Goudbuikje (6) – Eerst het zuur, dan het zoet
Dorien krijgt een oproep van notaris Karel van Duurma. Het gaat over de erfenis van haar ouders. Ze had geen contact meer met haar ouders vanwege hun levenswijze. Ze vond het afzichtelijke mensen. Voor de erfenis van meer dan een miljoen euro moet ze nu opdraven bij de notaris. Er is een belangrijke voorwaarde gesteld door haar ouders, hoort ze van de heer Van Duurma. Ze moet 45 kilo aankomen in 4 maanden.
Een week later liep Peter de badkamer binnen om te vragen hoe het ging. Dorien stond voor het eerst op de weegschaal sinds de 0-meting een week eerder. Toen zag ze tot haar schrik dat ze slechts 53 kilo woog. Ze was notabene nog lichter dan de 55 kilo die ze woog in de tijd dat ze haar ouderlijk huis verliet.
Voor haar gevoel wees haar buik meters naar voren. Ze had niks anders gedaan dan eten. Vooral in het weekend was het goed losgekomen. Peter had de hele dag voor haar gekookt en ze dronk alle caloriehoudende dranken die ze maar konden bedenken. Haar buik zwol van al die hoeveelheden voedsels snel op. Ze droeg voor haar idee, een ballon voor zich uit.
Ze tuurde naar beneden terwijl ze op de weegschaal stond. De teller liet 54 zien. 'Hoeveel kilo moet ik elke week aankomen om over 4 maanden 100 kilo te wegen?' vroeg ze aan Peter. 'Meer dan 1 kilo, concludeerde hij. 'Ja, dat snap ik ook', verzuchtte ze. 'Hoeveel weken is het eigenlijk tot 1 januari?' Ze begonnen te rekenen. Het was 18 weken vanaf 1 september geweest. Ze had nu nog 17 weken over. Ze moest dus 46 kilo in 17 weken zien aan te komen.
Het zou verstandig zijn om royaal te rekenen, mochten er tegenslagen komen. Ze waren aan het tellen, terwijl Peter de getallen op het rekenmachientje van zijn mobieltje intoetste. 'Het is 2,7 kilo per week.' Hij toetste verder op het touchscreen van zijn smartphone. 'Als je 3 kilo per week aanhoudt, weeg je aan het einde 105 kilo. Dat is misschien wel beter om aan te houden, dan weet je zeker dat je genoeg weegt op 1 januari.'
Dorien keek hem nijdig aan. 'Ja, je hebt lekker praten, maar ik moet het allemaal doen. Jij staat erbij en kijkt ernaar.' 'Nou', reageerde Peter snel. 'Vergeet niet dat ik er ook veel werk aan heb. Ik ben de hele dag voor je lekkere dingen aan het maken.' Hij was even stil en dacht na. 'Denk je dat het lukt om 3 kilo per week aan te komen?' vroeg hij. 'Ik weet het niet', verzuchtte Dorien. 'Ik heb nu al het idee dat ik dag en nacht aan het eten was, maar dat moet dus nog veel meer worden.'
Peter probeerde goed na te denken. 'Je beweegt misschien ook nog teveel', suggereerde hij. 'Je moet rustiger aandoen, dan verbrand je minder calorien en kun je op die manier meer energie besparen.' 'En geen seks', grinnikte Dorien. 'Ik heb de energie nodig om het geld binnen te halen.' Peter moest er ook om lachen. 'Inderdaad. En gewoon veel meer eten.'
'Maar ik eet al zoveel. Vanmorgen na het ontbijt, heb ik onderweg ook nog 3 gevulde koeken opgegeten. Ik probeer veel te snoepen tussendoor en onderwijl drink ik veel volle melk. Tussen de middag met de lunch at ik een groot bord spagetti. In de middag werkte ik een groot stuk appeltaart met veel slagroom naar binnen. Als avondeten een grote pizza. En dan 's avonds nog 3 flinke repen mars. En vergeet de fles pure cola niet, die er dagelijks doorheen gaat. Daar zou je toch flink van moeten aankomen, zou je denken.' 'Je zou denken van wel. Nog meer eten, nog beter je best doen. Het zou jammer zijn als we die miljoen euro misliepen.' 'Zeker weten', zei Dorien.
Peter dacht na. 'Misschien moet je stoppen met werken en gewoon de hele dag op de bank zitten en eten. Straks met een miljoen euro op de bank, is er genoeg geld om verder te leven. Eerst het zuur dan het zoet.' Hij moest er zelf om lachen. 'Al is het zuur voor jou juist zoet.' Ze moest er ook om lachen. 'Ik weet het niet hoor. Ik vind mijn werk erg leuk om te doen. Ik zou het zonde vinden om dat op te geven. Ik moet mijn slankheid al opgeven en dan zou ik nu ook nog eens mijn werk moeten stoppen.'
'Je kunt het', zei Peter. 'Ik weet zeker dat je het voor elkaar krijgt. We gaan ervoor.'
Lees het zevende deel van Goudbuikje: Begerig kijken »
Eerst het zuur, dan het zoet
Een week later liep Peter de badkamer binnen om te vragen hoe het ging. Dorien stond voor het eerst op de weegschaal sinds de 0-meting een week eerder. Toen zag ze tot haar schrik dat ze slechts 53 kilo woog. Ze was notabene nog lichter dan de 55 kilo die ze woog in de tijd dat ze haar ouderlijk huis verliet.
Voor haar gevoel wees haar buik meters naar voren. Ze had niks anders gedaan dan eten. Vooral in het weekend was het goed losgekomen. Peter had de hele dag voor haar gekookt en ze dronk alle caloriehoudende dranken die ze maar konden bedenken. Haar buik zwol van al die hoeveelheden voedsels snel op. Ze droeg voor haar idee, een ballon voor zich uit.
Ze tuurde naar beneden terwijl ze op de weegschaal stond. De teller liet 54 zien. 'Hoeveel kilo moet ik elke week aankomen om over 4 maanden 100 kilo te wegen?' vroeg ze aan Peter. 'Meer dan 1 kilo, concludeerde hij. 'Ja, dat snap ik ook', verzuchtte ze. 'Hoeveel weken is het eigenlijk tot 1 januari?' Ze begonnen te rekenen. Het was 18 weken vanaf 1 september geweest. Ze had nu nog 17 weken over. Ze moest dus 46 kilo in 17 weken zien aan te komen.
Het zou verstandig zijn om royaal te rekenen, mochten er tegenslagen komen. Ze waren aan het tellen, terwijl Peter de getallen op het rekenmachientje van zijn mobieltje intoetste. 'Het is 2,7 kilo per week.' Hij toetste verder op het touchscreen van zijn smartphone. 'Als je 3 kilo per week aanhoudt, weeg je aan het einde 105 kilo. Dat is misschien wel beter om aan te houden, dan weet je zeker dat je genoeg weegt op 1 januari.'
Dorien keek hem nijdig aan. 'Ja, je hebt lekker praten, maar ik moet het allemaal doen. Jij staat erbij en kijkt ernaar.' 'Nou', reageerde Peter snel. 'Vergeet niet dat ik er ook veel werk aan heb. Ik ben de hele dag voor je lekkere dingen aan het maken.' Hij was even stil en dacht na. 'Denk je dat het lukt om 3 kilo per week aan te komen?' vroeg hij. 'Ik weet het niet', verzuchtte Dorien. 'Ik heb nu al het idee dat ik dag en nacht aan het eten was, maar dat moet dus nog veel meer worden.'
Peter probeerde goed na te denken. 'Je beweegt misschien ook nog teveel', suggereerde hij. 'Je moet rustiger aandoen, dan verbrand je minder calorien en kun je op die manier meer energie besparen.' 'En geen seks', grinnikte Dorien. 'Ik heb de energie nodig om het geld binnen te halen.' Peter moest er ook om lachen. 'Inderdaad. En gewoon veel meer eten.'
'Maar ik eet al zoveel. Vanmorgen na het ontbijt, heb ik onderweg ook nog 3 gevulde koeken opgegeten. Ik probeer veel te snoepen tussendoor en onderwijl drink ik veel volle melk. Tussen de middag met de lunch at ik een groot bord spagetti. In de middag werkte ik een groot stuk appeltaart met veel slagroom naar binnen. Als avondeten een grote pizza. En dan 's avonds nog 3 flinke repen mars. En vergeet de fles pure cola niet, die er dagelijks doorheen gaat. Daar zou je toch flink van moeten aankomen, zou je denken.' 'Je zou denken van wel. Nog meer eten, nog beter je best doen. Het zou jammer zijn als we die miljoen euro misliepen.' 'Zeker weten', zei Dorien.
Peter dacht na. 'Misschien moet je stoppen met werken en gewoon de hele dag op de bank zitten en eten. Straks met een miljoen euro op de bank, is er genoeg geld om verder te leven. Eerst het zuur dan het zoet.' Hij moest er zelf om lachen. 'Al is het zuur voor jou juist zoet.' Ze moest er ook om lachen. 'Ik weet het niet hoor. Ik vind mijn werk erg leuk om te doen. Ik zou het zonde vinden om dat op te geven. Ik moet mijn slankheid al opgeven en dan zou ik nu ook nog eens mijn werk moeten stoppen.'
'Je kunt het', zei Peter. 'Ik weet zeker dat je het voor elkaar krijgt. We gaan ervoor.'
Lees het zevende deel van Goudbuikje: Begerig kijken »
Mooi verhaal :-)
BeantwoordenVerwijderen