Dikke dame - Dikmakers (6) - slot
Irma zoekt vergeefs op het feest met allemaal dikke vrouwen naar Carla. Waar zou de dame die zo prachtig dik was en nu afgevallen is, toch zijn? Tot ze tegen een wel heel dikke dame loopt.
Irma is verbaasd hoe dik deze vrouw wel niet is. Hoeveel zou zij niet wegen. Dat moet wel een eindje over de 200 kilo zijn, zoveel vlees zit er aan deze dame.
Ze kijkt de vrouw nog eens goed aan. De blikken kruisen elkaar en kijken verbaasd. Wat is dit? Nee, het kan niet waar zijn, denkt Irma. 'Carla?' 'Irma?' En dan in koor: 'Je bent gigantisch.'
'Wat is er gebeurd! Je zou gaan afvallen', zegt Irma verbaasd. 'Ja, dat was de bedoeling. En het is ook gelukt, maar aan het eind kon ik niet meer. Het ging niet meer. Je hebt gelijk. Ik hoef helemaal niet af te vallen om mooi te zijn. Nu ben ik mooi en ontzettend gelukkig. En ik kan eten waar ik zin in heb. Let nergens meer op. Heerlijk.'
En dan slaat ze haar volle arm om Irma heen. 'En jij? Hoe ben je zo snel aangekomen. Je bent dikker dan ik was toen we elkaar de laatste keer tegen kwamen. Of heb ik het mis?' 'Zeker, ik heb gewoon heel goed naar je geluisterd. Dank voor je advies. Ik heb de hele dag eten om mij heen gehad en vooral de hele dag door gegeten. Zonder stoppen. En het is trouwens wel lastig om je te omhelzen. Je bent enorm geworden zeg.'
'Nu je het over eten hebt, zullen we eens lekker uit eten gaan om bij te praten? Wat vind je van het idee om in de lunchroom te gaan eten waar jij werkt?' 'Nee, niet daar', zegt Irma. 'Ik wil dat je mijn coach ontmoet. Zij heeft me geholpen om te worden wie ik nu ben. Ze heeft me gestimuleerd op de momenten dat ik het moeilijk had en te eten gegeven. Ik woon met haar in hetzelfde appartement en zij heeft mij de hele tijd volgepropt. Zonder haar zou het niet zijn gelukt.' Irma kijkt om zich heen op zoek naar Mascha. Ze ziet haar nergens. Waar zou ze uithangen?
Ze lopen naar het buffet en wie staat daar? Met een enorm bord in haar hand vol muffins, cakejes en kleine worstjes erop. Ze stopt net een grote muffin in haar mond. 'Hé Mascha', zegt Irma tegen haar huisgenote. 'Dit is Carla.' Ze ziet hoe Mascha's mond openvalt van verbazing.
Carla kijkt haar vol belangstelling aan en opent haar mond. Net op hetzelfde moment als Irma. 'Mascha, wil je met ons uit eten?' vragen de beide dames in koor. Ze kijkt droogjes op, slikt de hap van de muffin door en zegt. 'Natuurlijk. Dan ga ik als de slanke variant van ons drieën.'
EINDE
Dikke dame
Irma is verbaasd hoe dik deze vrouw wel niet is. Hoeveel zou zij niet wegen. Dat moet wel een eindje over de 200 kilo zijn, zoveel vlees zit er aan deze dame.
Ze kijkt de vrouw nog eens goed aan. De blikken kruisen elkaar en kijken verbaasd. Wat is dit? Nee, het kan niet waar zijn, denkt Irma. 'Carla?' 'Irma?' En dan in koor: 'Je bent gigantisch.'
'Wat is er gebeurd! Je zou gaan afvallen', zegt Irma verbaasd. 'Ja, dat was de bedoeling. En het is ook gelukt, maar aan het eind kon ik niet meer. Het ging niet meer. Je hebt gelijk. Ik hoef helemaal niet af te vallen om mooi te zijn. Nu ben ik mooi en ontzettend gelukkig. En ik kan eten waar ik zin in heb. Let nergens meer op. Heerlijk.'
En dan slaat ze haar volle arm om Irma heen. 'En jij? Hoe ben je zo snel aangekomen. Je bent dikker dan ik was toen we elkaar de laatste keer tegen kwamen. Of heb ik het mis?' 'Zeker, ik heb gewoon heel goed naar je geluisterd. Dank voor je advies. Ik heb de hele dag eten om mij heen gehad en vooral de hele dag door gegeten. Zonder stoppen. En het is trouwens wel lastig om je te omhelzen. Je bent enorm geworden zeg.'
'Nu je het over eten hebt, zullen we eens lekker uit eten gaan om bij te praten? Wat vind je van het idee om in de lunchroom te gaan eten waar jij werkt?' 'Nee, niet daar', zegt Irma. 'Ik wil dat je mijn coach ontmoet. Zij heeft me geholpen om te worden wie ik nu ben. Ze heeft me gestimuleerd op de momenten dat ik het moeilijk had en te eten gegeven. Ik woon met haar in hetzelfde appartement en zij heeft mij de hele tijd volgepropt. Zonder haar zou het niet zijn gelukt.' Irma kijkt om zich heen op zoek naar Mascha. Ze ziet haar nergens. Waar zou ze uithangen?
Ze lopen naar het buffet en wie staat daar? Met een enorm bord in haar hand vol muffins, cakejes en kleine worstjes erop. Ze stopt net een grote muffin in haar mond. 'Hé Mascha', zegt Irma tegen haar huisgenote. 'Dit is Carla.' Ze ziet hoe Mascha's mond openvalt van verbazing.
Carla kijkt haar vol belangstelling aan en opent haar mond. Net op hetzelfde moment als Irma. 'Mascha, wil je met ons uit eten?' vragen de beide dames in koor. Ze kijkt droogjes op, slikt de hap van de muffin door en zegt. 'Natuurlijk. Dan ga ik als de slanke variant van ons drieën.'
EINDE
Reacties
Een reactie posten