Onverwacht bezoek - Dik en gelukkig (7)
Bert wil zijn vrouw Ruth graag dikker zien nu hun kinderen het huis uit zijn. Dan staat opeens hun zoon Sjors in huis. Hij is een paar dagen in de buurt vanwege de bruiloft van een vriend.
Onverwacht bezoek
Bert vertelt:
Dat is schrikken als Sjors ineens voor onze neus staat. Als we even later aan de koffie zitten - ik zie hoe Ruth automatisch een paar flinke scheppen suiker in haar koffie doet - zet ik de schaal met lekkernijen op tafel. Sjors neemt een lekker gebakje. Ruth pakt een veel groter stuk en schrokt het bijna vanzelf weg. Vrijwel meteen gevolgd door nog een gebakje en nog eentje.
Ik zie hoe Sjors naar haar kijkt. Hij zegt niks, maar hij denkt heel veel. Dat weet ik wel zeker. Als Sjors weer weg is, slaken we een zucht van verlichting. 'Jeetje, dit was net op tijd', zegt Ruth. 'We moeten wel beter opletten', zeg ik. Mijn hand schuift onder de jurk van Ruth. Ow wat voelen die 20 verse kilootjes toch ontzettend lekker. Haar buik schudt heen en weer met mijn bewegingen.
'Die komt niet meer zomaar langs hoor', zegt Ruth. 'Die is zich wezenloos geschrokken. Zag je hem kijken. Ik kan niet geloven dat hij nog een keer zonder aankondiging binnenstapt. En hij waarschuwt de anderen ook.' We moeten er allebei om lachen. 'Zou hij iets gemerkt hebben?' Ruth moet lachen. 'Denk je dat hij niets gezien heeft. Zelfs deze jurk die altijd vele maten te groot was - een miskoop - verbergt mijn nieuwe vormen niet meer.'
Ik kijk haar nog een keer aandachtig aan. 'Inderdaad. Deze jurk staat je voorbeeldig.' Zijn hand gaat omhoog en voelt aan mijn grote borsten. 'Zij groeien ook stevig zeg. Het lijkt wel of hier nu alle aandacht naar gaat', zeg ik. Ik zie hoe ze bloost als een schoolmeisje. 'Ja he. Viel me vanmorgen voor de spiegel ook al op. Ik moet wel nieuwe kleren bestellen. Ik heb niks meer om aan te trekken. En dat zei ik altijd al, maar nu is het echt waar. Ik pas echt nergens meer in.'
Ze kijkt naar de schaal op tafel. Er liggen nog flink wat taartjes en lekkernijen. 'Zullen we afmaken waaraan we begonnen zijn?' Ik moet erom lachen. 'Zeker weten.' Ze schuift de taarten bijna meteen naar binnen en ik spuit de slagroomspuit leeg in haar mond. 'Heerlijk', zucht ze met volle mond. 'En nu heb ik zin in een flinke familiezak chips met die lekkere dip die je laatst maakte.'
Heerlijk om klaar te maken. We zien Sjors dat weekend niet meer. Zelfs weet hij het voor elkaar te krijgen zijn tas mee te nemen zonder ons te zien. Het sterkt ons in de overtuiging dat we goed bezig zijn. We kiezen nu helemaal voor onszelf en onze kinderen leven hun leven. Ruth geniet elke dag meer van wat ik allemaal klaarmaak.
Het is pikdonker als ze me wakker maakt. 'Bert', zegt ze. 'Ik heb gigantische honger.'
'Dat kan toch niet. Ik heb een flinke shake gemaakt die je helemaal hebt opgedronken.'
'Jawel, ik heb echt heel erge honger. Weet je waar ik zin in heb?' Ze kijkt me met verlekkerde blik aan. 'In biefstuk. Je hebt toch nog wel een stuk in de vriezer liggen?' Ik begin te stamelen. 'Biefstuk?'
Slaapdronken loop ik de keuken in. Het licht aan. Afzuiger op hoog. De pan op hoog en daar gaat de biefstuk met lekker uitjes erbij. Ik zet de frituur erbij aan voor de frieten. Zo kom ik een halfuurtje later bij haar. Ze is in slaap gevallen.
Ik maak haar wakker door het bord met de biefstuk vlak onder haar neus te houden. 'Heerlijk', zegt ze. En ze eet het hele bord leeg. Ze laat een harde boer van het glas cola dat ik erbij heb gegeven. 'Dat was lekker.' Ze wrijft over haar grote opgezwollen buik. 'Je bent zo lief Bert. Wat is dit lekker.' Ik zie op de wekker dat het 5 uur is. Over een halfuurtje moet ik eruit. Ik denk dat ik er maar uit blijf om nog een afwas te doen, daarna de wasmachine aan te zetten en tot slot een overheerlijk ontbijt klaar te maken. Het werk wacht.
Ik denk weleens als we jonger waren geweest, dan zou het allemaal makkelijker gaan. Ik merk wel meer en meer dat met elke kilo die Ruth wint, haar conditie achteruit gaat. Als je jong bent, dan vang je dat makkelijk op. Nu lukt dat niet. Haar gewicht drukt haar terug op de bank, waar ze heerlijk zit en laaft aan eten. Ik geniet ervan, maar ik merk wel dat Ruth steeds minder doet en ik steeds meer van haar werk moet doen. Gelukkig maakt het veel goed als ik 's avonds tegen haar vette lijf aankruip en voel waar ik het allemaal voor doe. Mijn god, wat is het heerlijk om zo'n dikke vrouw te hebben.
Dit is het 7e deel van het vervolgverhaal Dik en gelukkig. Het is een zeer vrije vertaling van een verhaal van WeightGainLit Fat Wife, Happy Life. Elke vrijdag verschijnt een volgend deel.
Afbeelding is gemaakt met hulp van AI.
Reacties
Een reactie posten