Het meisje en de bakker (4) - De weegsessie (slot)
Wat vooraf ging: Margot werkt een halfjaar bij de bakker in haar dorp. Sinds haar aantreden, is ze 40 kilo gegroeid. Bakker Wim stelt voor om een feestje te vieren omdat ze bijna 100 kilo weegt. De volgende morgen is iedereen benieuwd of het feestje terecht was.
Lees eerste het eerste deel: Het begin »
De volgende morgen was het tijd voor de weegschaal. Ik was met Anja op de bakkerij en we liepen voordat we begonnen met werken naar achteren. Daar schoof Anja de weegschaal onder een kast vandaan. 'Nou kind, ga er eens op staan. Eens kijken hoe ver je gevorderd bent.' Een kleine week eerder had ik bij mij thuis 97 kilo zien staan. Ik verwachtte dat het nu om en nabij de 100 zou zijn. 3 kilo in een week zou wel erg veel zijn, maar ik had ook ontzettend veel gegeten deze week.
Het was nog iets voor openingstijd in de ruimte waar we ons altijd verkleden. We waren allebei razendbenieuwd naar het resultaat. Ik voelde mijn klitje nog kloppen van de heerlijke vrijpartij gisteravond. Vanochtend, heel vroeg, was Wim al opgestaan om het brood te bakken en te werken aan het banket. Het werk als bakker speelde vooral in de nachtelijke uren. Het vergde veel werk en om alles op tijd klaar te krijgen moest je vroeg je bed uit. Ik had die uren dat hij al aan het werk was nog heel erg genoten van haar lichaam. Ik speelde tussen droom en wakker worden, met mijn immense buik. Voelde alle vetplooien nog eens aandachtig. Wat was het geweldig om dik te zijn.
Wim kwam de omkleedruimte binnen juist toen ik poedelnaakt de weegschaal wilde betreden. Hij zag mij in vol ornaat staan. Ik keek naar hem en zag een bobbel in zijn broek groeien. 'Wat zie jij er toch geweldig uit', zei hij tegen mij. Ik zag er inderdaad geweldig uit. Wat een imposant lichaam had ik gekregen. Al die lekkernijen kregen een mooi nieuw plekje op mijn lijf. Vooral rond mijn navel groeide het de laatste tijd flink. Het leek met die forse groei wel of ik iedere dag weer voller was geworden. Soms plopte een flink vetdeel naar buiten. Nu merkte ik dat het rond mijn navel wat zachter aan het worden was. Ook vormde zich een flinke vetrol langs mijn zij. Het leek wel een geheel te vormen van billen naar buik.
Ik stapte op de weegschaal. Anja en Wim keken met veel belangstelling naar het scherm. Ze wilden wel weten wat ik bereikt had. Zeker naar de enorme vreetpartij van gisteren. Ik had heel veel gegeten en ik moest enorm aan gewicht hebben gewonnen. Anja wist uit eigen ervaring dat het dan heel hard kon gaan. In haar recordtijd was ze ongeveer een kilo per dag aangekomen. In het mooiste geval, zou ik een eindje over de 100 uitkomen.
Ze gaven allebei een zacht gilletje van verbazing denk ik. Ik kon nauwelijks over mijn enorme pens naar beneden kijken en zag dat het cijfer met een 1 begon en ook dat het uit 3 cijfers bestond. Wat was dit een belevenis. Ik merkte dat hier echt een heel mooi getal moest staan en mijn vraag werd snel beantwoord. '107!' gilden Anja en Wim. 'Dat is 10 kilo in een week. Jeetje.' De verbazing sloeg om in verwondering. Wim gaf haar een kus en streelde over de vetaanwinst. 'Wat ben jij betoverend mooi', fluisterde hij in mijn oor. Dit had nog nooit een man tegen mij gezegd. Ik voelde mij ook zo verschrikkelijk mooi.
'Toe Anja', zei ik. 'Ga jij er eens even op staan.' Anja was al bloot. 'Nou, ik ben wel wat zwaarder, maar zoveel ben ik echt niet aangekomen hoor gisteren.' Ik wist dat zij ook enorm had zitten schransen. De overgebleven hoeveelheid ijs in de bak had ze helemaal opgelepeld en ze was eerder ook niet achtergebleven bij het vlees van de barbecue. 'Wat woog je de laatste keer?' vroeg Wim terwijl ze haar broek uittrok. Onder haar bloes welfde een enorme buik. Wat was ze geweldig dik. Ik merkte dat haar buik echt fors gegroeid was sinds ik bij de bakkerij werkte. Ik was dan wel 47 kilo aangekomen, maar ik verwachtte dat het bij Anja ook nog eens flink kon zijn.
Anja had werkelijk een prachtig lijf gekregen. Haar buik hing een fors eind over haar edele delen. Haar dijen waren breder geworden en ook haar kont was tot een reuzenformaat gegroeid. Haar bovenbenen waren helemaal tegen en in elkaar gegroeid. Overal zat het vet, nergens was nog een ruimte lucht over. Ik keek er met veel bewondering naar. Wat was Anja toch een prachtige vrouw. Haar dikte was de laatste tijd vooral de breedte gaan opzoeken. Haar figuur leek wel 2 keer zo breed te zijn geworden. Anja had mij al eens verklapt dat je zo vanaf 100 kilo niet meer zozeer vooruit en achteruit groeide, maar vooral in de breedte uitdijde. Ik merkte het zelf ook al een beetje. Op mijn zij vormde zich meer en meer een enorme vetplooi. Ik wist dat dit verder zou gaan. Bij Anja in elk geval wel.
Ze stond op de weegschaal en een nummer toonde zich op de display: 145! Dat was nog eens wat. Wim en ik keken verbaasd naar de dikke Anja. 'Jeetje Anja, je bent ook flink gegroeid', merkte Wim op. 'Ja', zei ze verlegen. 'Dat komt niet alleen door de bakkerij. Mijn man verwent mij de laatste tijd ook heel erg. Als ik 's avonds thuiskom, krijg ik de hele rest van de avond te eten. Het heeft wel effect, merk ik.' Ze schudde haar immense buik heen en weer. Haar buik was in tweeën gesplitst rond haar navel en de bovenste buikrol leek groter te worden dan de onderste. Hij viel zelfs een klein eindje over de andere buikrol heen.
'Kom op', zei Anja. 'We moeten weer aan de slag. En ik heb een reuzentrek.' 'Inderdaad', bevestigde ik. 'Ik heb ook hartstikke honger.' We trokken onze werkkkleding aan, die ondertussen strakgespannen rond onze vette lichamen zat. 'Ik zal snel wat nieuws bestellen', zei Wim. 'Want zo kan dat natuurlijk niet lang goedgaan.' We stonden achter de toonbank te snoepen en hielpen de klanten die langskwamen. Anja en Wim verwenden mij. Af en toe kwam Wim achter mij staan en omhelsde mijn prachtige lichaam. 'Hier gaan we iets heel moois van maken', zei hij en hij streelde over mijn lovehandle van mijn rug naar mijn buik toe. 'Wat ben je vet geworden', vervolgde hij. 'Zal ik je nog vetter maken?' 'Ja', zei ik. 'Toe, maak nog eens wat lekkers voor me.'
Ik at en ik at. Ik wist dat ik er nog ronder van zou worden. Het voelde zo ontzettend geil. Straks zou ik weer met hem meegaan, mij die avond ook verder door hem laten verwennen. Het enige dat ik hoefde te doen was eten. En ik zou verder uitdijen. Iedere kilo maakte me voller en mooier. Ik wist het bij elke hap die ik nam. Ik droomde van een buik zoals de bijna 40 kilo zwaardere Anja had. Het verschil tussen 107 en 145 was natuurlijk heel goed zichtbaar. Klanten zagen onze vette lijven en vroegen wat de lekkerste taart was. 'Die', zeiden we dan en we wezen een taart aan. Dan lachten we. 'Maar je moet wel oppassen.' We klopten dan op onze dikke buiken. 'Als je er eenmaal aan begint, weet je niet meer van ophouden.'
Zo groeiden wij verder. We passeerden de ene grens na de andere. Op de bruiloft van mij en Wim, zat Anja er met een dikke 180 kilo. Ik werkte er nauwelijks een jaartje. De 160 kilo die ik woog, kon mijn bruidsjurk nauwelijks aan. Ik was in de tijd tussen passen en meten weer een paar maten gegroeid. Dat de enorme bruidstaart voor mij en Anja het hoogtepunt van het feest was, staat buiten kijf. Zoveel als wij toen gegeten hebben, bewees alleen maar dat we over getrainde lijven beschikten. Want we wilden nog altijd dikker blijven worden en dat leek heel aardig te gaan lukken.
Lees eerste het eerste deel: Het begin »
De weegsessie
De volgende morgen was het tijd voor de weegschaal. Ik was met Anja op de bakkerij en we liepen voordat we begonnen met werken naar achteren. Daar schoof Anja de weegschaal onder een kast vandaan. 'Nou kind, ga er eens op staan. Eens kijken hoe ver je gevorderd bent.' Een kleine week eerder had ik bij mij thuis 97 kilo zien staan. Ik verwachtte dat het nu om en nabij de 100 zou zijn. 3 kilo in een week zou wel erg veel zijn, maar ik had ook ontzettend veel gegeten deze week.
Het was nog iets voor openingstijd in de ruimte waar we ons altijd verkleden. We waren allebei razendbenieuwd naar het resultaat. Ik voelde mijn klitje nog kloppen van de heerlijke vrijpartij gisteravond. Vanochtend, heel vroeg, was Wim al opgestaan om het brood te bakken en te werken aan het banket. Het werk als bakker speelde vooral in de nachtelijke uren. Het vergde veel werk en om alles op tijd klaar te krijgen moest je vroeg je bed uit. Ik had die uren dat hij al aan het werk was nog heel erg genoten van haar lichaam. Ik speelde tussen droom en wakker worden, met mijn immense buik. Voelde alle vetplooien nog eens aandachtig. Wat was het geweldig om dik te zijn.
Wim kwam de omkleedruimte binnen juist toen ik poedelnaakt de weegschaal wilde betreden. Hij zag mij in vol ornaat staan. Ik keek naar hem en zag een bobbel in zijn broek groeien. 'Wat zie jij er toch geweldig uit', zei hij tegen mij. Ik zag er inderdaad geweldig uit. Wat een imposant lichaam had ik gekregen. Al die lekkernijen kregen een mooi nieuw plekje op mijn lijf. Vooral rond mijn navel groeide het de laatste tijd flink. Het leek met die forse groei wel of ik iedere dag weer voller was geworden. Soms plopte een flink vetdeel naar buiten. Nu merkte ik dat het rond mijn navel wat zachter aan het worden was. Ook vormde zich een flinke vetrol langs mijn zij. Het leek wel een geheel te vormen van billen naar buik.
Ik stapte op de weegschaal. Anja en Wim keken met veel belangstelling naar het scherm. Ze wilden wel weten wat ik bereikt had. Zeker naar de enorme vreetpartij van gisteren. Ik had heel veel gegeten en ik moest enorm aan gewicht hebben gewonnen. Anja wist uit eigen ervaring dat het dan heel hard kon gaan. In haar recordtijd was ze ongeveer een kilo per dag aangekomen. In het mooiste geval, zou ik een eindje over de 100 uitkomen.
Ze gaven allebei een zacht gilletje van verbazing denk ik. Ik kon nauwelijks over mijn enorme pens naar beneden kijken en zag dat het cijfer met een 1 begon en ook dat het uit 3 cijfers bestond. Wat was dit een belevenis. Ik merkte dat hier echt een heel mooi getal moest staan en mijn vraag werd snel beantwoord. '107!' gilden Anja en Wim. 'Dat is 10 kilo in een week. Jeetje.' De verbazing sloeg om in verwondering. Wim gaf haar een kus en streelde over de vetaanwinst. 'Wat ben jij betoverend mooi', fluisterde hij in mijn oor. Dit had nog nooit een man tegen mij gezegd. Ik voelde mij ook zo verschrikkelijk mooi.
'Toe Anja', zei ik. 'Ga jij er eens even op staan.' Anja was al bloot. 'Nou, ik ben wel wat zwaarder, maar zoveel ben ik echt niet aangekomen hoor gisteren.' Ik wist dat zij ook enorm had zitten schransen. De overgebleven hoeveelheid ijs in de bak had ze helemaal opgelepeld en ze was eerder ook niet achtergebleven bij het vlees van de barbecue. 'Wat woog je de laatste keer?' vroeg Wim terwijl ze haar broek uittrok. Onder haar bloes welfde een enorme buik. Wat was ze geweldig dik. Ik merkte dat haar buik echt fors gegroeid was sinds ik bij de bakkerij werkte. Ik was dan wel 47 kilo aangekomen, maar ik verwachtte dat het bij Anja ook nog eens flink kon zijn.
Anja had werkelijk een prachtig lijf gekregen. Haar buik hing een fors eind over haar edele delen. Haar dijen waren breder geworden en ook haar kont was tot een reuzenformaat gegroeid. Haar bovenbenen waren helemaal tegen en in elkaar gegroeid. Overal zat het vet, nergens was nog een ruimte lucht over. Ik keek er met veel bewondering naar. Wat was Anja toch een prachtige vrouw. Haar dikte was de laatste tijd vooral de breedte gaan opzoeken. Haar figuur leek wel 2 keer zo breed te zijn geworden. Anja had mij al eens verklapt dat je zo vanaf 100 kilo niet meer zozeer vooruit en achteruit groeide, maar vooral in de breedte uitdijde. Ik merkte het zelf ook al een beetje. Op mijn zij vormde zich meer en meer een enorme vetplooi. Ik wist dat dit verder zou gaan. Bij Anja in elk geval wel.
Ze stond op de weegschaal en een nummer toonde zich op de display: 145! Dat was nog eens wat. Wim en ik keken verbaasd naar de dikke Anja. 'Jeetje Anja, je bent ook flink gegroeid', merkte Wim op. 'Ja', zei ze verlegen. 'Dat komt niet alleen door de bakkerij. Mijn man verwent mij de laatste tijd ook heel erg. Als ik 's avonds thuiskom, krijg ik de hele rest van de avond te eten. Het heeft wel effect, merk ik.' Ze schudde haar immense buik heen en weer. Haar buik was in tweeën gesplitst rond haar navel en de bovenste buikrol leek groter te worden dan de onderste. Hij viel zelfs een klein eindje over de andere buikrol heen.
'Kom op', zei Anja. 'We moeten weer aan de slag. En ik heb een reuzentrek.' 'Inderdaad', bevestigde ik. 'Ik heb ook hartstikke honger.' We trokken onze werkkkleding aan, die ondertussen strakgespannen rond onze vette lichamen zat. 'Ik zal snel wat nieuws bestellen', zei Wim. 'Want zo kan dat natuurlijk niet lang goedgaan.' We stonden achter de toonbank te snoepen en hielpen de klanten die langskwamen. Anja en Wim verwenden mij. Af en toe kwam Wim achter mij staan en omhelsde mijn prachtige lichaam. 'Hier gaan we iets heel moois van maken', zei hij en hij streelde over mijn lovehandle van mijn rug naar mijn buik toe. 'Wat ben je vet geworden', vervolgde hij. 'Zal ik je nog vetter maken?' 'Ja', zei ik. 'Toe, maak nog eens wat lekkers voor me.'
Ik at en ik at. Ik wist dat ik er nog ronder van zou worden. Het voelde zo ontzettend geil. Straks zou ik weer met hem meegaan, mij die avond ook verder door hem laten verwennen. Het enige dat ik hoefde te doen was eten. En ik zou verder uitdijen. Iedere kilo maakte me voller en mooier. Ik wist het bij elke hap die ik nam. Ik droomde van een buik zoals de bijna 40 kilo zwaardere Anja had. Het verschil tussen 107 en 145 was natuurlijk heel goed zichtbaar. Klanten zagen onze vette lijven en vroegen wat de lekkerste taart was. 'Die', zeiden we dan en we wezen een taart aan. Dan lachten we. 'Maar je moet wel oppassen.' We klopten dan op onze dikke buiken. 'Als je er eenmaal aan begint, weet je niet meer van ophouden.'
Zo groeiden wij verder. We passeerden de ene grens na de andere. Op de bruiloft van mij en Wim, zat Anja er met een dikke 180 kilo. Ik werkte er nauwelijks een jaartje. De 160 kilo die ik woog, kon mijn bruidsjurk nauwelijks aan. Ik was in de tijd tussen passen en meten weer een paar maten gegroeid. Dat de enorme bruidstaart voor mij en Anja het hoogtepunt van het feest was, staat buiten kijf. Zoveel als wij toen gegeten hebben, bewees alleen maar dat we over getrainde lijven beschikten. Want we wilden nog altijd dikker blijven worden en dat leek heel aardig te gaan lukken.
hmmm... zou daar ook best eens een tijdje willen werken! En die Margot en Anja eens vierkant onder de tafel eten :)
BeantwoordenVerwijderenwtf
BeantwoordenVerwijderenIk wilp daar ook wel werken (maar niet heus) spamspamspam wel opzig aparte en interessante site!:)
BeantwoordenVerwijderen