De revanche (8) - De vette jurk
Wat vooraf ging: Nicole is na jaren haar oude buurmeisje Sandra tegengekomen. Sandra wil haar wel helpen om van haar overtollige kilo's te komen. Eindelijk komt Nicole heel dicht bij haar droomgewicht in de buurt. De atletische Sandra heeft het snoepen en genieten van eten overgenomen van Nicole. Het lijkt erop dat de 2 meiden de rollen gaan verwisselen.
Lees eerst het eerste deel van dit vervolgverhaal: Werkloos »
De volgende morgen trof Nicole haar vriendin Sandra na het joggen al beneden. Dit gebeurde de laatste tijd niet meer en daarom verraste het Nicole haar vriendin al beneden te zien zitten op de bank. Vrijwel altijd lag Sandra nog in bed te slapen. Maar nu zag Nicole nog dat haar vriendin iets in de mond schoof. Verstandig genoeg zei ze er niks van, maar ze trok wel een heel brede grijns op het gezicht.
Eerder die morgen had Sandra in de kast van Nicole gekeken op zoek naar iets om aan te trekken. Ze had een mouwloze, wijde jurk uitgezocht die lekker losjes viel. Nicole noemde de jurk haar 'vette jurk'. Nicole had het in het huisje niet gedragen, maar ze had het vanwege emotionele redenen meegenomen naar het vakantiehuisje. De jurk was te groot voor Sandra, maar Sandra had de onhebbelijke eigenschap om er in alles mooi uit te zien. Zelfs de meest slordige kleding, maakte haar tot een schoonheid. In deze jurk zag Sandra eruit als een mollig meisje. De wijde jurk verborg haar figuur maar de forse bovenarmen die uit de jurk staken, vertelden genoeg.
'Ik zie dat je in mijn kast gekeken hebt vandaag', zei Nicole zo opgeruimd mogelijk. Ze depte het zweet van de training van haar voorhoofd. 'Ja', zei Sandra. 'Ik hoop dat je het niet erg vindt, maar ik wilde eens een keer een wijde jurk proberen.' Wat een kulsmoesje, dacht Nicole. Je hebt gewoon in mijn kast gesnuffeld omdat niks je meer past.
Sandra was helemaal gelukkig in deze jurk. Ze vond het prettig dat hij zou wijd zat. Nu kreeg haar lichaam de vrijheid, zonder ingesnoerd te worden door strakzittende kleding. Sterker nog, de jurk wond haar zelfs op. Zoals de stof langs haar tepels gleed bij het lopen. Haar gezicht leek een en al genot uit te stralen. Dat gebeurde haar al vaker de laatste tijd. Jarenlang had ze een gevecht gevoerd tegen de kilo's. Omdat haar moeder altijd vertelde hoe verschrikkelijk het was om dik te zijn. Nu het aan het worden was, ontdekte Sandra hoe mooi het eigelijk was. Het leek of ze continue in de zevende hemel verbleef, zo lekker voelde het om dik te zijn.
'Ik ben eventjes naar het dorp', zei ze tegen Nicole. Ze voelde zich gesterkt door deze prachtige jurk om te gaan. Ze zette haar sexy zonnebril op en zwierde met haar jurk zoals alleen een mollig model kan doen. Natuurlijk pakte ze de auto. Ze liep of fietste eigenlijk niks meer. In het centrum van het dorp, nam ze de bonbonerie, de banketbakker en een lunchroom om heerlijk te snoepen, gebak te eten en zich te voeden met allerlei tosti's en pannenkoeken. Daarna dook ze het ijszaak in om een heerlijke dame blanche te verorberen.
Ze was net aan haar tweede dame blanche bezig toen ze ineens meende Bas te zien lopen. Ze zette razendsnel haar zonnebril op, want ze wilde niet in het oog springen. Bas was gestopt met het brengen van alle zoetigheid, toen hij merkte dat zijn liefde voor Nicole onbeantwoord bleef. Sandra miste zijn komst. Ze keek hem uitgebreid na en voelde zich van binnen helemaal gloeien, merkte ze toen hij overgestoken was en aan de andere kant van de straat liep. Sandra nam nog snel een stuk cake met ijs en verliet het café. Jammergenoeg zag Bas haar niet lopen.
Sandra kwam thuis met een tas onder haar arm. Stiekem ging ze naar boven naar haar kamer om alles te verstoppen. Ze was nog druk bezig met eten toen er op haar slaapkamerdeur werd geklopt. 'Momentje', riep ze. Een ogenblikje later gevolgd door 'kom binnen'.
In de deuropening stond Nicole. Ze had haar joggingbroek in de hand. 'Het spijt me, maar de naden zijn gescheurd vanmorgen bij het rekken en strekken.' 'Ik wist dat hij te klein voor je zou zijn', antwoordde Sandra. 'Hier', riep ze en ze gooide nog een trainingsbroek in de richting van Nicole. 'Misschien moet je er nog wel eentje dragen zodat je wat van die vette kont van je kunt aftrainen. Dan scheurt je broek niet meer.' Sandra gaf een knipoog naar Nicole en klopte op de ronde kont van haar vriendin.
Ze is dikker dan ik ben en nog steeds maakt ze van die grappen over mijn dikte, dacht Nicole. 'Wat dacht je van een lekkere shake Sandra?' vroeg Nicole. 'Zeker, dat sla ik niet af.' Wat later ging Nicole naar bed, terwijl Sandra haar derde glas inschonk van de versgemaakte weight gain shake.
Lees het negende deel: Samen en toch alleen »
Lees eerst het eerste deel van dit vervolgverhaal: Werkloos »
De vette jurk
De volgende morgen trof Nicole haar vriendin Sandra na het joggen al beneden. Dit gebeurde de laatste tijd niet meer en daarom verraste het Nicole haar vriendin al beneden te zien zitten op de bank. Vrijwel altijd lag Sandra nog in bed te slapen. Maar nu zag Nicole nog dat haar vriendin iets in de mond schoof. Verstandig genoeg zei ze er niks van, maar ze trok wel een heel brede grijns op het gezicht.
Eerder die morgen had Sandra in de kast van Nicole gekeken op zoek naar iets om aan te trekken. Ze had een mouwloze, wijde jurk uitgezocht die lekker losjes viel. Nicole noemde de jurk haar 'vette jurk'. Nicole had het in het huisje niet gedragen, maar ze had het vanwege emotionele redenen meegenomen naar het vakantiehuisje. De jurk was te groot voor Sandra, maar Sandra had de onhebbelijke eigenschap om er in alles mooi uit te zien. Zelfs de meest slordige kleding, maakte haar tot een schoonheid. In deze jurk zag Sandra eruit als een mollig meisje. De wijde jurk verborg haar figuur maar de forse bovenarmen die uit de jurk staken, vertelden genoeg.
'Ik zie dat je in mijn kast gekeken hebt vandaag', zei Nicole zo opgeruimd mogelijk. Ze depte het zweet van de training van haar voorhoofd. 'Ja', zei Sandra. 'Ik hoop dat je het niet erg vindt, maar ik wilde eens een keer een wijde jurk proberen.' Wat een kulsmoesje, dacht Nicole. Je hebt gewoon in mijn kast gesnuffeld omdat niks je meer past.
Sandra was helemaal gelukkig in deze jurk. Ze vond het prettig dat hij zou wijd zat. Nu kreeg haar lichaam de vrijheid, zonder ingesnoerd te worden door strakzittende kleding. Sterker nog, de jurk wond haar zelfs op. Zoals de stof langs haar tepels gleed bij het lopen. Haar gezicht leek een en al genot uit te stralen. Dat gebeurde haar al vaker de laatste tijd. Jarenlang had ze een gevecht gevoerd tegen de kilo's. Omdat haar moeder altijd vertelde hoe verschrikkelijk het was om dik te zijn. Nu het aan het worden was, ontdekte Sandra hoe mooi het eigelijk was. Het leek of ze continue in de zevende hemel verbleef, zo lekker voelde het om dik te zijn.
'Ik ben eventjes naar het dorp', zei ze tegen Nicole. Ze voelde zich gesterkt door deze prachtige jurk om te gaan. Ze zette haar sexy zonnebril op en zwierde met haar jurk zoals alleen een mollig model kan doen. Natuurlijk pakte ze de auto. Ze liep of fietste eigenlijk niks meer. In het centrum van het dorp, nam ze de bonbonerie, de banketbakker en een lunchroom om heerlijk te snoepen, gebak te eten en zich te voeden met allerlei tosti's en pannenkoeken. Daarna dook ze het ijszaak in om een heerlijke dame blanche te verorberen.
Ze was net aan haar tweede dame blanche bezig toen ze ineens meende Bas te zien lopen. Ze zette razendsnel haar zonnebril op, want ze wilde niet in het oog springen. Bas was gestopt met het brengen van alle zoetigheid, toen hij merkte dat zijn liefde voor Nicole onbeantwoord bleef. Sandra miste zijn komst. Ze keek hem uitgebreid na en voelde zich van binnen helemaal gloeien, merkte ze toen hij overgestoken was en aan de andere kant van de straat liep. Sandra nam nog snel een stuk cake met ijs en verliet het café. Jammergenoeg zag Bas haar niet lopen.
Sandra kwam thuis met een tas onder haar arm. Stiekem ging ze naar boven naar haar kamer om alles te verstoppen. Ze was nog druk bezig met eten toen er op haar slaapkamerdeur werd geklopt. 'Momentje', riep ze. Een ogenblikje later gevolgd door 'kom binnen'.
In de deuropening stond Nicole. Ze had haar joggingbroek in de hand. 'Het spijt me, maar de naden zijn gescheurd vanmorgen bij het rekken en strekken.' 'Ik wist dat hij te klein voor je zou zijn', antwoordde Sandra. 'Hier', riep ze en ze gooide nog een trainingsbroek in de richting van Nicole. 'Misschien moet je er nog wel eentje dragen zodat je wat van die vette kont van je kunt aftrainen. Dan scheurt je broek niet meer.' Sandra gaf een knipoog naar Nicole en klopte op de ronde kont van haar vriendin.
Ze is dikker dan ik ben en nog steeds maakt ze van die grappen over mijn dikte, dacht Nicole. 'Wat dacht je van een lekkere shake Sandra?' vroeg Nicole. 'Zeker, dat sla ik niet af.' Wat later ging Nicole naar bed, terwijl Sandra haar derde glas inschonk van de versgemaakte weight gain shake.
Lees het negende deel: Samen en toch alleen »
Reacties
Een reactie posten