De eetwedstrijd (3) - Sandra groeit
De voorbereidingen op de eetwedstrijd hebben wel de nodige gevolgen. Het eten levert een klein buikje op, maar Sandra verwacht dat ze dit wel weer afvalt na de wedstrijd.
Lees eerst het eerste deel: Geldgebrek »
Op het werk profiteerde Sandra van de gratis maaltijden. Bovendien snaaide ze flink tijdens het werk van de patat of liet een extra kaassouflee in het vet zakken als een klant wat bestelde. In de pauze maakte ze zelf een hamburgertje met extra vlees en veel saus. Op een dag at ze bijna ongemerkt wel vijf porties friet, twee grote hamburgers, drie frikadellen en twee kaasssouflees. Bovendien dronk ze tussendoor ruim een liter cola, want het werk boven de hete vetbassins zorgde voor veel vochtverlies en daarmee dorst.
Een van de jongens op het werk vroeg of ze soms aan het eten was voor twee. Ze had er om gelachen, want ze realiseerde zich niet dat het eten ook een klein buikje opleverde. Ze ontdekte dat ze een beetje was aangekomen en ze was wel in om zich te laten verrassen. Toen ze thuis kwam ging ze naar de badkamer om op de weegschaal te gaan staan. Ze boog wat voorover en zag het getal op de weegschaal staan '60'. Ze was zes kilo aangekomen. 'Ach wat maakt het uit', dacht ze. 'Als de wedstrijd is geweest, dan ben ik het zo weer kwijt.'
Die avond liep ze thuis en haar shirt kroop steeds omhoog. De bovenste knoop van haar broek liet ze open, want de band van de broek sneed wel erg in haar middel. Ze zat met een zak mini-marsjes op schoot en at de zak onderwijl leeg. Karin kwam even langs en grinnikte. 'Zo meisje, krijg je je knoop niet meer dicht?' 'Nou, deze broek zat al te strak toen ik hem kocht', antwoordde ze. 'Ik ga wel weer afvalen als die rotwedstrijd achter de rug is.' Karin schudde mismoedig haar hoofd en zag hoe rond Sandras buik was geworden en naar voren stak. 'Nou, ik heb slecht nieuws voor je Sandra.' 'Wat dan?' 'De jongen die vorig jaar gewonnen heeft, at 21 hotdogs en jij redt het tot 16.' 'Oke, dat wil ik niet verliezen', mopperde Sandra. 'Morgen gaan we voor drie pakken.'
De volgende dag ging Sandra na haar college direct naar de winkel en kocht drie pakken hotdogs. Karin had haar vriendje Rik uitgenodigd en een andere vriend om Sandra aan te moedigen. 'Jeetje, dit is echt genant', dacht Sandra. De hotdogs waren opgewarmd en Sandra begon te eten en haalde de 16, maar ze voelde zich verschrikkelijk beroerd. Ze was zo dapper geworden dat ze doorat en zelfs de twintig haalde. Rik en de vriend Ad moedigden haar aan. 'Kom op Sandra, 1000 euro. Je kunt het.' Net als eerder nam ze een minuutje of tien pauze en at de vier andere hotdogs. De laatste twee gingen heel langzaam naar binnen. 'Ik heb het echt gehaald deze keer', dacht Sandra.
Ze ging op de bank liggen om te ontspannen. Ze voelde zich zwanger. Nog nooit was haar buik zo groot geweest. Ad was heel sympathiek en masseerde haar opgezwollen buik een paar minuten voordat ze tenslotte in slaap viel. Karin trok Sandras shirt omhoog en liet hem aan Rik en Ad zien. 'Wow', zei Rik, 'ze krijgt echt een buikje.' Onderwijl was Sandra in een diepe slaap.
Vier dagen later was de grote dag van de wedstrijd. Sandra had een stretchbroek aan getrokken, zoals ze de laatste tijd vaker deed. De ruimere kleding zat haar lekker en ze droeg een zwart shirt dat tenauwernood aansloot op haar broek. Rik, Ad en natuurlijk Karin waren er. Er waren dertien deelnemers. Sandra stond naast twee grote, stevige kerels, een dikke vrouw, een klein meisje en de rest waren forse jongens. Ze probeerde vertrouwen in zichzelf te hebben, maar ze werd best onzeker van deze mensen naast haar. De klok werd ingesteld op twintig minuten en het startsein klonk waarbij ze mochten beginnen met eten. Sandra at de eerste veertien hotdogs alsof het niets was, maar nu ging het tempo een beetje naar beneden.
Dertien minuten waren voorbij en haar vrienden moedigden haar aan en stelden haar de 1000 euro van de hoofdprijs in het vooruitzicht. Voor ze het wist waren de volgende vier hotdogs ook naar binnen en kwam het aantal op 18. Ze zag de jongen naast haar bunkeren en het motiveerde haar om weer flink door te eten. Voor ze er erg in had, waren er 23 hotdogs in haar maag en ze stelde zichzelf ten doel nog drie meer naar binnen te werken. Er waren nog 3,5 minuten en haar maag deed pijn. Het leek wel of ze ieder moment uit elkaar zou barsten. Haar maag voelde zo strakgespannen aan alsof het een drumvel was. Sandra wist nog twee en driekwart hotdogs weeg te werken. Toen de klok stopte, had ze 25 en driekwart hotdogs opgegeten.
De wedstrijd was afgelopen en de jury wees de winnaar aan. Het was Sandra die achterover geleund in de stoel zat met haar beide handen op de opgezwollen buik. Haar shirt was omhoog gekropen en toonde haar blote buik. D'r navel stak tevreden naar voren uit. Ze was zo vol en dik dat ze het zelf niet kon geloven.
Toen Sandra thuis kwam nam ze een maagpilletje en sliep drie uur. Ze werd wakker en ze dacht dat ze nog altijd heel vol was, maar wat was dit raar. Ze voelde zich helemaal niet vol, integendeel, ze stierf van de honger. Haar maag knorde en ze voelde zich heus hongerig. Oke, dacht ze. Ik ga nu eten en begin morgen wel met lijnen. Ze ging zitten en at een hele doos met negerzoenen op voordat ze zich lekker vol voelde. Ze vertelde het aan Karin. Die zei: 'Je maag is opgerekt omdat je iedere keer meer at dan je op kon. Nu duurt het langer voordat je een vol gevoel hebt.' 'Potverdorie dat had ik naturlijk kunnen weten voordat ik hieraan begon.' Sandra baalde ervan dat ze stretchbroeken droeg sinds ze haar spijkerbroek niet meer dichtkreeg. Ze besloot om met een deel van het prijzengeld drie nieuwe broeken te kopen die ze wel paste. Toen ze naar de winkel ging om nieuwe broeken te kopen merkte ze dat een maat groter ook nauwelijks paste. 'Help, ik ben echt aangekomen', dacht ze. Ze probeerde nog een maatje groter en die paste ze, al zaten ze wel een beetje strak.
Lees het vierde deel van De eetwedstrijd: Uit de kleren »
---
Dit is de derde aflevering van het vervolgverhaal De eetwedstrijd op Mooi dik. Mooi dik is op zoek naar nieuwe weight gain verhalen. Heb je ook een verhaal? Of wil je graag iets vertalen? Stuur je verhaal dan op. Dan kunnen we vaker dit soort mooie verhalen publiceren.
Lees eerst het eerste deel: Geldgebrek »
Sandra groeit
Op het werk profiteerde Sandra van de gratis maaltijden. Bovendien snaaide ze flink tijdens het werk van de patat of liet een extra kaassouflee in het vet zakken als een klant wat bestelde. In de pauze maakte ze zelf een hamburgertje met extra vlees en veel saus. Op een dag at ze bijna ongemerkt wel vijf porties friet, twee grote hamburgers, drie frikadellen en twee kaasssouflees. Bovendien dronk ze tussendoor ruim een liter cola, want het werk boven de hete vetbassins zorgde voor veel vochtverlies en daarmee dorst.
Een van de jongens op het werk vroeg of ze soms aan het eten was voor twee. Ze had er om gelachen, want ze realiseerde zich niet dat het eten ook een klein buikje opleverde. Ze ontdekte dat ze een beetje was aangekomen en ze was wel in om zich te laten verrassen. Toen ze thuis kwam ging ze naar de badkamer om op de weegschaal te gaan staan. Ze boog wat voorover en zag het getal op de weegschaal staan '60'. Ze was zes kilo aangekomen. 'Ach wat maakt het uit', dacht ze. 'Als de wedstrijd is geweest, dan ben ik het zo weer kwijt.'
Die avond liep ze thuis en haar shirt kroop steeds omhoog. De bovenste knoop van haar broek liet ze open, want de band van de broek sneed wel erg in haar middel. Ze zat met een zak mini-marsjes op schoot en at de zak onderwijl leeg. Karin kwam even langs en grinnikte. 'Zo meisje, krijg je je knoop niet meer dicht?' 'Nou, deze broek zat al te strak toen ik hem kocht', antwoordde ze. 'Ik ga wel weer afvalen als die rotwedstrijd achter de rug is.' Karin schudde mismoedig haar hoofd en zag hoe rond Sandras buik was geworden en naar voren stak. 'Nou, ik heb slecht nieuws voor je Sandra.' 'Wat dan?' 'De jongen die vorig jaar gewonnen heeft, at 21 hotdogs en jij redt het tot 16.' 'Oke, dat wil ik niet verliezen', mopperde Sandra. 'Morgen gaan we voor drie pakken.'
De volgende dag ging Sandra na haar college direct naar de winkel en kocht drie pakken hotdogs. Karin had haar vriendje Rik uitgenodigd en een andere vriend om Sandra aan te moedigen. 'Jeetje, dit is echt genant', dacht Sandra. De hotdogs waren opgewarmd en Sandra begon te eten en haalde de 16, maar ze voelde zich verschrikkelijk beroerd. Ze was zo dapper geworden dat ze doorat en zelfs de twintig haalde. Rik en de vriend Ad moedigden haar aan. 'Kom op Sandra, 1000 euro. Je kunt het.' Net als eerder nam ze een minuutje of tien pauze en at de vier andere hotdogs. De laatste twee gingen heel langzaam naar binnen. 'Ik heb het echt gehaald deze keer', dacht Sandra.
Ze ging op de bank liggen om te ontspannen. Ze voelde zich zwanger. Nog nooit was haar buik zo groot geweest. Ad was heel sympathiek en masseerde haar opgezwollen buik een paar minuten voordat ze tenslotte in slaap viel. Karin trok Sandras shirt omhoog en liet hem aan Rik en Ad zien. 'Wow', zei Rik, 'ze krijgt echt een buikje.' Onderwijl was Sandra in een diepe slaap.
Vier dagen later was de grote dag van de wedstrijd. Sandra had een stretchbroek aan getrokken, zoals ze de laatste tijd vaker deed. De ruimere kleding zat haar lekker en ze droeg een zwart shirt dat tenauwernood aansloot op haar broek. Rik, Ad en natuurlijk Karin waren er. Er waren dertien deelnemers. Sandra stond naast twee grote, stevige kerels, een dikke vrouw, een klein meisje en de rest waren forse jongens. Ze probeerde vertrouwen in zichzelf te hebben, maar ze werd best onzeker van deze mensen naast haar. De klok werd ingesteld op twintig minuten en het startsein klonk waarbij ze mochten beginnen met eten. Sandra at de eerste veertien hotdogs alsof het niets was, maar nu ging het tempo een beetje naar beneden.
Dertien minuten waren voorbij en haar vrienden moedigden haar aan en stelden haar de 1000 euro van de hoofdprijs in het vooruitzicht. Voor ze het wist waren de volgende vier hotdogs ook naar binnen en kwam het aantal op 18. Ze zag de jongen naast haar bunkeren en het motiveerde haar om weer flink door te eten. Voor ze er erg in had, waren er 23 hotdogs in haar maag en ze stelde zichzelf ten doel nog drie meer naar binnen te werken. Er waren nog 3,5 minuten en haar maag deed pijn. Het leek wel of ze ieder moment uit elkaar zou barsten. Haar maag voelde zo strakgespannen aan alsof het een drumvel was. Sandra wist nog twee en driekwart hotdogs weeg te werken. Toen de klok stopte, had ze 25 en driekwart hotdogs opgegeten.
De wedstrijd was afgelopen en de jury wees de winnaar aan. Het was Sandra die achterover geleund in de stoel zat met haar beide handen op de opgezwollen buik. Haar shirt was omhoog gekropen en toonde haar blote buik. D'r navel stak tevreden naar voren uit. Ze was zo vol en dik dat ze het zelf niet kon geloven.
Toen Sandra thuis kwam nam ze een maagpilletje en sliep drie uur. Ze werd wakker en ze dacht dat ze nog altijd heel vol was, maar wat was dit raar. Ze voelde zich helemaal niet vol, integendeel, ze stierf van de honger. Haar maag knorde en ze voelde zich heus hongerig. Oke, dacht ze. Ik ga nu eten en begin morgen wel met lijnen. Ze ging zitten en at een hele doos met negerzoenen op voordat ze zich lekker vol voelde. Ze vertelde het aan Karin. Die zei: 'Je maag is opgerekt omdat je iedere keer meer at dan je op kon. Nu duurt het langer voordat je een vol gevoel hebt.' 'Potverdorie dat had ik naturlijk kunnen weten voordat ik hieraan begon.' Sandra baalde ervan dat ze stretchbroeken droeg sinds ze haar spijkerbroek niet meer dichtkreeg. Ze besloot om met een deel van het prijzengeld drie nieuwe broeken te kopen die ze wel paste. Toen ze naar de winkel ging om nieuwe broeken te kopen merkte ze dat een maat groter ook nauwelijks paste. 'Help, ik ben echt aangekomen', dacht ze. Ze probeerde nog een maatje groter en die paste ze, al zaten ze wel een beetje strak.
Lees het vierde deel van De eetwedstrijd: Uit de kleren »
---
Dit is de derde aflevering van het vervolgverhaal De eetwedstrijd op Mooi dik. Mooi dik is op zoek naar nieuwe weight gain verhalen. Heb je ook een verhaal? Of wil je graag iets vertalen? Stuur je verhaal dan op. Dan kunnen we vaker dit soort mooie verhalen publiceren.
Reacties
Een reactie posten