De revanche (7) - Dezelfde kleren
Wat vooraf ging: Nicole vindt zichzelf te zwaar. Haar vroegere buurmeisje Sandra wil Nicole helpen net zo'n sexy lichaam te krijgen als zij. Daarom gaan de 2 meiden naar het afgelegen vakantiehuisje voor een zeer intensieve training. Als ze kennismaken met Bas, dan verandert veel. Sandra begint de geneugten van het leven te ontdekken. Terwijl Nicole meer dan ooit afvalt.
Lees eerst het eerste deel van dit vervolgverhaal: Werkloos »
Twee weken gingen weer voorbij en Nicole maakte elke avond de weight gain shake volgens hetzelfde recept aan. Nam zelf een beker en liet de rest van de ruim twee liter opdrinken door haar vroegere buurmeisje Sandra. Nicole was voor zichzelf meedogenloos, streng en overmatig gedisciplineerd. Dit mocht niet fout gaan, daarom holde ze elke dag nog meer dan ze eerder deed en bereikte voor ze er erg in had de 70 kilo. Ze had die overtollige 40 kilo's eraf getraind en voelde zich heel trots. Ze leek het te gaan winnen van Sandra.
Ze had zoveel gewicht verloren dat ze haar oude kleren niet meer kon aantrekken. Ze waren domweg veel te groot geworden. Als ze nog een shirt uit die tijd aandeed, dan leek het wel of ze een jurk had aangetrokken. Ook de trainingspakken uit die tijd waren verworden tot grote hoeveelheden stof die voortdurend afzakten. Het zou geen kwaad kunnen, dacht Nicole om even in de kast van Sandra te kijken. Ze zou vast wel iets van haar gading kunnen vinden omdat haar maat niet veel zou verschillen met Sandra's oude maat. Ze wilde de twee grootste trainingspakken proberen aan te trekken die ze in de kast van Sandra vond. Het was een beetje wennen voor haar dat ze zich in de kleren moest persen. Ze was zo gewend aan de loszittende kleding, dat dit weer nieuw voor haar was. Maar met een beetje moeite wurmde ze zichzelf in het trainingspak.
Het stond niet verkeerd, vond Nicole terwijl ze in de spiegel keek en zichzelf zag. Ze keek nog eens goed en zag dat haar eerder zo uitgedijde lichaam mooi strak in de kleding van haar vroegere buurmeisje paste. Natuurlijk welfde haar buik nog altijd een klein stukje over de broekband en haar billen vormden zich nog royaal naar achteren, maar ze was goed op weg, vond Nicole. Haar grote borsten staken royaal naar voren, maar dat hoorde ook een beetje bij haar figuur, verontschuldigde Nicole zichzelf. Ze was innig tevreden met haarzelf en was trots met het tot nu toe bereikte resultaat. Met een brede glimlach op het gezicht verliet ze de kamer van Sandra.
Een paar minuten later kwam Sandra thuis. Ze snelde naar haar kamer. Weer enkele minuten later kwam ze uit haar kamer en was heel erg verbaasd om Nicole te treffen in de gang. 'Wat doe jij hier?' vroeg ze aan Nicole. Ze was buiten adem van het omhoog hollen op de trap. 'Jij hoort toch allang aan het trainen te zijn?' 'Ik heb besloten om vandaag lekker te gaan trainen in de achtertuin', antwoordde Nicole. 'Ik zie dat je een van mijn trainingspak aan hebt', zei Sandra met een verbaasde blik in haar ogen. 'Ik hoop dat je het niet erg vind, maar ik heb niks meer dat me past. En ik dacht...' 'Natuurlijk is het niet erg. Vanzelfsprekend is hij wel een beetje te klein voor je, maar je scheurt niet door de naden. Dat is al heel wat', zei Sandra op haar vertrouwde sarcastische toon.
Sandra draaide zich om en liep terug naar haar kamer. Na een paar minuten kwam Sandra uit haar kamer met twee grote boodschappentassen aan haar armen. Ze droeg hetzelfde trainingspak als Nicole, maar dan in een andere kleur. Sandra mocht dan commentaar hebben hoe het pak Nicole paste, bij haar was het allemaal wat rampzaliger. Ze had een immense buik gekregen die een behoorlijk eind over de broekband heen hing. Nicole zag overduidelijk de lovehandles van haar buik over haar zij lopen naar achteren. De kont van Sandra was enorm gegroeid. De stof van het trainingspak leek elk moment uit de naden te kunnen barsten. De opmerking van Sandra gold meer voor haarzelf van voor Nicole. Dat zag Nicole wel. Nicole keek nog eens goed en was heel erg verbaasd. 'Hoe zo'n slank, atletisch meisje verandert in een vetzak. Ik kan niet geloven dat dit dezelfde persoon is', dacht ze.
De laatste weken had Sandra als een bezetene gegeten en gedronken. Haar leven bestond uit niet veel meer dan het verorberen van junkfood, snoepen en masturberen. Haar nieuwe leven had wel zijn tol geeist. De nieuwe 10 kilo die zich aan haar lichaam hadden vastgekleefd, waren ook nog eens geholpen door de speciale weight gain shakes die Nicole elke avond trouw voor haar vriendin maakte. Met een rood gezicht liep Sandra langs haar. De boodschappentassen zaten boordevol. Ze zweette en was lichtjes aan het hijgen, merkte Nicole. Sandra trok haar shirt naar beneden, omdat haar buik eronder te zien was. 'Sorry hoor, maar ik kom net terug van het winkelen.'
In de boodschappentassen zaten de gebruikelijke dingen zoals Nicole gewend was: groeten, fruit en licht, biologisch vlees. Wat Nicole niet gezien had, was dat Sandra eerst flink wat snoepgoed en ongezonde voedingswaren in haar kamer had verstopt. Sandra verdween weer in haar slaapkamer om er een paar minuten later weer uit te komen. Ze liep naar de badkamer in een badjas die eerder altijd heel wijd om haar heen viel, maar nu nauwelijks dichtviel. Er was net voldoende stof om haar grote buik te bedekken. En Sandra sjorde er de hele tijd aan om haar buik te onttrekken aan het oog van Nicole. Maar Nicole wist wel beter.
Voor het eerst zag Nicole nu ook dat Sandra's borsten groter geworden waren. In tegenstelling tot eerst, gingen ze meer hangen en keken de tepels niet meer zo prompt vooruit als voorheen. Ook viel het Nicole op dat de billen van haar vroegere buurmeisje beduidend ronder waren geworden. De taille had enige centimeters aan volume gewonnen, aangezien de badjas nog maar net dicht kon. De nieuwe rondingen tekenden zich overduidelijk af in de badjas.
Als Sandra nu zat, waren haar benen beduidend voller geworden. Vooral haar bovenbenen waren flink aan de beurt: Nicole meende duidelijk putjes te zien zitten van het vet dat zich aan het lichaam van Sandra had geklampt. Alsof het eindelijk na een jarenlang stram regime de vrijheid kreeg. Zo ontvouwde het volle lichaam van Sandra zich aan de buitenwereld. Haar gezicht was eveneens voller geworden, haar uitstekende jukbeenderen werden bedekt door zachte kussentjes vet. Hierdoor kreeg ze een veel vriendelijker uitstraling. Het gezicht keek nu een beetje geïrriteerd naar Nicole. 'Wat zullen we eten vanavond?' vroeg Nicole. 'Zal ik iets klaarmaken?'
'Ach, waarom niet', antwoordde Sandra onverschillig. 'Ik voel me heel vies, dus als je het niet erg vind, ga ik even lekker in bad als jij met het eten bezig bent.' 'Geen probleem', zei Nicole. 'Over een uurtje is het eten klaar. Neem maar lekker een bad.'
Een klein uurtje later werd het huis vervuld van hemelse geuren van gebraden kip met gebakken aardappeltjes. 'Sandra', riep Nicole naar de badkamer. 'Komen, het eten is klaar.' Even later kwam Sandra de kamer binnen. Ze had opnieuw haar badjas aan en rook de geur van de gebraden kip in de keuken. Ze keek naar de pan waarin de vette kip lag. 'Ben je gek geworden of zo?' vroeg ze aan Nicole. 'Dat spul dat hoef ik niet hoor. Wat is het?' 'Het is gebraden kip met gebakken aardappels.' 'Ben je besodemieterd. Dat spul hoef ik echt niet', herhaalde ze.
'Zit er niet over in. Ik heb het recept uit een gezondheidstijdschrift gehaald. Het is helemaal niet slecht voor je. In het tijdschrift staat zelfs dat het gezond is. Het vet waarin de kip gebraden is, is olijfolie. Dat is supergezond. En de aardappels serveer ik met biologische mayonaise. Heel goed voor je.' Het was een grote leugen wat Nicole wijsmaakte aan Sandra, maar ze leek er vooralsnog in te trappen. Zeker ook omdat het eten veel te lekker rook om te laten staan. Nicole schepte voor haar vriendin wat meer op, dan voorzichzelf. Schoot heel per ongeluk uit met de mayonaise en deed er een flinke schep appelmoes bij. Dat de kip van binnen gevuld was met ham en een weldadige hoeveelheid room erbij, vertelde ze niet. De bijzondere kip lag uiteraard niet op het bord van Nicole. Ze keek wel uit om zichzelf vet te mesten, zeker nu het zo goed ging.
Ze gingen aan tafel zitten. 'O, sorry', zei Nicole. 'Het spijt me, maar ik heb niet zo'n trek. Ik wil eerst ook mijn training nog even afmaken. Ik ben zo terug.' Ze verliet de keuken en liet haar bord met het vette eten staan. 'Veel voor mij. Bovendien is het niet de bedoeling mijzelf vet te mesten', dacht ze. En Nicole trok erop uit om een flink eind te gaan hollen. Toen ze een uurtje later terugkwam, zag ze een schone keuken en zat Sandra voor de televisie in haar badjas. 'Ik heb alles maar opgeruimd en weggegooid', zei Sandra. Ze kreeg een kleur omdat haar badjas een eindje openviel en Nicole de ronde buik eventjes zag. 'Mooi zo', zei Nicole.
Ze keek snel in de vuilnisbak, maar zag alleen de afgekloven kippenbotjes en kon verder niks van het eten terugvinden. Ze schonk zichzelf een shake in en vulde een ander glas met de dikmakende weight gain shake die ze speciaal voor Sandra had gemaakt. Ze liep de woonkamer weer in en gaf haar de beker. 'Hier, is lekker. Je krijgt hier de goeie stoffen voor de training binnen.' 'Ik zit propvol', zei Sandra. 'Het is goed voor je en zo'n toetje kan geen kwaad', zei Nicole. Sandra knikte en dronk het glas in een teug leeg.
Lees het achtste deel: De vette jurk »
Lees eerst het eerste deel van dit vervolgverhaal: Werkloos »
Dezelfde kleren
Twee weken gingen weer voorbij en Nicole maakte elke avond de weight gain shake volgens hetzelfde recept aan. Nam zelf een beker en liet de rest van de ruim twee liter opdrinken door haar vroegere buurmeisje Sandra. Nicole was voor zichzelf meedogenloos, streng en overmatig gedisciplineerd. Dit mocht niet fout gaan, daarom holde ze elke dag nog meer dan ze eerder deed en bereikte voor ze er erg in had de 70 kilo. Ze had die overtollige 40 kilo's eraf getraind en voelde zich heel trots. Ze leek het te gaan winnen van Sandra.
Ze had zoveel gewicht verloren dat ze haar oude kleren niet meer kon aantrekken. Ze waren domweg veel te groot geworden. Als ze nog een shirt uit die tijd aandeed, dan leek het wel of ze een jurk had aangetrokken. Ook de trainingspakken uit die tijd waren verworden tot grote hoeveelheden stof die voortdurend afzakten. Het zou geen kwaad kunnen, dacht Nicole om even in de kast van Sandra te kijken. Ze zou vast wel iets van haar gading kunnen vinden omdat haar maat niet veel zou verschillen met Sandra's oude maat. Ze wilde de twee grootste trainingspakken proberen aan te trekken die ze in de kast van Sandra vond. Het was een beetje wennen voor haar dat ze zich in de kleren moest persen. Ze was zo gewend aan de loszittende kleding, dat dit weer nieuw voor haar was. Maar met een beetje moeite wurmde ze zichzelf in het trainingspak.
Het stond niet verkeerd, vond Nicole terwijl ze in de spiegel keek en zichzelf zag. Ze keek nog eens goed en zag dat haar eerder zo uitgedijde lichaam mooi strak in de kleding van haar vroegere buurmeisje paste. Natuurlijk welfde haar buik nog altijd een klein stukje over de broekband en haar billen vormden zich nog royaal naar achteren, maar ze was goed op weg, vond Nicole. Haar grote borsten staken royaal naar voren, maar dat hoorde ook een beetje bij haar figuur, verontschuldigde Nicole zichzelf. Ze was innig tevreden met haarzelf en was trots met het tot nu toe bereikte resultaat. Met een brede glimlach op het gezicht verliet ze de kamer van Sandra.
Een paar minuten later kwam Sandra thuis. Ze snelde naar haar kamer. Weer enkele minuten later kwam ze uit haar kamer en was heel erg verbaasd om Nicole te treffen in de gang. 'Wat doe jij hier?' vroeg ze aan Nicole. Ze was buiten adem van het omhoog hollen op de trap. 'Jij hoort toch allang aan het trainen te zijn?' 'Ik heb besloten om vandaag lekker te gaan trainen in de achtertuin', antwoordde Nicole. 'Ik zie dat je een van mijn trainingspak aan hebt', zei Sandra met een verbaasde blik in haar ogen. 'Ik hoop dat je het niet erg vind, maar ik heb niks meer dat me past. En ik dacht...' 'Natuurlijk is het niet erg. Vanzelfsprekend is hij wel een beetje te klein voor je, maar je scheurt niet door de naden. Dat is al heel wat', zei Sandra op haar vertrouwde sarcastische toon.
Sandra draaide zich om en liep terug naar haar kamer. Na een paar minuten kwam Sandra uit haar kamer met twee grote boodschappentassen aan haar armen. Ze droeg hetzelfde trainingspak als Nicole, maar dan in een andere kleur. Sandra mocht dan commentaar hebben hoe het pak Nicole paste, bij haar was het allemaal wat rampzaliger. Ze had een immense buik gekregen die een behoorlijk eind over de broekband heen hing. Nicole zag overduidelijk de lovehandles van haar buik over haar zij lopen naar achteren. De kont van Sandra was enorm gegroeid. De stof van het trainingspak leek elk moment uit de naden te kunnen barsten. De opmerking van Sandra gold meer voor haarzelf van voor Nicole. Dat zag Nicole wel. Nicole keek nog eens goed en was heel erg verbaasd. 'Hoe zo'n slank, atletisch meisje verandert in een vetzak. Ik kan niet geloven dat dit dezelfde persoon is', dacht ze.
De laatste weken had Sandra als een bezetene gegeten en gedronken. Haar leven bestond uit niet veel meer dan het verorberen van junkfood, snoepen en masturberen. Haar nieuwe leven had wel zijn tol geeist. De nieuwe 10 kilo die zich aan haar lichaam hadden vastgekleefd, waren ook nog eens geholpen door de speciale weight gain shakes die Nicole elke avond trouw voor haar vriendin maakte. Met een rood gezicht liep Sandra langs haar. De boodschappentassen zaten boordevol. Ze zweette en was lichtjes aan het hijgen, merkte Nicole. Sandra trok haar shirt naar beneden, omdat haar buik eronder te zien was. 'Sorry hoor, maar ik kom net terug van het winkelen.'
In de boodschappentassen zaten de gebruikelijke dingen zoals Nicole gewend was: groeten, fruit en licht, biologisch vlees. Wat Nicole niet gezien had, was dat Sandra eerst flink wat snoepgoed en ongezonde voedingswaren in haar kamer had verstopt. Sandra verdween weer in haar slaapkamer om er een paar minuten later weer uit te komen. Ze liep naar de badkamer in een badjas die eerder altijd heel wijd om haar heen viel, maar nu nauwelijks dichtviel. Er was net voldoende stof om haar grote buik te bedekken. En Sandra sjorde er de hele tijd aan om haar buik te onttrekken aan het oog van Nicole. Maar Nicole wist wel beter.
Voor het eerst zag Nicole nu ook dat Sandra's borsten groter geworden waren. In tegenstelling tot eerst, gingen ze meer hangen en keken de tepels niet meer zo prompt vooruit als voorheen. Ook viel het Nicole op dat de billen van haar vroegere buurmeisje beduidend ronder waren geworden. De taille had enige centimeters aan volume gewonnen, aangezien de badjas nog maar net dicht kon. De nieuwe rondingen tekenden zich overduidelijk af in de badjas.
Als Sandra nu zat, waren haar benen beduidend voller geworden. Vooral haar bovenbenen waren flink aan de beurt: Nicole meende duidelijk putjes te zien zitten van het vet dat zich aan het lichaam van Sandra had geklampt. Alsof het eindelijk na een jarenlang stram regime de vrijheid kreeg. Zo ontvouwde het volle lichaam van Sandra zich aan de buitenwereld. Haar gezicht was eveneens voller geworden, haar uitstekende jukbeenderen werden bedekt door zachte kussentjes vet. Hierdoor kreeg ze een veel vriendelijker uitstraling. Het gezicht keek nu een beetje geïrriteerd naar Nicole. 'Wat zullen we eten vanavond?' vroeg Nicole. 'Zal ik iets klaarmaken?'
'Ach, waarom niet', antwoordde Sandra onverschillig. 'Ik voel me heel vies, dus als je het niet erg vind, ga ik even lekker in bad als jij met het eten bezig bent.' 'Geen probleem', zei Nicole. 'Over een uurtje is het eten klaar. Neem maar lekker een bad.'
Een klein uurtje later werd het huis vervuld van hemelse geuren van gebraden kip met gebakken aardappeltjes. 'Sandra', riep Nicole naar de badkamer. 'Komen, het eten is klaar.' Even later kwam Sandra de kamer binnen. Ze had opnieuw haar badjas aan en rook de geur van de gebraden kip in de keuken. Ze keek naar de pan waarin de vette kip lag. 'Ben je gek geworden of zo?' vroeg ze aan Nicole. 'Dat spul dat hoef ik niet hoor. Wat is het?' 'Het is gebraden kip met gebakken aardappels.' 'Ben je besodemieterd. Dat spul hoef ik echt niet', herhaalde ze.
'Zit er niet over in. Ik heb het recept uit een gezondheidstijdschrift gehaald. Het is helemaal niet slecht voor je. In het tijdschrift staat zelfs dat het gezond is. Het vet waarin de kip gebraden is, is olijfolie. Dat is supergezond. En de aardappels serveer ik met biologische mayonaise. Heel goed voor je.' Het was een grote leugen wat Nicole wijsmaakte aan Sandra, maar ze leek er vooralsnog in te trappen. Zeker ook omdat het eten veel te lekker rook om te laten staan. Nicole schepte voor haar vriendin wat meer op, dan voorzichzelf. Schoot heel per ongeluk uit met de mayonaise en deed er een flinke schep appelmoes bij. Dat de kip van binnen gevuld was met ham en een weldadige hoeveelheid room erbij, vertelde ze niet. De bijzondere kip lag uiteraard niet op het bord van Nicole. Ze keek wel uit om zichzelf vet te mesten, zeker nu het zo goed ging.
Ze gingen aan tafel zitten. 'O, sorry', zei Nicole. 'Het spijt me, maar ik heb niet zo'n trek. Ik wil eerst ook mijn training nog even afmaken. Ik ben zo terug.' Ze verliet de keuken en liet haar bord met het vette eten staan. 'Veel voor mij. Bovendien is het niet de bedoeling mijzelf vet te mesten', dacht ze. En Nicole trok erop uit om een flink eind te gaan hollen. Toen ze een uurtje later terugkwam, zag ze een schone keuken en zat Sandra voor de televisie in haar badjas. 'Ik heb alles maar opgeruimd en weggegooid', zei Sandra. Ze kreeg een kleur omdat haar badjas een eindje openviel en Nicole de ronde buik eventjes zag. 'Mooi zo', zei Nicole.
Ze keek snel in de vuilnisbak, maar zag alleen de afgekloven kippenbotjes en kon verder niks van het eten terugvinden. Ze schonk zichzelf een shake in en vulde een ander glas met de dikmakende weight gain shake die ze speciaal voor Sandra had gemaakt. Ze liep de woonkamer weer in en gaf haar de beker. 'Hier, is lekker. Je krijgt hier de goeie stoffen voor de training binnen.' 'Ik zit propvol', zei Sandra. 'Het is goed voor je en zo'n toetje kan geen kwaad', zei Nicole. Sandra knikte en dronk het glas in een teug leeg.
Lees het achtste deel: De vette jurk »
Reacties
Een reactie posten