Gewoontes afleren - Strafkilo's (7)
het blijkt voor Edith moeilijker dan gedacht om zich te onderwerpen aan haar straf: eten wat ze eten kan.
Lees eerst deel 1: Vet getrouwd »
De volgende ochtend werd ik wakker, maar Edith was er niet. Ik kon haar niet vinden en verwachtte dat ze eruit was voor een boodschap of zo. Daarom begon ik maar het ontbijt te maken. Het werd een zware maaltijd met worstjes, pannenkoeken, witbrood, donuts, volle melk en koffie.
Ik hoorde de deur opengaan en draaide me om. Edith stond er in haar hardloopkleren. Ze was niet bezweet en ook niet buiten adem. Ze moest zich tijdens het rennen hebben gerealiseerd dat ze haar belofte brak en hebben omgedraaid. Ze stond er beschaamd. 'Het spijt me Henk, maar ik had me al aangekleed en ging al naar buiten zonder dat ik realiseerde wat we hebben afgesproken. Sorry.'
Ik wist dat ze de waarheid sprak en dat de macht der gewoonte haar naar buiten getrokken had. Maar ik ging wel een beetje scene schoppen. Ik trok haar broek en topje uit. Zo stond ze daar in haar blootje voor mij. Ze was heel slank, er was alleen een klein buikje. 'Edith, nu moet je de hele dag eten, omdat je stout bent geweest.' Ze gaf me een spaarzame glimlach. 'Ja, Henk.'
Ze plantte haar kleine kontje in de stoel en begon te eten. Ik keek toe hoe ze at en om er zeker van te zijn dat ze at. Ik ging even aan het werk in mijn kantoor, maar kwam soms de keuken binnen om te kijken of ze wel doorat. Ze at netjes 2 borden leeg, stopte even en at een volgende bord leeg.
Ik lunchte samen met haar. Ze keek naar me terwijl ze aan het eten was en het was opwindend voor ons allebei. Ze ging een paar keer naar het toilet, maar ze at de hele dag door. Nog niet zoveel als ik, maar explosief meer dan voorheen. Zo dineerden we 's avonds. En nu zat Edith ook met volgegeten buik aan het toetje. Ze was duidelijk vol, ademde zwaar en moest moeite doen om de laatste hap naar binnen te werken.
Ze ging verder voor de televisie met een zak chips en een biertje. Net als ik. Dat was erg leuk. Ik genoot ervan om te zien hoe ze haar buik over haar onderbroekje bolde. Ze was duidelijk voller aan het worden. Nu haalde ik de biertjes. De zak chips tussen ons in was zo leeg. Normaal at ik er alleen zo eentje leeg. Daarom haalde ik maar een nieuwe zak. Net als dat ik een extra biertje voor ons allebei haalde.
Zo rolden we om half 11 vol en soezelig van het bier ons bed in. Edith zei: 'Henk, ik heb geen zin iets anders aan te doen en ga lekker met deze broek en shirt naar bed.' 'Dat klinkt goed', zei ik. Ze viel als een blok in slaap. Ik volgde niet veel later en droomde van de dikkere Edith.
Lees deel 8: Groeiende eter »
Lees eerst deel 1: Vet getrouwd »
Gewoontes afleren
De volgende ochtend werd ik wakker, maar Edith was er niet. Ik kon haar niet vinden en verwachtte dat ze eruit was voor een boodschap of zo. Daarom begon ik maar het ontbijt te maken. Het werd een zware maaltijd met worstjes, pannenkoeken, witbrood, donuts, volle melk en koffie.
Ik hoorde de deur opengaan en draaide me om. Edith stond er in haar hardloopkleren. Ze was niet bezweet en ook niet buiten adem. Ze moest zich tijdens het rennen hebben gerealiseerd dat ze haar belofte brak en hebben omgedraaid. Ze stond er beschaamd. 'Het spijt me Henk, maar ik had me al aangekleed en ging al naar buiten zonder dat ik realiseerde wat we hebben afgesproken. Sorry.'
Ik wist dat ze de waarheid sprak en dat de macht der gewoonte haar naar buiten getrokken had. Maar ik ging wel een beetje scene schoppen. Ik trok haar broek en topje uit. Zo stond ze daar in haar blootje voor mij. Ze was heel slank, er was alleen een klein buikje. 'Edith, nu moet je de hele dag eten, omdat je stout bent geweest.' Ze gaf me een spaarzame glimlach. 'Ja, Henk.'
Ze plantte haar kleine kontje in de stoel en begon te eten. Ik keek toe hoe ze at en om er zeker van te zijn dat ze at. Ik ging even aan het werk in mijn kantoor, maar kwam soms de keuken binnen om te kijken of ze wel doorat. Ze at netjes 2 borden leeg, stopte even en at een volgende bord leeg.
Ik lunchte samen met haar. Ze keek naar me terwijl ze aan het eten was en het was opwindend voor ons allebei. Ze ging een paar keer naar het toilet, maar ze at de hele dag door. Nog niet zoveel als ik, maar explosief meer dan voorheen. Zo dineerden we 's avonds. En nu zat Edith ook met volgegeten buik aan het toetje. Ze was duidelijk vol, ademde zwaar en moest moeite doen om de laatste hap naar binnen te werken.
Ze ging verder voor de televisie met een zak chips en een biertje. Net als ik. Dat was erg leuk. Ik genoot ervan om te zien hoe ze haar buik over haar onderbroekje bolde. Ze was duidelijk voller aan het worden. Nu haalde ik de biertjes. De zak chips tussen ons in was zo leeg. Normaal at ik er alleen zo eentje leeg. Daarom haalde ik maar een nieuwe zak. Net als dat ik een extra biertje voor ons allebei haalde.
Zo rolden we om half 11 vol en soezelig van het bier ons bed in. Edith zei: 'Henk, ik heb geen zin iets anders aan te doen en ga lekker met deze broek en shirt naar bed.' 'Dat klinkt goed', zei ik. Ze viel als een blok in slaap. Ik volgde niet veel later en droomde van de dikkere Edith.
Lees deel 8: Groeiende eter »
Reacties
Een reactie posten