Bezweet bezoekje - Dikke maatjes (30)

Je hebt speciale kleren bij de grote matenwinkel van Hugo aangeschaft, maar merkt nog niet zo dat ze lekker strak zitten. Tot je ze gewassen hebt en iets bijzonders ontdekt.

Bezweet bezoekje

De volgende dag doe je de speciale outfit van Hugo aan. Het shirt voelt heerlijk, de spijkerbroek past perfect. Zelfs het ondergoed helpt mee om er helemaal perfect uit te zien. Als je deze outfit de hele dag door draagt, voelt je je zelfverzekerd en waanzinnig knap. Je merkt dat er meer vrouwen op je letten dan anders. Waar had Hugo het over? Hij moet toch een paar kledingstukken met elkaar hebben vermeng. Het is zeker de moeite waard.

Een week ga je door en je merkt hoe goed het voelt en hoe goed je je figuur ziet. De nieuwe verse 2 kilo die erbij gekomen is, heeft geen invloed op hoe de kleding om je lichaam voelt. Toegegeven dat elk kledingstijl wel wat extra elasticiteit heeft, waardoor het als gegoten om je lijf zit.

Je haalt de speciale outfit van Hugo na het wassen uit de droger en trekt het aan. Alles zit perfect. Ergens verwacht je dat de kleren in de was zouden zijn gekrompen, daarom ben je juist naar Hugo gegaan. Maar het tegendeel is waar. Het past nog steeds heerlijk. Je stopt je shirt in je broek, poetst je tanden en gaat erop uit om van deze nieuwe dag te genieten.

Je hoeft maar een paar stukjes te lopen vandaag. Het is een heerlijk dag, perfecte omstandigheden voor eind september. Het is 21 graden en lichtbewolkt. Als je het appartementscomplex buiten stapt, voel je het heerlijke briesje. Wat is dit een heerlijke dag.

De eerste stop. Het bankje iets verderop. Je bent niet voor niks dik. Dan heb je een regelmatige pauze nodig om bij te komen. Maar als je net 2 deuren van je appartement bent, merk je hoe warm je bent. Dat is gek en eigenlijk niet normaal. Zo warm is het niet en de wind blaast voor meer dan genoeg verkoeling. Elke stap maakt je warmer en je voelt het eerste zweet loskomen van je huid. Eerst een klein beetje, maar het wordt steeds meer. Het zweet komt onder je oksels vandaan, onder je buik en je mannenborstjes, langs je rug.

Plotseling zit alles strak om je heen. Je hebt moeite om je armen nog te bewegen. Ze hebben niet meer zoveel ruimte. Je merkt dat je buik je shirt naar voren duwt. Alsof je net een zware maaltijd hebt weggewerkt. Je voelt hoe je lijf plakt aan je hemd door al het zweet dat er uit je komt. Gelukkig is je navel nog oké, hij is alleen een beetje vochtig door al het zweet, maar het voelt lekker.

'Ik denk dat ik niet in de zon moet lopen', zeg je tegen jezelf als je de bank binnenloopt. De ruimte met airconditioning zorgt ervoor dat je met zweetdoordrenkte lichaam even afkoelt. Misschien helpt dit.

Je hemd blijft nat en nu begin je duidelijk je navel te zien. Dezelfde zweetplekken beginnen zich te openbaren op je shirt. Je shirt voelt niet zoals het normaal voelt. Je kijkt naar jezelf in een spiegel die in het bankgebouw staat. Je kijkt nog eens goed wat je eigenlijk ziet in de spiegel.

Daar staat een dikke man. Zo'n man met een enorme buik, bezweet van de inspanning. Je haar is nat van het zweet en je shirt ziet er best een beetje groezelig uit. Je weet dat je in de spiegel een vervormd beeld ziet, maar je staat recht voor de spiegel en ziet hoe opgeblazen je lichaam is.

De medewerker die beschikbaar is, wenkt naar je. Ze is een schattige jonge meid met krullend donker haar van een jaar of 20. Ze is slank, op het magere af, en ze is aan het typen op haar computer zonder je aan te kijken. Als ze tenslotte opkijkt, zie je dat ze een beetje schrikt. 'O hallo... Meneer... Waarmee kan ik u van dienst zijn?'

'Ik heb gewoon... ik moet geld storten... op mijn rekening...' Je schaamt je een beetje dat je lichaam zo warm is van de inspanning. Je navel wijst steeds verder naar voren in je zachte lijf.

'Ik zal het meteen doen... Ik werk hier vandaag voor het eerst, dus ik moet nog even mijn manager erbij halen. Heeft u een momentje?'

'Natuurlijk', zeg je. De medewerkster loopt naar achteren om hulp te halen. Je ziet haar gaan naar het kantoor achter het glas. Ze staat bij een zakenvrouw die overduidelijk een manager is van het kantoor. Ze staat op en pakt een vel papier. Het lijkt erop dat ze terwijl ze in de deuropening staat, het proces aan de nieuwe medewerkster uitlegt. Onderwijl klinkt de achtergrondmuziek in het bankgebouw.

Je kunt daarom niet horen wat de manager tegen het meisje zegt. Je hoort haar hard lachen. Zij en de medewerkster kijken je kant op en je hoort het meisje iets zeggen als. 'Zo dik...' en 'zweet'.

Je hoort niet wat het meisje precies zegt, maar het antwoord van haar manager is pijnlijk hoorbaar. 'Het moet al heel zwaar zijn om dat enorme lijf die paar stappen naar de bank te brengen.'

Het volgende liedje klinkt door de speakers van het gebouw. Fijn die achtergrondmuziekjes. Ze komt terug met het formulier om het met jouw in de vullen. 'Ik heb mij bedacht', zeg je tegen haar. 'Ik denk dat ik al mijn rekeningen bij deze bank sluit. Ik mag dan dik zijn, maar als er zo met je wordt omgegaan. Dat pik ik niet.'

Het meisje verontschuldigt zich diep, maar je weigert om te luisteren. In plaats daarvan zet je je zin door. Je sluit alle rekeningen af bij de bank en gaat weg.

De confrontatie heeft je nog meer verhit. Daarom besluit je maar om af te koelen in de kroeg, meteen naast de deur. Zo kun je even zitten en afkoelen met een biertje en wat water. Voordat je dit doet, ga je snel naar het toilet om op te frissen. Het zweet gutst op je voorhoofd. Het duurt wel even om het droog te krijgen. Je voelt hoe nat je hemd nog is, maar het voelt al wel droger dan toen je bij de bank was. Er zitten nog zweetvlekken rond je navel, maar het valt niet meer zo op.

Plotseling gaat de deur van de toiletruimte op. Er komt een andere dikke man binnen. 'Hé bro', zegt hij vrolijk. 'Het is veel te warm voor jongens zoals wij. Ik zweet ook als een otter.' En inderdaad, zijn rode shirt laat vlak onder zijn tietjes en oksels duidelijk zweetplekken zien.

Lees deel 31: Vleugeltjes »

Dit is het 30e deel van het vervolgverhaal Dikke maatjes. Elke vrijdag verschijnt een nieuw deel. Benieuwd wat er vooraf gaat? Lees het eerste deel: Toevallige ontmoeting »