De revanche (15) – Grote meid
Wat vooraf ging: De 2 vriendinnen Nicole en Sandra gingen naar het vakantiehuisje van Sandra om Nicole te laten afvallen. Alleen ontdekt Sandra het eten en draaien de rollen om. Sandra wordt het vette varken en Nicole is de slanke den. Nicole merkt dat het Sandra zelfs opwindt om dikker te worden.
Lees eerst het eerste deel van dit vervolgverhaal: Werkloos »
De volgende morgen werd Sandra heel laat wakker. Het was gewoonte geworden om laat op te staan. Ze voelde zich helemaal geweldig. Kleine trillingen in haar binnenste herinnerden haar aan de avond ervoor. Ze voelde weer hoe diep het kwam, in grote en trage golven. Het leek op het laatst wel een heuse vulkaanuitbarsting waarbij haar hele lichaam betrokken was.
Sandra voelde zich de koning te rijk. Dit gevoel kende ze eerder helemaal niet. Nu ze het ontdekt had, leek ze er geen genoeg van te krijgen. Ze kende dit gevoel en deze ervaring helemaal niet. Ze had het nooit meegemaakt en begreep de fascinatie voor eten van haar oude buurmeisje niet. Nu was ze bekeerd en overtuigd van het gelijk van Nicole. Het was gewoon heerlijk om je helemaal vol te proppen. Dat je er dikker van werd was ronduit geweldig. Alles voelde beter en het leek wel of haar hele lijf een erogene zone werd.
Nooit eerder deelde ze het bed met een vrouw. Ze kende de fascinatie niet om met het kutje van de ander te spelen. Het was zelfs al lang geleden dat ze voor het laatst met een man had gevreeën. Ze viel ook op mannen, maar dit was heel bijzonder. Ze voelde zich bemind en geliefd. Ze voelde dat haar lichaam oprecht bemind werd. Ze lag nu nog in bed, wat weg te dromen over het gebeurde. Het was goed zo.
Sandra merkte dat ze best honger had. Ze voelde naast haar matras waar een zakje koekjes lag voor het geval ze honger zou hebben. Ze at de koekjes en merkte dat de ergste honger even gestild werd. Zonder kloppen vloog de deur open. In de deuropening verscheen Nicole. Sandra's eerste reflex was om de zak koekjes te verstoppen. Maar Nicole zag hoe haar vriendin haar honger probeerde te verbergen. Sandra kleurde rood van schaamte. Ze had zich gisteren zo vol gegeten en toonde nu alweer de eerste tekenen van vraatzucht.
'Hoe gaat het met mijn lieve mestvarkentje? Lekker geslapen?' Een brede grijns verscheen op het gezicht van Nicole. Sandra was het niet gelukt om de zak koekjes te verstoppen. Nicole keek er indringend naar. 'Zo, had het mestvarkentje alweer honger gekregen?' Sandra werd nog roder dan ze al was. Ze keek Nicole schuldig aan. Haar mond zat boordevol met de koekjes. Ze probeerde de koekjes snel weg te knagen. Ze grijsde terug naar Nicole en zei met een schuldig piepstemmetje: 'goed'.
'Dat klinkt goed', zei Nicole. 'Het is maar goed dat ik gekomen ben, want ik zie dat je je aan het behelpen bent. Ze trok een hotelwagentje naar binnen waarop twee enorme dienbladen lagen die op hun beurt boordevol met de lekkerste ontbijtlekkernijen lagen. 'Een echt ontbijt voor een varkentje. Anders zul je nooit dikker worden natuurlijk. Van die koekjes moet je het niet hebben.'
Sandra had zo'n honger. Bij het zien van al dat lekkers vielen haar ogen bijna uit haar gezicht. Het zien van de broodjes, croissantjes, cake, taartjes, fruit, pannenkoekjes, yogurt, slagroom en ander lekkers was voldoende om het water in de mond te laten lopen. 'O, mijn varkentje heeft hier wel zin in?' vroeg Nicole. Ze kneep plagerig in de mollige wangen van haar dikke vriendin. Sandra knikte verlegen en met veel schaamte. Wat had ze een honger, haar maag knorde en schreeuwde erom gevuld te worden met al dit lekkers.
Nicole kneep speels in het onderkinnetje van Sandra en begint haar te voeren. De heerlijke stukken cake rijkelijk beladen met slagroom en heel veel ander lekkers gingen haar mond in. Sandra voelde zich gelijk in de zevende hemel. Wat smaakte dit heerlijk en wat stilde dit haar honger. Ze merkte weer dat ze echt vetgemest werd door haar vriendin. Het ene voedingsmiddel na het andere ging haar mond in. Ze hoefde alleen maar haar mond te openen. Nicole stopte de ene na de andere calorierijke hap in haar mond. En wat smaakte dit weer geweldig. Sandra genoot van elke hap die ze kreeg toegediend.
Hap na hap verdween gewillig in Sandra's keel. Bij elke lepel boordevol met eten, pakte Nicole ergens een overdadige vetrol van Sandra vast en maakte een badinerende opmerking over de dikte van haar vriendin. Sandra vond het helemaal niet erg. Sterker nog, ze kreeg er bijna nog meer honger van. Opnieuw schoven haar vingers naar beneden en speelde ze stiekem met zichzelf.
Ongeveer driekwart van het eten was op. Sandra kon echt niet meer, ze schudde met haar hoofd dat ze nu echt vol was. 'Ik kan niet meer', pufte ze. 'Nee', zei Nicole. 'Je moet alles opeten. Je denkt toch niet dat ik dit allemaal voor niks heb staan klaar te maken. Ik ben er vroeg voor opgestaan om dit voor je te maken. Je moet het opeten.' En ze schoof een nieuwe lepel met eten in de mond van Sandra. Schoorvoetend at Sandra de rest van het eten op.
'Goed zo, mestvarkentje van me', zei Nicole. 'Ik kan bijna niet geloven dat jij dit allemaal hebt opgegeten. Je hebt je bord leeggegeten. Je bent een grote meid. Ik ben trots op je.' Nicole zag hoe slaperig Sandra was. Ze was echt overvoerd. 'Lieve meid', zei ze. Ze streelde over Sandra's enorme buik die gevoed en wel nog verder omhoog stak. Wat was ze gegroeid zeg de laatste weken. Het leek wel of Nicole haar oude vriendin ter plekke zag groeien. Zo dik als ze nu weer was. Haar maag leek op barsten te staan, zo vol en rond wees ze omhoog. 'Ga maar lekker slapen schoonheid. Je bent mijn mestvarkentje', zei Nicole terwijl ze haar vriendin toedekte. 'Slaap lekker, het is bijna lunchtijd', zei ze en ze deed het licht uit in de kamer. Met een brede grijns liep ze weg.
Lees deel 16: De vette jurk (2) »
Lees eerst het eerste deel van dit vervolgverhaal: Werkloos »
Grote meid
De volgende morgen werd Sandra heel laat wakker. Het was gewoonte geworden om laat op te staan. Ze voelde zich helemaal geweldig. Kleine trillingen in haar binnenste herinnerden haar aan de avond ervoor. Ze voelde weer hoe diep het kwam, in grote en trage golven. Het leek op het laatst wel een heuse vulkaanuitbarsting waarbij haar hele lichaam betrokken was.
Sandra voelde zich de koning te rijk. Dit gevoel kende ze eerder helemaal niet. Nu ze het ontdekt had, leek ze er geen genoeg van te krijgen. Ze kende dit gevoel en deze ervaring helemaal niet. Ze had het nooit meegemaakt en begreep de fascinatie voor eten van haar oude buurmeisje niet. Nu was ze bekeerd en overtuigd van het gelijk van Nicole. Het was gewoon heerlijk om je helemaal vol te proppen. Dat je er dikker van werd was ronduit geweldig. Alles voelde beter en het leek wel of haar hele lijf een erogene zone werd.
Nooit eerder deelde ze het bed met een vrouw. Ze kende de fascinatie niet om met het kutje van de ander te spelen. Het was zelfs al lang geleden dat ze voor het laatst met een man had gevreeën. Ze viel ook op mannen, maar dit was heel bijzonder. Ze voelde zich bemind en geliefd. Ze voelde dat haar lichaam oprecht bemind werd. Ze lag nu nog in bed, wat weg te dromen over het gebeurde. Het was goed zo.
Sandra merkte dat ze best honger had. Ze voelde naast haar matras waar een zakje koekjes lag voor het geval ze honger zou hebben. Ze at de koekjes en merkte dat de ergste honger even gestild werd. Zonder kloppen vloog de deur open. In de deuropening verscheen Nicole. Sandra's eerste reflex was om de zak koekjes te verstoppen. Maar Nicole zag hoe haar vriendin haar honger probeerde te verbergen. Sandra kleurde rood van schaamte. Ze had zich gisteren zo vol gegeten en toonde nu alweer de eerste tekenen van vraatzucht.
'Hoe gaat het met mijn lieve mestvarkentje? Lekker geslapen?' Een brede grijns verscheen op het gezicht van Nicole. Sandra was het niet gelukt om de zak koekjes te verstoppen. Nicole keek er indringend naar. 'Zo, had het mestvarkentje alweer honger gekregen?' Sandra werd nog roder dan ze al was. Ze keek Nicole schuldig aan. Haar mond zat boordevol met de koekjes. Ze probeerde de koekjes snel weg te knagen. Ze grijsde terug naar Nicole en zei met een schuldig piepstemmetje: 'goed'.
'Dat klinkt goed', zei Nicole. 'Het is maar goed dat ik gekomen ben, want ik zie dat je je aan het behelpen bent. Ze trok een hotelwagentje naar binnen waarop twee enorme dienbladen lagen die op hun beurt boordevol met de lekkerste ontbijtlekkernijen lagen. 'Een echt ontbijt voor een varkentje. Anders zul je nooit dikker worden natuurlijk. Van die koekjes moet je het niet hebben.'
Sandra had zo'n honger. Bij het zien van al dat lekkers vielen haar ogen bijna uit haar gezicht. Het zien van de broodjes, croissantjes, cake, taartjes, fruit, pannenkoekjes, yogurt, slagroom en ander lekkers was voldoende om het water in de mond te laten lopen. 'O, mijn varkentje heeft hier wel zin in?' vroeg Nicole. Ze kneep plagerig in de mollige wangen van haar dikke vriendin. Sandra knikte verlegen en met veel schaamte. Wat had ze een honger, haar maag knorde en schreeuwde erom gevuld te worden met al dit lekkers.
Nicole kneep speels in het onderkinnetje van Sandra en begint haar te voeren. De heerlijke stukken cake rijkelijk beladen met slagroom en heel veel ander lekkers gingen haar mond in. Sandra voelde zich gelijk in de zevende hemel. Wat smaakte dit heerlijk en wat stilde dit haar honger. Ze merkte weer dat ze echt vetgemest werd door haar vriendin. Het ene voedingsmiddel na het andere ging haar mond in. Ze hoefde alleen maar haar mond te openen. Nicole stopte de ene na de andere calorierijke hap in haar mond. En wat smaakte dit weer geweldig. Sandra genoot van elke hap die ze kreeg toegediend.
Hap na hap verdween gewillig in Sandra's keel. Bij elke lepel boordevol met eten, pakte Nicole ergens een overdadige vetrol van Sandra vast en maakte een badinerende opmerking over de dikte van haar vriendin. Sandra vond het helemaal niet erg. Sterker nog, ze kreeg er bijna nog meer honger van. Opnieuw schoven haar vingers naar beneden en speelde ze stiekem met zichzelf.
Ongeveer driekwart van het eten was op. Sandra kon echt niet meer, ze schudde met haar hoofd dat ze nu echt vol was. 'Ik kan niet meer', pufte ze. 'Nee', zei Nicole. 'Je moet alles opeten. Je denkt toch niet dat ik dit allemaal voor niks heb staan klaar te maken. Ik ben er vroeg voor opgestaan om dit voor je te maken. Je moet het opeten.' En ze schoof een nieuwe lepel met eten in de mond van Sandra. Schoorvoetend at Sandra de rest van het eten op.
'Goed zo, mestvarkentje van me', zei Nicole. 'Ik kan bijna niet geloven dat jij dit allemaal hebt opgegeten. Je hebt je bord leeggegeten. Je bent een grote meid. Ik ben trots op je.' Nicole zag hoe slaperig Sandra was. Ze was echt overvoerd. 'Lieve meid', zei ze. Ze streelde over Sandra's enorme buik die gevoed en wel nog verder omhoog stak. Wat was ze gegroeid zeg de laatste weken. Het leek wel of Nicole haar oude vriendin ter plekke zag groeien. Zo dik als ze nu weer was. Haar maag leek op barsten te staan, zo vol en rond wees ze omhoog. 'Ga maar lekker slapen schoonheid. Je bent mijn mestvarkentje', zei Nicole terwijl ze haar vriendin toedekte. 'Slaap lekker, het is bijna lunchtijd', zei ze en ze deed het licht uit in de kamer. Met een brede grijns liep ze weg.
Lees deel 16: De vette jurk (2) »
Reacties
Een reactie posten