Op kantoor - Dik en gelukkig (8)

Nu de kinderen het huis uit zijn, Ruth komt speciaal voor Bert aan. Hij mag haar helemaal vetmesten. Heeft ze aanvankelijk nog een beetje moeite met de nieuwe levensstijl, het gaat haar steeds makkelijker af. Op haar werk dreigt een reorganisatie roet in het eten te gooien. Of biedt dat juist kansen?

Op kantoor

Ruth vertelt:

Bij het opstaan op de weegschaal. Het is voor Bert meteen reden voor een vrijpartij. Jeetje, wat kom ik snel aan. We doen dit nu een klein halfjaar en de kilo's vliegen eraan. Bert voert me ook overvloedig. Het ontbreekt mij aan niks. Mijn buik schudt heen en weer als ik loop, als ik lach of gewoon als ik op de bank zit en adem. Ik voel de hele dag de nieuwe kilo's die mij vergezellen.

Woog ik ruim 5 maanden terug nog 71 kilo. De weegschaal laat nu een heel ander getal zien: 117 kilo. Dat is 46 kilo erbij. Het is echt ongelooflijk. Mijn hele lijf siddert bij het zien van dit getal. Bert staat achter mij en slaat allebei zijn armen om mij heen. Ik voel hoe zijn pik harder wordt en in het vet van mijn volle billen drukt. 'Wat een mooi getal', fluistert hij in mijn oor. Ik voel hoe het kippenvel over mijn huid trekt. Wow.

Hij pakt mijn buik vast door mijn lovehandles langs mijn zij te pakken. Zachtjes schudt hij mijn enorme vetmassa heen en weer. Ik voel hoe mijn hele lichaam meebeweegt. Mijn klitje siddert mee op het ritme dat Bert beweegt. Jeetje, wat en gevoel. Dit heb ik nooit zo gevoeld. Wat een gevoel. Ik voel hoe ik helemaal week wordt. 'Schatje', zeg ik. Bijna fluisterend. 'Pak me, neem me. Ik wil je pik in mijn en je ballen tegen mijn buik voelen tikken.'

Hij legt mij op bed en ik voel hoe hij in mij gaat. Jeetje. Wat een gevoel. Zijn harde pik maakt een weg langs mijn venusheuvel. Het vet rond mijn venusheuvel is ook een stuk zachter geworden. Ik voel hoe zijn pik langs al mijn vet naar binnen glijdt. Hij begint langzaam heen en weer te gaan. Mijn enorme lijf zet zich in beweging. Ik voel hoe hij dieper en dieper komt. Jeetje, wat is dit heerlijk. Ik begin te kreunen en voel hoe zijn ballen tegen mijn pens aan tikken. Het vet van mijn grote buik schudt heen en weer en slaat tegen zijn buik. Bert voert het tempo op. Wat is dit zalig.

De seks is inderdaad zoveel beter nu ik vetter ben. Mijn hele lichaam lijkt te zijn veranderd in een erogene zone. Wat een gevoel. Ik begin harder en harder gillen nu Bert harder en harder in mijn kut ramt. Wat is dit geweldig. Ik gil het uit. Harder en harder. 'Ja, spuit in mij', gil ik. 'Ik wil je geil. Je weet, ik heb nooit genoeg.' Hij ramt door en dan voel ik dat hij diep in mijn binnenste spuit. Ik krijs het uit van alle sidderingen die ik in mijn grote lichaam voel.

De rest van de dag zit ik met een kloppend klitje achter de computer. Ook het thuiswerken valt mij steeds zwaarder. Ik eet er de hele dag bij. In het begin deed ik nog netjes een zak chips halverwege dicht. Nu eet ik hem helemaal leeg en laat de verpakking gewoon liggen. Bert ruimt het later allemaal wel op. Een grote bak ijs moet ook in 1 keer op. Niks dat ik een halve bak terugzet in de vriezer. De hele bak schraap ik leeg. Ik lik het laatste beetje ijs eruit. Zo heerlijk. Alles moet op. De lege bak laat ik gewoon staan.

De volgende dag ga ik naar mijn werk. Kantoordag. De enige dat in de week dat ik naar kantoor ga. Ik merk dat mijn pak alweer strak zit. Mijn buik is niet te verbergen met mijn royale colbert aan. Mijn zwarte bloesje staat strakgespannen. De knoopjes kunnen elk moment knappen. Ik moet echt opletten dat ik geen rare beweging maak. En juist vandaag heb ik een belangrijk gesprek. Mijn leidinggevende Ank gaat de reorganisatie met mij bespreken. Ze wil weten of ik wil blijven of dat ik gebruikmaak van de mooie vertrekregeling.

Ik kom binnen op kantoor. Loop meteen naar de koffieautomaat. Ik kom Marieke tegen. 'Hé Ruth', zegt ze. 'Je ziet er goed uit zeg. Het lijkt wel of je bent afgevallen.' Ik moet grinniken. Nee, ik ben juist aangekomen. Liefst 25 kilo sinds de laatste keer dat wij elkaar zagen een maand of 2, 3 geleden. Ik besluit er maar niks van te zeggen. 'Dank je wel.' Ik pak meteen maar een paar stukken van de traktatiecake die iemand naast het koffieautomaat heeft gezet. Een flinke scheut suiker en romige melk gaan erin. Ik heb mijn dag.

Mijn colbertje gaat niet meer dicht. Shit, ik moet zo naar mijn leidinggevende. Ik laat het maar open staan, maar merk dat mijn bloesje ook wel heel strakgespannen staat. De knoopjes staan strak, een beetje bloot is te zien bij de openingen tussen de knoopjes. Ik stap op het voorgeschreven uur de kamer van mijn leidinggevende binnen. Ik zie haar ogen groter en groter worden met elke stap die ik haar dichterbij kom.

Ank staat op van achter haar bureau en geeft me een hand. 'Zo Ruth', ga zitten. Ik voel hoe mijn bloesje verder spant als ik ga zitten. 'Het is alweer een tijdje geleden dat ik je voor het laatst gesproken heb.' Ik knik. 'Hoe is het met je. Het lijkt wel of je een beetje bent aangekomen.' De olifant in de kamer is ook benoemd, denk ik. Ik knik. 'Dat klopt inderdaad.'
'Gaat het wel goed met je gezondheid?'
'Nou, ik heb wel last van de overgang. De kinderen zijn het huis uit. Dan is het ook lastig om 's avonds niet nog wat lekkers te nemen.'
Ze knikt. 'We hebben een heel aantrekkelijk sportprogramma. Ik kan je het van harte aanbevelen. Ik ben er afgelopen jaar 15 kilo mee afgevallen.' Maar ik wil helemaal niet afvallen, denk ik. Bert wil me juist vetter hebben. Daar hoort geen sport bij. 'Maar daar zijn we hier niet voor', zegt Ank. 'We zitten hier om de plannen met de reorganisatie te bespreken. Daarover geven we je de keuze om gebruik te maken van de vrijwillige vertrekregeling. Je krijgt een jaarsalaris mee en mag meteen vandaag stoppen. Als je zou willen. Je mag er natuurlijk ook over nadenken. We hebben nog ruimte voor mensen die vrijwillig willen gaan.'

Ank kijkt mij aan. Ik zie haar ogen spreken. Je bent oud genoeg. Je bent ondertussen ook dik en lelijk aan het worden. Alsjeblieft. Ga. Dan hoef ik het niet straks tegen je te zeggen. Ik buig voorover om het kopje koffie te pakken en merk hoe mijn bloesje strakker en strakker staat. Plop, daar schiet een knoopje keihard los van mijn buik. Precies zo'n plaatje van een stripfiguurtje. Het schiet rakelings langs Ank en knalt zo schuinomhoog tegen het plafond. 'Ik denk dat ik het wel weet', zeg ik snel. Ik hoop dat ze niks in de gaten heeft, maar Anks ogen richten zich op de opgevallen plek van mijn bloesje. 'Ruth', zegt ze met een heel strenge blik over haar bril heen.

Lees deel 9: Allenig feestje »

Dit is het 8e deel van het vervolgverhaal Dik en gelukkig. Het is een zeer vrije vertaling van een verhaal van WeightGainLit Fat Wife, Happy Life. Elke vrijdag verschijnt een volgend deel.

Afbeelding is gemaakt met hulp van AI.