De eetwedstrijd (4) - Uit de kleren gegroeid
Sandra heeft de wedstrijd gewonnen, maar merkt ook dat de wedstrijd haar een andere levenswijze heeft bezorgd. Ook accepteert ze de aangekomen kilo’s. Sterker nog: ze is er ergens best blij mee.
Lees eerst het eerste deel: Geldgebrek »
Een maand ging voorbij en Sandra accepteerde haar nieuwe gewicht. Ze kwam niet toe aan een dieeet en vond het eigenlijk best zo. Een beetje mollig kan geen kwaad vond ze. Bovendien waren haar borsten groter geworden en had ze eindelijk een beetje kont. Sommige jongens in haar klas merkten het en gaven zelfs complimenten. Maar ze voelde zich de hele tijd hongerig en at meer dan ze eerder at. Ze dacht dat haar broek wel wat strakker ging zitten, maar ze dacht gelijk dat dat best wel mocht. Als ze voor de spiegel ging staan zat ze dat haar buik een beetje hing. 'Ik ben dik aan het worden, ben ik dit wel?'
Ze besloot op een feestje een oud kort shirt te dragen. Het liet haar buik in vol ornaat zien. Karin keek naar haar buik en gaf een sarcastische grijns toen ze naar het feestje gingen. Ze merkte op dat haar vriendin nu een buikje had, maar maakte geen minderwaardige opmerkingen. Op het feestje zeiden jongens: 'Hé een muffin-top.' Ze wezen dan naar de lovehandles die over haar broek heen vielen Anderen drukten hun vinger tegen haar buik aan en gaven opmerkingen over haar gewicht. 'Ik ben dit niet', dacht ze. Ik ben mollig geworden. Even ging de gedachte aan een dieet door haar hoofd, maar ergens vond ze de nieuwe aandacht van jongens voor haar op school en op feestjes wel prettig.
De weken erna behield Sandra haar eetgewoontes en ze had een keer zelfs twee pizza's gegeten om te kijken of ze nog zoveel op kon. Het was tijd voor haar jaarlijkse controle bij de dokter. Ze moest zich uitkleden op onderbroek en beha na. De oudere verpleegster liet haar eerst op de weegschaal staan. De schaal liet het getal '69' zien. 'U bent behoorlijk aangekomen sinds het vorige bezoek', zei ze. 'O, dat had ik niet zo in de gaten. Maar is het veel?' '16 kilo is behoolijk wat. Houd u gewicht goed in de gaten.' Ze beloofde het plechtig en ging toen weer naar huis.
Op weg naar huis zag ze een bord waar ze vijf stukken rundvlees voor vijf euro kon kopen. 'Dat is te gek.' Ze stopte en at vijf stukken rundvlees en bestelde zelfs extra brood en friet erbij. Ze at het onderweg. Het eten zat al in haar maag nog voordat ze thuis was. Haar spijkerbroek ging steeds strakker zitten. De volgende dag worstelde Sandra zich in haar broek voordat ze naar school ging. Toen ze eindelijk de knoopjes dicht had, zat hij zo strak dat ze nauwelijks kon lopen. Ze liep naar de keuken en droeg alleen haar beha en haar spijkerbroek. Haar dikke buik hing een eind over de broekband heen en zag er heel rond uit.
In de keuken kleurde ze een beetje rood van schaamte toen ze zag dat Rik koffie zat te drinken met Karin. Hij haalde haar op voor college. 'O, sorry', riep ze en ze rende naar haar kamer. Ze kwam terug met haar shirt aan. 'Sorry dat je mijn vet moest zien', grijnsde ze. Rik lachte. 'Je bent niet dik, je hebt alleen maar een klein buikje.' 'Klein', proeste Karin. 'Ja, ik weet dat ik een behoorlijke aangekomen ben.' 'Misschien lijkt het ook meer omdat je wat klein bent', zei Rik. 'Als je je er maar prettig bij voelt. Dat is het belangrijkste.' 'Ik vind me prima zo', zei Sandra terwijl ze op haar ronde buikje klopte. Onderwijl keek ze in de kast naar iets voor het ontbijt.
Binnen twee weken kreeg Sandra geen enkele knoop van haar broeken dicht. Ze dacht dat als ze nieuwe broeken zou kopen, haar motivatie om af te vallen helemaal zou wegvallen. Daarom droeg ze de broeken met de knopen open en trok er een lang shirt overheen. In het winkelcentrum zag ze een meisje lopen dat mollig was en een kort shirt droeg. Ze vond het geweldig. 'Ik kan niet geloven hoe leuk dat staat', mompelde ze tegen zichzelf. Het verbaasde haar dat dit meisje zoveel durf had om dit te doen.
Thuisgekomen trok Sandra haar veel te strakke Nike-shirt aan en bekeek zichzelf in de spiegel. Het voelde gewaagd, maar ze ging zo naar de bibliotheek. Haar buik stak een flink eind naar voren en de knopen van haar broek waren open. Ja, ze kreeg inderdaad wat vreemde blikken toegeworpen, maar ze genoot van de nieuwe aandacht. Eén jongen gaf haar zelfs een complimentje over haar schattig kleine lovehandles. Zo zelfverzekerd als ze was over haar gewicht, haalde ze uit het complimentje nog meer zelfvertrouwen. Sandra zag nu de stereotype magere hollywood figuren van televisie voorbij komen en realiseerde zich hoe belangrijk het was dat zij niet meedeed aan deze onhaalbare ideeen hoe een vrouw eruit zou moeten zien. Ze was 4 kilo aangekomen in een maand, wat haar gewicht op 73 kilo bracht.
Een dag later was Sandra op weg naar haar les. Ze had besloten om ronduit voor haar nieuwe gewicht uit te komen en was heel nieuwsgierig wat voor een reacties dat zou oproepen. Ze droeg een paar strakzittende jeans, natuurlijk waren de knoopjes los en ze droeg er een wit bloes boven. Van het bloesje waren de onderste vier knoopjes ook los. Ze had het onderste gedeelte van het bloesje vastgeknoopt met een knoop. Haar buik toonde zich nu in volle rijkdom en haar lovehandles hingen overal rond de spijkerbroek. Sandra had een flink ontbijt gegeten deze morgen en haar buik stak verder vooruit dan anders.
Toen ze de les binnenliep keek iedereen haar na. Enkele studenten keken met open mond naar haar, in het bijzonder de vrouwelijke studenten. Ze konden niet geloven hoe onweerstaanbaar zij eruit zag voor een mollig meisje. Sterker nog, ze zag er onwijs sexy uit. Een meisje, Elaine, vroeg of ze zwanger was. 'Huh', zei Sandra. 'Ik ben een beetje aangekomen en ik vind dat niet erg.' 'Je zegt dus dat dit allemaal vet is?' 'Hou je mond Elaine, ik heb geen tijd voor jou gezwam.' Elaine was het type dat van elk vetkwabje een probleem maakt.e Ondertussen probeerde ze altijd zichzelf beter voor te doen dan ze was en dat kwam regelmatig tot een confrontatie met Sandra. Maar zelfs met haar nieuwe gewicht, stond Sandra in het centrum van de aandacht in de klas, maar ook binnen de hele universiteit. Elaine kon er niet tegen hoe de jongens Sandras aandacht probeerden te trekken. ' Ik weet niet wat ze zien in die vette koe', zei ze tegen een andere student. Elaine was gewoon ontzettend jaloers.
Lees het vijfde deel van De eetwedstrijd: Ruzie »
---
Dit is de vierde aflevering van het zevendelige vervolgverhaal De eetwedstrijd op Mooi dik. Mooi dik is op zoek naar nieuwe weight gain verhalen. Heb je ook een verhaal? Of wil je graag iets vertalen? Stuur je verhaal dan op. Dan kunnen we vaker dit soort mooie verhalen publiceren.
Lees eerst het eerste deel: Geldgebrek »
Uit de kleren gegroeid
Een maand ging voorbij en Sandra accepteerde haar nieuwe gewicht. Ze kwam niet toe aan een dieeet en vond het eigenlijk best zo. Een beetje mollig kan geen kwaad vond ze. Bovendien waren haar borsten groter geworden en had ze eindelijk een beetje kont. Sommige jongens in haar klas merkten het en gaven zelfs complimenten. Maar ze voelde zich de hele tijd hongerig en at meer dan ze eerder at. Ze dacht dat haar broek wel wat strakker ging zitten, maar ze dacht gelijk dat dat best wel mocht. Als ze voor de spiegel ging staan zat ze dat haar buik een beetje hing. 'Ik ben dik aan het worden, ben ik dit wel?'
Ze besloot op een feestje een oud kort shirt te dragen. Het liet haar buik in vol ornaat zien. Karin keek naar haar buik en gaf een sarcastische grijns toen ze naar het feestje gingen. Ze merkte op dat haar vriendin nu een buikje had, maar maakte geen minderwaardige opmerkingen. Op het feestje zeiden jongens: 'Hé een muffin-top.' Ze wezen dan naar de lovehandles die over haar broek heen vielen Anderen drukten hun vinger tegen haar buik aan en gaven opmerkingen over haar gewicht. 'Ik ben dit niet', dacht ze. Ik ben mollig geworden. Even ging de gedachte aan een dieet door haar hoofd, maar ergens vond ze de nieuwe aandacht van jongens voor haar op school en op feestjes wel prettig.
De weken erna behield Sandra haar eetgewoontes en ze had een keer zelfs twee pizza's gegeten om te kijken of ze nog zoveel op kon. Het was tijd voor haar jaarlijkse controle bij de dokter. Ze moest zich uitkleden op onderbroek en beha na. De oudere verpleegster liet haar eerst op de weegschaal staan. De schaal liet het getal '69' zien. 'U bent behoorlijk aangekomen sinds het vorige bezoek', zei ze. 'O, dat had ik niet zo in de gaten. Maar is het veel?' '16 kilo is behoolijk wat. Houd u gewicht goed in de gaten.' Ze beloofde het plechtig en ging toen weer naar huis.
Op weg naar huis zag ze een bord waar ze vijf stukken rundvlees voor vijf euro kon kopen. 'Dat is te gek.' Ze stopte en at vijf stukken rundvlees en bestelde zelfs extra brood en friet erbij. Ze at het onderweg. Het eten zat al in haar maag nog voordat ze thuis was. Haar spijkerbroek ging steeds strakker zitten. De volgende dag worstelde Sandra zich in haar broek voordat ze naar school ging. Toen ze eindelijk de knoopjes dicht had, zat hij zo strak dat ze nauwelijks kon lopen. Ze liep naar de keuken en droeg alleen haar beha en haar spijkerbroek. Haar dikke buik hing een eind over de broekband heen en zag er heel rond uit.
In de keuken kleurde ze een beetje rood van schaamte toen ze zag dat Rik koffie zat te drinken met Karin. Hij haalde haar op voor college. 'O, sorry', riep ze en ze rende naar haar kamer. Ze kwam terug met haar shirt aan. 'Sorry dat je mijn vet moest zien', grijnsde ze. Rik lachte. 'Je bent niet dik, je hebt alleen maar een klein buikje.' 'Klein', proeste Karin. 'Ja, ik weet dat ik een behoorlijke aangekomen ben.' 'Misschien lijkt het ook meer omdat je wat klein bent', zei Rik. 'Als je je er maar prettig bij voelt. Dat is het belangrijkste.' 'Ik vind me prima zo', zei Sandra terwijl ze op haar ronde buikje klopte. Onderwijl keek ze in de kast naar iets voor het ontbijt.
Binnen twee weken kreeg Sandra geen enkele knoop van haar broeken dicht. Ze dacht dat als ze nieuwe broeken zou kopen, haar motivatie om af te vallen helemaal zou wegvallen. Daarom droeg ze de broeken met de knopen open en trok er een lang shirt overheen. In het winkelcentrum zag ze een meisje lopen dat mollig was en een kort shirt droeg. Ze vond het geweldig. 'Ik kan niet geloven hoe leuk dat staat', mompelde ze tegen zichzelf. Het verbaasde haar dat dit meisje zoveel durf had om dit te doen.
Thuisgekomen trok Sandra haar veel te strakke Nike-shirt aan en bekeek zichzelf in de spiegel. Het voelde gewaagd, maar ze ging zo naar de bibliotheek. Haar buik stak een flink eind naar voren en de knopen van haar broek waren open. Ja, ze kreeg inderdaad wat vreemde blikken toegeworpen, maar ze genoot van de nieuwe aandacht. Eén jongen gaf haar zelfs een complimentje over haar schattig kleine lovehandles. Zo zelfverzekerd als ze was over haar gewicht, haalde ze uit het complimentje nog meer zelfvertrouwen. Sandra zag nu de stereotype magere hollywood figuren van televisie voorbij komen en realiseerde zich hoe belangrijk het was dat zij niet meedeed aan deze onhaalbare ideeen hoe een vrouw eruit zou moeten zien. Ze was 4 kilo aangekomen in een maand, wat haar gewicht op 73 kilo bracht.
Een dag later was Sandra op weg naar haar les. Ze had besloten om ronduit voor haar nieuwe gewicht uit te komen en was heel nieuwsgierig wat voor een reacties dat zou oproepen. Ze droeg een paar strakzittende jeans, natuurlijk waren de knoopjes los en ze droeg er een wit bloes boven. Van het bloesje waren de onderste vier knoopjes ook los. Ze had het onderste gedeelte van het bloesje vastgeknoopt met een knoop. Haar buik toonde zich nu in volle rijkdom en haar lovehandles hingen overal rond de spijkerbroek. Sandra had een flink ontbijt gegeten deze morgen en haar buik stak verder vooruit dan anders.
Toen ze de les binnenliep keek iedereen haar na. Enkele studenten keken met open mond naar haar, in het bijzonder de vrouwelijke studenten. Ze konden niet geloven hoe onweerstaanbaar zij eruit zag voor een mollig meisje. Sterker nog, ze zag er onwijs sexy uit. Een meisje, Elaine, vroeg of ze zwanger was. 'Huh', zei Sandra. 'Ik ben een beetje aangekomen en ik vind dat niet erg.' 'Je zegt dus dat dit allemaal vet is?' 'Hou je mond Elaine, ik heb geen tijd voor jou gezwam.' Elaine was het type dat van elk vetkwabje een probleem maakt.e Ondertussen probeerde ze altijd zichzelf beter voor te doen dan ze was en dat kwam regelmatig tot een confrontatie met Sandra. Maar zelfs met haar nieuwe gewicht, stond Sandra in het centrum van de aandacht in de klas, maar ook binnen de hele universiteit. Elaine kon er niet tegen hoe de jongens Sandras aandacht probeerden te trekken. ' Ik weet niet wat ze zien in die vette koe', zei ze tegen een andere student. Elaine was gewoon ontzettend jaloers.
Lees het vijfde deel van De eetwedstrijd: Ruzie »
---
Dit is de vierde aflevering van het zevendelige vervolgverhaal De eetwedstrijd op Mooi dik. Mooi dik is op zoek naar nieuwe weight gain verhalen. Heb je ook een verhaal? Of wil je graag iets vertalen? Stuur je verhaal dan op. Dan kunnen we vaker dit soort mooie verhalen publiceren.
Reacties
Een reactie posten