Hartsvriendinnen (2) - Gevulder
Wat vooraf ging: de vriendinnen Maaike en Marloes zijn hartsvriendinnnen. Ze zijn elkaars tegenpolen, Maaike is een magere pannenlat en Marloes is een dikke meid. Marloes wil afvallen en vraagt Maaike haar te helpen het eten dat haar moeder maakt voor haar te willen opeten...
Lees eerst het eerste deel Hoe het begon »
De maandag erop, zag Maaike Marloes bij de lunch. Marloes vertelde trots aan Maaike dat ze 2 kilo was afgevallen. Ze woog nu 104 kilo. 'Dat is goed', antwoordde Maaike en greep naar de lunch van Marloes. Ze opende de box met een lichte angst, omdat ze wist wat erin zou zitten en hoe haar buik zou voelen als ze het had opgegeten. Ze haalde er twee sandwiches met kip uit, een kaas en twee snickerrepen. Maar er was geen banaan. Maaike merkte dat ze op zoek ging naar eten en zelfs een beetje hongerig was. Ze had zoveel honger dat ze niet eens in de gaten had dat ze bijna klaar was met het eten. Ze wreef over haar volle buik, wetende dat ze meer gegeten had dan de vorige keer.
Na school troffen de twee meiden elkaar weer, ze liepen de hoek om en Maaike kocht een grote zak met snickers. Ze opende hem en begon ze een voor een op te eten terwijl ze naar huis liepen. Ze bereikten Marloes' huis. 'Maaike ontzettend bedankt dat je mijn lunches opeet', zei Marloes. 'Het betekent heel veel voor mij, dat je dit voor mij wil doen.' Maaike antwoordde: 'Dat is prima, het is geen straf. Je moeder maakt heerlijke lunches. Ik zie je morgen weer bij de lunch.' Maaike liep verder naar huis terwijl ze de snickers doorat. Ze vertraagde haar tempo toen haar maag voller voelde. Hij drukte tegen haar shirt, maar de zoetigheid voelde heel erg lekker. Toen ze thuiskwam ging ze met een smoesje naar haar kamer om over haar maag te wrijven. Ze merkte dat op haar platte buik een dun laagje vet gevormd was, bijna niet te zien, maar genoeg om te voelen. Ze besloot op de weegschaal te gaan staan en zag dat ze 53 kilo woog, 3 kilo meer dan een week geleden. Ze gaf de snickers die ze net had opgegeten er de schuld van.
Een week later spraken Marloes en Maaike weer over de lijnpoging van Marloes. Marloes vertelde dat ze weer 2 kilo was aangekomen. De teller stond weer op 106. 'Hoe kan dat? Je eet je lunch niet op', zei Maaike terwijl ze een stuk van de roomcake nam. 'Mijn moeder merkte dat ik afviel en maakt mijn lunches groter. Maar dat niet alleen, ze geeft me nu na schooltijd een grotere snack en vlak voor bedtijd nog een keer.' 'He, dat is raar. Het is mij helemaal niet opgevallen dat de lunches groter zijn geworden', stamelde Maaike met een mond vol snickers.
Zodra ze klaar was met eten, wreef Maaike over haar maag. Ze merkte dat haar losse shirt nu strakgespannen stond over haar buik. Ze was nog steeds mager vergeleken met de anderen, maar ze voelde een dikkere vetlaag, die iedere dag dikker leek te worden. Haar borsten waren eveneens gegroeid. Dat was alleen al merkbaar aan het strakzittende shirt. Ze had zich nog niet gewogen, maar ze schatte dat ze wel een paar kilo in de week aankwam. Ze merkte dat haar broek eveneens strakker zat, de kont werd voller meer dan welk ander lichaamsdeel van haar. Ze merkte dat de billen bewogen als ze liep, haar heupen waren forser geworden, want het was lastiger om de knoop van haar spijkerbroek dicht te knopen. Haar nieuwe vormen completeerde haar figuur, zodat de extra kilo's goed opvielen.
De volgende morgen werd ze om vijf uur wakker met een knorrende maag. Dat was twee uur vroeger dan gewoonlijk. Ze stapte uit bed en maakte zich gereed voor school. Ze trok haar kleren aan en merkte dat de ruimte tussen de dijen kleiner werd. Terwijl ze voor de spiegel stond keek ze naar haar buik en borsten. Ze welfden een beetje over de beha en onderbroek heen. Ze besloot op de weegschaal te gaan staan. '62, dat is 12 kilo in drie weken', zei ze tegen zichzelf. Ze nam een kom cornflakes met melk en een glas chocolademelk. Dat was op voordat ze het wist. Ze besloot dat ze nog wel 2 kommen kon eten, met een groot glas chocolademelk erbij. Even later verliet ze het huis met een halfvolle buik.
Ze liep naar college en merkte dat haar slipje met elke stap verschoof. Onderweg ontmoette ze Marloes. Ze hadden het over de gebruikelijke onderwerpen, jongens, school en langzaam verschoof zich het gesprek over het gewicht. 'Je ziet een beetje voller', zei Marloes en gebaarde naar Maaike's achterste. 'Ja, ik ben 12 kilo in drie weken aangekomen.' 'Ik ben er vier kwijtgeraakt', zei Marloes trots. Ze knikte er begrijpelijk bij: 'Het spijt me als moeders eten je dik maakt.' 'Het is goed, het doet me wel goed een beetje aan te komen. Kijk, ik heb eindelijk een kont.' Ze schudde met haar achterste. Bij de hoek stopten ze en Maaike kocht een candybar en begon hem op te eten. Ze genoot van elke hap.
In de loop van de dag besefte Maaike hoeveel plezier ze had gekregen in eten en de laatste tijd dacht ze meer en meer aan eten. Haar gedachten dwaalden tijdens de les af en dan dacht ze aan de overheerlijke lunch van Marloes' moeder die ze dadelijk mocht opeten. Ze wreef dan over haar dikker geworden buik en voelde hoe haar kleren steeds strakker rond haar lichaam spanden.
Lees het derde deel: Het wordt opgemerkt »
---
Deze hele week verschijnt het vervolgverhaal Hartsvriendinnen op Mooi dik. Mooi dik is op zoek naar nieuwe weight gain verhalen. Heb je ook een verhaal? Of wil je graag iets vertalen? Stuur je verhaal dan op. Dan kunnen we vaker dit soort mooie verhalen publiceren.
Lees eerst het eerste deel Hoe het begon »
Gevulder
De maandag erop, zag Maaike Marloes bij de lunch. Marloes vertelde trots aan Maaike dat ze 2 kilo was afgevallen. Ze woog nu 104 kilo. 'Dat is goed', antwoordde Maaike en greep naar de lunch van Marloes. Ze opende de box met een lichte angst, omdat ze wist wat erin zou zitten en hoe haar buik zou voelen als ze het had opgegeten. Ze haalde er twee sandwiches met kip uit, een kaas en twee snickerrepen. Maar er was geen banaan. Maaike merkte dat ze op zoek ging naar eten en zelfs een beetje hongerig was. Ze had zoveel honger dat ze niet eens in de gaten had dat ze bijna klaar was met het eten. Ze wreef over haar volle buik, wetende dat ze meer gegeten had dan de vorige keer.
Na school troffen de twee meiden elkaar weer, ze liepen de hoek om en Maaike kocht een grote zak met snickers. Ze opende hem en begon ze een voor een op te eten terwijl ze naar huis liepen. Ze bereikten Marloes' huis. 'Maaike ontzettend bedankt dat je mijn lunches opeet', zei Marloes. 'Het betekent heel veel voor mij, dat je dit voor mij wil doen.' Maaike antwoordde: 'Dat is prima, het is geen straf. Je moeder maakt heerlijke lunches. Ik zie je morgen weer bij de lunch.' Maaike liep verder naar huis terwijl ze de snickers doorat. Ze vertraagde haar tempo toen haar maag voller voelde. Hij drukte tegen haar shirt, maar de zoetigheid voelde heel erg lekker. Toen ze thuiskwam ging ze met een smoesje naar haar kamer om over haar maag te wrijven. Ze merkte dat op haar platte buik een dun laagje vet gevormd was, bijna niet te zien, maar genoeg om te voelen. Ze besloot op de weegschaal te gaan staan en zag dat ze 53 kilo woog, 3 kilo meer dan een week geleden. Ze gaf de snickers die ze net had opgegeten er de schuld van.
Een week later spraken Marloes en Maaike weer over de lijnpoging van Marloes. Marloes vertelde dat ze weer 2 kilo was aangekomen. De teller stond weer op 106. 'Hoe kan dat? Je eet je lunch niet op', zei Maaike terwijl ze een stuk van de roomcake nam. 'Mijn moeder merkte dat ik afviel en maakt mijn lunches groter. Maar dat niet alleen, ze geeft me nu na schooltijd een grotere snack en vlak voor bedtijd nog een keer.' 'He, dat is raar. Het is mij helemaal niet opgevallen dat de lunches groter zijn geworden', stamelde Maaike met een mond vol snickers.
Zodra ze klaar was met eten, wreef Maaike over haar maag. Ze merkte dat haar losse shirt nu strakgespannen stond over haar buik. Ze was nog steeds mager vergeleken met de anderen, maar ze voelde een dikkere vetlaag, die iedere dag dikker leek te worden. Haar borsten waren eveneens gegroeid. Dat was alleen al merkbaar aan het strakzittende shirt. Ze had zich nog niet gewogen, maar ze schatte dat ze wel een paar kilo in de week aankwam. Ze merkte dat haar broek eveneens strakker zat, de kont werd voller meer dan welk ander lichaamsdeel van haar. Ze merkte dat de billen bewogen als ze liep, haar heupen waren forser geworden, want het was lastiger om de knoop van haar spijkerbroek dicht te knopen. Haar nieuwe vormen completeerde haar figuur, zodat de extra kilo's goed opvielen.
De volgende morgen werd ze om vijf uur wakker met een knorrende maag. Dat was twee uur vroeger dan gewoonlijk. Ze stapte uit bed en maakte zich gereed voor school. Ze trok haar kleren aan en merkte dat de ruimte tussen de dijen kleiner werd. Terwijl ze voor de spiegel stond keek ze naar haar buik en borsten. Ze welfden een beetje over de beha en onderbroek heen. Ze besloot op de weegschaal te gaan staan. '62, dat is 12 kilo in drie weken', zei ze tegen zichzelf. Ze nam een kom cornflakes met melk en een glas chocolademelk. Dat was op voordat ze het wist. Ze besloot dat ze nog wel 2 kommen kon eten, met een groot glas chocolademelk erbij. Even later verliet ze het huis met een halfvolle buik.
Ze liep naar college en merkte dat haar slipje met elke stap verschoof. Onderweg ontmoette ze Marloes. Ze hadden het over de gebruikelijke onderwerpen, jongens, school en langzaam verschoof zich het gesprek over het gewicht. 'Je ziet een beetje voller', zei Marloes en gebaarde naar Maaike's achterste. 'Ja, ik ben 12 kilo in drie weken aangekomen.' 'Ik ben er vier kwijtgeraakt', zei Marloes trots. Ze knikte er begrijpelijk bij: 'Het spijt me als moeders eten je dik maakt.' 'Het is goed, het doet me wel goed een beetje aan te komen. Kijk, ik heb eindelijk een kont.' Ze schudde met haar achterste. Bij de hoek stopten ze en Maaike kocht een candybar en begon hem op te eten. Ze genoot van elke hap.
In de loop van de dag besefte Maaike hoeveel plezier ze had gekregen in eten en de laatste tijd dacht ze meer en meer aan eten. Haar gedachten dwaalden tijdens de les af en dan dacht ze aan de overheerlijke lunch van Marloes' moeder die ze dadelijk mocht opeten. Ze wreef dan over haar dikker geworden buik en voelde hoe haar kleren steeds strakker rond haar lichaam spanden.
Lees het derde deel: Het wordt opgemerkt »
---
Deze hele week verschijnt het vervolgverhaal Hartsvriendinnen op Mooi dik. Mooi dik is op zoek naar nieuwe weight gain verhalen. Heb je ook een verhaal? Of wil je graag iets vertalen? Stuur je verhaal dan op. Dan kunnen we vaker dit soort mooie verhalen publiceren.
Reacties
Een reactie posten