Vorderingen - Strafkilo's (12)
Wat zijn de resultaten van de eerste weken van het strenge dieet waaraan Henk zijn vrouw Edith onderwerpt? En lijdt Henk eronder?
Lees eerst deel 1: Vet getrouwd »
Het liep al richting Kerst en we zouden weer naar mijn schoonmoeder gaan. De cadeaus die ik voor Edith kocht, waren allemaal kleren in grote maten.
Soms een paar maten te groot, om haar te plagen en stimuleren vooral door te gaan met aankomen. Daarnaast natuurlijk ook veel lekker, waaronder dozen snoep, taartjes, bonbons en andere zoetigheid.
Edith bestelde de meeste spullen online voor mij en haar moeder. Ze ging soms weg om boodschappen te doen, eten te kopen, maar ze bleef het meeste van de tijd thuis.
De avond voor vertrek gingen we ons wegen, om eens te zien of we vooruitgang hadden geboekt. Ik woog 147 kilo, wat ook wel was te zien. Ik veranderde meer en meer in een grote knuffelbeer. Edith had ook flink weten te groeien. Ze had maarliefst 11 kilo bij elkaar gegeten. Dat kon je best goed zien als je de vroegere 54 kilo in het achterhoofd had, was 65 kilo heel erg mooi.
Natuurlijk had ze voor veel mensen nog een mooi figuurtje. Ik merkte wel dat haar nieuwe gewicht een mooie uitwerking op haar had. Ze had nu een klein, schattig buikje dat heel zachtjes schudde als ze bewoog. Haar dijen waren flink breder geworden en voelde heerlijk zacht aan.
Haar borsten nog altijd bescheiden, maar toch zeker een cupmaat gegroeid. Er was een klein vetrolletje waarin haar behabandje sneed. Haar slipje sneed al in het zachte vet van haar heupen en boven haar heupen kwamen al kleine zwembandjes. Haar billen schudden zachtjes bij het lopen. Niet veel, maar wel genoeg.
'Henk, zijn we een beetje tevreden? Heb ik goede vorderingen gemaakt?' Ze stond in vol ornaat voor mij nadat ze van de weegschaal afstapte.
Lees deel 13: Tevreden »
Lees eerst deel 1: Vet getrouwd »
Vorderingen
Het liep al richting Kerst en we zouden weer naar mijn schoonmoeder gaan. De cadeaus die ik voor Edith kocht, waren allemaal kleren in grote maten.
Soms een paar maten te groot, om haar te plagen en stimuleren vooral door te gaan met aankomen. Daarnaast natuurlijk ook veel lekker, waaronder dozen snoep, taartjes, bonbons en andere zoetigheid.
Edith bestelde de meeste spullen online voor mij en haar moeder. Ze ging soms weg om boodschappen te doen, eten te kopen, maar ze bleef het meeste van de tijd thuis.
De avond voor vertrek gingen we ons wegen, om eens te zien of we vooruitgang hadden geboekt. Ik woog 147 kilo, wat ook wel was te zien. Ik veranderde meer en meer in een grote knuffelbeer. Edith had ook flink weten te groeien. Ze had maarliefst 11 kilo bij elkaar gegeten. Dat kon je best goed zien als je de vroegere 54 kilo in het achterhoofd had, was 65 kilo heel erg mooi.
Natuurlijk had ze voor veel mensen nog een mooi figuurtje. Ik merkte wel dat haar nieuwe gewicht een mooie uitwerking op haar had. Ze had nu een klein, schattig buikje dat heel zachtjes schudde als ze bewoog. Haar dijen waren flink breder geworden en voelde heerlijk zacht aan.
Haar borsten nog altijd bescheiden, maar toch zeker een cupmaat gegroeid. Er was een klein vetrolletje waarin haar behabandje sneed. Haar slipje sneed al in het zachte vet van haar heupen en boven haar heupen kwamen al kleine zwembandjes. Haar billen schudden zachtjes bij het lopen. Niet veel, maar wel genoeg.
'Henk, zijn we een beetje tevreden? Heb ik goede vorderingen gemaakt?' Ze stond in vol ornaat voor mij nadat ze van de weegschaal afstapte.
Lees deel 13: Tevreden »
Reacties
Een reactie posten