Groeiende schoonheid (3) - Verleidingen

Caroline is een aanlokkende schoonheid op wie de moeders van het schoolplein erg jaloers op zijn. Ze is slank en heeft een goddelijk figuur in de vorm van een zandloper met grote borsten. Als ze de kans krijgt om in de snackbar te gaan werken, halen de moeders opgelucht adem. Snel zal ze één van hen zijn met een vol lichaam. Maar Caroline ontkent. Aan die smerigheid zal ze nooit beginnen.

Verleidingen

Het verbaasde hem daarom toen ze een paar weken later ineens voor hem stond. Het was kort na het drukste moment van de dag. Eindelijk kon hij even zitten. 'Ik heb er eens over nagedacht', zei ze. 'Ik wil het wel proberen. Maar je moet niet van mij verwachten dat ik ook maar iets hiervan neem.' Hij knikte bedeesd. 'Nee, natuurlijk.' 'Ik moet op mijn figuur letten en neem mijn eigen eten mee.' Daarna gingen ze eens goed zitten om te praten over arbeidsvoorwaarden en werktijden.

'Probeer het eerst maar', had hij gezegd. 'Als het niet bevalt, kun je altijd nog stoppen.' Ze kwamen overeen dat een paar avonden mee proef zou draaien. Ze zou een kwartiertje tijd krijgen om zelf te eten en mocht tussendoor soms wel eventjes naar huis. Haar kinderen waren groot genoeg om 's avonds alleen te zijn en het was ook geen probleem als ze hun maaltje hier opaten.


Zo stond Caroline een paar dagen later achter de toonbank. Ze liet de patat in het vet zakken, sneed de frikadellen open om er uitjes tussen te doen en kon de heerlijkste sate maken. Alsof ze nooit iets anders gedaan had. Het was ver boven de verwachtingen die Cees had. Ze nam echter geen hap. Hij kon haar op geen enkele manier verleiden iets te nemen. 'Nee', zei ze. 'Ik hoef die troep niet.' Ach, ze doet het prima, daar doe ik niet moeilijk over, dacht hij.

Ze nam het baantje aan. Op het schoolplein werd erover gesproken. 'Tjonge, Caroline die in de snackbar van Cees en Marjan gaat staan', zei een stevige moeder tegen een ander flinke dame. Ze kwamen allebei zeker eens per week in de snackbar. 'Weet ze wel dat er een bedrijfsrisico aan zit?' giechelde de ander. Ze klopte op haar buikje. 'De vorige medewerkster ging met zeker 20 kilo meer weg dan ze kwam.' 'Ja', zei de ander. 'En ze had er amper een jaar gewerkt.'

Ze kwamen Caroline tegen en feliciteerden haar met de baan. 'Weet je wel dat er een bedrijfsrisico aan zit?' vroeg de ene dame. 'Ik weet niet waar je het over hebt', antwoordde Caroline. Haar stem klonk bits. 'Nou, je moet goed opletten. De verleiding is groot. Voor je het weet zit er zo een pondje of wat aan. En het is altijd makkelijker om het eraan te krijgen dan eraf te halen.' Ze grinnikte. 'Ik heb mijzelf prima onder controle', zei Caroline. 'Ik hoef die troep niet. Ik hou mij aan mijn gezonde levenswijze.'

Met rechte rug liep ze weg. De twee moeders zagen hoe haar rug ze minderwaardig aankeek. De opmerking was duidelijk verkeerd gevallen. Ze durfden er niet meer over te beginnen in de weken erna. Ook op het schoolplein viel het stil als de nieuwe medewerkster van de snackbar langskwam. Ze wisten dat ze de kritiek niet kon velen. Daarom hield iedereen maar de mond. Ze was onschendbaar. Dat wisten ze ook wel. Bovendien kon zij klaarblijkelijk echt weerstand bieden aan de verleidingen.

Lees deel vier van Groeiende schoonheid: Voor lief nemen »