Hartsvriendinnen (13) - Trainen

Maaike en Marloes zijn letterlijk en figuurlijk dikke hartsvriendinnen geworden. Nu ook Marloes bewust bezig is met aankomen en Maaike even in een dipje zit, hebben de vriendinnen afgesproken zich een maand lang te laten verwennen door hun mannen.

Trainen

'We moeten er een wedstrijdje van maken', grapte Marloes. 'Wie het meeste aan kan komen in 1 maand.''Een goed idee', antwoordde Maaike. Ze had gelijk al spijt van wat ze gezegd had, want de eetlust was wat verslechterd en Marloes presteerde beter dan ooit. Dat zou dus een vergeefse strijd worden. Ondanks dat wond het idee haar best wel een beetje op.

Marloes zag haar twijfel ongetwijfeld. Ze grijnsde een beetje vinnig in haar richting. 'Dat ga ik met gemak winnen.' Ze klopte op haar immense buik. Opnieuw verbaasde Maaike zich over de hernieuwde omvang van haar vriendin. En ook was ze trots, dat haar vriendin nu over was. Ze wilde ook dikker worden.

Toen Maaike thuiskwam, vertelde ze Frederik wat ze had meegemaakt. Hij geloofde zijn oren niet. Ook vertelde ze van het plannetje om een maand lang zich helemaal te laten verwennen door de mannen. Frederik vond dat zeker een opwindend idee. 'Dan moeten we deze week wel flink trainen', zei hij er snel bij.

Maaike snapte dat dit hard nodig was. Maaike moest deze week alleen naar school voor tentamens. De rest van de tijd zou ze gaan besteden aan leren, eten en slapen. Met het accent op eten. Dat zeker.

Frederik ging weg en even later stapte hij binnen met een enorme zak vol McDonald's eten. Maaike merkte dat ze honger gekregen had. Ook al waren nog niet zo lang die 4 stukken taart er doorheen gegaan. Ze proefde de zachte broodjes en de gesmolten kaas. Ze dronk gretig de milkshake van een halve liter en merkte hoe al deze zoetigheid in haar buik gleed. De kipnuggets at ze op. Alles doopte ze royaal in de saus. Wat was dit lekker zeg!

Ze wist dat dit allemaal heel goed voor haar buik, billen en borsten zou zijn. 'Kom, neem nog wat', moedigde Frederik haar aan. En de derde hamburger ging ook naar binnen. Net als het nieuwe portie friet. Alles royaal bedekt met mayonaise. Ze voelde hoe vol haar buik was, daar kon niks meer bij. 'Ik ga even liggen', zei ze. Spoedig viel ze in een diepe slaap. Een heuse foodcoma. Alle aandacht besteedde haar lichaam aan de verwerking van al dat eten dat ze naar binnen had gewerkt.

Maaike werd wakker. Frederik tikte zachtjes tegen haar schouder. 'Schatje. Ik heb wat lekkers voor je gemaakt.' Hij zette een enorme smootie voor haar neer: 'Drink maar lekker op.' Ze trok zich moeizaam overeind en zoog aan het rietje dat Frederik haar reikte. Dat voedde goed zeg. Ze proefde de suikers in het fruit. Heerlijk. Het was bovenal lekker. 'Dan heb je een lekker bodempje.' Het was al avond en het rook heel lekker in huis. Frederik had iets voor haar gekookt. De smootie was leeg, ze merkte hoe leeg haar maag eigenlijk was. Hij knorde zelfs. 'Kom, ik heb wat voor je gemaakt.'

Ze stond op en ging zitten op de rand van het bed. Haar shirt was omhoog gekropen. Jeetje, wat een lijf zag ze. Dit had ze een klein halfjaartje geleden voor onmogelijk gehouden. Ze dacht hoe ze vroeger vol afgrijzen kon eten. De tijden waren veranderd. Zeker ook omdat er zo verschrikkelijk lekker voor haar gekookt werd. Zo lekker dat ze gewoon niet kon stoppen.

Haar buik stak een eind vooruit. Als ze zat lag ze op haar bovenbenen. Het voelde heel sensitief. Haar buik vormde een mooi massief geheel. Ze legde haar hand op de buik en voelde haar ademhaling. Als ze haar hand bewoog, schudde het vet van haar buik helemaal door langs haar zij tot in haar rug. Ze stond op om naar de keuken te gaan. Ze voelde bij het lopen hoe het vet massaal trilde bij elke stap die ze zette. Wat een prachtig lichaam had ze gekregen.

In de keuken gekomen, wist Maaike niet wat ze zag. Wat had Frederik hier een werk van gemaakt! Op tafel stond een schaal met flensjes als voorafje. Ze at ze rustig op. Het was een training, maar ze moest wel tot het uiterste gaan. Anders had ze er niks aan. Morgenvroeg kon ze uitslapen voor haar tentamen begon, dus ze had tijd genoeg om bij te komen van de maaltijd. Voor ze het wist was de schaal met flensjes leeg. Zo'n 12 van die dunne pannenkoekjes zaten in haar mag. Daarna kwam het grote bord met de voedingsrijke snert op tafel. Ze voelde hoe zwaar de soep was.

Ze wist dat ze nu tot het uiterste moest gaan. Het eerste bord soep was op, maar Frederik schepte alweer op. Nu ging het moeilijker, maar Frederik schepte nog een keer op toen het bord leeg was. Het bord schoof ze opgelucht toen ze met veel pijn en moeite dit had weggewerkt. 'Toe', moedigde Frederik aan. 'Zet hem op, je kunt het.'

Voor de 3e keer stond een groot dampend bord met de groene snert voor haar. Hij wist haar wel uit te dagen zeg. Maaike at een stuk worst, er moesten al zeker 2 worsten in haar maag zitten. Het leek of haar maag ieder moment onder het grote gewicht zou barsten. Tjee, wat zat ze vol. Hier kon toch echt niks meer bij. Daarvan was ze overtuigd. Toen de laatste hap weg was, knoopte ze haar broek los. Bommetjevol. Hier kon niks meer bij. Haar buik viel royaal uit de opening die ze gemaakt had. Wat een opluchting. Eindelijk ruimte.

Maaike plofte op de bank en kreunde van de enorme druk die er op haar maag zat. Dit was een ongelooflijke maaltijd. Ze sloot haar ogen. Het leek of ieder moment alles eruit zou komen, zo vol zat ze. Ze voelde hoe Frederik haar massieve buik masseerde. Wat was dat lekker. 'Ik maak wat ruimte voor het toetje', zei hij. Ze zuchtte. 'Toetje?' Ze zei het zo verbaasd.

Hij kneedde verder. Langzaam maar zeker merkte ze dat er weer wat ruimte in haar maag ontstond. Wat voelde dat lekker zeg. Nog voor ze goed en wel van de ruimte kon genieten, stond Frederik naast haar met een enorme dame blance, rijkelijk voorzien van banaan en overgoten met calorierijke chocoladesaus. Voor ze er erg in had, lepelde ze het derde portie weg. Met een grote puf, van poe wat zit ik vol, viel ze in slaap.

Weer een paar uur later maakte Frederik haar wakker. Het liep tegen 1.00 uur in de nacht. 'Toe meissie, drink dit nog even op.' Een enorme shake boordevol met calorieën stond voor haar neus. Met een rietje hoefde ze de dikmaker alleen maar naar binnen te slurpen. Er was weer ruimte in haar maag ontstaan. Die moest weer worden opgevuld. Wat deed dit haar goed. Als het goed was, rekte haar maag enorm door deze strekoefeningen en rekoefeningen van de maag.

Ze voelde hoe de leegte weer gevuld werd met de calorierijke shake, met melk, ijs, slagroom, een vleugje boter en chocolade. Het smaakte heerlijk. Dat was de voorwaarde, Maaike wilde alles drinken, als je er maar dik van werd en het moest vooral lekker zijn. Ze dronk ruim een liter op. 'Dat zijn weer 3.000 calorieën', verzekerde Frederik. Hij was zo lief voor haar.

Maaike lag weer in bed. Wat voelde ze zich loom en sloom. Wat was het toch een heerlijk gevoel om je ongeneerd vol te vreten. Het leek wel of alle ellende verdween. Alles werd een beetje draaierig en je voelde je in je hoofd heel licht.

Heel zachtjes verdween de pik van Frederik in haar schacht. Ze merkte het amper. In een waas van wakker zijn of slapen, zo op het moment dat de slaap begint en de dromen het overnemen, voelde ze hoe ze langzaam klaarkwam. Zo heel zacht als een warm briesje in een zomernacht. De hele wereld stond in brand. Ze voelde hoe haar geilheid werd geblust door zijn vocht.

Ze durfde later niet meer te vragen of het nou nog een keertje die nacht gebeurd was. Het leek zelfs dat Frederik haar nog een stuk cake gaf, rijkelijk overladen met geklopte slagroom. Aan de broodkruimels te zien die morgen, kon het best zo zijn dat droom en werkelijkheid door elkaar heen waren gelopen.

Maaike snapte niet waarom al die mensen zichzelf zo pijnigden met lijnen en knabbelen op stokjes. Alsof dik zijn erg was. Want het gevoel om met zo'n volle buik diep in slaap te vallen en de volgende morgen met een ongekende honger te ontwaken. Dat gevoel was ongekend. Dat hongergevoel voelde ze de volgende morgen weer.

Het ontbijt dat Frederik voor haar had klaargezet, was onverbiddelijk. Heerlijke croissants en zachte broodjes. Voor ze er erg in had, at ze alles tot de laatste kruimel op. Met haar overvolle en tonnetjeronde maag ging ze naar het tentamen, nog helemaal vervuld van deze prachtige nacht.

Lees deel 14: De echte wedstrijd »

Dit is het 13e deel van het vervolgverhaal Hartsvriendinnen.

Aanpassingen gemaakt op 23 november 2025
De afbeelding is gemaakt met hulp van AI.