meer voerde. Haar lichaam was wel gewend geraakt aan al dat eten en knorde regelmatig om meer.
Sandra had de hele dag honger en was te lui om te koken. Om aan haar behoefte te kunnen voldoen, besloot ze voor de komende weken een cateringbedrijf vier maal daags langs te laten komen. Ze besloot twee keer zoveel te bestellen, zodat Nicole ook wat kon eten als ze behoefte had. Er was voldoende te eten. Nooit hoefde ze iets weg te gooien.
Sandra vermaakte zich door overdag bij het zwembad lekker te lezen. Af en toe gaf ze haar vette lijf een verkoelende plons in het water. 's Nachts sprak ze stiekem af met Bas. Nicole kwam toch haar kamer niet meer uit. Ze kwam er alleen uit om een nieuwe voorraad snacks te halen als Sandra er toch niet was. Sandra maakte zich niet teveel zorgen om Nicole. Ze dacht dat Nicole wel met een paar werken over haar verdriet heen zou zijn. Daarna zou het leven wel weer lopen zoals eerst.
Die avond kwam Nicole uit haar slaapkamer en liep naar de woonkamer. Ze kwam langs de Sandra die lekker op de bank lag te lezen. Nicole ging rechtstreeks naar de keuken om wat te snacken te halen. Terwijl Sandra opkeek van haar boek zag ze de uitpuilende buik over Nicole's broek heen komen. Hij paste niet meer, was al een paar maten te klein. De knopen waren opgemaakt om de buik wat meer ruimte te geven. Ook Nicole's kont oogde royaal in haar veel te krappe broek. Het shirt was te kort geworden. Sandra zag duidelijk de buik welven over de broek heen en onder het shirt vandaan kruipen. Zachtjes giechelde ze vanachter haar boek. Wie was het mestvarken? Sandra wist het niet meer
Lees het 26e deel: Vet veel verdriet »
Reacties
Een reactie posten